Morgunblaðið - 03.11.1973, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. NÖVEMBER 1973
Jórunn Þórdís Olafs-
dóttir — Minning
Fædd 24. október 1935.
Dáin 26. október 1973.
Hin langa þraut er liðin,
nú Ioksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið róít,
nú sæll ersigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðansnótt.
Vald.Briem.
I dag fer fram frá Seyðisfjarðar-
kirkju útför vinkonu okkar
Jórunnar Þórdísar Ölafsdóttur,
sem lézt á Landspítalanum 26.
október. — Stella, eins og hún var
kölluð af ættingjum og vinum,
var fæaa 24. október 1935 á Há-
nefsstaðareyrum Seyðisfirði. Hún
var dóttir hjónanna Vígdísar
Ölafsdóttur og Ólafs Guðjóns-
sonar. — Ólst hún upp á Hánefs-
staðareyrum f foreldrahúsum
ásamt systkinum sinum. Um 1946
fluttist fjölskyldan til Seyðis-
fjaðarkaupstaðar og hefur búið
þar síðan. Hófust kynni okkar
Stellu fijótlega eftir það. Stella
Faðir okkar og stjúpfaðir
LÁRUS ÞÓRARINN JÓHANNSSON
frá Blönduósi,
sem andaðist 27. okt verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju 3. nóv. kl.
10 30
Hörður Lárusson
Jóhanna Lárusdóttir
Magnúsína Magnúsdóttir.
t
Móðir okkar og tengdamóðir
HANSÍNA GUNNARSDÓTTIR
frá Vestmannaeyjum
Háteigsvegi 8, Reykjavík
lézt í Landakotsspítala, föstudaginn 2 nóvember.
Anton Bjarnasen
Gunnar Bjarnasen
Jakob Ó. Ólafsson.
t
Þökkum innilega samúð <5g vinarhug við andlát og jarðarför
ÓLAFAR SNJÓLFSDÓTTUR,
Melum, Árneshrepp.
Kristján Albertsson og börn,
Oddný Egilsdóttir, Guðlaug Snjólfsdóttir,
Steinunn Snjólfsdóttir, Guðrún Snjólfsdóttir.
t
Við þökkum innilega hluttekningu vegna andláts móður okkar, tengda-
móður. ömmu og langömmu
ÞURÍÐAR BENÓNÝSDÓTTUR
Bárugötu 23
Friðrik Sigurbjörnsson. Ingólfur Sigurbjörnsson,
tengdadóttir, bárnabörn og barnabarnabörn.
var glæsileg, tíguleg í fasi og
snyrtimennskan var henni í blóð
borin. Öll framkoma hennar var
mótuð af prúðmennsku, hlýju og
glaðri lund, sem henni var svo
eiginleg. Stella var gift eftir-
lifandi manni sínum Sveini Finn-
bogasyni, Seyðisfirði, og bjuggu
þau allan sinn búskap þar.
Eignuðust 2 syni, Vigni Ölaf, sem
nú er 16 ára og Guðlaug Laxdal 12
ára.
Það vissu flestir að hverju
stefndi, en söknuðurinn verður
alltaf jafn sár. Stella var óvenju-
dugleg og þrautseig í veikindum
sinum. Hún barðist hetjulegri
baráttu við þann sjúkdóm, sem
lagði þessa ungu konu að velli,
enda segir það sig sjálft, hvað hún
varð að þola, þar sem hún var
blind síðustu ár ævi sinnar og
kom það bezt fram í hennar miklu
hetjulund.
Kæra vinkona, þótt þú sért
horfin sjónum okkar, eigum við
margar góðar og fallegar
minningar um þig, sem aldrei
mást. Að leiðarlokum kveðjum
við þig með trega og þökkum þér
alla þá vináttu og tryggð, sem þú
sýndirokkur. Eiginmanni þinum,
sonum, foreldrum, systkinum
ættingjum og venzlafólki vottum
við okkur dýpstu samúð og biðj-
um þeim Guðs blessunar á þess-
um erfiðu stundum. Við vitum, að
minningin um þig verður okkur
huggun í harmi. Guð blessi
minninguþína.
Sigrún og Jenný
Haraldsdætur.
Langri og erfiðri sjúkdómssögu
og baráttu er lokið. Stella frænka
mín lauk hérvistardögum sinum
hinn 26. október sl.
