Morgunblaðið - 19.10.1972, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. OKTÓBER 1972
__________ í frjálsu ríki eftir VS. Naipaul
í þýðingu
Huldu Valtýsdóttur.
í allt tiltækilegt og senda þjón-
ana út og suður eftir snarli. Það
er eins gott að hafa augun hjá
sér, þegar Belgíumenn eru ann-
ars vegar. Og þeir halda áfram
að drekka og narta og verða si-
fellt hungraðri. Maturinn stend-
ur á bórðinu, þjónarnir bíða til
búnir. En úr þvi þeir báðu ekki
um mat fyrr en klukkan tíu, þá
koma þeir ekki inn i borðsal-
inn fyrr en klukkan tíu. Fram
að því eru þeir bara að koma
sér upp góðum sulti, kíta hver
við annan, spila á spil og hafa
uppi háreysti. Börnin öskra og
allir öskra á þjónana að koma
nú með meira smásnarl. Smáhóp
ur af Flæmingjuim getur sett allt
á annan endann á bamum. Loks
ganga þeir til borðs og borða lát
laust í hálfa aðra klukkustund,
öll fjölskyldan, feður, mæð-
ur og börn, allar fitubollumar.
Það er ekki hægt að álasa
Afríkumönnunum, sem hafa
horft upp á þessa fyrirmynd.
Afrikumennirnir hafa augu og
sjá. Og þeir eru sérstakir hvað
það snertir, að þeir geta látið
piska sér út umyrðalaust i viss-
an tima, en einn góðan veður-
dag ganga þeir með sigur af
hólmi.“
Brothljóð kvað við úr eld
húsinu og háværar raddir. Ein
röddin hækkaði yfir hinar
í langdregnum skrækjum, sem
enduðu í hlátri. Og svo var eins
og allar raddimar sameinuðust
i misháum hlátrasköllum.
Ofurstinn hvarflaði frá sam-
ræðunum og lagði við hlustir.
Israelsmennirnir töluðu saman í
hálfum hljóðum. Hávaxni piltur
inn kom til að taka burt disk-
ana hjá Bobby og Lindu og i
kjölfarinu eimdi eftir ólyktin af
honum.
„Sáuð þér ekki þennan
í kvöldklæðnaðinum sem kom áð
an?“ spurði ofurstinn.
Bobby hnyklaði brúnir og
Linda ætlaði að brosa en hætti
við það, þegar hún sá að ofurst-
inn gerði það ekfci.
„Hann hefur komið á hverju
kvöldi í heilan mánuð. Siðan
hann eignaðist þessi föt. Ég veit
ekki, hver hann er.“
Linda sagði: „Hann var afar
kurteis."
„Já, já, afar kurteis. En hann
kemur til að ögra mér. Er það
ekki, Timothy?"
Hávaxni pilturinn stóð kyrr
en lyfti höfðinu: „Já, herra?“
„Hann vildi helzt drepa mig,
er það ekki rétt?“
Timothy stóð hreyfingarlaus
með bakkann og reyndi að vera
alvarlegur á svipinn. Harrn svar
aði ekki og bærði ekki á sér
fyrr en ofurstinn var farinn að
sinna matnum aftur.
„Hann gengur sigrandi héð-
an út einhvern daginn," sagði
ofurstinn.
Timothy stikaði stórum skref-
um fram í eldhúsið. Þá bættist
ný rödd í skvaldrið þaðan og
hlátrasköUin jukust að mun.
Timothy kom fram aftur jafn al-
varlegur á svipinn og snar í
hreyfingum og gekk að borði
Israelsmannanna.
„Ég man, þegar við vorum að
þjálfa þá áður en þeir
voru sendir til Saloniki eða
Indlands eða á einhverja álíka
staði. Stundum urðum við að
reyra þá niður í hnakkinn og
það mátti heyra I þeim öskrin
yfir aUan vöUinn. Sumir fengu
rokna rasssæri en við gerðum
Fiskibáfur fil sölu
Til sölu 65 tonna eikarbátur. Góðir greiðsluskilmálar.
TRYGGINGAR OG FASTEIGNIR,
Austurstræti 10, 5. hæð.
Sími 26560, heimasími 30156.
velvakandi
Velvakandi svarar í síma
10100 frá mánudegi til
föstudags kl. 14—15.
• Að gera ólánsmenn
íræga
„Heiðraði Velvéikandi.
Fyrr eða síðar hlaut að koma
að því, að við breyttuimst i
slikt nútimaþjóðfélag, að
æðstu menn þjóðarinnar væru
ekki lengur óhultir fyrir tilræð
um á almannafæri. Við Al-
þingishúsið í sl. viku sluppum
við með skrekkinn, þar se>m
tilræðismaðurinn haíði ekki
annað en svivirðingu fómar-
dýra sinna að tiHgangi sínum.
