Morgunblaðið - 02.12.1971, Blaðsíða 3

MORGUtNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. DESEMBER 1971
3
Jón Þórarinsson, dagskrárst j óri:
Athugasemd
um „Áramótaskaup4'
MORGUNBLAÐINU hefur
borizt eftirfarandi athuga-
semd frá Jóni Þórarinssyni,
dagskrársijóra lista- og
skemmtideildar Sjónvarps,
vegna blaðaskrifa og um-
ræðna um „Áramótaskaup"
sjónvarpsins:
Að marggefnu tileflnd í blaða-
slktrifum utm „Áramótaskaup“
eem komið hafði til tals að Flosi
ÓlafsBon aninaðist fyrir Sjón-
vatrpið á gamlánskvöld nœstkom-
atndi, tel ég eftir atvikum rétt að
þetta komi ftram:
í vor sem leið ræddi ég um
það við Flosa, að hatnn undir-
byggi gamanþátt þennan, eins og
hann haíði gert 3—4 undanfaritn
ár. Jafnframt óskaði ég, að hiarun
reyndi að breyta formi þáttarins,
þar eð ýmsum hafði þótt hinir
fyrri minna noklkuð hver á
aninan, bæði að hugmyndum og
meðferð þeirra, þótt margt væri
þar skoplegt og kæmi skemmti-
lega á óvart. Einnig lagði ég á
það áharzlu, að þátturinn yrði
ékki meiri í sniðum en svo, að
hann væri viðráðanlegur Sjón-
varpinu, bæði fjárhagslega og
tæknilega. Vegna fyrri vininu
sinmar fyrir Sjónvarpið eru Flosa
vel kunnir möguleikar þess og
takmarlkanir. Umtalað var, að
undinritaður fengi að fylgjast
með hvernig verkinu miðaði, og
hafði slikt s-amstarf gefizt vel við
undirbúninig fyrri þátta. Þessa
málaleitun við Flosa bar að með
sama hætti og verið hefur áður
og algerlega í samræmi við þær
starfsvenjur, sem skapazt bafa
hjá Sjónvarpinu. Utvarpsráð
hafði eicki fjallað um málið og
enga ákvörðun tekið um það.
Síðla sumars kom Flosi til mín
og kvaðst þá hafa miargar hug-
miyndir í deiglunni, en varðist
aninars allra frétta um þær. Þá
var fastmælum bumdið, að hann
skilaði fullbúnu handriti í fymra
hluta nóvember, og ákveðið var
að Andrés Indriðason mundi
stjórma upptöku dagstorárinmar.
Fyrstu dagana í nóvember
hafði Flosi samband við Andrés
og hafði þá punktað hjá sér
ýmsar hugmyndir, en engin drög
að handriti lágu fyrir. Ýmislegt
í þessum hugmyndum taldi
Andrés lítt eða ekki framkvæm-
anlegt, en gekk í það, ásaint
Bimi Björmsisyni leikmyndateikn-
ara, að koma efninu í það form
að hugsanlegt væri að vinina það
fyrir Sjónvarpið. Áttu þeir
nokkra fundi rrieð Flosa á tíma-
bilinu frá 5. til 15. nóvemiber,
og á þeim tírna varð handritið
til í höfuðdráttum. Meðan á þessu
stóð var ég lengst af erlemdis,
en kom heim 12. nóvember.
Handrit Flosa fékk ég í hendur
að morgni föstudagsins 19. nóv-
ember og las það gaumgæfilega
þá þegar. Kvikmyndataka utan
húss til undirbúnings endanlegri
upptöku átti að hefjast næsta
þriðjudag, og mátti etoki seinna

F. v. Njarðarfélagar og yfirhjúkrunarkonan, læknarnir l'imm t. h.
(Ljósm. Sv. Þorm.)
Borgarspítalinn fær
höfðinglega gjöf
— frá Lionsklúbbnum Nirði
LIONSKLÚBBURINN Njörður
aflienti í gær háls-, nef- og eyrna-
deild Borgarspítalans speglunar-
tæki tvö að gjöf að viðstöddum
borgarlækni og læknum deildar-
innar auk félaga Njarðar.
Tæki þessi eru ætluð til
speglumar á vélinda, bairka og
lungnapípum, til að fjaælægja
aðskotahluti og eiras til að kamna
sjúklegar breytingar á sörnu líf-
fserum.
