Morgunblaðið - 08.11.1974, Blaðsíða 12

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 8. NÖVEMBER 1974
12
Fulltrúar á aðalf undi Landssambands stangveiðifðiaga.
Tekið verði fyrir leigu á
veiðivötnum til útlendinga
Fiskirækt verði stóraukin
Aðalfundur Landssambands
stangveiðifélaga var haldinn á
Akureyri dagana 26. og 27. þ.m.
Meóal helztu mála, sem rædd
voru á þinginu, var leiga á lax-
veiðiám til útlendinga. Var alger
samstaða um að vinna að því að
tekið yrði fyrir slíka leigu, hvort
heldur beint til útlendinga eða
gegnum svokallaða umboðsmenn.
Fundurinn taldi það algera rétt-
Aðalfundur Sýslumannafélags
íslands var haldinn í húsakynn-
um tollstjóraembættisins í
Reykjavík dagana 25. og 26. októ-
ber s.l. Félagsmenn eru allir
sýslumenn og bæjarfógetar lands-
ins, svo og tollstjórinn og
lögreglustjórinn í Reykjavík, toll-
BFÖ þakkar
lokun ÁTVR
í frétt frá Landssambandi bind-
indisfélaga ökumanna segir, að
stjórn sambandsins telji þá ráó-
stöfun ríkisvaldsins rétta að loka
útsölum Á.T.V.R. fyrir Þjóð-
hátíðarhald á Þingvöllum í
sumar.
Jafnframt vilji stjórn BFÖ láta
í ljós ánægju og þakkir til hinna
mörgu þjóðhátíðargesta um land
allt fyrir hversu vel þær fóru
fram og lítió sem ekkert var um
áfengisneyzlu í sambandi við
hátíðarhöldin. Þá þakkar félagið
núverandi menntamálaráðherra,
Vilhjálmi Hjálmarssyni, fyrir þá
ákvörðun hans að veita ekki vín í
veizlum á vegum menntamála-
ráðuneytisins.
Fýrir skömmu fór fram verð-
launaafhending vegna góðakstrar
BFÖ. 1. verðlaun hlaut Magnús
Helgason, brunavörður, Snælandi
2, Rvfk.
Leitað að rækju
1 Berufjarðar-
og Lónsdýpi
Djúpavogi 5. nóvember.
RANNSOKNARSKIPIÐ Dröfn er
nú hér statt, en það leitar nú
rækju f Berufirði og vfðar. Hefur
báturinn farið einu sinni f Beru-
fjörð og fór Haukanesið með þvf,
en f firðinum fékkst lítið.
Ætlunin er, að Dröfn leiti að
rækju í Berufjarðar- og Lónsdýpi,
en vitað er, að þar er nokkur
rækja, en ekki hve mikil hún er.
Ef næg rækja finnst á þessum
slóðum til að hægt verði að nýta
hana, munu bátar héðan fá ný og
góð verkefni yfir haustið, en
erfitt hefur verið að gera þá út
undanfarin haust.
lætiskröfu, sem vinna bæri mark-
visst að, að íslendingar sjálfir
sætu fyrir leigu á öllum veiðivötn-
um. Þetta ber þó enganveginn að
skilja þannig, að tekið verði fyrir
veiði útlendinga í islenzkum ám,
eftir sem áður verði þeim sejd
veiðileyfi samkvæmt ákvörðun
stjórna hinna ýmsu veiðifélaga,
eða skrifstofu Landssambands
veiðifélaga, enda hlíti viðkom-
andi þeim reglum, sem settar eru
gæzíustjóri og lögreglustjórar í
byggðarlögum landsins.
Á fundinum voru félaginu sett
ný lög. Umræður urðu m.a. um
framkvæmd almannatrygginga-
laga svo og um málefni hér-
aðanna, einkum ráðstafanir til
þess að styrkja fjárhagsstöóu
sýslufélaganna til þess að þau
gætu betur risið undir kostnaói,
sem samfara er umbótum í
menningar-, félags- og atvinnu-
málum héraðanna.
