Morgunblaðið - 25.03.1975, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 25. MARZ 1975
35
W
ÞAU gleðibros sem kvikrtuðu hjá mörgum eftir sigurinn yfir Dönum i
handknattleiknum á sunnudagskvöldið stirðnuðu I gærkvöldi, er tslenzka
landsliðið varð að þola niðurlægjandi ósigur fyrir sama liði I Laugardalshöll-
inni, 1 9—21, eftir að jafnt hafði verið í hálfleik 11 —11. Tveggja marka tap
( landsleik við Dani er reyndar ekki ný saga, en þvl miður verður að segjast
eins og er, að sjaldan hafa verið meiri möguleikar til þess að sigra danskt
landslið eins og að þessu sinni, en aðeins 5 af þeim mönnum sem verið hafa
fastamenn með því i vetur léku þennan leik. Og samt sem áður var íslenzka
liðið fjarri þvl að sigra I gærkvöldi, var þvert á móti heppið að sleppa með
tveggja marka mun, úr því sem komið var, er Danirnir höfðu 5 mörk yfir,
þegar 5 mínútur voru til leiksloka.
Landsleikurinn i gærkvöldi sem slíkur er bezt gleymdur sem fyrst. Hann
ætti hins vegar að verða ábending um það að íslenzka landsliðið er í miklum
öldudal um þessar mundir, hvað svo sem veldur. Og það sem verra er —
islenzkir áhorfendur eru greinilega farnir að missa trúna á liðinu. Það var
ekki nærri þvi uppselt i Laugardalshöllina i gær, og er það nokkuð sem
tæpast hefur komið fyrir þegar jslendingar hafa mætt þar Dönum i landsleik.
Danirnir breyttu varnarleik sinum
mikið i leiknum i gærkvöldi frá þvi
sem verið hafði i fyrri leiknum. Nú
voru það þeir sem léku „pressu-
vörn" og settu islenzka liðið algjör-
lega úr jafnvægi. Einars Magnússon-
ar var sérstaklega gætt, og reyndar
tekinn úr umferð á köflum. Við
þessu fékkst ekkert svar og auk þess
skorti alla ákveðni i islenzka liðið
bæði í sókn og vörn. Var mikill mun-
ur til hins verra í varnarleiknum frá
þvi að sunnudagskvöldið og oft æv-
intýraleg færi sem dönsku leikmenn-
irnir fengu. Tókst þeim bærilega að
nýta þau.
Sókn islenzka liðsins var oft vand-
ræðaleg og þegar skotin komu varði
Johnny Piechnik oft með miklum
ágætum, en hann var bezti maður
danska liðsins í þessum leik. Það var
rétt stöku sinnum sem islenzka
lándsliðið sýndi góð tilþrif, rétt eins
og til þess að sýna að það gæti vel
leikið góðan handknattleik, ef þvi
væri að skipta.
fslendingar byrjuðu leikinn í gær-
Einn umsækjandi
NVLEGA rann út umsóknarfrest-
ur um Reynivallaprestakall, en í
þvi eru Reynivalla-, Brautarholts-
og Saurbæjarsóknir á Kjalarnesi.
Einn umsækjandi var um brauó-
ið, sr. Einar Sigurbjörnsson dr.
theol. Prestakallið er veitt frá 1.
júni. Sr. Einar er nú settur prest-
ur að Hálsi í Fnjóskadal.
Fæddur 21. 8.1947.
Dáinn 18.3.1975.
Góður drengur hefur kvatt
okkur að sinni^góður drengur sem
skilur eftir ótal ljúfar minningar;
þær verma um ókominn tima og
tíminn græðir sárin.
Bjössi frændi minn, elztur af
okkur krökkunum og fyrsti leik-
félagi minn, það er sárt að sjá á
bak honum.
Hann fæddist á Hamri við
Hvammstanga og fyrstu ár ævi
sinnar átti hann heima á Illuga-
stöðum á Vatnsnesi; þar bjuggu
foreldar hans, Auðbjörg
Guðmundsdóttir og Jóhannes
Guðmundsson I sambýli við
móðurforeldrana, þau Guðmund
Arason og Jóninu Gunnlaugs-
dóttur.
