Morgunblaðið - 20.11.1973, Qupperneq 17

Morgunblaðið - 20.11.1973, Qupperneq 17
MORGUNBLAÐIÐ — ÞRIÐJUDAGUR 20. NÓVEMBER 1973 17 Hvaða áhrif kynni vamarleysið að hafa? ÞEGAR litið er á Vestur-Evrópu á landakortinu, sést, að hún er lítið annað en strandlengja þess mikla meginlands, sem teygir sig i aust- ur inn yfir landamæri Sovét- ríkjanna til Asíu. Frá landamær- um til dæmis Austur-Þýzkalands og Tékkóslóvakíu að Norðursjó og Atlantshafi er ekki ýkja langt a<* fara. Herafli, sem sækir fram til vesturs með landflæmið í austri að baki, hlýtur óhjákvæmilega að vera betur settur en sá liðsstyrk- ur, sem sækir afl sitt yfir Atlants- haf til Norður-Ameríku. Yfir- burðir austræna heraflans verða þeim mun meiri, ef hann nýtur einnig stuðnings öflugs flota, sem jafnvel getur lokað siglinga- og öðrum samgönguleiðum milli Evrópu og Norður-Ameríku. Einnig ber að hafa það hugfast, að Vestur-Evrópa sækir nú næst- um öll hráefni sín út fyrir eigin landamæri og eru þau flutt inn til hafna við Norðursjó og Atlants- haf. Nýlegt olíubann Araba- ríkjanna á Vestur-Evrópuríkin er aðeins staðfesting á þvf, hversu háð þau eru öðrum um orkugjafa sina. Eitt helzta hiutverk sovézka flotans yrði á ófriðartimum að setja hafnbann á vestur- evrópskar hafnir. tækist honum það, yrðu þjöðirnar í álfunni fljót- lega máttvana og auðunnin bráð. Styrkur Atlantshafsbandalagsins felst í þvi, að þau geti samhæft krafta sína beggja vegna Atlants- hafs og ráðið yfir samgönguleið- um á hafinu. BANVÆN HÓTUN I bæklingi sinum Island, Evrópa og NATO segir Ake Sparring, forstjöri sænsku utan- ríkismálastofnunarinnar: „Orðið NATO er skammstöfun fyrir Norður-Atlantshafsbanda- lagið. Norður-Atlantshaf er sú æð, sem tengir tvo hluta bandalags- ins. Mitt í þessari æð er Island. I striði með venjulegum vopnum er hættan mest fyrir Evrópu, á sama tíma er stærstur hluti herstyrks- ins í Bandaríkjunum: við flutninga yfir Atlantshaf, hvort sem þeir eru framkvæmdir á sjó eða í lofti. er alltaf þörf fyrir ísland. Ætíð þurfa flugvélar að millilenda, skip að leita hafnar og skipalestir að fá fylgd. . . Væri málum þannig háttað, að Island væri i rússneskum hönd- um, yrði það banvæn hótun gegn öllu vestræna bandalaginu. Með aðstöðu í islenzku fjörðunum myndi sovézkur flota- og flug- st.vrkur vera mjög alvarleg hötun gegn tengslunum milli Ameriku og Evrópu. Rússnesk herskip, sem um þessar mundir skortir vernd flugvéla og geta því varla starfað langt frá eigin ströndum, myndu með stuðningi flugvéla frá íslenzkum stöðvum öðlast stærra athafnasvæði og geta breytt Noregshafi í sovézkt mare nostr- um, og auðvelt er að sjá afleiðingar þess, fyrst og fremst fyrir Noreg og Danmörku." ÁHRIFJN Á NORÐURLÖNDUM. í bæklingi utanríkismála- nefndar Sjálfstæðisflokksins um öryggismál Islands, sem kom út i febrúar sl. segir svo: „Yrði varnarliðið látið hverfa frá íslandi kæmu áhrif þess fyrst fram í Noregi. Náin samvinna er milli varnarliðsins í Keflavik og bækistöðva í Norður-Noregi. Vinna þessir aðilar sameiginlega að eftirlitsstörfum á Norður- Atlantshafi og skipta þar með sér utanríkis- og öryggismála hafa oftar en einu sinni látið i ljós álit sitt á mikilvægi varnarstöðvar- innar í Keflavik. Hér verður