Morgunblaðið - 03.11.1973, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. NÖVEMBER 1973
Hafnarbíó
Doomwatch 0
Myndin byrjar ekki ólaglega,
fyrir framan og undir titlum,
en þar með er draumurinn
búinn. Lélegt handrit, klúðurs-
leg sviðsmynd og uppstillt
atriði eins og t.d. á vísinda-
stofunni, auk undarlegs leiks
og lítillar leikstjórnar Peter
Sasdys (fyrrv. sjónvarpsleik-
stjóra) h’jálpa til að eyðileggja
hugmynd, sem ef til vill hefði
verið hægt að gera eitthvað úr.
SSP.
A usturbœjarbíó
„Cable Houge“ * * *•
Stórvestri. Finlega saminn
óður til deyjándi einstaklings-
hyggju. Jason Roberts Jr.,
hefur sjaldan verið betri en í
hlutverki þessa þráa einbua,
sem berst fyrir tilveru sinni í
andarslitrum hins gamla
Vesturs. Leikstjórn Peckinpah
einkennist af þeim heitu til-
finningum sem hann ber fyrir
Vestrinu, og hinni harðgerðu
manngerð, sem skóp það.
Manninum, sem barðist fyrir
því aðverasinn eigin húsbóndi.
S.V.
The Ballad of Cable Houge *
Sam Peckinpah virðist
sveiflast nokkuð reglubundið
milli andstæðra póla í kvik-
myndagerð sinni. 1969 gerir
hann fræga ofbeldismynd,
„The Wild Bunch". 1970 er það
vestri í léttum dúr, „The Ballad
of Cable Houge", 1971 önnur
fræg ofbeldismynd, „The Straw
Dogs“ og 1972, léttur hálfvestri
„Junior Bonner“. Ofbeidið sýn-
ir vissulega hressilegri hliðina
á Peckinpah, en léttari
myndirnar lýsa ákveðnum fín-
leika og næmni, sem lítið ber á í
ofbeldismyndunum. I Cable
Houge er þó kvikmyndartakan
það sem ber af, en hún er í
höndum Lucien Ballards, sem
lagt hefur sérstaka rækt við
myndatöku á vestrum. SSP.
★ ★ ★
Sam Peckinpah gerði
myndina Cable Hogue á undan
Straw Dogs og Junior Bonner
og er hún að flestu leyti fyrir-
rennari þeirra hvað efni
snertir. Hogue er maður, sem
berst af aldahvörf, er hóta að
ræna hann sjálfstæði sínu og
tilverurétti. Grunntónn
myndarinnar er ákveðin lífs-
skbðun Peckinpah og létt
fyndni. Þó „Hogue“ sé ekki líkt
eins róstusöm og afkomendurn-
ir, er hún svo sannarlega jafn
athyglisverð.
Leikendur: Jason Robards,
Stella Stevens, David Wamer.
VJ.
Stförnubíó
A gangi í vorrigningu +
Þrátt fyrir somasamlegan
leik þeirra Quinn og Bergman
er langt frá þvi að hann geti
bjargað vesölu efni myndar-
innar, sem fetar áfram
sýningartímann í kringum
ástarvafstur þeirra skötuhjúa.
Eða eins og konan sagði í
hléinu. „Hún er ekki beint
leiðinleg."
Leikendur: Anthony Quinn,
Ingrid Bergman.
Leikstjóri Guy Green. VJ.
Billy Pilgrim mitt f hryllingi styrjaldarinnar.
Slaugtherhouse Five * *
Slök stríðs- og heimsádeila,
sem gjarnan er borin saman við
Catch 22. Ég minnist einnar
setningar úr þeirri mynd, sem
höf. þessarar myndar hefðu
gjarnan mátt hafa bak við
eyrað:.....trying to connect
you . . . trying to connect you“.
Sláturhúsið gerir enga slíka til-
raun til að ná sambandi við
áhorfendur sína (utan tveggja
örstuttra atriða í Dresden-
kaflanum.) Hér er aðeins teflt
fram fólki, sem er ekki fólk.
