Morgunblaðið - 24.04.1975, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. APRÍL 1975
37
41
þess að leiða hugann að fyrri
draumum sínum um frið og kyrrð
i fríinu sínu. Hann fór svo hratt,
að ég átti i erfiðleikum með að
hafa við honum.
Mér fannst sem grenigerði væri
á hægri hlið og ég gat i bili alls
ekki áttað mig á hvar við værum
stödd. Ég reyndi að gera mér
grein fyrir, hversu langt upp eftir
ánni við hefðum róið, eftir að við
fórum aftur framhjá Arbökkum.
Þá sá ég glytta i hús á vinstri
hönd og áttaði mig á að þar sáum
við i heimili Elisabeth Mattson og
ég fór að skilja hvað fyrir vini
mínum vakti, sem arkaði á undan
mér.
Ef allt var rétt og væri sú sjón,
sem við höfðum séð nokkru áður
aðeins martröð átti sú sem sjaiið
átti að liggja nú í friði í rúmi sinu.
Ef. . .
Við hertum enn gönguna, þegar
tunglið varpaði birtu yfir garðinn
með sinum vel hirtu rósabeðum
og stígum. Ég hafði aldrei komið
hingað fyrr, en Christer sem hér
var borinn og barnfæddur á
þessum slóðum þekkti sig aug-
sýnilega. Hann hljóp fyrir horn
og þegar ég náði honum var hann
að snúa hurðarsnerlinum gæti-
lega.
Dyrnar opnuðust hægt. . .
Undrandi og óróleg störðum við
á dyragættina, sem stækkaði i sí-
fellu. Ég reyndi að sannfæra
sjálfa mig um að kannski væri
þetta einn þátturinn i dásemd
Skóga að fólk svæfi fyrir opnum
dyrum, en ég vissi með sjálfri mér
fullvei að engin heilbrigð mann-
eskja myndi gera það, að minnsta
kosti ekki, meðan óþekktur morð-
ingi var enn laus og liðugur i
næsta nágrenni. Eg greip áfjáð i
hönd Christers áður en hann sté
fyrstu skrefin inn i húsið.
Hann fálmaði eftir kveikjara.
En ekkert ljós kom. Allt var
dimmt. Eins og í gröfinni, hugsaði
ég . . . eins og í poka, eða jakkan-
um, sem Thotmes hafði verið vaf-
in inn i . . . Sagt var að kettir
hefðu þá náttúru að sjá í myrkri.
Og Christer virtist hafa þennan
hæfileika, því að hann gekk þvert
yfir ganginn og opnaði aðrar dyr
án þess svo mikið sem að þreifa
fyrir sér.
Ég reyndi að heróa upp hugann.
Tunglsljósið varpaði skærri birtu
inn í herbergið og í þetta skipti
var Christer ekki lengi að finna
kveikjarann. En sama sagan.
Annaðhvort höfðu öryggin
sprungið eða . . .
Eða einhver hafði af yfirlögðu
ráði tekið stofnöryggið I húsi
Elisabethar Mattson úr sambandi.
Við gengum hægt um dauða-
hljótt húsið. Svefnherbergið var
autt og rúmið var óhreyft, en á
eldhúsborðinu stóð kaffikanna og
diskur með kökum. I litlu en
sennilega mjög fallegu herbergi
með háum gluggum sem sneru út
aó garðinum var skrifborð þar
sem úði og grúði af pappírum. I
ritvélinni var hálfskrifuð örk og
við skímu frá kveikjaranum
sínum las Christer hægt:
„Jon, elsku Jón, hlustaðu á mig!
Þrátt fyrir allt er ég hrædd!
Hrædd við fjölskyldu þina og þau
ár, sem aðskilja okkur. Ég þori
ekki aó trúa á þessa hamingju
Christer blaðaði í bunkanum.
„Varnarlaus ást okkar.
Skáldsaga eftir Elisbeth Matts.“
— Hm. Hann lagði blaðið frá
sér og var hugsandi á svipinn.
