Morgunblaðið - 26.04.1970, Blaðsíða 22

2Z
—rrítr-

Sveinborg Jens-
dóttir — Minning
SVEINBORG Jendóttiir, Húsa-
tófNcm í Gairði, 9em lézt 10. þ.
m. var borin til grafair í gær,
laRiigiardaig, £rá Útsikálaldrkju. —
Hú/n lézt í Keflavíkuinsjúkraihúái
eftár taeplega tveggja mánia-ða
legu, en hafði ekM gengið heil
til akógar um miairgna áira steedð,
en lítt hafit á því orð. Á síftastia
aumiri var hún til ítarlegrair riainin
sókraair í ajúkirahúainiu á Akra-
nesi, hjá Páli Gislaa'yinii lsekiná,
og vissá Sv'eiiníborg þá að hverju
atefindi. Tóik hún þeám úirstouirði
með mifcilli ró og stálliingu, svo
-aif bair. Húin miælti til niánustu
ætttáinigjia sámina huigguiniairorð himm
air trúiuiðiu konu í stað þess að
láta buigast, enda vair Sveinlborg
máikil trúkoraa, sem fól allt sitrt
líf í heraduir Harns, og bað þess
að G-uð léttti sér sjúkdómsþmaurt-
irniair. Hún var bæmlheyrð og
henmar síðústu Stumdir vomu
heminii léttar, hún sofniaðd sæl og
Faðir ofckar,
Gísli Einarsson,
rakarameistari,
Bergþórugötu 10,
lézt 24. þ.m.
Sigurður E. Gíslason,
Jóhann Gíslason.
Faðir miarn,
Sigurður Kr. Sigurðsson,
Grundargötu 4, fsafirði,
sem andaðisit 18. apríl sl.,
verður jarðsettur frá ísa-
fjarðarkirkju þriðjudagrnm 28.
apríl kl. 14.
Fyrir hönd aðstandenda,
Margeir Sigurðsson.
Hér með viljum við af alhug
þafcka öllum þeim, sem sýndu
okkur hluttefcmngu og veittu
cfck/ur hjálo við amdlát og út-
för föður okkar og temgda-
föður,
Bergs Jónssonar,
bónda á Ketilstöðum.
Þórdís Bergsdóttir,
Tómas Emilsson,
Jón Bergsson,
Elsa Þorsteinsdóttir,
Hallgrímur Bergsson,
Ljósbrá Bjömsdóttir.
Þökkum imnilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðarför
móður ofckar, terngdamóður og
ömmu,
Helgu Sigurbjörnsdóttur.
Sérsrtaklega þökkum við
srtairfsfólki Landspítalams.
Jón B. Jónsson,
Veronika Ólafsdóttir,
Hansína Jónsdóttir,
Karl Einarsson,
Karítas Jónsdóttir,
Hagbarður Karlsson,
Benedikt Jónsson,
Þorbjörg Jónsdóttir
og bamabörn.
sát/t við alla í faðmi fnelaama
sáing og ásrtváma.
Sveáimborg Jensdótrtir var fædd
fyrat/a jairaúiar 1894 og Tumgu við
ömuimairfjöirð, komim ai mierkrd
ærtit og fjölmanmiiii. Umg að áir-
um másisitá hiún faneldma síma, en
fór þá rtlil ammaiu sinmiair og vair
þar fnaim til fermánigainaldurs. —
Síðam vair hún send til að vimnla
fyriir séir við ýmiiskooair húsverk
þair vesttra fnamn til fullorðliirus
ána. Hún var góðum gáfiuim
gædd, en miaiuit eteká tilsaginiair í
skóla, en hemimar sfcóli varð isfcóli
neymisluinmiar og sfcóli lífisámis.
Umg að árum kymrntásft húm umig-
uim, diugiamdá miammi, Magmiúsi H.
MagraúsBiyná. Gerngu þau í hjórnta-
baind og í ásrtirífcu hjómaíbamdi
vairð þeim tveggja bairmia aiuðdð,
Magniús og Jeraný. Fnamitíðám
blasti við þedm og framitáðiair-
dmaiuimiaT þeémrta vomu glæstiir. Em
ámið 1918 er spæmska veáfciln berj-
aðá veilkitáist Magntús, miaðuir bernm
air og dró veáfcin hamin 'tiil diauiða.