I stjórn félagsins eiga sæti
Ásgeir Pétursson, sýslumaður,
sem er formaður félagsins, svo og
Björn Hermannsson, tollstjóri og
sýslumennirnir Páll Hallgríms-
son, Björn Fr. Björnsson og
Friðjón Þóróarson.
Jii? ■%
f > m •/ -.ÍHMM I
um varnir gegn smithættu er-
lendis frá.
Þá samþykkti fundurinn að
stuðla að því að gerðar yrðu allar
tiltækar varúðarráðstafanir í sam-
bandi við mannvirkjagerð eða
aðrar framkvæmdir í námunda
við veiðiár og vötn, sem hætta
væri á að mengun gæti stafað frá,
ennfremur að hrýna fyrir veiði-
mönnum fyrirmannlega fram-
komu og góða umgengni á veiði-
stað.
Fundurinn samþykktí að vinna
að stóraukinni fiskrækt á vatna-
svæðum undir leiósögn sérmennt-
aðra manna. Sérstakar þakkir
voru færðar Eldistöðinni í Kolla-
firði, sem fúslega hefir sent upp-
lýsingar og fróðleik, til eldistöðva
og áhugamanna víósvegar um
landið, þegar eftir slíku hefir
verið leitað, einnig samþykkti
fundurinn að færa Skúla Páls-
syni, Laxalóni, þakkir fyrir mjög
óeigingjarnt brautryðjandastarf í
þágu fiskræktar, og vonar að
frumkvæði hans verði öðrum
hvatning til dáða á þessu sviði.
Stjórninni var þökkuð ágæt
störf og var hún endurkjörin.
Hana skipa: Hákon Jóhannsson,
Reykjavík, formaður, Friðrik Sig-
fússon, Keflavík, Bergur Arn-
björnsson, Akranesi, Gunnar
Bjarnason, Reykjavik og Birgir
J. Jóhannsson, Reykjavfk. Gestir
fundarins voru Þór Guðjónsson
veiðimálastjóri og Árni Jónasson
formaður veiðimálanefndar.
55 ljúka
Háskóla
1 UPPHAFI haustmisseris hafa
eftirtaldir 55 stúdentar lokið
prófum við Háskóla Islands.
Embættispróf f guðfræði:
Gunnþór Ingason og Kristján V.
Ingólfsson.
Embættispróf í lögfræði: Arent
J. Claessen, Björn Ólafur Hall-
grfmsson, Lúðvík Emil Kaaber,
Sigurður Einarsson og Viðar Á
Olsen.
Kandídatspróf f viðskiptafræð-
um: Bjarni Thors, Elías Gíslason,
Jóhann Friðrik Antonsson,
Kjartan Jónsson, Kristján Tómas-
son, Sigurjón Pétursson, Sigurjón
Valdimarsson og örn Henning
Jacobsen.
Kandfdatspróf í íslenzku:
Höskuldur Þráinsson, Kristján
Árnason og Silja Aðalsteinsdóttir.
B.A.-próf f heimspekideild:
Bergljót S. Kristjánsdóttir, Einar
Magnússon, Erwin Koeppen,
Gestur Þór Sigurðsson, Guð-
mundur Viðar Karlsson, Guðrún
Ása Grímsdóttir, Sigrún Harðar-
dóttir, Stefanía Júlíusdóttir,
Sverrir Páll Erlendsson og Vigfús
Geirdal.
erlendis
Blaðinu hefur borizt eftirfar-
andi frá fslenzku námsfólki f
Óðinsvéum:
Vegna frétta um ófullnægjandi
fjárveitingu til Lánasjóðs ísl.
námsmanna, vill námsfólk f
Óðinsvéum benda stjórnvöldum á
eftirfarandi: Undanfarin ár hefur
L.I.N. veitt námslán sem numið
hafa 75—83% af umframfjárþörf
námsfólks. Það sem á hefur vant-
að hefur námsfólk aflað með
aukalántökum, vinnu jafnframt
námi, auk þess, þar sem því er til
að dreifa, með útivinnu maka.
Vegna sívaxandi atvinnuleysis
hér í Danmörku er þessi tekju-
öflunarleið nú svo til úr sögunni.
