Morgunblaðið - 29.08.1972, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. ÁGÚST 1972
7
Smhrutna
Itrossgáta
18
Lárétt: 1 rwuiník — 6 leðja —
8 bókstafiur — 10 umdir berum
himaná — 12 sfcráör — 14 fanga-
ma:rk — 15 skiáJd — 16 fœði —-
18 öragvi'tli.
Léðrétt: 2 erfiðdleikar — 3 sér
Mjóðar —- 4 trryigigw — 5 fyiriir
viestam —■ 7 á tffl góða — 9
mieiðsli — 11 veidkiutr — 13 pumpa
16 ólœrti — 17 hireyflinig.
Ráðiu,liig siðusto krossgátu:
Lárétt: 1 ásakta — 6 áita — 8
fát 10 iióa — 12 tiruifOainar —
14 tweiir edm® — 15 ra — 16 örk
—18 nótabáit.
Lóðrétt: 2 sátu — 3 ait — 4
IkaKl — 5 aÆtann — 7 fairaisit — 9
áTa — 11 óar — 13 íseira — 16
öt — 17 K.B.
Bridge
Hér fier á eftir sipnQ frá ieilkm-
utm miM Itaiáiu oig SviBs í Oiym-
píumóitinu 1972.
NORBUR:
S: D-O-9-7-6-4
H : Á-8
T: K-82
L: 10-7
AUSTlR:
S: Á-K-3-2
H : D-5-2
T: Á-9
L: Á-G-4-2
SUÐUR:
S: 10-5
H: 10-ð3
T: D-G-7-5-4
L: D-6-5
Við anmað borðlið sátiu ítölsku
spiQarairmóx Beiiadomna og Avar-
eJIJi, A.—V. og söigðu þammi'g:
N: A: S: V:
2 sp. 2 ,gir. P. 3 hj.
P- 4 hj. A.P.
Noriðiur lét út spaða, sagnhafi
(Avarelli) dirap í borði með ási,
l*étt úit hjarta 2, dmap heima með
kónigi og noirður dirap með áisi.
Niorðtur )ét enn út spaða o/g sagm-
hafli vi)dli eklki heetta á, að suð-
tnr tirwnpaðá kónginm, llét þvá lágt
í borði og trompaði hedma. Nú
voru trompin tekiin af amdstæð-
imgunum og laiuifi spáQað þanmig,
að sagnlhafi fœr ömuigigHtega 3
eilaigi (tlBufa ás tekSmn, lauía 2 lát
imm úft oig svánað ef suður fylgir
« og laetur lágt). Sagnhafi fékk
(þamniig tíu siiagi og vamn spilið.
Við hiltit borfflið varð lokasögn
in 3 girönd hjá svissnes'ku spil-
uffumum í A—V. og þar sagði
jwxrður spaða. Suður (Garozzo)
vair aiDs ekki á þvd að láita út
í þeim llitt er féQaigl hans sagðd
og Jét þvfi tíiguB. Mieð þessu út-
spitli er aldrei heagt að viinna
spiiið.
VESTUR:
S: 8
H: K-G-9-7-4
T: 10-6-3
L: K 9 8 3
Frá Rauða
krossinum
Börm, sem dvalið hafa að barma-
heimiQum Rauða kross Islands,
Hlafflgierfflairkotii og SilungapoBS,
ikoima ttil Reyfkjaivilkur i dag,
þr'ilðjudag 29. ágiúsit kl. 11—11.30
að Umiferðarimifflsltöfflimm.
BÍLASKOÐUN
R 17401 — R-17550.
DAGBÓK
HARVAWA..
Lausnargjald rauð-
skinnaforingjans
Saga eftir O. Henry
Meira þurfti ég ekki að
vita. Ég keypti mér reyk-
tóbak, spurði til mála-
mynda um verðið á hálf-
baunum, setti bréfið í póst-
kassann og kom mér út.
Póstmeistarinn sagði, að
bréfberinn mundi koma eg
tæma kaséann eftir klúkku
tíma eða svo.
Þegar ég kom aftur upp
eftir í hellinn voru dreng-
urinn og Bill hvergi sjáan-
legir. Ég svipaðist um eft-
ir þeim og hætti á að reka
upp eitt eða tvö jóðl, en
fékk ekkert svar.