Og hún verður enm fyriir miiklu
áfalli sfcömmu sáðair er somiuir
henmar lézt. Með urnga dóbtur
sírua hefstt mýr þátrtur í lífi Sveám-
bomgar, sem váð hdin táðu áfiöll
leáitar enm mieár hiuiggumiar í
tnaustá á sámm hknmiesfca föður.
Aldmei lért hún hugifalliasrt þó oflt
blæsi í mórtá. Öllum stumdum var
ummáð og öll störfi af henidd leyslt
er buðúist og lá þá leáð hemmiar
bil Reyfcj avíkiur. Þiar vamm hún á
heáimáluim. Var húm váirrt og elsk-
uð og oft haifði hún orð á þvi
hve Guð hefði' verið sér góður,
hún var þafcfcláit öllu því fólkd,
gem hún kynmltist fyirár tryiggð 1
þess og váimáltltu tál háinztu sibumd-
air og veilt ég að ég miæM fjrrár
henmiar hönd er ég faeiri himuim
mörigu viniuim henmiar þakkiir og
bið því gtuiðsblessuiniar uim ótoom-
in ár.
Árið 1928 gefck Sveámfbong að
eáiga seánmá miamm Siinin, Þónanimm
Guiðmuinidssan og neáistu þau bú
siltt að Húsaitóftium í Garði, en
þar bjiuiggu þau i fjölda miömg
ár í áistrfbni samibúð og ólst
Jermý, dótltir hemmiar þar upp hjá
mióður og stjúpföðiur fnam til
fullorðsiras ána, áisaimrt miöngum
hálfsjyStkiimium. Var hún mlilkál
hjálparihella móðuir simmiar.
Jeruný, sem síðar gifltSat sóna Bi-
rfki Brynjólfisisyrui, pmestá á Út-
sfcálum. Var það móður henlniar
mlikil gleðd að Jemmý dóttiir íhemm-
ar sfcyldá mjóta góðnar mienmlbun-
ar, sem hún sjálf haflðá fairið á
rrtis við. Þaú Sveiiinlborg og Þór-
arinin eigruuðuslt 7 borm, allt
duigniaðarfólik oig góðsir þegniar í
þjóðfélagámiu. Dnemigáirmir fetiuðu
í fótspor föðurs síns, stumduiðu
sjó'imm, og laerðu til þeámra ðtamfá,
en dæltiunnlatr enu húamiæiðúr. Bn
bönniim enu: Jenniý, gáflt Daináel
t Þafcfca inmiletga auðsýnda sam- úð við fráfall og útför bróður míras, Guðmundar M. Björnssonar, stórkaupmanns. Bjöm Bjömsson frá Múla. t Þöktoum inmdlega auðsýrada samúið við amdlát og jarðarför föð'ur okfcar, Guðmundar Jónassonar frá Raufarhöfn. Halldóra Guðmundsdóttir, Vilborg Guðmundsdóttir, Þorbjörg Guðmundsdóttir, Haraldur Guðmundsson, Karl Guðmundsson, Maríus Guðmundsson.

t Þökfcum innilega auðsýnda t Þokkium immilega auðsýnda
samúð vi!ð fráfall og útför samúð við fráfall og jarðarför
eigiinikonu mimnar og systur Atla Sigurjónssonar,
okkar, flugumferðarstjóra.
Jóhönnu Ágústsdóttur Sérstafcar þafckir færum við
frá Sauðholti, samstarfsibræiðrum hams við
Víðimel 23. fluigMmferðarsrtjónrmma, siem
kostuðu útföriraa.
Arni J. Halldórsson Eiginkona og bömin,
og systkin. tengdaforeldrar og systkin
hins látna.

1 Þökkum inniiega auðsýnda samúð við andlát og útför
mannsins míns, föður, tengdaföður og afa
GUNNARS HALL
Sérstaklega viljum við þakka læknum og hjúkrunarliði Borg-
arspítalans fyrir frábæra hjúkrun og hjálp i veikindum hans.
Steinunn Hall,
böm, tengdabörn og banabörn.

t Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við fráfall
og jarðarför móður okkar, tengdamóður og ömmu
SIGURRÓSAR JÓHANNESDÓTTUR
Vallartúni 3 Keflavík.