vitnað til erindis Anders C. Sjaastad, starfsmanns norsku utanríkismálastofnunarinnar. frá 1971, en þarsegir m.a.: „Eftirlitsstörfin. sem unnin eru frá stöðinni í Keflavfk, eru vafa- lítið mikilvægust að mati NATO. Einkum er allt. er snertir kafbáta- varnir, mjög mikils metið. NATO telur sig hafa forskot á þessu sviði gagnvart Varsjárbandalaginu. þegar litið er til tækninnar. sem beitt er við eftirlitið. og NATO teiur mjög mikilsvert að halda þessu forskoti. Málum er ekki þannig háttað. að ekkert geti komið í stað stöðvarinnarTKefla- vík. en enginn af valkostunum er fullnægjandi. Varla er raunhæft að ætla, að unnt sé að láta verkum. Raunhæfar varnir Noregs byggjast einkum á því, að unnt sé að flytja erlendan liðsafla inn í landið á skömmum tíma, ef líkur eru á ófriði eða hann hefur brotizt út. Kanadamenn hafa til dæmis skuldbundið sig til að leggja Norðmönnum til herafla. Flugvélar þær, sem þessir her- menn yrðu fluttir með.til Noregs, eru ekki langfleygar en það, að þeim er nauðsynlegt að lenda á Keflavíkurflugveili til að komast á áfangastað, ef farin er stytzta leið. Ljóst er, að Norðmenn yrðu að endurskoða afstöðu sina til dvalar erlends herafla í landi sínu á friðartímum, ef varnarstöðinni í Keflavik yrði Iokað. En tækju þeir ákvörðun um að breyta stefnu sinni í þessum efnum, er líklegt, að Sovétríkin teldu það ögrun við öryggi sitt, þau gætu jafnvel vitnað til skilnings síns á vináttusamningnum við Finna og krafizt þess að koma á fót her- stöðvum i Finnlandi. Dvöl sovézks herafla í Finnlandi myndi hafa i för með sér alvarlegar afleiðingar f.vrir Svia, sem yrðu að endur- skoða allar varnir sínar — í stuttu máli yrði þröunin sú, að spennan myndi mjög aukast á Norðurlönd- um öllum." EFTIRLITSSTARFIÐ ERFIÐARA ÍSLAND VARNARLAUST. Norskir sérfræðingar á sviði A þessari mynd sést, hvernig geil myndast í ratsjáreftarlitskerfið á Norður-Atlantshaf i, ef Island félli dt úr keðjunni frá Grænlandi yfir til Skotlands og Noregs. Þá gætu sovézkar flugvélar frá Kolaskaganum flogið óséðar á ratsjám suður Atlantshaf og yfir Island. Skyggði flöturinn umhverfis Island sýnir það svæði, sem ratsjárstöðvarnar hér á landi ná nú til. Efri myndin sýnir varnarsvæði orrustuflugvéianna á Keflavíkurflug- veili. Ef starfsemi þeirra yrði lögð niður myndi að sjálfsögðu bæði island verða varnarlaust og einnig mikilvægar siglingaleiðir nálægt landinu og milli Islands og Grænlands. Islands fljótandi flugvelli. eins og flug- vélamóðurskip. koma að nokkru leyti í staðinn fyrir stöðina i Keflavík. bæði til varnar islandi með orrustuflugvéium og til að gegna margvislegum eftirlits- störfum. Veðurfarið á þessum hafsvæðum kemur i veg fyrir. að unnL sé að nota flugvélamöður- skipnK^ stóra hluta ársins. Vandanrkyrði því að reyna að leysa meoiþví að finna hentugan stað i landi, Við fyrstu sýn virðist mega velji milli margra staða. en þegar betur er að gáð. er val- kosturinn aðeins einn — Skot- land. Grænland kemur varla til greina vegna veðurfarsins. og hvorki Noregur né Færeyjar koma til greina af pólitískum ástæðum. þ.e.a.s. vegna stefnu þeirra gegn erlendum herstöðv- um. Sú staðreynd, að Norðmenn eru andvigir erlendum hermönn- um i landi sínu á friðartímum. hefur