Fullu nafni hét hún Jórunn
Þórdís Ölafsdóttir, var fædd á
Seyðisfirði 24. október árið 1935
og ól þar allan aldur sinn. Hún
var dóttir hjónanna Vigdísar
Ölafsdóttur og Ölafs Guðjónsson-
ar, sem bæði lifa dóttur sina. Þau
hjónin urðu fyrir þeirri sáru sorg
að missa son sinn ungan, mesta
efnismann, og var hann öllum
harmdauði. Reyndi þá mikið á
samstöðu og stillingu fjölskyld-
unnar.
Á unglingsárum vann Stella við
símstöðina á Seyðisfirði, en ung
giftist hún eftirlifandi manni sin-
um, Sveini Finnbogasyni sjó-
manni á Seyðisfirði. Eftir það átti
heimili hennar og fjölskylda hug
hennar allan. Þau eignuðust 2
syni, sem nú eru 16 og 12 ára
gamlir, og fá nú þáð hlutverk að
flytja fram á veg dugnað og
atorku móður sinnar. Er þungur
harmur kveðinn að fjölskyldunni
við svo ótímabært fráfall húsmóð-
urinnar.
Ein af mínum fyrstu ljúfu
minningum frá því ég kom fyrst
til Seyðisfjarðar, bam að aldri, er
kynnin við Stellu. Mér þótti hún
þá þegar bera af fyrir glæsileik og
reisn, og þau kynni héldust með
sama hætti unz yfir lauk og bar
aldrei skugga á. Dugnaður, ljúf-
mennska og snyrtimennska voru
henni í blóð borin, og alltaf var
jafnindælt að eiga með henni
stund og deila geði við hana. Hún
var föst fyrir og trygglynd og
mátti hvergi vamm sitt vita. Þess-
ir eðliskostir hennar allir entust
þar til yfir lauk.
Erfiðleikamir knúðu snemma á
dyr, og um 20 ára skeið átti Stelia
við erfið veikindi að striða, sem
m.a. leiddu til þess, að sl. 5 ár var
hún alblind. En hún lét aldrei
bugast. Hún tók mótlætinu með
æðruleysi og hetjuskap og lét eng-
Framhald á bls. 18
Jón Hallur Sigur-
björnsson — Minning
F. 17.8.1897
D. 27. 10 1973
Jón Hallur Sigurbjörnsson var
fæddur 17. 8. 1897 á Isólfsstöðum
á Tjörnesi. Voru foreldrar hans
Valgerður Jónsdóttir frá Forna-
stöðum í Ljósavatnsskarði og
Sigurbjörn Einarsson bóndi á ís-
ólfsstöðum. Hann var bróðir
Magnúsar Einarssonar organista
á Akureyri. Börn þeirra hjóna,
Sigurbjörns og Valgerðar, voru
fjögur, Björn Sigurbjörnsson
bankagjaldkeri á Selfossi, Hall-
+
Þökkum auðsýnda samúð
við andlát og jarðaför
SIGUROAR HELGASONAR
rithöfundar
Vandamenn
t
Þökkum samúð og vinsemd við
andlát og útför eiginkonu minnar
og móður,
JÓHÖNNU
ÞORSTEINSDÓTTUR
Kaplaskjólsveg 54,
Stígur Guðjónsson og börnin.
t
Útför föður okkar
JÓHANNESAR
JÓHANNESSONAR,
Strandgötu 17, Sandgerði,
sem lézt í Sjúkrahúsi Keflavíkur
28 október s.l fer fram frá
Safnaðarheimili Aðventista,
Keflavík, mánudaginn 5. nóvem-
ber kl. 1 3 30
Fyrir hönd barna og tengda-
barna,
Rlkarður Jónsson
dóra húsmóðir á Finnsstöðum í
Köldukinn og Einar á Akureyri,
áður bóndi á Litlu-Tjörnum f
Ljósavatnsskarði. Hann einn er
nú á lífi þeirra systkina.
Jón Hallur ólst upp með systk-
inum sínum, hann var bráðger
drengur og vinnusamur. Þá er
foreldrar hans höfðu flutzt að
Tungu á Tjörnesi, vildi honum
það til 11 ára, er hann var að
hjálpa bróður sínum að taka ofan
af klyfjum, að saltfiskbaggi féll
ofan á fætur honum. Hlaut
hann þar meðsli, sem höfðust illa
við og mátti hann oft dvelja á
sjúkrahúsum. En foreldrar hans
fluttust um það bil til Akureyrar.