Sigurður Magnúsisom fcxrmaður
Njarðar afhenti tækin fommlega
og kvað þá félaga styrkta í starfi
sínu við að vita, að þeir væru að
hjálpa öðrum. Kvaðst hanin vona,
að sem flestir íslendingair fengju
bót meina sinna með hjálp
þessara tækja.
Borgarlaéknir þakkaði gjöf
þeirra félaga og kvað þessa
höfðinglegu gjöf, auk amnartra
lækningatækja, sem þeir félagar
hefðu fært deildinni, vera mjög
mikla uppörvun í starfi lækina-
og hjúkrunariiðs, ekki sízt þar,
sem þeirra væri aflað með fóm-
fúsu starfi manna, sem ekki
þægju neina þóknrun fyrir starf
sitt.
Stejfán Skaftason lyfirlæ'k.nir
deildariinnar þakkaði einnig
tætoin fyrir hönd háls-, nef- og
eyrnadeildar Borgarispítalanis.
Sagði hann, að Njarðarmenn
hefðu áður gefið simásjá tdl
heyrnarbætandi aðgerða, sem
þegar hefði veitt mörgum bót
meina sinina.
Væru batahorfur sjúklinga
meiri eftir tilkomu þassara
tækja. Sagði hann verðmæti
þessara tækja hátt á aðra milljón
króna, og hefði Njörðux séð til
þess, að Borgarsjóði Reykjavík
ur væru ekki bundnir þungir
fjárhagslegir baggar með stofn-
un þessarar sjúkradeildar.
vera, ef verkimu átti að ljúka
tæka tíð. Eftir var að ráða
leikaTa, útvega búninga og vinina
margvíslega aðra undirbúnings-
vrnnu. Timi til umþóttunar var
>ví ekfci langur.
Það er skemmst frá að segja,
að við lestur handritsins komu
flestar hugmyndinnar kunnug-
lega fyrir sjónir og mirantu
óþægilega á fynri þætti Flosa,
svo og allt form þáttarins. Aðrar
virtist vanta þann neista, sem
einn getur kveikt líf í sjónvarps-
dagstorá af þessu tagi og gefið
henini tilverurétt. Það skal tekið
Skýrt fram, að ekkert í þættinum
kom mér þannig fyrir sjónir, að
ástæða væri til að „banna“ það
vegna hiutleysisskyldu Sjón-
varpsins, eða vegna þess að þar
væri „komið við 'kaun“ eina eða
neinis. Þau mál, sem nú eru um-
deildust og efst á baugi í þjóð-
félaginu bar þar alls ekki á góma.
En þátturinn var hinis vegar svo
margmennur og viðamikill að
flestu leyti, að hann hefði orðið
óhemju dýr á mælikvarða ís-
lenzka Sjónvarpsins. Lauslega
áætlað hefðu greiðslur til flytj-
enda numið hálfri milljón króna,
auk alls anmars kostnaðar, sem
eininig hefði verið talinn í hundr-
uðum þúsunda kiróna.
Að þessu athuguðu tjáði ég
framkvæmdaistjóra Sjónvarpsinis,
Pétri Guðfinmssyni, að ég mundi
ekki mæla með gerð og flutnimgi
þáttarimis í Sjómvarpið. Frá þessu
skýrði ég Flosa síðar um daginn,
en sagði homum jafnfriamt að
hann mumdi fá greiðslu fyrir
vininu sína við handritið. Við
Flosi skildum með vinisemd, enda
vona ég, að við eigum eftir að
eiga ánægjulegt samstarf eims og
oft áður, þótt svona færi að
þessu sinnd.
í framhaldi af þessu var það
að gamiamþáttur Flosa var ekki
settur á drög að jóla- og nýárs-
dagsfcrá Sjónvarpsins, sem lögð
var fyrir útvarpsráð á mæsta
fumdi þess, þriðjudagiinn 23. móv-
emher. En þar skýrði ég útvarps-
ráði frá öllum gangi þesisa rmáis,
ernda var það þá þegar orðið að
blaðamáli. Dagsttcráin var sam-
þykkt einis og hún var lögð fyrir,
og má telja að málið hafi þar
með verið afgreitt af hálfu út-
varpsráðs, en tveir útvarpsráðs-
imenn óSkuðu að fá hamdrit Flosa
til lestrar, og var það að sjálf-
sögðu látið í té. Hafa þeir báðir
tjáð mér, að þeix hyggist ekki
taka málið upp að nýju.