verið reifuð í islenzkum umræðum og hún notuð sent rök gegn því. að bandarískir hermenn séu á Islandi. En á þessu er regin- niunur. sem einnig núverandi rikisstjórn á Islandi hefur viður- kennt: Noregur ræður yfir eigin herafla, en á Islandi er enginn innlendur her. Flutningur til Skotlands hefði væntanlega í för með sé. að erfiðara og dýrara yrði að frant- kvæma sömu eftirlitsstörf og nú eru unnin frá islandi. Liklega yrði að taka í notkun nýja sveit af PC-3 Orion flugvélum. auk þeirrar, sem nú er starfrækt frá Keflavik. Auk þess má búast við þvi, að Norðmenn verði að auka eftirlitsstörf þau. sem þeir vinna með P-3-B Orion flugvélum frá norskum flugvöllum. Leiðir þetta af því. að lengra er að fara til eftirlitssvæðanna frá Skotlandi. svo að flugtími hverrar flugvélar yfir eftirlitssvæðinu styttist sem því nemur." GRÆNLAND OG FÆREYJAR. Varla er þörf frekari greinar- gerðar um það. hversu alvarlegar afleiðingar lokun varnarstöðvar- innar i Keflavik myndi hafa fyrir varnir Vestur-Evrópu og þö eink- um Noregs. Hagsmunir Danmerk- ur koma hér einnig sérstaklega til álita með hiiðsjön aföryggi Græn- lands og Færeyja. Sú meginstefna að leyfa ekki erlendar herstöðvar á dönsku yfirráðasvæði á friðar- timum nær ekki til Grænlands. 27. april 1951 var undirritaður samningur milli Bandaríkjanna og Danmerkur um varnir Græn- lands. þar sem Bandaríkjamiinn- um er heimilað að koma á fót varnarstöðvum á Grænlandi. Sá munur er til dæmis á þessum santningi og varnarsamningi Islands og Bandarikjanna. að samningurinn um Grænland heldur gildi jafn lengi og Atlantshafssáttmálinn. sem er grundvöllur Atlantshafsbanda- lagsins. Bæði Danmörk og Banda- rikin eru ábyrg fyrir iiryggi Grænlands. en i raun hvilir meginábyrgðin á Bandaríkjunum. helztu varnarmannvirkin á Græn- landi eru BMEWS (Ballistie Missile Early Warning System) stöðin í Thule og DEW (Distant Early Warning) línan þvert yfir Grænland. en Bandarfkjamenn reka bæði þessi varnarmannvirki. A friðartimum skiptir eftirlits- stöðin í Færeyjum einkum niáli í sambandi við almennt eftirlit með flug- og sjöferðum á hafinu um- hverfis eyjarnar. Sumarið 1971 olli K. Östergaard. þáv. varnarmálaráð- herra Dana. nokkru uppnámi með þvi að lýsa yfir. að hugsanleg lokun varnarstöðvarinnar i Kefla- vík kynni að leiða ti! þess. að Bandarikin færu fram á að koma á fót varnarstöð i Færeyjum. þar sem hann lét í ljós það álit. að slika ösk Bandaríkjanna bæri að taka til velviljaðrar ihugunar. Var gagnrýnin svo hávær. að danski forsa'tisráðherrann varð að láta málið til sin taka. Hann sagði. að engin slik ósk hefði kontið frá Bandarikjtinum og ekki væru uppi ráðagerðir um að leyfa erlendar herstöðvar á dönsku landsvæði. Öldurnar lægði síðan fljött. en þetta litla dæmi- sýnir glögglega. að breyting á vörnum Íslands getur komið Dönum i erfiða aðstöðlt. SALT- VIÐRÆÐURNAR OG MIÐ-EVRÓPA r,n preyungar a vornum ísianus konta ekki aðeins til álita i næslu nágrannalöndum. Þær kunna einnig að hafa áhrif á sambúð risaveidanna. A hafinu umhverfis island er háð mikið vigbúnaðar- kapphlaup. ekki sizt neðansjávar. I djúpi hafsins læðast kjarnorku- Framhald á bls. 31

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.