Gengisfelling fslensku krónunnar
um a.m.k. 30% frá febrúar
mánuði siðastliðnum til dagsins f
dag svo og verðbólga hér í Dan-
mörku um 18% á ársgrundvelli og
prófi við
Islands
B.A.-próf ísálarfræði: Benedikt
Jóhannsson, Hallur Skúlason og
Tryggvi Sigurðsson.
Próf f íslenzku fyrir erlenda
stúdenta: Claus Skadhauge og
David Hewitt.
B.S.-próf í verkfræði- og raun-
vfsindadeild:
Stærðfræði sem aðalgrein:
Yngvi Pétursson.
Efnafræði sem aðalgrein: Eiður
Helgi Sigurjónsson, Einar
Matthíasson, Hannes Hafsteins-
son og Pétur Sigurðsson.
Líffræði sem aðalgrein: Einar
G. Torfason, Hafsteinn Guðfinns-
son, Hákon Óskarsson, Hálfdán
Ómar Hálfdánarson og Ólafur
Halldórsson.
Jarðfræði sem aðalgrein:
Halldór Torfason, Hreggviður
Norðdahl, Hreinn Haraldsson,
Sigmundur Einarsson og Þórólfur
H. Hafstað.
B.A.-próf f almennum þjóð-
félagsfræðum: Ingimar Einars-
son, Jens Pétur Þórisson, Kristín
Magnúsdóttir, Nanna Úlfsdóttir,
Ólafur H. Jóhannsson, Ragnar
Árnason og Sigurveig Jónsdóttir.
stöðugar verðhækkanir gera
ástandið ennþá alvarlegra.
Ennfremur viljum við benda á
eftirfarandi atriði varðandi gjald-
eyrisyfirfærslur. Reglur þær sem
gilda um yfirfærslur til náms-
fólks mega teljast næsta furðu-
Jegar, þar sem gengið er út frá
ákveðinni ísl. krónutölu í stað
ákveðinnar upphæðarí gjaldmiðli
viðkomandi námslands. Af
þessum sökum hefur námsfólk nú
þegar lent í miklum erfiðleikum
með að ná endum saman. Yfir-
færsluheimildir hafa ekki nægt
til að standa straum af fram-
færslukostnaði.
Telja verður lágmarkskröfu, að
fullt tillit sé tekið til framantal-
inna atriða við ákvörðun fram-
færslukostnaðar, námstána og
yfirfærslu gjaldeyris.
Að lokum ítrekum við áður
framkomnar kröfur um að L.I.N.
verði gert kleift að lána 100%
umframfjárþarfar. Undanfarin ár
hefur þokazt í rétta átt, þá þróun
má á engan hátt stöðva.
„Hægt að framleiða hér 1
milljón minkaskinna á ári
11
— segir danskur
minkaræktar-
sérfræðingur
NÝLEGA kom hingað danskur
minkaræktarráðunautur, Kaj
Petry að nafni. Kom hann hingað
á vegum Isienzkra minkabænda,
ferðaðist milli minkabúa og kynnti
sér aðstæður og gaf ráðleggingar
og ábendingar um það, sem er
ábótavant, en sérstaklega var
hann ráðgefandi i sambandi við
fóðrun dýranna.
Mbl. hitti Kaj Petry að máli, og
spurði hann fyrst álits á þvi hvar
hann teldi islenzka minkarækt á
vegi stadda.
— Ég er alveg undrandi á því
hve langt minkabændur hafa náð
á þessum fjórum árum, sem liðin
eru síðan þessi atvinnugrein hófst
hér á landi, sagði Petry. — Auð-
vitað hafa sumir erfiðleikar ekki
verið yfirunnir enn, enda varla
von, þar sem jafnan tekur mörg ár
aðefla þennan atvinnuveg.
— En hverju er helzt ábóta-
vant?
— Það er áberandi, að viða eru
höfð of mörg dýr i búrum hér, og
þvi verða skinn, sem fara í 1.
gæðaflokk, færri en ella. Þetta er
að sumu leyti skiljanlegt þar sem
stofnkostnaður við búrin er mikill,
einkum hér á landi þar sem sér-
staklega verður að taka tillit til
veðráttu þegar búrin eru byggð.