Lárus Eiðsson, Guðrún Árnadóttir,
Lilja Eiðsdóttir, Guðbrandur Benediktsson,
Sigurður Eiðsson, Fjóla Pálsdóttir,
Skarphéðinn Eiðsson. Guðmunda Ólafsdóttir,
Ágúst Eiðsson. Magnea Sigurðardóttir,
Kjartan Eiðsson og bamabörn.
Ö'gmiumdssymá Bkipstjóma, sem
lézit áurtið ll960, Guðmiundur,
kvæmibur Guðirúmu Henmammis-
dóttuir, Magniþóna, giiflt Guð-
berigi Inigólfissiyinfl, Bjamni, kværnit-
ur Áisdísi Stiguirðiairdlótrtiur,
Þónaniinm, kvæinibur Guðbjörigu
Jóinisdóibtur, Þöruiran, giift Stefláná
Sigunðssiyn/i, Magnús, kvæmrtur
Ástu Eiiniansdóttur og Jómias,
kvaan/bur Þónummft Axielsdórtituir.
Bamraabörm Sveámlborgar enu miú
36 að tölu og bamniabönndm orðfim
1'2. Br þvá komlinm sbór ærtltlbálkur
út afi þeám hjónium. Var allur
þessá hópur sem sólar'geáisli í lífli
þailrma. Og miimmást óg sértsbafclegia
er máminet var 75 ána afimiælia
Svejniborgar.
Sveiinia, eins og hún var aebíð
kölluð iirueðial vámia, var mifcil
ttrúkoraa, sem ætíð bað fyhir ærtrt-
inigjuim sánum og viirnuim, er þeór
voktu á stjónium. Élg veiit ég miælá.
fyniir henmiar miuam er ég flyt
lækirauim og ölll hjúkmuarfólfci,
sem hamia stunduðu í vedlkinduim
heniraar, þafctoir fynir hjálpsemá
alla og góða utmönmiun. Að end-
'iragu fcveðjum við þiig, 'kæna vima,
fyinir alla þínia elsku og válnlálttu
í ofcfcar gerð og biðj'uim þér
blessumiainríkinar hiejimtoamiu. Við
vottum öllum ásvimiuim þíniuim
ininlilega samiúð okkair og vituim
að þau miuinu geymia mámiilnigumja
um góða koniu, ásbrátoa móður og
ömmu.
Fainðu í frið, frtður Guðs þáig
blessi, haflðu þökfc fyriir allt og
allt, Ventu sæl, virnia.
Sigþrúður Hafliðadóttir.
Jóhanna Sigurjóns-
dóttir Stóra-Saurbæ
ÍNÚ er kvödd hér í Ölfusdiruu góð
og göfug fconia, Jóíhammia Sigur-
jónisdóttir, Stóna-Saiurbæ. Hún
lézt að Vífilsstöðum 7. apríl, tæp-
lega 79 ána. Bg ætla efcki að rekja
ævifleril henmiar, þar siem við
þekktuimst aðeinis hálfan annian
ára/bug. Aðeins lamigar mig að
fcvéöjia og þakka. Þó að mikill
aldiunsmumiur væri á okkur, var
hún góð vrnkomia mín og það er
sárt að missa góða vinfconu; þær
eru alltaf of fáar.
Það er bjart og fallegt að líta
yfiir Ölfutsáð núnia þegar ég skriía
þetta, og það var lífca bjart í
huiga mínum þegar ég fluttist
hinigað fyrir 14 árum, einmiig rétt
eftir páska. Lambadrottnimigin var
borim í heiminm siama daiginm og
við komum fyrst að Öxnalæk.
Við höfðum ekiki haft kindur í
okfcar búskiap í Dammörku og
kunmiuim lítið til þeirra hluta. en
strax frá fynsibu stumd kamu
Saiurbæjarbræður til okkar og
mfðluðu ofckiur af sinni alkunnu
þefcfcimigu og hjiálpfýsi
Ég mam alltaf þegar ég kom
fynst að Saiurbæ. Þar rikti ein-
hver bógvær gleði, sem ég furð-
aðd mig á, mér famnst það svo
yfirþyrmiandi að sjá Sigiurpál
liggja algerlega máttlausam í rúm
imiu, em emm mieira umdramdi varð
ég að sjá, að hamm virtist vera
glaðasrtur sjálfur. En þetta er
góð lýsimig á þesisu heimili. Aldrei
heyrði ég æðrast yfir þessari
áraituga vonlauisu baráttu vegmia
veikinda Sigurpáls.
