Morgunblaðið - 03.03.1971, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 3. MARZ 1971

27
• •
aði hún. En ég skil ekki, hvern
ig þið hafið náð í það.
Appleyard gerði sér ljóst, að
það gat borgað sig að vera
hreinskilinn. — Mér er sama þó
ég segi yður það í trúnaði. Þér
hafið það ekki eftir mér, eða
hvað. Við fundum það í svefn-
herbergi Calebs Glapthorne.
— Það er óhugsandi! Ég er
alveg viss um, að þetta er hluti
af bréfi, sem Ben skrifaði mér
fyrir mörgum mánuðum.
— Hluti af bréfi? Eruð þér
viss um það?
Hún kinkaði kolli einbeitt á
svipinn. — Áreiðanlega. Ég
þekki pappírinn í þvi. Hann er
sá sarni, sem hann notar alltaf
þegar hann skrifar um borð i
skipinu, og ég man alveg, að
svona endaði bréfið. Það var
einu sinni, þegar Niphetos lá í
Albertskvinni og hann hafði lof
að mér að bjóða mér út í há-
degisverð næsta dag. En þá
íékk ég bréf um morguninn, þar
Bækur
gegn afborgunum
BÓKA-
MARKAÐURINN
SILLA OG VALDA-
HÚSINU ÁLFHEIMUM
26600
afíir þurfaþak yfir höfudid
Ití SÍÍLUSKKÁ
ER KOMIN ÚT
gg
Fasteignaþjónustan
Austurstræti 17 (Silli&Valdi)
sími 2 66 00
sem sagði, að eitthvað hefði kom
ið í veginn, svo að hann kæm-
ist ekki frá borði. Ég man, að
bréfið endaði á þessum orðum:
— Komdu um borð, seinnipart-
inn, og fáðu te með mér, þá
ertu væn (a good sport).
— Þetta er merkilegt, sagði
Appleyard. — Munið þér, hvaða
dag þetta var, sem þér fenguð
bréfið?
— Ég get kannski ekki sagt
yður það alveg fyrir víst, en ég
man, að Niphetos lagði af stað
frá London 5. júní, svo að það
hlýtur að hafa verið tveimur
eða þremur dögum fyrr. Ég.
hafði tekið viku af fríinu mínu
og dvaldi hjá bróður mínum og
mágkonu í Catford.
— Hvað gerðuð þér við bréf-
ið, eftir að þér höfðuð lesið
það?
— Það man ég svei mér ekki.
En vist er um það, að ég á það
ekki lengur. Ég geymi aldrei
bréf lengi, eftir að ég hef svar-
að þeim, heldur ríf ég þau sund
ur og fleygi þeim i næstu papp-
írskörfu. Appleyard stakk blað
inu aftur í veskið sitt. — Ég
skil, sagði hann. — Jæja, ég
býst nú ekki við, að þetta hafi
neina sérstaka þýðingu. Vel á
minnzt: Haldið þér, að Benja-
min hafi verið tilkynnt lát bróð
ur hans?
Hún hristi höfuðið. — Ég
býst nú varla við, að neinn
færi að gera sér það ómak,
nema þá helzt ég. Mér datt i
hug að senda honum skeyti, en
svo fannst mér varla taka því.
Hann getur hvort sem er ekk-
ert aðhafzt úti á sjó, svo að ég
skrifaði honum bara bréf, sem
Ueizlumotur
Smúrt bruuð
og
Snittur
S'ÍID 8.FISKUR
hann fær þegar hafnsögumaður
inn kemur um borð í Graves-
end.
— Og hvenær verður það?
— Ég hringdi í skrifstofuna
til þess að fá að vita það. Nip-
hetos fór frá Colon 24. s.m. og
á að koma til London næstkom
andi miðvikudag, þann 8. Skip-
ið kemur hvergi við á leiðinni
frá Colon til London.