— Hún hefur stokkið frá í mióri
setningu. Mér þætti fróðlegt að
vita hvað eða hver hefur ginnt
hana héðan. Og mér þætti lika
fróðlegt að vita hvers vegna við-
komandi hefur talið nauðsynlegt
að taka rafmagnið af húsinu.
— Ja, það virðist eiginlega
alveg út í bláinn, sagði ég. — Að
slökkva ljósið í húsinu og taka úr
öryggi til að geta drekkt henni I
ánni. Ég skil ekki samhengið.
Christer hummaði enn einu
sinni og rétti út höndina eftir
símanum. Sjálfsagt hafa allir á
símstöðinni verið gengnir til
náða, því að drykklöng stund leið
áður en hann fékk tækifæri til að
segja númer, sem hljómaði harla
kunnuglega í mínum eyrum nú-
orðið.
— Þrettán.
Aftur á móti var samstundis
svarað á lögreglustöðinni og
Christer sá um það sem þurfti að
segja. Svo sneri hann sér að mér
og þrátt fyrir rökkrið sá ég að
hann var ákaflega alvörugefinn á
svip.
— Leo Berggren var þvi miður
ekki við, hann var einhvers staðar
að skakka til friðar, þar sem kast-
ast hafði i kekki hjá ölglöðum
aðilum. En Svenssön lögreglu-
þjónn kemur fljótlega. Eg held að
vissara sé að vörður sé hafður i
húsinu. Það GÆTI hugsast að
hún hefði verið myrt hér inni í
húsinu. Og það myndi að minnsta
kosti skýra myrkrið . . .
Hann hafði kannski á tilfinn-
ingunni að mér fyndist einhvern
veginn ekki sérlega notalegt
þarna inni úr þvi sem málin
höfðu þróast og stakk upp á að við
gengjum út og biðum þar eftir
lögregluþjóninum.
Hvað var það?
VELVAKAIMOI
Velvakandi svarar í sima 10-100
kl. ip 30— 11.30, frá mánudegi
til föstudags.
0 Farþegaskip
og Færeyingar.
Magnús Guðbjörnsson skrif-
ar:
.,Það eru vissulega gleðitíðindi
að frændþjóð okkar Færeyingum
skuli hafa tekizt að leysa það
vandamál að halda uppi farþega-
flutningum sjóleiðis milli tsiands
og meginlands Evrópu með við-
komu I Færeyjum, sem — eins og
flestir vita — eru fögur heim-
kynni duglegrar og hagsýnnar
þjóðar. íslenzkir fjölmiðlar hafa
frætt okkur um að Færeyingar
muni hefja reglubundnar
siglingar í sumar og geta þá þeir,
sem þess óska, tekið bifreiðar
sinar með i ferðina. Þetta er bráð-
nauðsynleg þjónusta og verður
vafalaust vinsæl i framtiðinni.
Erlendir ferðamenn munu að
sjálfsögðu notfæra sér þessar
ferðir í ríkum mæli og þjóðarbúið
fá drjúgar gjaldeyristekjur, —
ekki mun af veita.
Þegar „Gullfoss" var seldur á
sinum tíma söknuðu margir þessa
glæsilega skips, enda áttu þús-
undir ferðalanga ljúfar endur-
minningar um ferðir sinar með
honum. Það er leitt til þess að
hugsa, að dugleg og gömul
siglingáþjóð eins og íslendingar
skuli ekki hafa bolmagn til að
eiga eitt einasta farþegaskip. En
af einhverjum ástæðum virðist
svo vera og þýðir ekki að fárast
yfir því. En Færeyingar hafa gott
fjármálavit og eru hagsýnir i
meira lagi. Þessvegna þorðu þeir
að ráðast í þetta fyrirtæki þrátt
fyrir mikla samkeppni flugfélag-
anna. Er þvi vonandi að þetta
gangi vel hjá þeim og að þeir geti
fært út kviarnar í framtíðinni, t.d.
annast siglingar ti! Miðjarðar-
hafslandanna á vissum timum
ársins.
