Morgunblaðið - 02.03.1968, Blaðsíða 22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 2. MARZ 1966
Guðmundur Björns-
son bóndi
í DAG fer fram jarðarför Guð-
mundar Björnssonax bónda í
Görðum á Álftanesi.
Hann lézt í Landspítalanum
23. febrúar sl. eftir sex vikna
þungbæra legu, vegna bruna-
er hann hlaut í eldsvoða á heim-
ili sínu.
Guðmundur fæddist 9. ágúst
1896 að Syðri-Þverá í Vestur-
hópi. Foreldrar hans voru hjón-
in Þórunn Magnúsdóttir og
Björm Jónsson Kristjánssonar
prests og alþingismanns á Breiða
bólstað. Foreldrar Guðmundar
fluttu til Reykjavíkur árið
1899 og settust þar að. Ólst Guð
mundur þar upp til 8 ára ald-
urs en var þá komið í fóstur til
Guðnýjar systur sinnar og
manns hennar Halldórs Einars-
sonar sem þá bjuggu að Skóg-
um í Fnjóskadal. Seinna fór
hann í bændaskólann að Hvann
eyri og útskrifaðist þaðan árið
1916. Síðan stundaði Guðmund-
ur ýmsa vinnu í Reykjavík í
nokkur ár, bjó síðan á Kjarans-
stöðum í Innri-Akraneshreppi
og tók þá foreldra sína til sín.
Eftir nokkra ára búskap þar
flutti hann að Varmá í Mosfells-
sveit til Halldórrs Jónssonar er
þá var verksmiðjustjóri að Ála-
t
Móðir m'ín,
Svandís Árnadóttir,
a-ndaðist í sjúkralhúsinu á Pat-
rekisfirði 29. febr. sl.
Vegna aðsrtandenda,
Sigurður Sigurðsson.
t
Dóttir mín
Erla Gísladóttir Doell
andaðist að heimili sínu á
Bermuda, 27. febrúar.
F.h. eiginimanrœ og barna,
Arndís Þórðardóttir,
Laufásveg 27.
t
Minningaratihöfn um
Katrínu Sigríði Jónsdóttur,
frá Stykishólmi,
fer fram í Aðventíkirkjunni
mánudaginn 4. marz kl. 2.
Jarðsett verður í Stykkis-
hólmi mið’vi'budiaiginn 6. marz
kl. 2.
F. h. aðstandenda,
Þorsteinn Jónsson.
t
Útför eiginmanns mins, föður,
tengd:aföður og a'fa,
Stefáns J. Ólsen,
frá Klöpp, Reyðarfirði,
sem lézt að heknili sánu,
Nökkvavogi 34, 26. f.m., fler
fram frá Fo>ss vogsk i rk j u
mánudaginn 4. marz.
Guðlaug Björnsdóttir,
Anna Ólsen,
Halldór Snorrason,
Björn Ólsen,
Vigdís Daníelsdóttir,
Borgþór Ólsen,
Þórunn Kristjánsdóttir,
Ásgeir Ólsen,
Unnur Ólafsdóttir
og barnabörn.
— Minning
fossi og kvæntist Guðmundur
síðar Þorbjörgu dóttur ,hans,
ágætri konu. Þau hjónin fluttu
að Gör’ðum árið 1929 og andað-
ist Þorbjörg þar árið 1934 frá
tveim ungum sonum þeirra:
Halldóri nú skrifstofumanni og
Eggert pípulagningameistara.
Árið 1943 kvæntist Guðmund
ur eftirlifandi konu sinni, Helgu
Sveinsdóttur, sem þá var ekkja
eftir Þorstein Guðmundsson sjó-
mann í Hafnarfirði sem drukn-
aði 1936. Með Helgu voru Þor-
steinn sonur hennar og Sveinn
systursonur hennar, báðir Þor-
steinssynir. Ólust þeir síðan upp
í Görðum og reyndist Guðmund
ur þeim sem bezti faðir.
Guðmundur og Helga eignuð-
ust tvær dætur, Sigrfði og Þór-
t
Þökkum auðsýndan vinarhug
við and'Hát og útflör föðiur ókk-
ar, tengdaföðoir og afa,
Signrjóns Jóhannssonar,
frá Seyðisfirði.
Amgrímur Sigurjónsson
Guðrún Alda Sigmundsdóttir,
Ásmundur Sigurjónsson,
Lis Sigurjónssion,
Fanney B. Davis
og barnabörn.
t
Þökkum innil'ega auðsýnda
samiúð vegna and'látts og út-
farar eiginmianns mírss, föðmr
okkar, tengd'aföðuT og afa,
Eyþórs Þórarinssonar,
verkstjóra.
Rósa Eðvaldsdóttir,
Erla Eyþórsdóttir,
Sigurður S. Þorgeirsson,
Örlygur Eyþórsison,
Sigrún Hrólfsdóttir,
Vilhjálmur Eyþórsson,
Guðrún Þorgeirsdóttir,
Baldur Eyþórsson,
Sigríður Þorgeirsdóttir
og barnabörn.
t
Hjartanlega þökkuim við
hvers konar sóima sýndan
minningu
Guðrúnar Indriðadóttur
og ailla gamiúð í obkiar garð í
sambandi við fnáfall hennar
og jarðarför.
