Morgunblaðið - 29.08.1972, Blaðsíða 23

MQRGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. ÁGÚST 1972
23
Margrét Sigurbjörns-
dóttir — Kveðja
Fædd 17. maí 1894.
Dáin 15. ágrúst 1972.
Að Svarfhóli í Laxárdal í
Dala-sýslu bjuigigiu á árunum frá
1886—1922 hjónin Gu'ðbjörg
Kristín Guðbrandsdóttiir og Sig
uirbjörn Bergþórsson. Bæði
varu þau myndar og mann-
hiostahjón, sem urðu að bregðast
við lífii sínu og banna sinna á
þann hátt og við þær aðstæð-
ur, sem unigt fólk í dag ekki
þeikkir, oig vart getur gert sór
í hugarlund, þráttt fyrir frásagn
ir og lýsingar aldamótabarn-
anna.
Þeirn hjónuim varð sex barna
auðið, sem öl komust til fuitt-
orðins ána, og urðu nýtir og
góðir þjóðfiélaigisþegnar eins og
efiniiin sitóðu tál. Þau hjónin
kvöddu þennan heim fyrir mörg
um áruim síðan, hún fiyrst, vest-
ur í Dölum árið 1922, en hann
í hárri elli hér í Reýkjavik ár-
ið 1953 hjá Mangréti dóttur
sinni, sem aif einstakri ailiúð og
fiórnfýsi annaðist hann tit
hinzbu sbundar.
Með þeim hélt eiinnig heimili
Þorsteinn bókbindari, bróðir
Margrétar og skffldu þau sysitk-
in aldrei að heita má, fyirr en
heilsa hennar bnast og hún varð
að leggjast í sjúknahús, og síðar
í hjúkrunardeiid fyrir tæpum
tveim árum siðan.
Qg í dag er hún kvödd i
hinzta sinn þessi góða kona, sem
ðllllum villldi gobt gera, og hljóð-
lega gekk till verka sinna, sem
voru ætíð í formii fórrtfýsi og
aldreá fá.
Bklki gisti ég annað heimill en
þeirra systkina, utan miittt eigið
í barnæsku, og hvergi hefi ég
sofdð í betra rúmii en hjá Möiggu
þvi alúð var lögð í öil hennar
verk. Élg á herrni og þeiim systk-
inium miikið að þalkka, því þau
eru þáttur af æsíku minni, og í
hraða nútímans er notatagt að
geta látið hugann reika aftur í
tímann í kyrrlátu stofurnar hjá
firænku minni og frænda í Ganða
stræti 36. — Þamgað l!á leið
mta oft, og þegar ég kom var
mér ailtaf tekið opnum öirmum.
Magga dúkaði stóra borðið og
fyrr en vairði var það þataið
alls kyns taötaum og góðgæti, að
ðHgeymdum bodanum minum og
góða taaffimu hennar. Kafifið
hrenndi hún oft sjálf, og
fiyriir kom, að hún lyfti mér upp
á taassa og ég fékk að snúa sveif
inni á kvörninnd hennar.
Hún var höfðingi heim að
sækja, og svo bamgóð að með
eindæmum var. Aldrei sá ég
Mögigu mtaa skipta skapi og
og ekki er hægt að vera nængæbn
ard og heiðaiUiegri en hún var.
Það vissu þeir bezt, sem henn
ar vehka mubu.
Qft hvarfliaðd huigur hennar
heiim í dalinn, þar sem hún
fæddist og ólst upp, þar sem
firærrdur og firænkur, vinir og
venzlafólk ennþá bjó, og fékk
óg oft að fara mieð henni I slík-
ar fierðir, sem urðu mér svo
rauinveruleigar, þvl hún kunni
svo vel að segja mér firá. Það
var því ekki að fiurða, þótt ilitil
firænka liegðd ofit leið sína I
GtarðasibræLo sér tid ánægju og
uippHtyfitiirogar.
Margrét giiftiSt ekki og áttli
aMned böm sjáillif, en hjá heroni
nutu henmar náraustu móðuriegr
ar uimhygigju. Hún var mér allt-
af eftirliáit, og þess vegna veit
óg að hún fyirirgefuir mór þessi
skrif, en mig iariigaði aðeins að
þakka hemni góðvilldiina í minn
garð, og bið ég guð að varðveita
hana og geyma.
Brynhildur.