A þessum veikindaárum dvaldi
hann stundum hjá frænda sínum
Ingólfi Bjarnasyni alþingismanni
í Fjósatungu á sumrum. Minntist
Jón Hallur þessarar dvalar með
gleði og hve Ingólfur og kona
hans, Guðbjörg Guðmundsdóttir,
voru honum góð. Eigi hlaut hann
fullan bata af þessu böli sínu fyrr
en hann fulltíða komst á fund
Matthíasar Einarssonar læknis i
Reykjavík. Æskan var honum eigi
teit, en hann var furðu glaðsinna
og bjó yfir hæfileikum og þrá til
frama.
Jón Hallur var hár maður vexti
og bar sig vel á velli og stundaði
þá vinnu, er heilsan leyfði. Hann
kvæntist 24. júní 1924 Kristínu
Karlsdóttur frá Draflastöðum i
Fnjóskadal, er reyndist honum
góð eiginkona á þeirra samferð í
49 ár. Þau hjón eignuðust tvö
börn, Dómhildi húsmæðrakenn-
ara, gifta Pétri Ingjaldssyni á
Skagaströnd, og Karl Ómar, verk-
fræðing í Reykjavfk, kvæntan
Ólöfu Stefánsdóttur. Þau hjón
bjuggu lengst á Akureyri, f fjölda
ára, í góðu húsi, með fögrum trjá-
garði.
Jón stundaði lengi húsgagna-
bólstrun, hafði verkstæði. Fór
þetta honum vel úr hendi, því að
hann var velvirkur, snyrtimenni
og verklaginn. Hafði hann mikil
viðskipti víða um land, og með því
að hann var hneigður til kaup-
sýslu, fékkst hann við margs
konar viðskipti. Varð hann
ágætur bókhaldari og skrifaði
ágæta hönd. Fékkst hann við
verzlunarstörf, er hann fluttist til
Reykjavíkur. Um árabil veitti
hann ásamt fleiri forstöðu fyrir-
tækinu Gluggum.
Jóni Halli hafði lánazt af sínu
lífspundi og hafið sig til efnalegs
sjálfstæðis og góðra lífskjara.
Hann var maður ör f lund, en
eðlishýr í viðmót. Abyggilegur f
viðskiptum og krafðist þess af
öðrum. Hann var mikill og góður
heimilisfaðir og spöruðu þau hjón
ekki fjármuni til að mennta börn
sín, því að hann varþess minnug-
ur, hvers hann fór á mis á fyrri
árum sökum heilsuleysis og fá-
tæktar.
Jón Hallur var félagslyndur og
starfaði lengi f reglu Oddfellowa
á Akureyri og f félagi iðnaðar-
manna. Hann var söngvinn og
músikalskur eins og hann átti kyn
til, starfaði í Lúðrasveit Akur-
eyrar og söng í Kantetukór Björg-
vins Guðmundssonar. Þá Iærði
hann ungur á orgel hjá frænda
sínum Magnúsi Einarssyni og fór
utan til Hafnar til frekara náms.
Dvaldi hann vetrarlangt ytra í
skjóli Björns bróður síns, sem þá
var við háskólanám. Eftir heim-
komuna til Akureyrar fékkst
hann um skeið við að kenna á
orgel. Hafði hann af því mikið
yndi og samdi lög sér til hugar-
hægðar.
Þau hjön Jón Hallur og Kristín
dvöldu oft á sumrum norður á
Höskuldsstöðum og Skagaströnd
og féll Jóni það vel, því að á
Norðurlandi voru hans heima-
hagar. Einkar kært var með þeim
feðginum honum og dóttur hans
Dómhildi.
Hann var sjúkur hin síðustu ár
og andaðist eftir langa sjúkddms-
legu. Naut hann þá f ríkum mæli
vinsemdar og ástúðar sonar síns
og tengdadóttur, en kona hans var
þá orðin heilsulítii. Hann gat nú
litið yfir lff sitt á ævikvöldi eins
og sá er ávaxtað hafði vel það, er
hann hlaut í vöggugjöf, við góða
virðingu barna sinna, tengda-
barna og barnabarna, er notið
höfðu hans um marga hluti á hans
manndómsárum.
Pétur Þ. Ingjaldsson