Þegar Bjössi var tveggja ára
fluttist hann með foreldrum
sinum austur fyrir fjallið að
Syðri-Þverá í Vesturhópi og þar
fæddust systkini hans, Jónina,
Guðmundur og Arni.
Fyrsta veturinn hans á Þverá
vorum við þar samtíða, tveir litlir
krakkar, sem aldrei höfðu átt
leikfélaga fyrr.
Og þó ég flytti burt sumarið
eftir, þá kom ég aftur á hverju
sumri og leit á Þverá sem mitt
heimili og miðpunkt alheimsins.
Þó Bjössi væri ekki mikið eldri
en við Nína, þá var hann ajl sumu
kvöldi ágætlega og komust i 4—1 á
fyrstu 7 minútunum. Siðan hrökk allt
i baklás og á 22. minútu höfðu Danir
jafnað 8—8, og eftir það tókst fs-
lendingum aldrei að ná forystu.
Fyrstu 10 mínúturnar I seinni hálf-
leik hélzt leikurinn þó i sæmilegu
jafnvægi, en siðan tóku Danirnir öll
völd I sfnar hendur og eftir að staðan
var orðin 19—14 var sigur þeirra
kominn i höfn. Þessi kafli — miðbik
seinni hálfleiks — var sá slakasti hjá
islenzka landsliðinu, og raunar alls
ekki þvi sæmandi, jafnvel þótt allt sé
tekið með I reikninginn.
Við raunir islenzka liðsins ( leik-
kafla þessum bættist svo að sænsku
dómararnir voru því ákaflega
óhagstæðir, en þeir voru slökustu
menn vallarins, þrátt fyrir að hand-
knattleiksmennirnir væru ekki ( ess-
inu sínu.
Bezti maður islenzka liðsins var
Ólafur Jónsson, en jafnvel hann virt-
ist ekki ganga með áhuga til verks-
ins. Stefán Gunnarsson var einnig
drjúgur, en ekki komu „blokkering-
ar" hans að eins góðum notum i
þessum leik og i hinum fyrri, þar sem
Einars var vel gætt, og aðrir leik-
menn kunnu ekki að notfæra sér
möguleikana. Þá kom Gunnar
Einarsson einnig allvel frá leiknum.
Lék af krafti og var ógnandi og
Sigurgeir Sigurðsson, sem kom i
markið i fyrri hálfleiknum er Ólafur
Benediktsson meiddist varði oft
ágætlega, m.a. tvö vitaköst.
Þetta var siðasti landsleikur fs-
lands i vetur. Nú gefst gott næði til
þess að huga að þvi sem gera þarf.
leyti miklu fullorðnari strax i
æsku. E.t.v. vegna þess, að hann
fór svo víða einn með fullorðnum.
Hans beztu stundir voru, þegar
hann fór vestur að Illugastöðum
að heimsækja afa og ömmu.
Þarna er Illugastaðasjórinn sagði
hann, þegar sá til sjávar. Og alltaf
fór hann úr bílnum á sama stað og
gekk siðasta spölinn með sjónum.
Oft var hann svo skilinn eftir og
leyft að gista nokkrar nætur. Svo
kom hann heim með framand-
legan svip, næstum eins og
ókunnugur, og hafði með sér safn
dýrgripa sem hann fann i
fjörunni.
Hann fór lika stundum einn
fram að Klömbrum að finna
Guðmann; stelpur og smábörn
höfðu ekkert þangað að gera,
sagði hann, það var frekar að
hundurinn fengi að elta, hann
greip alltént ekki fram í þegar
þeir frændur voru að ræða alvar-
leg málefni.
Snemma bar á einstökum áhuga
Bjössa á vélum og tækjum, hann
var handlaginn og snjall i við-
gerðum strax á barnsaldri.
Og það fór svo, að ýmiss konar
vélavinna, smíðar og viðgerðir
urðu aðalstarf hans um ævina.
Hann var aðeins 17 ára, þegar
hann réðst fyrst í vinnu til SVR
þar eignaðist hann marga góða
vinnufélaga og stofnaði vináttu-
sambönd, sem entust ævina út.
og verði það ekki gert, er alveg eins
gott að hætta að leika landsleiki i
bili. Vonandi er að hingað fáist
erlendur þjálfari sem fyrst, og verður
að binda vonir við að hann geti þá
kippt á liðinn þvi sem nauðsynlega
þarf að laga. Við vitum, að islenzkir
handknattleiksmenn hafa burði og
getu til þess að vera i allra fremstu
röð, en hvað gera þarf til þess að svo
verði er spurning sem fleira en eitt
svar þarf við. Eitt af þeim svörum er
að velja beztu mennina i liðið.