Þess vegna er eðlilegt, að menn
freistist til að hafa sem flest dýr i
búrunum, en það borgar sig þó
ekki þar sem það kemur niður á
gæðum framleiðslunnar.
Mér skilst, að mjög erfitt sé að
afla stofnlána til þessa atvinnu-
vegar, en eftir að hafa skoðað
aðstæður hér hef ég sannfærzt
um, að það væri góð fjárfesting að
lána til minkaræktar. Gerum ráð
fyrir þvi, að islenzkir minkabænd-
ur fengju þau stofnlán, sem þeir
telja sig þurfa á að halda til þess
að hvert minkabú gæfi af sér
nægilegt magn skinna á ári og
rými I búrunum væri hæfilegt. Þá
held ég, að kostnaður við slíkar
lánveitingar myndi borga sig upp
á einu ári. Þetta kann að virðast
nokkuð djúpt i árinni tekið, en ég
held samt, að þetta séu engar
ýkjur. Mér sýnist, að það eina,
sem standi þessum atvinnuvegi
fyrir þrifum hér, sé tregða i lána-
fyrirgreiðslu. Ef við lítum til ír-
lands til að fá samanburð, þá lána
opinberir aðiiar þar 60% stofn-
kostnaðar við minkabú, og skil-
málarnir eru þeir, að sé búið enn
starfrækt eftir 10 ár, þá er skuldin
gefin eftir.
Það, sem gerir það að verkum,
að island hefur algjöra sérstöðu
sem minkaræktarland, er það
mikla og kjarngóða fóður, sem þið
hafið hér, þ.e.a.s. fiskúrgangur-
inn. Bæði er það, að þetta fóður er
sérstaklega aðgengilegt og þar af
leiðandi ódýrt hér, og svo það, að
hvergi er fiskúrgangur næringar-
rikari en hér. Mest af þessum
fiskúrgangi er nú brætt i mjöl, og
á þann hátt fara geysileg verð-
mæti til spillis.
— Nú er íslenzk framleiðsla á
minkaskinnum um 27 þúsund
skinn á ári. Væri hægt að auka
hana að magni?
— Já, ég er sannfærður um, að
hér sé hægt að framleiða um 1
milljón minkaskinna á ári með
góðu móti, miðað við þann að-
gang, sem hér er af fóðri. Á heims-
markaði eru nú seldar 16—18
milljónir skinna á ári, þannig að
hlutur íslands i þeim markaði yrði
ekki svo litill, ef hér væri framleitt
þetta magn. Allar aðstæður hér til
minkaræktar eru mjög ákjósan-
legar, loftslagið er prýðilegt, þið
hafið þessa einstæðu möguleika á
að fóðra dýrin á hagkvæman hátt,
og reynslan hefur þegar sýnt það.
að minkabændur hér eru vandan-
um vaxnir. En það er alveg Ijóst,
að ef þetta ætti að geta orðið þá
þarf að verja mun meira lánsfé til
minkabúanna en nú er gert.
Ég er lika þeirrar skoðunar, að
þegar íslenzkir minkabændur eru
komnir yfir eðlilega byrjunar-
örðugleika, þá verður Ísland það
land, sem getur framleitt ódýrustu
minkaskinn i veröldinni. Þá á ég
auðvitað við, að skinnin verði full-
komlega sambærileg að gæðum
við það, sem bezt gerist annars
staðar.
— Hversu mikið er framleitt af
skinnum i Danmörku?
— Þar hefur framleiðslan verið
um 3’/z milljón skinna á ári, en F ár
fer það magn líklega niður I 3
millj. Þetta stafar af þvi, að fóður-
kostnaður hefur aukizt gifurlega
að undanförnu, og nú kostar
minkafóður þar þrisvar sinnum
meira en hér.
— En hefur eftirspurn eftir
minkaskinnum ekki minkað á sið-
ustu árum?
— Nei, minkaskinn eru út-
flutningsvara, sem stenzt alltaf.
Eftirspurnin hefur alltaf verið
meiri en framboðið, og það er ekki
útlit fyrir, að nein breyting sé
framundan á þvi, sagði Kaj Petry
að lokum.
Sýslumenn þinga
Námskostnaður
Dagbjartur.