Katla Pálsdóttir
Hörður Bjamason
Hersteinn Pálsson
Margrét Ásgeirsdóttir
og fjölskylda.
unni og ólu auk þess upp einn
dreng, Svein Helga, sem nú er
15 ára.
Guðmundur var áhugamaður,
mikilvirkur heyskaparmaður og
mjög vel sýnt um fóðrun og
hirðingu búpenings. Hann end-
urrræktaði allt túnið í Görðum
og byggði upp öll bæjarhús.
Hin síðari búskaparár gekk Guð
mundur ekki heill til skógar og
varð þá jafnan að forðast mikla
áreynslu.
Gúðmundur var góður ná-
granni, hreinlyndur og umtals-
frómur, skemmtilegur heim að
sækja og gestrisinn svo af bar.
Guðmundur hafði mikið yndi
af bókum og sérrstakt dálæti á
ljóðum. Hann var hagyrðingur
góður og orkti mikið af lausa-
vísum og hafði þær jafnan á
hraðbergi. Hann hafði næmt
músikeyra og fáir voru þeir dag
ar sem hann greip ekki í hljóð-
færi til að fá tilbreytingu frá
amstri hins daglega lífs.
Þeim fækkar nú óðum Garð-
hverfingunum, sem settu svip á
byggóarlagið fyrir 20—30 árum
og við andlát Guðmundar er
enn eitt skarð í þeim hópi —
en minning um drengskapar-
manninn Guðmund Björnsson
mun lifa í hugum vina og ná-
granna.
G. M.
Anna Jörgensen og Magúns Arngrímsson
Magnús Arngrímsson
Eskifirði — Minning
EINN af eldri og kunnari borg-
urum Eskifjarðar hefir kvatt og
I d’»g verða hains jarðnasiku leif-
ar bornar til grafar frá Eski-
fjarðar kirkju. Magnús Arngríms
son eyddi sinum dögum á Eski-
firði, þeim stað vann hann og
setti svip sinn á. Starfsdagur
hans var langur oft strangur.
Hann varð 84 ára. Það var kann
Jón Eyjólfsson
koupmaður
In Memoriam
HANN andaðist 15. jan. s.L Við
fráfall Jóns Eyjólfssonar, er
horfinn af sjónarsviðinu einn af
mætustu þegnum þjöðfélagsins.
Ég sem þessar fátæklegu Iínur
rita, var svo lánsamur að hafa
hann fyrir húsbónda minn um
fjögura ára skeið, er hann rak
verzlun sína „Jónsbúð" að
Blönduhlíð 2 í Reykjavík. Það
er margs að minnast frá þeim
tíma, sem eigi verður hér rak-
ið, en ég er viss um að margt
gott lærði ég af okkar sam-
skiptum, sem húsbónda og
þjóni.
Áður en ég réðist til Jóns
heitins, vorum við gamlir kunn-
ingjar því ég man hann fyrst
sem smá drengur hér í Stykkis-
hólmi. Þar var hann skemmti-
legur kaupmaður, sem börnin
kunnu vel að meta, auk þess
ÞEKKIRÐU
MERKIÐ?
A10
ÖNNUR HÆTTA
Upphrópunarmerkið er hættu-
merkl, sem gefur til kynna, að
einhverskonar hætta sé á ak-
brautinni framundan, venjulega
önnur en gefin er til kynna með
sérstökum aðvörunarmerkjum,
svo sem vegavinna eða þreng-
ing vegarins. Þessi hætta getur
verið af ýmsu tagi, svo sem brött
brekka eSa blindhæð. Venjulega
er hættan skilgreind á sérstöku
skýringarmerki ferhyrndu, sem
sett er neðan við þrihyrninginn,
og ökumenn ættu að gefa sér
tíma til að lesa þá skilgreiningu.
FRAMKVÆMDA-
NEFND
HÆGRI
UMFERÐAR I
sem bæ'ði gamlir og ungir
komu til hans til að fá hár-
snyrtingu, og fór enginn óánægð
ur út, því klippingunni fylgdi
oftasnær karamella, að minnsta
kosti fyrir yngstu viðskiptavin-
ina. Þegar ég réði mig í Jóns-
búð var mér tekið opnum örm-
um af Jóni heitnum, og ekki
síst hans elskulegu konu frú
Sesselju Konráðsdóttur f. v.
skólastjóra í Stykkishólmi og
reyndust þau mér hinir elsku-
legustu húsbændur, og væri
margt hægt um það að rita.
Samstarf okkar Jóns heitins var
í alla staði elskulegt, og þegar
ég lít til baka, finn ég hversu
mikils virði þessi gamli trausti
húsbóndi minn var mér, því það
var svo margt hægt af honum
að læra, en ekkert nema gott.
Jón var einn af þeim mönnum
sem var í senn harð duglegur
og sérstaklega vinnuglaður, og
ég stó'ð oft undrandi yfir því
hvað hann gat afkastað miklu,
þót kominn væri á efri ár. Það
var sama hvenær maður hitti
Jón, hann var alltaf í sama góða
skapinu, og hafði alltaf jafn góð
áhrif á þá sem umgengust hann.
