Morgunblaðið - 18.02.1968, Side 19

MOKGXJTSTBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. FEBRÚAR 1968
19
„Ég hef mikið að þakka*'
— segir Þorkell Sigurðsson, vélstjóri, sem er sjötugur í dag
í Viðey. Páll heitinn í Kaup-
Þorkell Sigurðsson á heimili sínu Drápuhlíð 44.
(Ljósm. Mbl.: Sv. Þorm).
ÞORKELL Sigurðsson,
sem um mörg ár var vél-
stjóri á togurum og er nú
hjá Hitaveitu Reykjavík-
ur, er 70 ára í dag. Hann
hefur alla tíð verið mikill
stuðningsmaður Sjálfstæð-
isflokksins og aðhyllst
stefnu hans. Hefur hann
tekið þátt í félagslífi inn-
an flokksins og verið ósér-
hlífinn í hvívetna. I tilefni
afmælis Þorkels hitti Mbl
hann og spjallaði lítillega
við hann um fortíðina, Iíf-
ið á sjónum, þau 39 ár, sem
hann var þar.
Er við hringdum dyra-
bjöllunni hjá Þorkeli, kom
kona hans, Anna Þorbjörg
Siguirðardóttir, til dyra. Hún
vísaði okkur til vistlegrar
stofu, þar sem Þorkeli sat við
skrifborð sitt. Hann stóð upp
glaður og reifur og innan táð-
ar vorum við farnir að spjalla
um heima og geima, lífið á
togurunum í gamla daga.
Þorkell sagði otekur, að
hann hefði fæðzt á Flóagafli
,í Sandvíkurhreppi fyrir rétt
uim 70 árum. Þegar hann var
á fyrsta ári fluttist hann með
foreldrum s'ínum, Sigurði
Þorsteinssyni, og Ingibjörgu
Þorkelsdóttur, að Tryggva-
skála við Ölfusárhrú, sem þá
var í byggingu. Á bökkum
Ölfusár bjó hann s>íðan bar til
hann varð 7 ára, lengst af í
fóstri 'hjá Sigurði Guðbrands-
syni, sem bjó á bænum Helli,
því að floreldirar hans fluttust
til Eyrarbakka.
— Jú, það v'oru prýðishjón,
Jónína Ólafsdóttir og Sigurð-
ur fóistri minn. Ári eftir að
ég kom til þeirra, fluttust
þau að Árbæ í Ölfusi og þar
var ég þar til ég varð 17 ára,
er ég fluttist til Reykjavíkur.
Oft og tíðum liggur við, að
ég sé búinn að gleyma því,
að ég sé Árnesingur — ég er
orðinn svo mikill Reykvíking-
ur í mér. En ég eir kominn af
góðu fólki í Árnessýslu, bæði
Bergsætt og Fjallsætt.
— Eftir að ég kom til
Reykjavíkur vann ég fyrsta
sumarið við land'búnaðarstörf
angi og Eggert frá Viðey
höfðu þá eyna á leigu og ráku
þar stórlbú með um 30 kúm.
Þetta var árið 1914 og leið
mér ágætlega þetta surnar,
enda vanur bústörfum úr Ölf-
usinu. Þeir félagar voru þá
með mikla nýrækt vestan til á
eynni — vestan við Eyðið og
var mikið plægt. Einnig var
stóir nýræktarspilda austan
til á eynni ,en dvöl mín í Við
ey var nú ekki svo löng, að ég
kynnti mér til hlítar búrekst-
urinn, því að skömmu síðar,
hélt ég norður tE Sigi'ufjarð-
ar og fór á isíld.
Á Siglufirði vann ég við
Evangen-verksmiðjuna svo-
kölluðu. Um þetta leyti var
gríðarimikill landburður af
sfld, 'þótt ekki væri unnt að
veiða síldina þá nema hún
væði. Þá voru engar vélar,
heldiur unnið með höndunum
við síldarsinurpunæturnar.
Fyrri hluta vetrar vann ég
hjá Fétri 'heitnum Bjarnasyni
við dósasmíði í niðursuðu-
verks'miðjunni á Norðurstíg
og um vorið sá ég í dagfolaði
er greint var frá prófum í
Vélstjóraskólanum og ákvað
þá að verða vélstjóri.
_— Ég sagði við föður minn:
„Ég ætla að verða vélstjóri“,
og hann svaraði samstundis:
„Mér líkar það ágætlega,
drengur minn“, og upp frá
því 'var stefna að því miarki.
Vélstjórapróf tók ég árið
192il. — Þegar ég nú var kom-
inn með vélstórapró,f, fór ég
að fá ákaflegá mikinn áhuga á
íþróttum. Ég tók þátt í kapp-
lei'kjum og hljóp m.a. í Ála-
foss'hlaupinu við k'onungs-
komuna 1921. Við vorum 6,
sem tó'kum þátt í 'hlaupinu og
var vegalengdin, sem 'hlaupin
var 18,5 km, ofan frá Álafossi
og síðan hálf-ur annar hringur
á íþróttavellinum.