1 dag er gierð ú'tför Margrétar
Siguirbjönnsdóttur, Garðastræti
36 hér í borg. Húm andaðdst á
EIM- og hjútarumarheimiliinu
Grumd himn 15. þ.m., nær áitttræð
bj8 aldri. Hún var fædd htan 17.
maí 1894 á Svarfhöli í Laxárdal
1 DöHuim wesbur. Poreldmar henn
ar voru hjónta Silguihbjörn Berg
þórsson Sdgimundsisonar bónda
á Hömrum í Laxárdal og Guð-
björg Guðbrandsdótbir HaMdórs
sonar bónda á Sámsstöðum. Sdg
uirbjörm var bóndi og sölöasmið
ur á Svarfhóli um áratuiga
staeið.
Margrét Ólst upp hjá foreldr
um sinum á Svarfhóli ásamnt
ftaim systtataum, em þrjú þedrra
eru nú á lífi: Guiðrún, fyrrum
ljósmóðir á Hirappssitöðum í Döl
uim, Bergþór og Þorsteinn, bók-
btadari í Reykjavík. Margrét
fJiuttá til Reykjavd'kur árið 1925
ag var búsett hér upp firá því.
Húm hélt heimiili mieð bræðrum
sLnuim, fyrst með Gisla, söðdasmið
em síðar Þorsteini, bókbtadara.
En heiimdld þeiirra hefiur lengst
af verið i Garðastræti 36, eða í
meira en 32 ár. Gisld amdaðist
eifitir skamma legu I desember
1941 larogt um alduir fram, að-
eins 38 ára.
Með þedm systkinum, Mar-
grétá og Þorsteimi, var mjög
kært aála táð og þau voru ein-
stakliega samhent og samhuga í
hvívetna, svo að fágætt mum
vena. Er nú Þorstetai harmur í
huga og söknuður eftir áratuga
ljúfa samveru með ástrítari syst
ur. Qg enn daprari verður hon
uim skitaaðurtan', þar sem hann
getur etóki fylgt henmi til graf-
ar. Hann veilktist af heilablæð-
ingu í ágúsibmánuði s.I. ár og
hefur síðan dvalið rúmiflastur í
sjúkrahúsi.
Margrét var heils'ulhraust mest
an hlluta ævimnar. En líkam'leg
hrörnum tók að genavartvið sig
fyrir nokkrum árum. Hún ágerð
ist jafint og þétt og fyrir hálfu
öðnu ári varð Mamgrét að fara í
sjúkrahús. Hún áttti ekká afitur
kvæmt þaðan og var rúmföst aál
an tímamn, er hún dvaldi þar.
Þó varð ekki amnað séð en að
hún héldi andleigiuim kröfitum að
mest'U óskertum, þrátt fyrir stöð
uga lí'kamlliega hrörnun. En blik
augnanna sýndi að amdtan var sí
vakandi, þótt Mkaminn væri að
þrotuim kominn. Læknavisindin
kunma fá ráð við þeirri líkam-
legu hrömun, sem margra bíð-
ur, er kom'ast á efri ár, enda
þótt þau haifS náð fiurðu'lega
lartgt á mörgum sviðuim. En
dauðtan er kærkominn lausnari,
þagar liffi og heilsu er svo kom-
ið, sem var fyrir Margréti sál-
ugu.
Sigurbjöm, fiaðir þeirra
sysitkima, var hjá þetai, umz
hamm andaðist árið 1953, 97 ára
að aldri, em hanm war ailblimdur
síðustu 10 æváárin. Margirét anm
aðist föður sinm a,llla tið af
sllkni umihyggju og nærfæmá að
fágætt miuin vera. Hún vatotá yf-
ir hverju fótmáli hans og gætti
hans, edns og kornbam væri,
þegar hann viar kominn að fót
um firam, bfllta'dur og örvasa. Sí-
vakandi umihygigja hennar og
ástúð við hann var svo einsteeð,
að enguim miun gleymast, er til
þekkti.
Margrét vann hússtörf hjá
nokkrum fjölskýlldum í bænum
eftir að faðir henmar lézt. öll
þau störf rækti hún með hóg-
værð og af þeirri hljóðlábu trú-
mennsku, er öllum verður minn
isstæð er henni kymntust.
Hvert það starf, sem hún tók
að sér og lofaði að rælkja, veitti
henni þá lifsfýMingu, það lífs-
S®di‘, sem brauðla verður metið
né vegið. 1 störfum sínum fann
hún htaa söranu vinnugleðd, sem
jafnam fýllgta þeim verkurn, sem
ummin eru af Idfi og sái en ektai
fyrst og fremist vegna liaumanna,
sem fiyrta þau fást, þje. störfin,
seim bera hta sönrau laun í sjáif-
umi sér.