SSP.
if Það eina sem er athyglis-
vert við þessa kvikmynd er
hugmyndin að baki hennar —
að gera hrollvekju um þann
óhugnanlega fylgifisk
menningarinnar sem við nefn-
um mengun. En því miður miss-
ir þessi góða humynd marks,
því hún er vel falin, langt á bak
við lélegt handrit, ömurlegan
leik (Ian Bannen er einna
lfkastur skopstælingu af Ama
Tryggvasyni) og dáðlausa leik-
stjórn. S.V.
★ ★ ★
Mynd þessi er merkilegt
samansafn af atburðum og
stöðum í nútfð, fortíð og fram-
tíð. Söguhetjan Billy er eini
punkturinn, sem bindur saman
efnisparta myndarinnar.
Sundurklipptar og stokkaðar
senurnar eru bæði í senn furðu-
legar og fyndnar. Leikur
Michael Sacks er lifandi og
skemmtilegur og einnig er
Sharon Gans hreint afbragð.
Slauatherhouse
five
SLATURHUSNR.5
Bandarisk, frá Universal 1972.
★ ★ ★
Leikstjóri: George Roy Hill,
framleiðandi: Paul Monash,
handrit: Stephen Geller, kvik-
myndun: Niroslav Ondricek,
tónlist: Glenn Guld.
Eftir lestur hinnar frábæru
bókar Kurt Vonneguts Jr., varð
mér hugsað sem svo, að það
mundi jaðra við skemmdar-
starfsemi að kvikmynda verkið.
Skömmu síðar fréttist að
George Roy Hill væri búinn að
fá það erfiða verkefni f hendur,
og styrkti það ennfrekar þann
grun minn að útkoman yrði
barningur, víðsfjarri sögu-
þræðinum.
George Roy Hill var einkum
kunnur fyrir skemmtimyndir,
góðar að vísu, „The World of
Henry Orient", „Hawaii“,
„Butch Cassidy and the
Sundance Kid“, o.fl. En hann
hefur hvorki brugðist
Vonnegut né kvikmynda
áhorfendum. „Slaughterhouse
Five“ er einstaklega vel
heppnuð mynd.
Nöldurhornið
Það er kunnara en frá þurfi
að segja að af sýndum kvik-
myndum hér á landi er hlutur
amerískra mynda stærstur —
meira að segja lang stærstur.
Þó framleiða þeir aðeins brot af
heimsframleiðslunni. Þetta er
ekkert nýtt af nálinni, það
hefur verið nöldrað út af þessu
fyrr. Þó virðist mér sem það
gæti verið tímabært að hræra
örlítið í þessum málum, þar eð
allir virðast vera famir að
sætta sig við þetta ástand, ekki
síst kvikmyndahúsastjórarnir,
sem einatt hafa lýst því yfir, að
þeir séu þrælbundnir við að
gera nauðungarsamninga við
einstök dreifingarfyrirtæki,
amerísk. Sem efalaust er rétt.
En það fer ekki hjá því, þegar
litið er í erlend kvikmyndablöð,
að menn sjái, hversu óhemju
lélegt úrval af myndum er sýnt
hér allan ársins hring. Nægir
að nefna leikstjóra eins og
Wajda — Skolimovsky —
Platts-Mills — Zanussi — Pass-
er — Menzel — Jansco — Ray
— Olmi o.s.frv. nöfn, sem hér
hafa tæpast eða aldrei sést, og
sern ég leyfi mér að álykta, að
ýmsir kvikmyndahússtjórar
hafi ekki hugmynd um að eru
til. Meira að segja Bergman og
Fellini eru orðnir sjaldgæfir.
En þurfa kvikmyndahúsin að
vera svona afskipt og
einangruð? Ég leyfi mér að ef-
ast um það. En það er í raun-
inni ekki mitt að efast, það hlýt-
ur að vera hlutverk húsanna að
reyna að svara. Til að fyrir-
byggja allan misskilning vil ég
taka það fram, að þessari
Flestir listamenn reyna að
koma einhverju Iagi á hlutina
er þeir fást við hina rímrugluðu
og umhverfðu veröld vora. Svo
er ekki farið með þessa bók
Vonneguts. Hann dregur
hvergi úr glundroðanum,
heldur ruglar lesandann með
slitróttu samhengi, yfirborðið
minnir á vísindaskáldskap.