Engin urðu meiðslin í þetta
sinnið, en hvað verður næst?
Vegna síendurbekinna árása
á framámienn i stjómmálium í
Bandarikjunum, hefur getum
verið leitt að þvi þar í landi,
hvaða skapgerð þeir menn
hafa, sem ráðast á forseta og
aðra st jórnmál amemn. Þetta
eru undantekningarlaust psy-
kopatar með hættulega og nið-
urbælda ánásarhneiigð, reiðir út
í þjóðfélagið, sem þeir telja, að
haíi gert þá að olnibogabörn-
um. Tilræði við fræga menn
gerir slika ólánsmenn fræga á
svipst.urn.du. Fortíð þeirra er
könnuð og rakin í fjökniðlum
af nákvæmni, en það er einmitt
það, sem árásarmennimir vilja.
Þessi öafviitandi samvinnuifýsi
fjölmiðlamna við tilræðismem-
ina verður svo aftuir tál þess
að hvetja aðra til álika ódæð-
isverka.
• Ábyrgð f jölmiðla
Ég fæ ekki betur séð, en
sumir fjökniðla okfcar bafi
gent sitt ýtrasta til að hampa
þessum ólánsmanni, sem veitt-
ist að forseta okkar við Al-
þingishúsið. Honum enu veitt
viðtöl, málstaður hans vand-
lega skýrður, af honuim eru
teknar margar myndir og
hann er uppmálaður, sem ein-
staklingur, sem unnið hefur
sigur í baráttunni við tilfinn-
ingasljó yfirvöld.
Þessd mieðfierð fjölmManna á
svona fréttamat verður án eifa
til þess að hvetja eiinhvem
annan ólánsmann til að reyna
að vekja athygli á einhverju
knynduðu óréttllæti þjóðlféliags-
ins í sinn garð, með því að
veitast að forsieta oikkar eða
ráðtverrum. Það er vel hugs-
amliegt og jaifnvel nær Víst, að
meðal obkar leyndst einhver
aukaúitgáfa af Lee Harvey
Oswald eða Sirhan Sirhan, sem
gjama vildu nota einhver
sterkari meðul en úthrært
skyr tiil að vekja á sér athygli.
Ef svo verður, eiga fjölmiðlar
þar talsverða sök á.
Þá er það einnig óskiljanlieg
handvömim, af háílfu hiins op-
imbera, að slieppa umræddium
ólámsmanni úr varðhaldi strax.
Það er í ósamræmi við aMar
venjur um meðfeirð slttkra
máia og til þess fallið að ýta
undir þá trú hjá tillvónandi til-
ræðismönnum, að þeir geti
sloppið með áminniimgu og
klapp á bakið fyrir svona at-
hæfl.
Það væri sannarlega sorg-
legt, ef forseti okkar gæti ekiki
lenigur geragið um á aimamna-
færi án vemdar, eins og hanm
hefur allitaf gert. Vonandi iáta
1 Vikunni, sem kemur út í dag, er m. a. viðtal við frú Dóru Guðbjartsdóttur, eiginkonu Ólafs Jó-
hannessonar forsætisráðherra, og litmyndir frá beimili þeirra hjóna. — „Fimmtán þúsund manns
hurfu á einni nóttu" nefnist viðtal við Gunars Irba, lettneskan rithöfund, sem dvaldist hér i sum-
ar. — Þá er einnig grein frá Svíþjóð eftir Ómar Valdimarsson, grein um leikarann James Dean,
smásaga eftir Maupassant og ótalmargt fleira.
Vikan
fjölmiðlariiir þessa ábemdingu
sér að kemningu verða.
Blaðalesandi."
• Heimsóknartíniar á
Landakoti
Ingib.jörg B. Linnet skrifar:
Mig langar til, með örfáum
orðum, að beirna þeim tilmæl-
um till forráðamamna Lamda-
kotsspítaJa, að þeir emdur-
skoði hug sinm og hjarta í
saimibamidi við hið nýja fyrir-
korraulag þeirra á heimsókna-
tiimia þair. Mér, persóniulega,
fimmisit það mjög tillbreytiraga-
laiust (mér liggur við að siegja
ömiurdiegt) fyrir sjúklinga, sem
á ammað borð eru ekki svo veik-
ir, að þeiir þoli ekki heámsókmir,
að mega eikki á vimkum dögum
fá heimsóknir sinma námiustu,
ástvima og vina, niema eina
klukkuistumid á kvöldin — ein-
mitt á þeám tíima sem alUfliesitar
húsmjæðuir eru að matreíða og
heimidisfóílikið að smœða.