Mörk íslands: Ólafur Einarsson 8
(6 v), Gunnar Einarsson 3, Ólafur H.
Jónsson 3, Stefán Halldórsson 1,
Viggó Sigurðsson 1, Viðar Simonar-
son 1.
Mörk Danmerkur: Ole Eliasen 6 (2
v), Erik Bue 5 (2 v), Anders Dahl-
Nielsen 4, Svend Ove Schink 3,
Palle Jensen 1, Lars Bock 1, Thomas
Pazyj 1.
Brottvísanir af velli: Stefán
Gunnarsson i 2x2 minútur, Páll
Björgvinsson I 2 min.., Viggó
Sigurðsson i 5 min. Pazyj i 2 min.,
Anders Dahl-Nielsen i 2 min.
Danir misnotuðu 3 vitaköst, en
Islendingar 1, er Kay Jörgensen
varði frá Stefáni Halldórssyni.
--- Stjl.
— Bílaslóð
Framhald af bls. 36
um úr Hvassafeili, og að því búnu
flytji Drangur áburðinn á þær
hafnir sem Hvassafellið var á leið
til, er það strandaði.
Að sögn skipverja um borð í
Hvassafellinu var nokkur velting-
ur á skipinu í hvassviðrinu í gær,
en það hefur þó ekkert hreyfzt úr
stað og engar frekari skemmdir
virðast hafa orðið á því. Ljósavél
skipsins gengur eðlilega, enda er
hún töluvert ofarlega í skipinu.
Samkvæmt upplýsingum Sam-
vinnutrygginga verða engar
ákvarðanir um tilraunir til björg-
unar skipsins teknar fyrr en séð
verður hvort tekst að bjarga
áburðinum, enda það talið for-
senda þess að yfirleitt sé kleift að
eiga við skipið.
Þennan vetur fyrir tíu árum dó
hann afi okkar í Hafnarfirði, Guð-
mundur Árnason frá Þverá, þá
kom Bjössi frændi oft til okkar
mömmu og létti okkur margar
stundir. Stundum var setið og
spilað, eða lesið, ef við vorum tvö
ein heima fórum við gjarnan út að
ganga, suður á Hvaleyri eða vest-
ur með sjó.
Bjössi var alltaf reiðubúinn að
veita aðstoð sína, hvort heldur við
þurftum að fá gert við bilaðan
hlut, eða hjálp við að lækna kött-
inn. Börn og dýr hændust að
honum.
Hann var innan við tvitugt
þegar hann fann sinn lifsföru-
naut, Bjarndís Steinþóra
Jóhannsdóttir kom sunnan af
Vatnsleysuströnd til að dvelja I
Vesturhópinu eitt sumar. Siðan
hefur hún verið Steina hans
Bjössa.
Þau giftu sig haustið 1968 og
tvö börn eignuðust þau; Jóninu
Auðbjörgu og Jóhannes Óskar,
þau verða nú huggun móður og
ættingja.
Siðastliðin ár voru þau búsett á
Harastöðum í Vesturhópi, þar
hafði Bjössi komið sér upp verk-
stæðisaðstöðu og þar vann hann
ásamt einum af sínum tryggu
vinum frá SVR, Hilmi Arnórs-
syni. En ætlunin var, að reisa
verkstæði og íbúðarhús á melnum
fyrir ofan Þverá þar ætluðu þeir
félagar að vinna og búa. Og i
fyrrasumar reis verkstæðishúsið
af grunni, stálgrindarhús, sem
þeir smíðuðu aö öllu leyti sjálfir.
Mennirnir áætla Guð ræður.
Þegar framtíðaráætlanirnar
— Coldwater
Framhald af bls. 36
Cambridge og Boston, eftir því
sem hagkvæmt þykir í hverju til-
felli, en geta má þess að skipin
munu geta lagzt að bryggju við
sjálfa frystigeymsluna. Eins er
vert að geta þess að járnbrautar-
samgöngur milli Boston og verk-
smiðju Coldwater i Cambridge í
Maryland eru mjög greiðar, og
eins og nú háttar í Bandaríkjun-
um eru allir flutningar þar
ódýrari með járnbrautum en með
vöruflutning;\þílum.
