Morgunblaðið - 17.04.1975, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. APRIL 1975
23
sjúga landið komst þjóðin af í
þúsund ár, þangað til að ný verk-
menning og aukin þekking gat
aflað meira af landi og þó einkum
úr sjó síðustu hundrað árin.
Það er ískyggilegt að um
helmingur af skógaleifum lands-
ins skuli vera í afturför sakir of
mikils álags á landið. Skóglendið
væri fljótt að rétta við, ef nokkur
kostur væri á að hlifa því. Slíkt er
óhugsandi með því að girða þau
öll, þar sem það yrði allt of
kostnaðarsamt. Eina leiðin er að
létta á álaginu, en það mun eiga
langt i land, ef haldið er áfram á
sömu braut og verið hefur i land-
búnaðarmálum.
Jafnframt því að skóglendin
eru víða i afturför, liggur það i
augum uppi, að víðar muni ofsett
í haga en i skóglendin. Menn
mega hafa það fyrir satt, að beiti-
lönd landsins, öll útjörð á land-
inu, er mjög viða langt of setin
eins og raunar rannsóknir hafa
sýnt.
Samt sem áður skella allt of
margir skollaeyrum við þessu, og
svo virðist sem ailir, bændur jafnt
og landleysingjar, megi béita
hrossum og kindum um allar jarð-
ir. Að visu eru til ýmsar laga-
greinar, sem eiga að vernda gróð-
ur landsins svo að hann gangi
ekki úr sér, en þær eru enn aðeins
pappírsgagn eitt.
Allt of fáir gera sér ljóst, hvert
stefnir með framhaldi á þeim
búskaparháttum, sem nú tíðkast
og munu enn verða iðkaðir um
skeið, ef ekki verður bylting i
þéssum málum.
HVAÐNÚ?
Hér að framan hef ég fært ýmis
rök fyrir þvi, að Islendingar hafi
ekki einvörðungu verið land-
búnaðarþjóð um margar aldir.
Hins vegar klingir þetta í eyrum
allra oft og titt sakir þess að langt
fram á þessa öld var saga þjóðar-
innar byggð á persónusögu og at-
höfnum einstaklinga en ekkert
hirt um atvinnusögu né sögu
þeirra þjóða sem íslendingar
voru i nánustum tengslum við.
Ennfremur er því haldið fram, að
landbúnaðurinn hafi verið undir-
staðan að islenskri menningu all-
an þann tima, sem hér hefur verið
byggð.
Það er ekki viturlegt að þakka
landbúnaðinum allt en óðrum
greinum Iítið eða ekkert. Allra
sist er það viturlegt af stjórnmála-
flokkum að marka stefnu sina í
landbúnaðarmálum við misskilda
eða ranga söguskoðun, sem bygg-
ist á meira eða minna draumóra-
kenndri ást til sveitarinnar.
Stefnan hefur undanfarið verið á
þá leið, áð búfé hefur verið fjölg-
að án nokkurra takmarkana, og á
stundum hafa menn verið hvattir
bæði beint og óbeint til þessa, án
þess að nokkuð að ráði hafi verið
gert til að forða náttúrlegum
gróðri i landinu frá ofbeit og eyð-
ingu. Slikt er ábyrgðarleysi.
Ýmsir hafa velt því fyrir sér,
hverjir séu hinir eiginlegu
eigendur alls landsins. Landinu
er að mestu skipt upp i einkaeign-
ir manna, en í raun og veru eiga
allir Islendingar þetta land ásamt
þeim, sem við því eiga að taka i
framtiðinni. Af þvi er það engin
smásynd, heldur glæpur af verstu
tegund gagnvart komandi kyn-
slóðum að hugsa ekki meira um
framtíð gróðursins i landinu i
stað þess að setja hagsmuni líð-
andi stundar ofar öllu öðru.
Af þessum sökum væri það
bæði rétt og sanngjarnt að hver
maður, sem beitir úthaga, skuli
greiða hæfilegan beitartoll af
hverju höfði, hvort heldur að
hann á landið sjálfur eða aðrir.
Væri þetta miklu sanngjarnara
en t.d. fasteignaskattar. Landleys-
ingjar yrðu að greiða hærra fyrir
hvert höfuð en landeigendur og
mætti með þessu koma í veg fyrir
landþröng af þeirra völdum. Slík-
ur skattur ætti að ganga til land-
bóta, en með því orði á ég við
varanlegar bætur, sem byggjast á
vistfræðilegum og raunveruleg-
um aðferðum til endurgræðslu,
en ekki þær, sem aðeins gleðja
augað um stundarsakir.
Að lokum þykist ég vita, að
margir munu mér ósammála í því,
sem hér er letrað. En þetta er sett
hér fram til þess, að menn reyni
áð lita á þessi alvörumál frá fleiri
hliðum en títt hefur verið. Verði
svo, er ekki til einskis skrifað.
Hárgreiðslustofa
er til sölu. Stofan er á úrvalsstað í vistlegu
nýtízku húsnæði. Leigu húsnæði,
mánaðarleiga um 10 þús. kr. Kjörið fyrir
2 meistara.
Nánari uppl. gefur Málflutningsskrifstofa.
VAGNS E. JÓNSSONAR
AUSTURSTRÆTI 9
Símar 214J0og 14400.
iiiftSIl
.
■1

Þeir, sem ekki reykja, eru í meirihluta hér á landi, og þess
vegna eiga þeir að ráða lögum og lofum. Þetta fólk
hefur verið tillitssamt við reykingamenn og lítið
kvartað yfir þeim óþægindum, sem mengun af tóbaksreyk
hefur valdið því. En nú hafa vísindin lagt þeim
í hendur beitt vopn í réttindabaráttu þeirra með þvi
að sanna, að reykurinn er heilsuspillandi
fyrir þá, sem eru í návist reykingamanna.
Þeim, sem ekki reykja, er sama, þótt reykingafólk valdi
sjálfu sér heilsutjóni, — en það hefur
engan rétt á að eitra fyrir öðrum.
Reykingamenn ættu því að sýna tillitssemi og reykja ekki,
þar sem annað fólk er nærstatt, — eða velja
þann kostinn, sem öllum er fyrir beztu:
Segja alveg skilið við sígarettuna og leita eftir hollari
félagsskap.
SAMSTARFSNEFND UM REYKINGAVARNIR
V106 I