Ég kveikti mér í pípunni
minni, settist í brekkuna
og ákvað að bíða átekta.
Um það bil hálftíma síð-
ar heyrðist þrusk í runn-
unum og Bill haltraði fram
í rjóðrið fyrir framan hell-
ismunnann. Drengirrinn
kom í humátt á eftir hon-
um og fór hljóðlega eins og
njósnari af fyrstu gráðu,
brosandi út undir eyru.
Bill tók ofan hattinn og
þurrkaði framan úr sér
með rauðum vasaklút.
Drengurinn nam staðar
tíu skrefum á bak við
hann og brosti enn gleitt.
„Sam,“ sagði Biil. „Þér
finnst ég auðvitað vera
liðhlaupi, en ég gat ekki
að þesisu gert. Drengurinn
er farinn. Ég rak hann
heim. Fyrirætlanir okkar
eru að engu orðnar. 1
gamla daga voru til písl-
arvottar, sem kusu dauð-
ann frekar en svíkja mál-
staðinn. En enginn þeirra
hefur verið ofurseldur
shkum ógnar-pyntingum,
sem ég hef orðið að þola.
Ég reyndi að vera hlut-
verki minu trúr, en öllu
eru takmörk sett.“
„Hvað kom fyrir Bill?“
spurði ég.
„Hann reið á bakinu á
mér níutíu mílur að virk-
inu. Svo þegar búið var
að bjarga landnemunum,
voru mér gefnir hafrar.
Sandur er ekki ljúffeng
fæða, get ég sagt þér. Síð-
an þurfti ég að útskýra
fyrir honum, hvers vegna
holur myndast og hvers
vegna grasið er grænt.
Sam, þú veizt að það er
hægt að ofbjóða öllum.
Ég tók í hnakkadrambið á
honum og dró hann niður
hæðina. Á ieiðinni spark-
aði hann svo í leggina á
mér að ég er allur blár og
bólginn. Og ég verð að
reyna að sótthreinsa tvö
eða þrjú bitsár á höndun-
um á mér.“
„En nú er hann farinn,“
hélt Bill áfram. „Farinn
heim til sin. Ég sýndi
honum hvaða leið hann
ætti að fara og sparkaði
honum ein átta fet í rétta
átt í einu spari. Mér þyk-
ir ieitt að við fáum ekk-
ert lausnargjald. En ekki
var um aðra iausn að
ræða. Annars hefði Bill
Diskroll lent á vitlausra-
spítala.“
Bill stundi og blés en þó
hvíldi einhver óumræðan-
legur friður og gleði yfir
ásjónu hans.
„Bill,“ sagði ég, „er
fólki í þinni ætt hætt við
hjartaslagi?“
„Nei,“ sagði Bill, „ekki
svo ég viti. Frekar mýrar-
köldu og slysförum.“
„Þér er þá ef til vill ó-
hætt að líta við,“ sagði ég.
Bill sneri sér við og sá
drenginn. Um leið hvarf
allur roði úr kinnum
hans, hann lét fallast nið-
ur í grasið og fór að tína
upp eitt og eitt strá með
fálmandi fingrum. Ég ef-
aðist stórum um sálarheill
hans í klukkutíma eða
svo. Svo sagði ég honum
að ég mundi afgreiða mál-
ið á svipstundu og við
mundum fá lausnargjald-
ið og komast burt með það
fyrir miðnætti, ef Dorset
b l PAPE
Hér eru sex hendur. Geturðu fundið út, hverjar
tvær eiga saman?
SMAFOLK
HOWCOME
4Dt) 6ETT0 BE
ONTHETEAM,]
ANPIDON'T?,
; ÍMA 5l)rcRðTAPj YOU STUPID BEA6LEHU

, I THOU6HT SHE'l
f ENJOV BEIN6 KISSE0
BV A 5UPER5TAR.

Hvernig kemst þú í Kðið, Ég er stórstjarna, krútt!
en ég ekki?
1«C HUNDASNI! í!
Ég hélt að henni fyndist
gaman að iáta stórstjörnu
kyssa sig. . . .
FFRDINAND
s So f So £ §o z ‘9 So I :av \s