Morgunblaðið - 19.10.1972, Qupperneq 7

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. OKTÓBER 1972
i
Bridge
Hér fer á eftSr spdl firá lieifen
•um milii Iteá'U og Bívndarikj-
ainina í úrslituinuim í Oiymipí'u-
ikieppinin.ni 1972:
NORÐliR:
S: G-9-7
H: D-3
T: D-8-6-3
L: 9-S-6-3
VESTUR: AUSTUR:
S: D-10-8-3-2 S: K-6-5
H: 10-9-5 H: G-8-7-2
T: Á-G-9 T: 10-4-2
L: G-2 U: D-5-4
SUÐUR:
S: Á4
H: Á-K-64
T: K-7-5
L: Á-K-10-7
Loka sögnin var sú samia á báð
«m borðuim þ.e. 3 grönd og var
suður siagnihafi. Otspil var einn
iig það sama á báðum borð'um
eða spaða 3, nían viar látin úr
barði, austur lét kómginn og
sagnhafi drap með ás.
Bandarisiki spilarinn, Law-
renoe, ákviað að reikna með tig-
ul ás hjá vestri og iét næst út
tíigul 5, vestur gaf og drepið viar
í borðd með drottningunni. Liauf
viar látið út úr borðS, tiunni
svimað og vestur drap með gosa,
vesitur lét út spaða, sagnhafi
drap með gosanum og þar með
var spilið unnið því hann fékk
2 slagi ó spaða, 3 á hjiarta, 3 á
iaiuf og ednn á tigul.
Við hitt borðdð valdi italski
spiiarinn, Garozzo, aðra leið.
Þeigar hann hafðd drepið með
spaða ás, lét hann út hjtarta,
drap í borði með dirottningu, lét
úit tógul 3, dnap heima með kóngi
og vestur dnap með ás. Vestur
lét nú út spaða og saignhafi
drap með gosanum. Nú
fékk sagnhafí aðeims 8 sl’agi því
hainn hafðd ekki táimia til að gera
laufið gotrt áður en vestur ikomst
aftur inn til að taka firispað-
araa.

•v.