En svo minmiBt ég lífca með
gleði allra þrettámdakvöldamma
og afmiælamina, þegar kummiragj-
amir og nágrammiarmár komu þar
saimian. Þá ljómalðá amdUt Jó-
hönmu þegiar spilað var á orgel-
ið oig suimgið, stumdum rmestalla
nóttinia, og þá var eins og hún
þreyttisit aldred.
Þegar fcomið var að Saurbæ
var kiomáð á imemmimigiarhieimiili í
sammri mierfcimigu þesis orðs. Þar
var sönigur og hljómligt í háveg-
um höfð og þar var mikið af
bókum, oig það, sem mieira er,
þær voru allar lesmiar, en efcki
bara til skrauts einis og nú tíðk-
asrt meira og meira.
Jóhamma var gáfuð ag fímgerð
kona og víða heima. Það var
gamnan að heyra hamia segja frá
og tala um alla heiima og geima
og þá kom það stumdium fyrir að
við fylgdum hvor ammiairri tvisiv-
ar milli bæj-ammia að sfciiniaði.
Bæði í kixfcjukórrauim og kvem-
félaigimu „Bergþóru“ var hún
einn allra örtulaisti brautryðjand-
inn og þar var hiemraar starfs-
vettvanigur utam heáimilisiras, em
það miumu aðrir minmiast henmar
úr þeirn röðum.
Framram af fannst mér Jó-
hairaraa vera ■siaimíhialdsisöm, en það
álit átti eftir að breytast — og
ég man, að ég hiafði eimu' sinmi
orð á þessu. Þá sagðáist hiún
hafla geragið alla leið fré enda-
srtöð sftrætisvagmjammia á Stramd-
'götu í Haflniarfirði, upp að Sól-
vamigi í sjúfcraviitjum. Herani
fammst of dýrt að fcaupa leigubíl
hamda sjólfri sér. Svo kom ég
þar eirau sinni þegar verið var
að pafcfca inn jólagiöfum til ým-
issa sumiardvailarbama. Ég komst
þá að því, að þetta var sdður þar.
Og þau eru orðin býsnia miörg
börhim, sam hafla verið þar í
sveit. Þagar brumámm varð hjá
okkur í fyrra, >gáfu þau okteur
þá stærstu penimgaigjöf, sem ofck-
ur hefur verilð gefim, tuttugu
þúsumd krónur. Mig lamigaði oft
að segja hesnmi, að við hiefðum
buig á að endurgjaldia þetta þótt
se'inmia væri, mieð því að hjélpa
öðrum í staðanm. Bn það varð nú
aldred af því; loforð og efndir
eru heldiur ekki það sama..
Kæra Jóhaininia, þeigar ég fylgi
þér siíðaista spölinn núraa, þaikka
ég þér inmilega allt gott, en mieist
þó vinéttu þíraa. Svo vomia ég a!ð
þú fyigir mér raæst.
Margrét Hansen.
Hjartans þakkir flyt ég börn-
um míiraum, temigda- og barmia-
börmium og öllum öðrum ætt-
inigjum og viraum, sam heim-
sóttu miig og glöddu rrueð gj'öf-
uim, heillaógfcum og blómum
á áttræðiisafmiælitnu 21. apríl.
Ég báð Guð að lauina yktour
alla vimáttunia og sendi yktour
ölluim kærar kveðjur og ósfcir
uim glraft' Legt suimar.
Soffía Runólfsdóttir,
Keflavík.
Ég þakka innilega háttvirtri hreppsnefnd Stykkishólmshrepps
og öllum öðrum hreppsbúum sem heiðruðu mig og færðu
mér fagrar gjafir og góðar óskir á 90 ára afmæli mínu.
Einnig flyt ég öllum þeim mörgu annars staðar frá mína
hjartans þökk fyrir góðar óskir og vinarkveðjur á þessum
tímamótum ævi minnar og bið af alhug góðan guð að blessa
ykkur öll og leiða á ykkar óförnu ævibraut.
Kær kveðja og þökk til ykkar allra.
Sigurður Magnússon, Ingibjörg Daðadóttir
og dætur.