En dýpsbu ag einlægustu
gleði hygg ég þó, að Margrét
hafi fundað með því að gieðja
aðra, að hjálpa öðrum, að fóma
sér fyrir aðra. Það er etótaert etfa
mál, að hún fiann tilgang lífstas
og ævi sdmnar í því að sjá gleði
ljóma á unigu amdditi og að sjá
ánægjuibiik í augá þess, sem
hún hafði reyrut að gleðja. Hún"
gladdist, er hún sá gleðd ann-
arra og henni var fögnuður í
huga, er hún fann að öðrum leið
vél. Þannig hiúði hún árraeðvit-
að að htau fagra og góða í um-
hverfii sínu.
Sá var etan eðMisþáitttur Mar-
grétar, er móitaði ævi hennar rg
háttu framar öllu öðru. Hún
var einstatóleigia fróm og drengd-
leg í tali og dórraum um aðra.
Ég þektati hana í árabugi og um
skeið hafði ég daglega meira og
rrainna sarraan við haraa að sælida.
Bn ég heyrði hana aldrei hall-
mælla natatarum manni og þaðan
af síður að fiella ómakiega og ill
gjarna slieggjudóma um náumg-
anra. Það virðist vera fiurðu-
stertaur þáttur í skaphöfn
margra ÍSliemdinga, hvað sem
veldur, að áfeUliast aðra og dæma
svo að stunduim jaðnar við róg-
burð af verstu gerð, oftast án
ásteeðu eða titefinis. Alit siíkt
var viðs fjarri Mangrétá, og ætla
ég, að hún haifii verið fáum iik
í þeim efnum. Afflt tal hennar
Við aðra og um aðra féll af
mdflidi og mannúð og hún barði í
bresttaa og færðd þeim allt til
betri veigar, ©r hún heyrði hall-
mælt. Hún skynjaði þau óbrigð
ulu sanntadi mörguim lærðum
mörarauim fremur, að gim-
steinar glitra í hverri manns-
sál og að hver einstaklingur á
góða eðlisþætti, ef nógu djúpt
er leitað.
Dagar líða. Ár og aldir renna
í tímans djúp. Hver sbund ævi
vorrar fieJllur eÆtir aðra, eins og
sandkornin í stundaiglasinu. Áð-
ur en varir er tímiamiæiirinn full
ur, ævin liðin og lúður dauðans
hljómar. ÆXila mætti, að hta óum
flýjairaltegu vistaskipti komi ekíki
að óvörum, þegar árin færast yf
ir. En þráitt fyrir allt erum við
öll varbúin, þegar hinzta tíma-
mierkdð kweður vdð.
Árin og eilífðin breiða hulu
gleymstaunnar yfir ilifsiteril
vom. 1 þaiim efinum rennur ævi
vor alilra að einum ósii. Sá, sem
gaiar hæst á mannféliagsiins haug,
hlýtur þau örlög alveg eins og
htan, sem fómar lífi sinu í hóg-
værð og lítMlæti i stauigga fó-
nýtrar mamimonsdýrtounar og
lífsgæðakapphiaups. En — vér
lifum öll í verkum vorum og
störfuim. Og lengst varir minn-
ingin um þá, sem gegna skyld-
um sinuim við lífiið og tilver-
uina af trúmennsku, þegnskap
og drengskap.
Vinir og kunntagjar Margrét-
ar eiiga heinnd margt og mikið að
þakka nú að leiðarlokum, dýr-
ar gjafir, hlý handtök og einlgeg
og drengiieg orð, sem aldrei
glieymis't. En systkinm, sem eft-
ir Mifa, Guðrún, Bergþór og Þor-
steinn, eiga hennd þó nmst að
þakka og i einlægni biðja þau
henni allrar bleæunar á þeim
leiðuim, sem henraar bíða.
Vér vituim eigi hvað við tek-
ur handan móðunnar miklu. En
það ar hoUt að trúa því, að vér
hefjum nýtt þroskaskedð að
loknu lífí hér. Ef vér getum trú
að því I fullri einlægni, verður
mörg byirðin árelðantega liébtari,
sem vér gietum ekki komizit hjá
að axla í þessu llifL
Að síðusbu biðjuim við Guð
þann, er sólina skóp og skiptir
örlögum allra í lífí og dauða,
að gneiða för Margrétar sál. yf-
ir dauðans djúp og veiba henni
blessun sína í landi eilifðarinn-
ar. J.S.
Lögtaksúrskurður
í dag var kveðinn upp lögtaksúrskurður fyrir eftirtöldum gjald-
föllnum og ógreiddum gjöldum ársins 1972 o. fl.