— Árið 1915 byrja ég á tog-
urum. Ég er fyrst sem mat-
sveinn og síðar kyndari, en 'þá
var ég orðinn ák'veðinn í að
verða vélstjóri. S'íðasti togar-
inn, sem ég var á var Þor-
steinn Ingólfsison, en frá hon-
um gekk ég í land fyrir fuilt
og allt árið 1953. Það var að
vísu erlfi'tt fyrst í stað að fara
í land, en ég sé ekki eftir því.
Það eina, sem ég sé nú eftir,
var að ég skyldi ekki fara í
land fyrr og taka meir þátt í
félagslífi. Ég eyddi öllum
blómatíma lífs míns á sjónum
og hefði nú gjarnan viljað
hætta fyrr.
— Ég var ekki á togara í
Halaveðrinu isvo'kallaða. Ég
var þá um borð í Gullfossi á
leið til England’s. Við vorum
staddir í Pentlandsfirðinum,
þegar óveðrið geisaði. Ég
þóttist nú kunna að stiga öld-
una, þótt ég væri að vísu um
borð í farþegas’kipi, en í einni
veltunni tók skipið svo mik-
inn hnykk, að ég tókst á loft
og lenti með ‘höfuðið á borð-
stokknum. Það varð mér til
lífs, því ellegar hefði ég farið
út'byrðis og þá Ihefði ekki
verið að sökum að spyrja. Er-
indi mitt til Englandis þá var
að sækja nýjan togara, Víði,
en ég átti að verða 1. vélstjóri
á honum.
— Nú, ef þú villt endilega
vita um einhverja lífshættu,
sem ég hef lent í — segir
Þorkell og brosir — þá var ég
vélstjóri á Gömlu Ásu, er
Duuis átti, er hún strandaði
við Snæfellsnes. Steipið sat
fast á skeri og það eina, sem
bjargaði o'kkur, var hve vel
stóð á sjávarföllum. Er skipið
strandaði var að fjara út, en
he.fði flóð verið í aðsigi, hefð-
um við drukknað aliir. Erfið-
lega gekk að ná björgunar-
bátunum úr davíðunum, en
það tótest eftir sv'o sem tvo
klukkutíma. Síðan vorum við
að velkjast í báunum í 5 til
6 t’íma, er norskt fisktökuskip
fann okkur og fl'utti inn til
Hafnarfjarðar. í þessu tilfelli
hefði getað brugðið til beggja
vona, en við vorum heppnir.
— Nei, ég var aldrei hrædd
ur, enda eiga menn ekki að
fara til sjóðs, séu þeir gjarnir
á að hræðast. Ég hef -nú verið
vélstjóri á 10 togurum um æv-
ina og telji ég með þá, sem
ég var á sem kokkur og kynd
ari eru þeir 12 að tölu. Tólf
var að fornu talin ginnheilög
tala, svo að fleiri hefðu þeir
vart mátt vera.
— Jú, mikil ósköp, bylting-
in með komu nýsköpunartog-
aranna var miki'l. Þetta voru
sjóborgir miðað við þá gömlu
með 1200 til 1300 'hestafla vél-
ar. Rekstur þeirra var mikl-
um mun hagkvæmari og fleiri
mögulei'kar í 'hví'vetna. Hinir
gömlu höfðu aðeins 400 til 600
hestafla vélar, svo að hver
maður getur séð, 'hversu mikil
framför þetta var.
— Jú, ég er miteill stuðn-
ingsmaður Sjálfstæðisfl'okks-
ins, segir Þorkell, er við för-
um út í aðra sálma. Ég hef
alltaf reynt að 'beita mínum
áhrifum til þess að efla 'þann
flokk og fylgi 'hans. Þó er ég
ekki ánægður með launamála
stefnu 'hans þessi síðustu ár
gagnvart opinberum starfs-
mönnum. Þetta voru jú beztu
stuðningsmenn okkar, sterkur
félagsskapur og þei'r eiga allt
gott ski'lið.
— Ég tel það mín gæfu, að
ég skuli aldrei 'hafa glæpzt á
að styðja aðra flok'ka. Pabbi
studdi Jakoib gamla Möller og
það gerði ég líka og strax við
sameiningu flokkana gerðist
ég stuðningsmaður Sjálfstæð-
ismanna.
Eins og áður er getið, er
Þorkell kvæntur Önnu Þor-
björgu Sigurðardóttur. Þau
hafa eignazt 4 börn, 3 dætur
og einn son. Dæturnar eru
Ingibjörg, gift Guðna Þor-
geirssyni, kaupmanni í Kópa-
vogi, Salome, gift Jóel Jóels-
syni, garðyrkjumanni í
Reykjahlið í Mosfellssveit og
Kristín gift Herði Daníels-
syni símvirkja. Sonurinn,
Sigurður, viðskiptafræðingur
hjá Fræðsluimálaskrifstofunni,
er þriðji í röðinni.