— Lóðaúthlutun
Framhald af bls. 14
ar var felld, en tillaga borgarráðs
samþykkt. Að lokinni atkvæða-
greiðslu létu fulltrúar minnihluta-
flokkanna skrá eftir sér bókun, sem
var samhljóða bókun, er þeir höfðu
gert í borgarráði
— Sigurður
Framhald af bls. 2 Reyðarfjörður — 24440
Reykjavfk 4732 23044
Yopnaf jörður — 18353
Keflavfk 1200 15444
Hornafjörður — 14809
Raufarhöfn — 14687
Akranes 1289 13519
Þorlákshöfn — 13491
Siglufjörður — 12439
Grindav fk 729 10897
Sangerði 2125 10869
Hafnarfjörður 2370 10487
Fáskrúðsfjörður — 10250
Djúpivogur — 10039
Stöðvarf jörður 106 9169
Breiðdalsvfk — 4586
Bolungavík 1104 4354
— Minning
r
Oskar
Framhald af bls. 27
svo oft saman. En þannig er það,
alltaf er verið að heilsa og kveðja
í þessum heimi. Sá sem lifði í gær,
er horfinn í dag. Við erum þá
aðeins gestir hérna og fáum engu
ráðið hversu lengi við gistum. En
þótt þetta sé lögmál lífsins getur
það verið nógu sárt fyrir ættingja
og vini að sjá af sínum nánustu,
sérstaklega á þeirra besta aldri,
þegar lifið brosir við þeim.
Bið ég þess vegna guð að
styrkja Þóru unnustu hans, afa og
ömmu, sem voru honum svo kær,
en þótt kallið sé komið þá er það
aðeins burtför um skamma stund
og vonandi hittast allir að lokum
aftur.
Guðný Harðardóttir.
voru komnar í fastar skorður og
lífið brosti við fjölskyldunni
ungu, þá veiktist hann Bjössi.
Hann hafði aldrei kvillasamur
verið, en mátti nú dvelja langan
og strangan tíma á sjúkrahúsi og
líða miklar þjáningar. En aldrei
kvartaði hann, alltaf tók hann á
móti gestum sínum með bros á
vör og gerði að gamni sínu.
Veikindin voru ekki rædd, honum
fannst meira gaman að tala um
eitthvað annað. Eflaust hafa flest-
ir farið frá honum rikari en þeir
komu, og margt gátum við af
honum lært.
Hann var innilega þakklátur
öllum þeim, sem heimsóttu hann
og reyndu að gleðja hann og af
óskyldum má þar fyrst nefna
hans trygga vin Hilmi og Frantz
Pétursson, að öllum öðrum
ógleymdum.
Bjössi var sannur maður, hann
bar sig vel á hverju sem gekk, var
alltaf sjálfum sér samkvæmur og
hans barnslega og hjartanlega
einlægni gerði það að verkum að
öllum, sem honum kynntust, þótti
vænt um hann. Hann var góður
sonur, bróðir, vinur og f jölskyldu-
faðir. Og hluttekning hans og
samúð í annarra raunum var ein-
læg og sönn. Hann dó, sáttur við
Guð og menn. Þvi trúi ég, að hann
eigi góða heimkomu hinum
megin. Hann verður lagður til
hinztu hvíldar í kirkjugarðinum á
Tjörn á Vatnsnesi við hlið afa sins
kæra frá Illugastöðum.
Við sem eftir lifum, geymum
minningarnar ljúfu og reynum að
bera okkur vel, svo að við
hryggjum ekki góða drenginn.
Edda.
— Orkuvandinn
Framhald af bls. 4
frjáls orkusparnaðaráætlun
ekki. í desembermánuði neydd-
ist stjórnin þvi til að setja upp
orkusparnaðarreglur, sem
fólust í 70 km hámarkshraða á
tveggja akreina vegum, 18 stiga
hita í húsum ot takmörkun á
notkun neonljósa. Einn þing-
maður kallaði áætlunina smá
tist. Ástæðan fyrir tregðu Breta
til að spara er sú, að þeir telja
sig eygja útgönguleið i olíu og
gasi i Norðursjó. En sagt er að
það muni sjá Bretlandi fyrir
nægum orkugjöfum til eigin
nota á árinu 1980 — og líka til
útflutnings 1985. Þessvegna
hafa Bretar ekki áhyggjur af
hækkun olíuverðsins, þeir
óttast fremur að það lækki.