RT
PENNAVINIR
Maria Darsson er sænsk 14 ára
stúika, sem hefur mikinn áhuiga
á öllum íþrótitum sérstaldega þó
fótíbolta og badminton. Einnig
hefur hún áhuiga á frimerkjum
og músik. Maria er að ledta að
fslenzkuim pennavini, gjaman
piltd, sem slkrifar annað hvort
sæmsku eða ensiku. Maria býr að
Aivestagatan 24, 502 56 Borás,
Sviþjóð.
Blöð og tímarit
Biaðinu hefur borizt Heima er
bezf 9. töiuiblað. Meðal efnis er
gnedin um þjóðfræði eftir Stiedn-
öór Steindórssoin frá Hdöð-
'um, þá skrjfar Steingrímur Jóns
som girein er nefhisit — Baráitta
við samdfok og sjávarrót — Páll
Guðmiumdssom skrifiar um fisk-
veiðiar og smásaigan Himmagraut
wimm eftir Theodór Gummlaugs-
som frá Bjairmalandi og fleira
áöiU'giavert
5. hefti af Heilsuvemd er ný
komið út og er þar að finna
. maxigtar fróðlegar greámar um
sjúkdóma og vamdr gegn þeim.
Er þar halzt að nefna: Grein
utm berklaveiki eftir Jórnas Krist
jámissom, Bakteriur swúast tdl
vamar (Dr. Pentiti Hamnden)
Nýtrt sjúkrahús fyrir náibtúru-
læknimgar, eftir Bjöm L. Jóms-
som, HoMsvediki, Froistvamir
(Nieis Buskj, Uppsikrifrtir
Páiiina R. Kjaxrtansdórtrtár) o.fl.
DAGBOK
BARMMA..
Þessi Jói Stefáns...!
Eftir Anitu Rowe Block
vagninn var þéttsetinn,
urðu sumir að koína þang-
að sem við sátum.
Einn strákanna sagði:
„Sælar, ég heiti Jói Stef-
áns. Þessi heitir Mike Can-
all og þessi myndarlegi
apamaður þarna er hann
Gene Mischell.“
Myndarlegi apamaður-
inn brosti bjánalega eins
og við var að búast ‘ og
Carol flissaði og sagði:
„Hann er dálítið líkur Bela
Lugosi.“
„Nei, bíddu við,“ sagði
þessi Jói Stefáns. „Ég má
móðga hann. Ég er vinur
hans. En við þolum ekki
svívirðingar frá öðrum.“
„Hún meinti það ekki
þannig,“ sagði ég, vegna
þess að ég sá að það fór
að fara um Carol. „Hún
kærir sig ekkert um
smoppufríða stráka.“ Þá
settist „apamaðurinn“ hjá
mér. Ég held að hann hafi
verið minni en nokkur
hinna, og það var engu
hkara en vantaði íraman á
nefið á honum og svo var
hann sambrýndur.
Þessi Jói Stefáns settist
á stólbrík og tók að sér að
hafa orðið. Ég hafði ekki
séð hann á stöðinni og
sendi Carol talandi augna-
ráð, sem hún átti að skilja,
vegna þess að hann var
áreiðanlega hærri en ég,
og hann var dálítið líkur
Gary Cooper á vangann.
Carol hvíslaði: „Hvaðan
kom hann?“ Og svo fór
hún að tala hástöfum um
allar veizlumar, sem hún
færi í heima hjá sér (á
Long Island) og að henni
væri boðið á grímudans-
leik í Dartmouth um
haustið (ef hún lifði).
Hún talaði svo mikið, að
ég gat ekki skotið inn orði
á ská, en mér var svo sem
alveg sama, því ég er yfir-
leitt frekar fámál í svona
hópi. Og áður en ég vissi
af, var þessi Jói Stefáns
farinn, og ég sá það í
speglinum í púðurdósinni
minni að hann var kominn
í spurningaleikinn. Ég
flutti mig þess vegna í
autt sæti og fór að lesa
„Adam Bede“. Það er ein
af þeim bókum, sem mér
var sett fyrir að lesa um
sumarið, og þar sem ég
hafði ekki nema þrjá mán-
uði til þess var eins gott
að byrja.
Við kvöldverðinn var
hópnum skipt í tvennt. Ég
var ein af þeim, sem átti
að borða fyrst og þegar ég
kom inn í matarvagninn
stóð þessi Jói Stefáns við
dymar og hann sagði:
„Viltu gera okkur þann
heiður að sitja við okkar
borð?“ Að mínu áliti mjög
tilgerðarlega spurt, en mér
datt ekki nein frambæri-
leg afsökun í hug, svo ég
sagði „já“ og við settumst,
þessi Jói Stefáns, apamað-
urinn, Carol og ég.
Og máltíðin varð vægast
sagt allfrumleg. Þessi Jói
Stefáns talaði um eitthvað
sem kallað var „Heims-
samband friðarvina“ og
eitthvert „Unglin-garáð“ og
hann og apamaðurinn fóru
að skiptast á skoðunum
um Sameinuðu þjóðirnar.
„Sækið þið oft fundi hjá
Sameinuðu þjóðunum?“
spurði ég loks.
Enginn minntist á Eddie
Fisher eða neitt, svo mér
datt ekkert annað í hug en
þetta.
„Bara þegar rætt er um
„Nýtingu sjávarins í Mið-
jarðarhafinu“.“
„Það hlýtur að vera af-
skaplega spennandi,“ sagði
Carol.
Ekki hélt ég það nú, en
þéssi Jói Stefáns leit á
mig og sagði: „Já, vissu-
lega.“ Einhvem veginn
skildist mér, að Carol væri
ekki hátt skrifuð hjá hon-
um.
Enda þótt ég hafi engan
áhuga á heimsmálunum,
þá fitjaði enginn upp á
FRfiMttRLÐS
SrRGfl
BflRNfiNNfl
7ð££-
HEFUR Í*Ú GÓÐA S.IÓN ?
Hversu niörg og hvers konar eldúiúsverkfæ,ri finmir jju í
Jpessari teikningu ?
So ‘mgodmnjs
‘stijS ‘pia>js ‘tnnrB55i|ji*5f ‘jnsjsiip ‘xoqjivs ‘hwjjviS ‘jnjniq ‘ijjotj
‘Bini'BdJi'Bsiiajg :iuuipníui w uasjsjjíaAsniipsa gj iuo p««j; :aVAS
SMAFOLK
Kæri viðkoma.ndi,
FERDINAND