Af fjárhagsástæðum virðist þvi
miður vera útilokað að láta hið
færeyska farþegaskip sigla til
Reykjavíkur, en sannleikurinn er
sá, að margir erlendir ferðamenn
hafa mikinn áhuga á að sigla
framhjá Vestmannaeyjum og
Surtsey, sem eru ákaflega at-
hyglisverð náttúrufyrirbæri auk
hins fagra útsýnis til meginlands-
ins i góðu veðri. Þetta gátu menn
alit séð, þegar „Gullfoss" var i
eigu Islendinga. En þetta er útúr-
dúr. Tilgangurinn með þessu
greinarkorni er að þakka Fær-
eyingum fyrir framtak þeirra og
óska þeim alls góðs í framtíðinni.
Magnús Guðbjörnsson."
0 Frjálsar íþróttir
Haraldur Magnússon i
Hafnarfirði skrifar:
„Það er sjáanleg mikil gróska í
frjálsum íþróttum um þessar
mundir. Oft renna upp blóma-
skeið i iþróttum en hnignunar-
skeiðin eru oft skemmra undan
en menn grunar vegna þess að
ekki er haldið rétt á málunum t.d.
með því að gleyma að byggja upp
yngri aldursflokkana. Ef við lít-
um á mótaskrá frjálsíþróttafólks
næsta sumar sjáum við, að mikil
hætta er á að við sveltum þá
frjálsfþróttamenn og konur, sem
ekki eru komin i fremstu röð.
Fyrir nokkrum árum voru haldin
svo kölluð fimmtudagsmót, en
siðast liðin tvö ár hafa þau lagzt
niður af einhverjum ástæðum. Má
segja að kjarni frjálsiþrótta-
manna okkar i dag hafi keppt á
þessum mótum og unnið Sig upp
úr meðalmennskunni. Þannig
gáfu fimmtudagsmótin tvimæla-
laust góða raun. Ef hnignun á
ekki að koma f frjálsar íþróttir
hér á næstu árum þurfum við að
endurvekja þessi mót næsta
sumar fyrir þá einstaklinga sem
ekki eru i landsliðshópnum eða
eru ekki nógu góðir keppendur
fyrir gullmenn okkar. Þegar ég
ræði um yngri aldursflokkana á
ég þá við stráka-, pilta-, sveina-, og
drengjaflokk. í kvennaflokkum
eru það stelpur-, telpur-, og
meyjaflokkur. Það þarf að breyta
meistaramótsgreinum þessara
aldursflokka innanhúss sem allra
fyrst. Með breyttum og betri
aðstæðum eiga meistaramótin að
breytast en það hafa þau þvi
miður ekki gert. Með tilkomu
frjálsfþróttaaðstöðunnar f Bald-
urshaga var hægt að stökkva lang-
stökk og þrístökk með atrennu og
hlaupa 50 m hl„ 50 m grhl. Þá
hefðu þessar greinar átt að koma
sjálfkrafa inn i yngri aldursflokk-
ana eins og þær komu inn í meist-
aramót íslands i karla- og kvenna-
flokkum. Yrði það mikil breyting
á ef þessar greinar kæmu inn í
meistaramót þeirra yngri; en í
staðinn fyrir að hafa þessa
meistaramótskeppni fyrri hlut
árs ætti hún að vera frá 15. nóv.
til 31 des. vegna þess að um ára-
mótin keppir piltur 14 ára og
yngri t.d. 31 des. i piltaflokki en 1
jan. f sveinaflokki 15—16 ára.
Einhver mesta og ég hygg besta
breyting til batnaðar í frjálsurn
íþróttum var þegar 1. og 2. deild
voru stofnaðar og á eflaust eftir
að hleypa nýju lifi i frjálsar
íþróttir um ókomin ár: Samt tel ég
að það þurfi að breyta fyrirkomu-
lagi keppninnar þannig, að meira
fjör og spenna verði i deildar-
keppninni; tel ég það nauðsynlegt
að tvö lið falli i fyrstu deild og tvö
lið í annarri deild fari upp í
fyrstu deild. Þannig geta fleiri
tekið þátt í baráttunni,fleiri lið og
landshlutar orðið virkari f keppn-
inni. Með þessu tnóti kætni
spenna f keppnina og þá fyrst
yrðu 1. og 2. de^din virkileg lyfti-
stöng fyrir frjálsar íþróttir í land-
inu.