Og sízt er tilbreytmin meiri á
summudögum, þegar heim-
sókmatíimimm er firá kilukkan
hállfeldef'u til hálífitólf. Þá etru
t. d. húsmæður sem óðast að
umdirbúa hádegisverð. Og oft
er þetta eini dagur vitaumnar,
sem öll fjödskyldam getur sofið
út. Þetta síðasttalda, út af fyrir
sig, er samt efcki meiltt aðal-
atiriði, heldur hitt, að þeir sem
verða að liggja á sjúkrahúsi
vierða að gjöra svo vel að láta
sér nægja heimsókniir eiraa
Miukkiuisituind fyrir hádegi, og
dagurinn líður, lamigur oig til-
breytinigalaus. Og einmitt þess-
ar tiltekmu kknkkiusitundir koma
færri em ýmsar aðrar klukbu-
stumdir daigsims. — Svo er
kammski á það litamdi fyrir
spdtadiamin, hvort lieiðimidi sjúkl-
ings lyfti undir afturbata hans
eða ekki.
Virðimgarfyllst
Ingibjörg B. Linnet.
Sigrdður Eimarsdóttir hrimgdi
og iét í Ijós óáraægju sírna og
fileiri með nýjan heimsókmar-
tima á Lamdaikotsspdifcala.
Nú umdamfiarið ár hefiur ver-
ið heimsókmarfcími kluikkam
13.00—14.00 og svo afifcur iklufck-
am 19.00—19.30. Nú hefur hims
vegar verið tilikymmt, að eiftir-
ieiðis verðd leyfðar heimsókmdr
aðeims einu sinni á daig, þ. e. a.
s. að (kvöidimiu, frá 18.30—19.30.
Augljóst er, hversu óihemfcugur
sá Uírmi er, auk þess, sem erf-
itt er að skfflja ihvers vegna
heiimsókmairtlmi er mú eimu
simmi á dag, í sfcað tvisvar simm-
um eins og verið heifur og tíðk-
ast mun á ffesfcum sjúkrahús-
*um.
í skrifistofú Lamdakots-
spífcada fiemgust upplýsdmigar
itm það, að þessi bne-yfcimg hieffði
verið gerð vegma óska stanfs-
li'ðs sjúkrahússims, sem áldfcur
að him nýja tilhögum valdi
mimmi truflun á sfcarfisemi
sjúki'ahússins em hin fyrri. Um
heimsókraarfcímamm á summu-
dagsomiorgmum sé það að segja,
að efitir hedigar sé mikið um
það, að sjúklimigar fiari í mymda
tökur og aðrar rannsókmdr og
sé mieina ainmráikd á sumnudöig-
um em aðra daga við að umdir-
búa sjúiklinga, vegma þess að
sumir þættir í stanfsemi sjúfcra
hússlms fiari einumgis fram á
vinkum dögum.
• Einsdæmi um óreiðu
Þ. Hj. skrifar:
„Fjármálaóreiða rlkisstjórn
arinnar á fimmitám mánaða
valdafienli hemmiar er svo sér-
sitæð og eimsfök, að hliðsfiæða
þess, sem miú blasir við þjóð-
inmi, mum mú hvergi fimman-
leg í heiminum. Að hælklka fjár
lög um 100% á hálifiu öðru áird
er rraet, sem emgin riddisstjórm,
sem sfcjórmiar þessu lamdi af
fulilri sdíynisemi, .gefcur verið
þeiklkit fyrir að sdá.
í fjáriiögum fiyrir árið 1973
er tekj uskatturiwn einm t. d.
áætílaður 4500 milljóndr lcróma
eða uim 20 þús. á hvert mamms-
barn í lamdimu. Siiiik slkajtfcpdmdmig
og skattarám mium áireiðamlega'
heifna Sín og toemiur múveramdi
stjórmiarfiiolkikum efcki til góða
í raæsfcu bosninigum, em verður
víti tid varmaðar.
í stuttu rraáli sagfc mun öll
náðsmiemmSka múveramdi rdlkis-
stjórmar storáð svo óaiflmáom-
iegu logalefcri í huig og hjanta
hvers Islendings, að Slysið finá
adiþmgiistoosnámgumuim 1971
rraun áreiðamltega eikikd endur-
talca sig í miæsfcu kosningum,
hversiu óvæmit sem þær kumma
að bera að höndum.
Reýkjavík, 15. okt.
Þ. Hj.“
Lklif;
Ueizlumatur

Smurt bruuð
og
Snittur
SÍLD 8 FISKUR