Tekjuskattur, eignarskattur, slysatryggingargjald vegna
heimilisstarfa, kirkjugjald, kirkjugarðsgjald, slysatrygginga- og
Irfeyristryggingagjöld avtinnurekenda samkv. 36. og 25. gr.
almannatryggingalaga nr. 67/1971, atvinnuleysistryggingaið-
gjald, launaskattur, almennur og sérstakur. iðnaðargjald, iðn-
lánasjóðsgjald, skemmtanaskattur, miðagjald, bifreiðaskattur,
skoðunargjald ökutækja, skipaskoðunargjald, lesta- og vita-
gjöld, vörugjald af innlendri framleiðslu, matvælaeftirlitsgjald,
gjaldfallinn söluskattur og söluskattshækkanir, skipulagsgjald,
vélaeftirlitsgjald, rafmagnseftirlitsgjald, skattsektir til ríkis-
sjóðs og tekjuskattshækkanir.
Lögtök fyrir framangreindum gjöldum, ásamt dráttarvöxtum
og lögtakskostnaði, verða látin fara fram að 8 dögum liðnum
frá birtingu þessarar auglýsingar, án frekari fyrirvara, verði
þau eigi greidd innan þess tima.
Bæjarfógetinn í Siglufjarðarkaupstað, 25. ágúst 1972.
Elias I. Elíasson.
íbúð til sölu
Óvenju glæsileg og vönduð 3ja herb. endaíbúð á
góðum stað í Hraunbænum til sölu.
Með íbðinni fylgir afnot af gufubaðstofu og þvotta-
vélasamstæðu. jíbúðin er með tvennum svölum.
íbúðin er til sýnis á kvöldin. Er laus strax í septem-
ber.
Ávílandi lán eru:
Eftirst. Vextir Afb. Gj.d. lánst.
I. veðréttur veðdeild 323.800 1.5 21 ár.
II. veðréttur lífeyrissjóðslán
getur lánað) 233.333 10% 16.666 1.0 13 ár
III. veðréttur handhafi 80.000 95% 40.000 1.2 IV2 ár.
kr. 637213
Heildarverð: kr .2.150.000. Útborgun kr. 145.000.
Möguleikar eru á viðbótar Húsnæðismálastjórnar-
láni, sem mætti ganga upp í útborgun.
Allar upplýsingar gefur Ólafur Ragnarsson hrl.
í síma 22293 á daginn og síma 83307 á kvöldin.
LÖGFRÆÐI- OG
ENDURSKOÐUNARSKRIFSTOFA
RAGNARS ÓLAFSSONAR.
Kjörskrá
fyrir prestkosningu, sem fram á að fara í Nesprestakalli
sunnudaginn 17. september nk. liggur frammi í félagsheimili
Neskirkju k.l 13.00 — 19.00 alla virka daga nema laugardaga
á tímabilinu 28. ágúst til og með 5. september.
Kærufrestur er til kl. 24.00 10. september nk.
Kærur skulu sendar formanni sóknarnefndar Þórði Ag. Þórðar-
syni Grenimel 44.
Kosningarétt við prestkosningar þessar hafa þeir, sem búsettir
eru í Nesprestakalli í Reykjavík og Seltjamamesi, hafa náð
20 ára aldri á kjördegi og voru í þjóðkirkjunni 1. desember
1971, enda greiði þeir sóknargjöld til hennar á árinu 1972.
Þeir sem síðan 1. desember 1971 hafa flutzt í Nesprestakall,
eru ekki á kjörskrá þess eins og hún er nú lögð fram til
sýnis, og þurfa þá að kæra sig inn á kjörskrá.
Eyðublöð undir kærur fást á Manntalsskrifstofu Reykjavíkur
í Hafnarhúsínu og skrifstofu sveitarstjóra Seltjarnarneshrepps.
Sömu skrifstofur staðfesta með áritun á kæruna, að flutn-
ingur lögheimilis í prestakallið hafi verið tilkynntur og þarf
ekki sérstaklega greinargerð um málavexti til þess að kæran
vegna flutnings lögheimilis inn í prestakallið verði tekin til
greina af sóknamefnd.
Þeir, sem flytja lögheimili sitt í Nesprestakall eftir að kæru-
frestur rennur út 10. september nk. verða EKKI teknir á kjör-
skrá að þessu sinni.
Kjördagur og kjörstaðir nánar auglýstir siðar.
Reykjavík 27. ágúst 1972.
SÓKNARNEFND NESSÖKNAR.