0 Metnaður
byggðarlaga
Það ætti að vera metnaður
hvers byggðarlags að hafa sem
besta iþróttaaðstöðu á sein flest-
um sviðum Þó að sjálfboðavinna
sé góð er ekki hægt að ætlast til
að iþróttafélögin geti komið upp
viðeigandi mannvirkjum af eigin
rammleik. Þess vegna þarf við-
komandi bæjarfélag að koina
slikri aðstöðu upp í sinu
byggðarlagi. Tel ég að
viðkomandi sérsatnbönd ættu að
vera atkvæðameiri en nú er í
þessum málum. Þarna eru menn
með mikla þekkingu og sambönd
sem gætu veitt viðkomandi
byggðarlagi ómetanlega aðstoð.
Það þyrfti að skipuleggja væntan-
leg íþróttainannvirki hér á landi
upp á nýtt. Þannig að sérstök
skipulagsnefnd sem rikið starf-
ræki, semji byggðaráætlun fyrir
hvert byggðarlag. Væri við-
komandi byggðarlag skuldbundið
til þess að ljúka þeim fram-
kvæmdum, sem þær fengju til úr-
lausnar á tilsettum tima. Oftast er
það litill vilji, en ekki getuleysi
byggðarlagsins, sem ræður úrslit-
um um hvort aðstaða er fyrir
hendi. Að sjálfsögðu á Reykjavik
að vera það byggðarlag sem hefur
forustu urn byggingu valla og
inannvirkja sem hin minni
byggðarlög ráða ekki við peninga-
lega. Vissulega yrði ineiri þrýst-
ingur á frainkvæmdir við íþrótta-
inannvirki ef byggðarlögin á
Reykjavikursvæðinu og
nágrannar þeirra stæðu betur í
stykkinu í vallar- og rnannvirkja-
gerðum; það er t.d. að tnínu áliti
jafn nauðsynlegt fyrir frjáls-
iþróttir i landinu i heild að fá
tartan á Laugardalsvöllinn eins
og að fá iþróttarnannvirki sein
vantar úti á landi. Það getur orðið
dýrkeypt fyrir frjálsiþróttamenn
okkar að hafa ekki eina einustu
hlaupabraut hér á landi sern upp-
fyllir lágmarkskröfu frjálsiþrótta-
inanna t.d. á Norðurlöndum.
Haraldur Magnússon"
Hafnarfjörður
Holtsgata
5 herb. gott steinhús með
fallegri lóð.
Álfaskeið
3ja, 4ra og 6 herb. íbúðir i
fjölbýlishúsi.
Hringbraut
3ja herb. íbúð á neðri hæð á
góðum stað.
Brekkugata
3ja herb. ibúð á efri hæð i
timburhúsi. Verð kr. 2.5 millj.
Útb. 1.8 millj.
Holtsgata
3ja herb. nýstandsett íbúð á
neðri hæð i steinhúsi. 3ja herb.
ibúð á meðhæð i timburhúsi.
Verð 2.4 millj. Útb. 1.3 millj.
Skerseyrarvegur
2ja herb. ibúð i timburhúsi með
útihúsi.
Arnl Gunnlaugsson, hrl.
Austurgötu 10,
HafnarfirÖi. simi 50764
SPEGLABUBIH
Laugavegi 1 5
Simi: 1 -96-35
Erum aö taka upp
dúkkuvagna
og dúkkukerrur
á sama veröi og í
fyrrasumar þrátt fyrir
gengisfellingar
og gengissig.
Dúkkukerrur
kr. 2.016 -
3.835 -
Dukkuvagnar
kr. 8.334,-
FERMINGAR
GJAFIR
Mjög fjölbreytt ýrval af allskonar
speglum. Hinir margeftirspurðu
kúluspeglar fyrir stúlkur
og pilta
eru einnig til
f óvenju
miklu úrvali
Verð
og gæði
við
allra hæfi.
Komið og
sannfærizt.
Heildsolubirgðir:
Ingvar
Helgason
Vcnarlandi v/Sogaveg,
sími 84510.