— Við hjónin höfum átt
miklu barnaláni að fagna —
segir Þorkell, er hann fer að
tala um börn sín. — Við höf-
um því mikið að þa’kka og ég
þó sérstaklega konu minni,
sem hafði allan veg og vanda
af uppeldinu, því að ég var
alla jafna á sjónum. Hún hef-
ur verið mér ómetanlegur
lífsförunautur, enda tel ég,
þótt ég segi sjálfur frá, að
börnin beri þess merki, því að
þau eru öll bæði reglusöm og
dugleg. Það er því mikið sem
maður hefur að þateka.
— Hins vegar vonas't ég til
— segir Þorkell að lokum, —
að mér endist lif og 'heilsa til
að sjá þjóðina komast út úr
þeirn þrengingum, sem hún á
nú í í efnáhagsmálum. Til
þess að leiða hana úr þeim
þrengingum treysti ég bezt
þeirri forustu, sem nú er við
stjórnvölinn.
Skákþing Reykjavíkur:
tírsl.keppnin hef st í dag
Undankeppninni í meistara-
flokki á Skákþingi Reykjavíkur
er nú lokið. Fjórir keppendur í
hvorum riðli, A og B tefla til
úrslita um titilinn Skákmeistari
Reykjavíkur 1968 Þessir komust
í úrslitakeppnina, úr A-riðii:
Guðmundur Sigurjónsson, Gunn
ar Gunnarsson, Benóný Bene-
diktsson og Björgvin Víglunds-
son og úr B-riðli: Björn Þor-
steinsson, Bragi Kristjánsson, Jón
Kristinsson og Leifur Jósteins
son. Úrslitakeppnin hefst í dag
og leiða þá saman hesta sína
þeir Bragi og Björgvin, Leifur
og Björn, Gunnar og Benóný og
Jón og Guðmundur. Þeir fyrr-
nefndu hafa hvítt.
Endanleg röð keppenda í meist
araflokki varð annars þessi: A-
riðill. Þar sigraði Guðmundur Sig
urjónsson með yfirburðum vann
alla keppinauta nema jafntefli
við Björgvin og hlaut 9,5 vinn-
ing. Annar var Gunnar Gunnars
son með 8,5. f þriðja og fjórða
sæti komu svo skákmeistarinn
frá í fyrra Benóný Benedikts-
son og Björgvin Víglundsson
með 6 vinninga hvor. Jón Páls-
son var fimmti með 5 vinninga.
Sjötti var Andrés Fjeldsted með
4.5 vinn. Sigurður Herlufsen var
í_ sjöunda sæti með 4 vinninga.
Áttundi Jón Þorvaldsson með
3.5 (hann á þó eina biðskák gegn
Braga Halldórssyni) Níundi var
Stígur Herlufsen með 3,5 vinn.
Hermann Ragnarsson tíundi með
2 vinninga og Bragi Halldórsson
ellefti með 1,5 og biðskák.
í B-riðli var Björn Þorsteins-
son efstur með 8 vinninga. í öðru
og þriðja sæti voru Bragi Krist-
jánsson og Jón Kristinsson með
7 vinninga hvor. Leifur Jóstein
son var fjórði með 6,5 vinning.
Bjarni Magnússon var fimmti
með 6 vinninga. Jafnir í sjötta
til níunda sæti voru Frank Her-
lufsen, Gylfi Magnússon, Jóhann
Þórir Jónsson og Júlíus Friðjóns
son með 4,5 vinning hver. Tíundi
var Sigurður Kristjánsson með
2,5 vinning og Haukur Krist-
jánsson rak lestina með engan
vinning. Haukur tefldi að vísu
ekki fimm síðustu skákirnar.
f fyrsta flokki var Stefán Þ.
Guðmundsson sigurvegari með 8
vinninga (af 9) og Svavar Svav
arsson annar með 7,5 vinning.
Þeir hafa báðir rétt til að tefla
í meistaraflokki á næsta skák-
móti.
EPIFAST
bezta fáanlega efnið til viðgerða á baðkerum, elda-
vélum og ísskápum komið aftur.
Útsölustaðir: J. Þorláksson & Norðmann Bankastræti
og Málarabúðin, Vesturgötu.
Útsölustaðir: . Þorláksson & Norðmann Bankastræti.
og Málarabúðin Vesturgötu.
Umboðsmenn.
Byggingatæknifr. (Ing. grad)
sem lýkur námi í byggingatæknifr. í Þýzkalandi
í lok þ. m. óskar eftir tilboði um atvinnu.
Tilboð sendist til Þórðar Guðmundssonar,
Smáraflöt 6, Garðahreppi, sími 51586.
SAS vantar starfsmann
eða starfsstúlku
SAS vill ráða starfsmann eða starfsstúlku nú þegar
eða sem fyrst. Reynsla í almennum bréfaskriftum,
útgáfu flugfarseðla og annarri þjónustustarfsemi við
flugfarþega er mjög æskileg. Það er skilyrði, að vi'ð-
komandi tali og skrifi eitt af skandinavísku málun-
um og ensku fyrir utan íslenzku. Skriflegar umsóknir
(ekki vélritaðar), sem tilgreini aldur, skólagöngu, fyrri
störf og helzt upplýsingar um núverandi laun eða
óskir um laun hjá SAS sendist sem fyrst til Birgis
Þórhallsson, Hofteigi 21, Reykjavík. *