Norðursjávar-olían mun liklega
kosta um 5 dollara tunnan sem
er langt fyrir ofan kostnað
Araba við að ná henni úr jörðu
í eyðimörkinni. Margir Bretar
óttast að Arabahöfðingjarnir
kunni að lækka verðið á olíunni
og gefa Bretum annað kjafts-
högg með þvi.
Italía: Eðli sinu samkvæmt
beið Italía þar til landið var
næstum orðið gjaldþrota, áður
en hafizt var handa um að
draga úr orkukostnaðinum. En
i febrúarmánuði tilkynnti Aldo
Moro loks um sparnaðaráætlun,
sem ætti að minnka olíunotkun
ítala um 7 af hundraði. Hann
sagði að húsahitun yrði
takmörkuð eftir loftslagi, þar
sem leyfð yrði 20 stunda upp-
hitun i ítölsku Ölpunum en
aðeins 10 stunda upphitun i
sólinni á Sikiley. Þá gengi í
gildi byggingarsamþykkt 1. júlí
1976, þar sem gluggar yrðu
stórlega takmarkaðir á
byggingum. Og til að sina fram
á alvöru málsins, tilkynnti
Moro um allt að 15 þúsund
dollara sekt við brotum á
reglunum. Þá er Rannsóknaráð
ítaliu einnig með rannsóknir
varðandi betri nýtingu á jarð-
hitaorku, en litlar framfarir
hafa orðið á því sviði síðan
Italir reistu fyrstu jarðhitaraf-
stöðina I Ladarello 1904. Þá
ræðir stjórnin um að reisa 20
nýjar kjarnorkurafstöðvar.
Nýfundnar jarðgaslindir í
Pódalnum og olíulindir nálægt
Milano vekja vonir bjartsýnna
spámanna um að þær kunni að
vera jafn miklar og olía Breta i
Norðursjónum. Ekkert af þessu
virðist þó geta bætt neitt á
næsta áratugnum. Stefna Italíu
og orkumálum verður þvi sú að
því er Giovanni Leone forseti
segir, að hafa eins góða sam-
vinnu við oiiuþjóðir og mögu-
legt er.
Japan: Engin orkulög fyrir-
finnast, heimili og skrifstofur
eru jafn hlý sem fyrr og hrað-
brautirnar þaktar bílum — en
samt nota Japanir minni orku.
Japansstjórn telur að oliuinn-
flutningur verði kominn niður i
5,5 af hundraði innflutnings á
þessu ári. Skýringin virðist sú,
að flestir Japanir gera sitt til í
smáum stil til aó mæta beiðni
stjórnarinnar um minni olíu-
notkun. Nýleg könnun sýndi að
85% Japana hafa gert eitthvað
til að spara orku. Þetta hjálpar
Japan til að byrja með, en
horfurnar eru ekki eins góðar,
þegar litió er lengra fram á
veginn. Stjórnvöld vildu helzt
geta losnað við að treysta
nokkuð á innflutta olíu og reisa
í staðinn kjarnorkurafstöðvar
til að vinna 25 af hundraói af
heildarorkunotkuninni 1985.
En kjarnorka vekur ennþá
ákafa tilfinningalega andstöðu
í Japan, svo aó stjórnin hefur
einnig komið upp „sólarorku-
áætlun", sem á að reyna að þróa
sólarorku, jaróhita og aðra
„hreina“-orku. En um það
verður ekki að ræða fyrr en
eftir langan tíma. Japan verður
þvi að treysta að mestu á inn-
flutta olíu aó minnsta kosti
fram um 1985. I þeim tilgangi
að dreifa áhættunni, hafa
Japanir hafið oliuleit I Suóaust-
ur-Asiu. En fyrst um sinn er
stefna þeirra: Hafið Arabana
góða!
Sigurbjöm Hrólfur
Jóhannesson - Minning