Billy Pilgrim hefur slitnað úr
rás tímans og flækist milli for-
tíðar, nútíma og framtíðar í
óskipulögðu samhengi. Leik-
stjórinn og handrits-
höfundurinn Geller, hafa kæn-
lega breytt bókinni i afbragðs
kvikmynd. Komið margflækt-
um, eilítið geggjuðum efnis-
þræðinum til skila á kímilegan,
en bitran hátt. Og persónur
Vonneguts standa ljóslifandi
frammi fyrir manni, f höndum
sérstaklega frambærilegra leik-
ara, sem flestir eru þó lítt
þekktir.
spurningu er ekki varpað fram
af einhveri illgirni, heldur vilja
til þess að auka fjölbreytni i
myndavali í þágu almennings-
og húsanna. Ef einhver kvik-
myndahússtjóri sér sér fært að
svara þessari spurningu fyrir
sína parta eða heildarinnar, er
okkur bæði ljúft og skylt að
birta svar hans hér á síðunni.
(Mánudagsmyndir teknar
fyrir síðar) SSP.
Fréttahornið
Akira Kurosawa virðist vera
við hestaheilsu, því hann hefur
nú ákveðið að gera sína 26.
mynd í Moskvu. Myndin er
byggð á tveimur sögum eftir
Vladimir Arsenyev, sem fjalla
að sögn um manninn og
náttúruöflin.
Dustin Hoffman hefur tekið
að sér aðalhlutverk í myndinni
„Eye Witness", sem fjallar um
kynvillingamorð — og leik-
stjóri verður Milos Formann.
Fýrir rúmum mánuði átti að
hefja töku myndarinnar
„Chinatown", með Jack
Nichols í aðalhlutverki og
skráður sem leikstjöri var
Roman Polanski.
Joel Grey, sem hlaut Oscars-
verðlaun fyrir Ieik sinni í
Cabaret (Master of
Ceremonies), leikur nú á móti
Cliff Richardson í myndinni
„The Man on the Swing“.
Frank Perry (Diary of a Mad
Housewife) leikstýrir, en Grey
leikur skyggnan mann, sem
aðstoðar lögregluna við að upp-
lýsa flókið morðmál.
Söguhetjan Billy nýtur
aðeins þess lífs, sem hann upp-
lifir á fjarlægri plánetu í faðmi
fagurrar þokkadfsar. Lff hans á
jörðinni er markað hryllingi
stríðsáranna síðari. Leiðindum
heimilislífsins með feitlagnri
og heimskri eiginkonu, og
skelfingum þess smáborgara-
lega samfélags, sem hann
hrærist í.
Kvikmyndun þessarar skipu-
lagslausu lífsreynslu hefur
tekist mæta vel. Tíma-
sveiflurnar eru oftast með
fádæmum vel gerðar. Michael
Sacks skapar fullkominn Billy
Pilgrim, ekki aðeins með góð-
um Ieik, heldur einnig með
opnu og sakleysislegu fasi sínu.
Ron Leibman er sannfærandi
sem hinn hálfóði Lazzaro og
Valerie Perrine sómir sér
ljómandi vel á hvað plánetu
sem er. Þá er kvikmyndataka
Ondriceks minnisstæð.
SÍBS_____
ENDURN VMUN
Féiag matreiaslumanna
Almennur félagsfundur verður haldinn mánudaginn 5.
nóvember nk. kl. 1 5.30 að Óðinsgötu 7.
Fundarefni: Samninqaroq önnurmál.
Stjórnin.
DREGID MÁNUDAGINN 5. NÓVEMDER.
MUNID AÐ ENDURNÝJA
Flóamarkaffur
í anddyri Breiðholtsskóla, sunnudaginn 4. nóv. kl. 3 e.h.
Úrval notaðra muna á gjafaverði.
Ágóði rennur til líknar- og framfaramála i Breiðholti
Kvenfélag BreiSholts.