— Vitið þér, hvar hann var
staddur þann 6. ágúst? spurði
Jimmy.
— Þá hlýtur hann að hafa
verið einhvers staðar í Kyrra-
hafinu. Ég hef ekki heyrt frá
honum síðan hann skrifaði mér
frá Seattle skömmu áður.
— Hvað haldið þér, að hann
muni taka fyrir nú þegar bróð-
ir hans er dáinn?
— Það veit ég ekkert. Ég hef
nú einmitt verið að brjóta heil-
ann um það sjálf. Ég býst ekki
við, að hann hafi nokkum tíma
hugsað um, hvað yrði ef Caleb
félli frá. Eitthvað verður vitan-
lega að gera, því að Sim frændi
getur ekki haldið áfram að
vera þarna í Klaustrinu, aleinn.
Ég er viss um, að Ben gerir
það sem hann getur til að fá föð
ur sinn til að selja eignina, en
það veit ég, að honum muni veit
ast erfitt.
— Hvers vegna er Símon
svona áfram um að hanga á þess
ari eign hvað sem það kostar?
spurði Appleyard.
Joyce brosti. — Þér eruð vist
álíka fróður um það og ég er,
svaraði hún. — Þér munið hvað
hann sagði í gatr, þegar þér
fóruð að samhryggjast honum.
Hann er þeirrar trúar, að á með
an turninn sé uppistandandi, sé
það skylda hans að halda
Klaustrinu í ættinni. Og þér
munið sjálfsagt þegar þér hótuð
uð að láta rífa turninn, af því
að hann væri hættulegur.
— Já, ég man það. Það virt-
ist koma illa við hann.
— Það gerði það, svaraði hún
þurrlega. — Svo mjög, að eftir
að þér voruð farnir, sendi
hann Horning hingað með skila-
boð til mín að finna sig eins
fljótt og ég gæti. Ég fór svo í
Klaustrið og fann hann þá æst-
ari en ég hafði nokkurn tíma
séð hann áður. Hann sagði, að
eitthvað yrði strax að gera, en
engir peningar til fyrir þvi.
Hann bað mig að fara til
Priddy tafarlaust og biðja hann
að setja keðju og hengilás á
turninn, eins fljótt og ódýrt og
hægt væri.
Þetta gaf Appleyard tilefnið,
sem hann hafði verið að biða
eftir. — Hvérs vegna fór hann
til yðar, en ekki til Wood-
springs? spurði hann.
Hún leit rannsakandi á hann.
Af þvi að hr. Woodspring
var þá fjarverandi, svaraði hún.
Hann er oft á ferðalagi um sveit
imar að kaupa og selja bækur.
— Var það eina ástæðan? Við
vitum þegar að Woodspring hef
ur öðru hverju verið að hjálpa
honum. Og okkur hálfgrunar,
að það hafi verið fyrir áhrif
frá yður.
Alls óvænt roðnaði hún við
þetta. — Áhrif frá mér! Ég hef
engin áhrif á hr. Woodspring.
Hann er húsbóndi minn og er
mér mjög góður og nærgætinn,
TIMBURVERZLUNIN VÖLUNDUR HF
KLAPPARSTÍG I - SKEIFAN 19
það er allt og sumt. Og frændi
hefði aldrei farið að biðja hann
um hjálp út af turninum, jafn-
vel þótt hann hefði verið heima.
— Hvers vegna ekki ?
—- Af því að þetta var hálf-
gert leiðindamál hjá þeim.
Woodspring hefur hvað eftir
annað beðið frænda að selja sér
móann. En þar með fylgir auð-
vitað bletturinn, sem turninn
stendur á. En Sim frændi hefur
alltaf neitað því.
— Hvað í ósköpunum vill
Woodspring með þennan móa?
sagði Appleyard. — Hann er
bókstaflega einskis virði.