Hann var alltaf sáttur við Guð
og menn. Einn ágætur vinur
minn sem er sölumaður hjá einu
stærsta heildsölufyrirtæki í
Reykjavík, og kom oft í Jóns-
búð, sagði einu sinni við mig.
Það er svo gaman að koma til
hans Jóns í Jónsbúð, ekki af því
að maður selji alltaf svo mikið,
heldur af því að það er svo
gaman að sjá hann. Hann er
alltaf svo léttur og skemmti-
legur, að maður getur ekki ann-
að en komizt í gott skap. Undir
þessi orð sölumannsins, get ég
svo sannarlega tekið, og það
geta eflaust allir þeir, sem
kynntust Jóni heitnum, því
hann hafði sérstaka hæfileika
til að veita þeim sem voru á
einhvern hátt í skugga lífsins
birtu og gleði. Að vísu væri
margt hægt a'ð rita um þennan
mæta vin minn sem eigi verður
hér við komið.
En að lokum vil ég færa þér
hjartans kveður frá mér og
minni fjölskyldu, er við nú
kveðjum þig kæri vinur, og ósk-
um þér góðrar heimkomu til
þess sem öllu ræður, og þakka
þér fyrir samfylgdina hér í
þessu lífi, í von og trú um
endurfund. Frú Sesselju, böm-
um, barnabörnum og tengda-
börnum og öllum aðstandendum
Jóns heitins bið ég blessunar
guðs, og huggun í þeirra miklu
sorg.
Hinrik Finnsson, Stykkishólmi.
ske ekki alltaf létt á þeim árum
sem lítið var í aðra hönd að
hafa gnægðir fyrir fjölmennt
heimili. En aldrei man ég eftir
öðru en þetta hafi allt gengið
vel og snyrtimennskan og góð
meðferð efna einkenndi heimil-
ið. Þau hjón Magnús og Anna
Jörgensen, en hún er látin fyrir
nokkrum árum, voru þannig í
hugum okkar samferðamanna að
þau gleymdust ekki. Heimili
þeirra var myndarheimili, eitt af
öndvegisstöðum á Eskifirði. Þau
voru glæsileg hjón og eftirþeim
tekið á mannamótum. Börn áttu
þau mannvænleg sem öll hafa
reynst dugandi fólk hvert á sín-
um starfsvettvangi léttlynd eins
og foreldrarnir, því oft kom sér
vel hversu þau kunnu að taka
því sem að höndum bar. Ég man
Magnús sem sjómann, og verka-
mann sem kunni að taka til
hendinni. Hann gat líka gripið
til iðnar og margan skóinn gerði
hann við fyrir mig og aðra á
Eskifirði, en skemmtilegust er 1
huga minningin um hann sem
leikfimiskennara við bamaskól-
ann og dáðist ég oft að lipurð
hans og mýkt, þvi hann var
bæði stór og þrekinn maður.
Hann hafði í æsku tekið miklu
ástfóstri við íþróttir og þær voru
lengi hans ánægja. Frú Anna
hugsaði um heimilið með prýðL
Hún barst ekki mikið á en hún
var ein af þeim sem tók upp-
eldismálin alvarlega og skildi
vel sitt hlutverk sem uppalanda
í þjóðfélaginu og var sér með-
vitandi þeirrar ábyrgðar sem því
starfi fylgir, Þau hjón láta eftir
sig góðar og hlýjar minningar.
Magnús og Anna voru góðir vin-
ir míns fólks á Eskifirði og það
var einnig þannig að barna hans
naut ég mikillar vinsemdar og
þau tengsl hafa aldrei rofnað
Hann var jafnan góður vinur
minn og fyrir það ber ég þakkir
í huga nú að leiðarlokum. Þeir
verða ábyggilega margir sem
sakna þeirra hjóna og nú þakka
góð kynni. Ég mun lengi geyma
mynd þessara góðu hjóna í huga
mínum og vil enda þessi fáu orð
með þökk og einlægri ósk.
Blessun guðs fylgi þeim ævin-
lega. Árni Helgason.
Johnson
■ Dallas
Dallas, Texas, 27. febr. — AP
LYNDON B. Johnson, forseti
Bandaríkjanna, kom í óvænta
heimsókn til Dallas í Texas í
dag, í fyrsta sinn frá því John
F. Kennedy forseti var myrtur
þar í borg. Fór forsetinn þangað
til þess að ávarpa þing sam-
bands samvinnufélaga um raf-
orkumál í sveitum Bandaríkj-
anna, en það sóttu um tíu þús-
und fulltrúar.
Forsetinn hélt ræðu við minn-
Lsmerki Keranedys, en hafði áður
ekið fram hjá skólaibókasafn-
inu, þar sem talið var að m<orð-
inginn hefði verið — og Park-
lamd-sjúkrabúsinu, þar sem
Kennedy lézt.
Yngri dóttir forsetans, Luci
Nugent, var í fylgd mieð föður
sínum.