Það kemur ósj aldan fyrir,
þegar sjónvairpsefmi er boðið
fram, að dagskrárstjóri treystist
ettdki til að mæla með því tii
flutnings. Þetita getur einnig orð-
ið, þótt sérstaklega hafi verið
óskað eftir efninu eins og hér
var. Slíkum málum má að sjálf-
sögðu alltaf skjóta til útvaæps-
ráðs, sem hefur úrshtavald um
dagSkrá Sjómvarpsims. Hiins verð
ur maumast krafizt, að dagskrár-
stjóri geri opimberiega grein fyrir
Framhald á bls. 31.
STAKSTEIMAR

Hann fékk
66
TIL JOLAGJAFA
Ný sending
apótekaraglös
nýjar gerðir
Antik-flöskur
margar gerðir
Og margt fleira
Opið til klukkan 10 ö föstudögum

ss
Vörumarkaðurinnhf.
Ármúla la. — Símar 84800 og 81680.
vítur á mig
IJavíð Oddsson st.ud. jur. skril-
ar hnyttilega grein í Stúdenta-
blað Vöku 1. des., þar sem hann
dregur frani allar vífilongjurnar
í kringum málefnasamning rilds
stjómarinnar og öryggjsmál
landsins. 1 grein Daviðs Odds-
sonar segir m.a.:
Þá einhverjum datt í hug að
spyrja hvað til stæði að gera
í þessu eða hinu mikilvæga
máli, ef til dæmis viðhorfin
hefðu breytzt, þá fitjuðu rit-
höfundar Málefnasamningsins
spurningarmerki upp á trýnið
og spurðu fyrirlitlega (og hafa
síðan haldið því áfram) eitt-
hvað á þessa leið: „Er maður-
inn ekki læs, eða stendur ekkl
í málefnasamningmim, að
tii standi að stefnt sé að, að
eitt og annað standi til?“ Og
eftir nokkra þögn halda þeir
áfram: „Málefnasamningurinn
er skýr og augljós. Vamarlið-
ið skal hverfa úr landi þegar í
stað, og viðræður sktilu hefjast
þegar í stað um það að her-
inn fari úr landinu í áföngum
þegar í stað, en að sjálfsögðu
verður lierinn ekki látinn fara
fyrr en að lokinni ýtarlegri at-
hugiin og þá skal að þvi stefnt
að herinn fari á brott á kjör-
tímabilinu, en þess ber þó að
gæta að náttúrlega ef þessi at-
hugun leiðir í ljós að herinn
þurfi nauðsynlega að verða
áfram í landinu, þá að sjálf-
sögðu verður hann alls ekki
látinn fara, eða eins og ég tók
skýrt fram í viðtali við Vísi, þá
verður staðið við það að láta
herinn fara á kjörtímabilinu,
eins og segir í málefnasamningn
um, hvað sem það kostar. Á þess
ari afstöðu minni haniraði ég síð
an enn aftur á ftindi hjá Varð-
berg, þar sem ég tók skýrt
frani að herinn verður vitanlega
ekki látinn fara nema að ýtar-
leg könnun um gildi veru hans
hér hafi áður farið fram. Um
þetta atriði erum við Jón Skafta
son Iijartanlega sammála og það
er einmitt það sem skilur okkur
að í málinu. Það er einmitt
þess vegna seni hann fékk vítur
á mig frá FtJF.
Afstaðan
verður þríefld
Og í framlialdi af þessu
fannst mér rétt að taka frani að
fiillkomin eining og samhugur
ríkir meðal okknr utanrikisráð-
lierranna, og allar getgátur um
annað eru ekUert annað en arg-
asti uppspnni og Moggalygi.
Það verður einnig að vera ljóst,
að varnarmálin lieyra enn undir
mig. Ég mun einn og sjálfur sjá
um varnarir>álin og t-*ka ákvarð
anir nm þau aleinn, enda var
það einniitt til þess að auðvelda
mér það sem ráðlierranefndin
var skipuð. Sem sari, þá mun ég
með þeirra aðstoð taka algjör-
lega óliáða afstöðu i niálinu, en
aðalkosturinn er sá að þessi af-
staða mín verður þríefld, hún
verður aukin og styrkt, þar sem
við verðum þrír um að taka
hana. Það er lielber Moggalygi
að ekki séu fordæmi fvrir svona
ráðherranefndum. Það hlýtur að
vera lygi. Eða eins og í Mál-
efnasamningnum segir...“
Það er varla nokkur furða
þó sú saga hafi komizt á kreik
að í stað áramótaskaups Flosa
verði Málefnasaniningurinn
fluttur í leikformi á gamlárS
kvöld.