— Þér þekkið hann ekki
eins vel og ég geri, sagði hún
og brosti. — Hann ber tak-
markalausa virðingu fyrir öll-
um, sem heita að vera landeig-
endur, og heitasta þrá hans er
að komast í þá stétt manna sjálf
ur. Þá ætlar hann að hætta við
verzlunina og byggja sér hús
utan við borgina. Og ég hef oft
heyrt hann segja, að móinn sé
bezti staðurinn, á stóru svæði,
fyrir slíkt hús.
— Það er hann sjálfsagt,
sagði Appleyard dræmt. Það er
að minnsta kosti þarna efst
uppi á brekkunni, ef það er
nokkur kostur.
— Ég held ekki, að það sé
það, sem vakir fyrir honum,
sagði Jimmy. Það er einmitt
þessi ljóti turn, sem er aðalat-
riðið, þykist ég viss um. Svona
forfeðratum er ólíkt meira
virði en eitthvert múrsteinshús.
Ég býst við, að hann ætli að
láta þetta nýja hús heita Fam-
ingcote-herragarðinn, eða eitt-
hvað gerist, sem gerir ættina
uninni á turninum þannig, að
hún hljóði: „Meðan þessi tum
stendur, skal Woodspringættin
búa á Famingcote."
Joyce hió. — Þítta er sjálf-
sagt alveg rétt hjá yður, sagði
hún. — En þangað til Sim
frænda snýst hugur, getur
Woodspring enga von haft. Og
þetta er ekki einungis þver-
höfðaskapur í honum frænda.
Hann trúir statt og stöðugt á
áletrunina, og eins það, að eitt-
hvað, gerisit, sem gerir ættina
auðuga aftur.
— Var Caleb eins bjartsýnn
og faðir hans? spurði Apple-
yard.
— Já, að vissu leyti, held ég.
Ég veit, að hversu auralaus sem
hann var, gat hann alltaf keypt
miða í írska veðhlaupahapp-
drættinu.
— En þér sjálf, ungfrú Black
brook?
— Mér finnst það allt tóm
vitleysa, svaraði hún einbeitt.
— Það liggur í augum uppi, að
Sim frændi hefði átt að vera bú
inn að selja eignina fyrir æva-
löngu.
Þeir kvöddu hana nú og
gengu út úr bókasafninu.
— Þetta er í áttina, sagði
Appleyard hressilega. — En
okkur er betra að bíða þangað
til i kvöld með að skeyta sam-
an þessi smáatriði, sem við höf-
Hníturinn, 21. marz — 19. apríl.
ÝmislfRt kann að koma þér á óvart á dar,
Nautið, 20. apríl — 20. mai.
Þú skalt rísa árla úr rekkju og reyna aó koma sem mestu frá
á dae,
Tvíburamir, 21. maí — 20. júni.
Gætná cr það sem gildir á dag. Gáttu engan koma þér úr jafn-
vægi.
Krabbinn, 21. júní — 22. júli.
Peningamálin eru ofarlega á baugi i dag.
Ljónið, 23. júli — 22. ágúst.
Bczt er að taka málið eins og það liggur fyrir og reyna að leysa
l»a<5.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
I»ú ættir að taka sem allra minnsta áhættu í dag.
Vogin, 23. september — 22. okfóDor.
Verið getur að þú þurfir að taka ákvarðanir í dag, sem allmiklu
skipta.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvembev.
Reyndu að brjóta málið til mergjar áður cn þó ferð að vasast
meira í þvi.
Rog;niaðiirinn, 22. nóvember — 21. desember.
I»ú færð ágæta hugmynd og ættir að gera hana að veruleika
sem allra fyrst.
Steingeitin, 22. desember — 19. janóar.
Reyndu að hjálpa vini þínum sem er þurfi hollráða og leið-
beininga.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Ekki stoðar að láta nokkurn mótbyr á sig fá.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Samvinna og hlýtt viðmót hjálpar þór mest og bezt í dag.