Morgunblaðið - 22.06.1975, Síða 15

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. JÚNl 1975
15
ki hugsuðurinn og „Bítlayoginn" Maharishi Mahesh Yogi flutti til Vesturlanda
on, hefur nú náð fótfestu á íslandi. Stofnað hefur verið íslenzka
f r
að yfir 200 manns stunda nú innhverfa íhugun á Islandi.
„Það getur verið. Ég hafði
ekki neina sérstaka trú á
henni.“
— En þú segist vera að hugsa
um það annað slagið að byrja á
ný?
„Já. Líklega er það af því að
maður vill ekki fara á mis við
þetta, ef það væri eitthvað til f
þessu.“
«■ — En samt ertu ekki viss um
að það sé eitthvað i þessu?
„Nei, ekki almennilega.
Sumir aðrir, sem höfðu stundað
þetta í stuttan tíma, töldu sig
strax finna árangur. En það
gæti verið, að ef menn trúa á
þetta, þá fari þeir að setja í
samband við 'íhugunina suma
hluti, sem ég mundi ekki setja f
samband við íhugun. Þeir fari
að þakka henni ýmislegt gott,
sem ég mundi aldrei gera.“
— Hvernig gekk þér að finna
þér tima til iðkunarinnar?
„Þetta krafðist skipulagningar
... Kannski hef ég tekið þetta
of alvarlega. Ég nennti svo bara
ekki að standa i þeirri skipu-
lagningu. Ég átti að byrja
daginn með þessu og hefði þá
orðið að vakna fyrr ... og það
rann út f sandinn.“
„Svo eru
aðrir,
sem bara
hnussa”
• Hanna Gréta Thorlacius, 15
ára, hefur stundað innhverfa
íhugun í tæpa tvo mánuði. Hún
fór á kynningarfyrirlestur eftir
að hafa séð auglýsingu f
Morgunblaðinu, en ekki hafði
hún haft nein kynni af ihugun
áður. Hins vegar hafði hún haft
nokkurn áhuga á dulspeki,
hafði lesið bækur um þau efni
og farið á fundi í Guðspeki-
félaginu. En þetta tvennt er
raunar gjörólíkt.
„Ég hef auðvitað ekki mikla
reynslu af íhuguninni," segir
Hanna Gréta, „en ég hef
stundað hana nokkuð reglulega
og mér finnst ég miklu af-
slappaðri, gera minna veður út
af smámunum. Og svo er
skemmtilegt að prófa eitthvað
nýtt, eins og þetta.“
— Hvernig hefur þér gengið
að finna þér tíma til íhugunar-
innar?
„Yfirleitt hefur það gengið
ágætlega á morgnana, ef ég get
þá á annað borð vaknað, en hins
vegar rekst það stundum á á
kvöldin. En í heildina hefur
það gengið ágætlega, enda er
það ekki það mikill tími, sem í
þetta fer.“
— Hver eru viðhorf fjölskyld-
unnar og kunningja þinna til
íhugunarinnar?
„Mamma er svolítið fyrir
svona lagað og er jafnvel að
hugsa um að fara á námskeið.
Bróður minum finnst þetta
óttalega bjánalegt. En þau láta
mig alveg ráða þessu sjálfa. Ein
vinkona mín er lika að hugsa
um að fara á námskeið, en svo
eru aðrir, sem bara hnussa,
þegar þeir heyra þetta nefnt.“
Yfip 200 íslendinoar
Iðka innhverfa fhuoun
tslenzka íhugunarfélagid var stofnað 12. janúar
sl. Hefur það gengizt fyrir kerfisbundinni kennslu í
innhverfri íhugun hér á landi, eingöngu í Reykja-
vík fram til þessa, en á næstunni hef jast námskeið í
Keflavík. Félagið hefur það að markmiði að kenna
innhverfa íhugun og vísindi um sköpunargreind-
ina, en svo nefnast í heild sinni þau fræði, sem
indverski hugsuðurinn Maharishi Mahesh Yogi hef-
ur kennt á Vesturlöndum undanfarin 17 ár. ís-
lenzka fhugunarfélagið starfar ekki til söfnunar
gróða fyrir félagsmenn, heldur rennur ágóði félags-
ins beint í aukningu starfsins og útbreiðslu. Félags-
menn eru liðlega 20 og vinna þeir að útbreiðslu
fhugunarinnar með þeim árangri, að nú þegár eru
iðkendur hennar yfir 200 á tslandi.
Slagsíðan hitti að máli for-
mann félagsins, Sigurþór Aðal-
steinsson arkitekt, og tvo menn,
sem hafa annazt kynningar-
fundi og kennslu i innhverfri
fhugun, þá Sturlu Sighvatsson
arkitekt og Reiner Santuar,
þýzkan mann, sem hefur dvalizt
hér á landi í hálft ár og kennt
ihugun.
Þeir Sturla og Steinþór hafa
báðir stundað innhverfa ihug-
un í um fimm ár, kynntust
henni er þeir voru við nám í
Þýzkalandi. Við spurðum þá
fyrst um þann ávinning, sem
þeir teldu sig hafa haft af inn-
hverfri íhugun:
Sturla: „Þetta kom mér að
gagni i náminu, ég var miklu
fljótari að hugsa og námsárang-
urinn fór batnandi. Þetta hefur
veitt mér meira öryggi í fram-
komu, meiri orku og vellíðan í
líkamanum. Og ég finn mikinn
mun á sjálfum mér eftir hverja
íhugun kvölds og morgna."
Sigurþór: „Minn ávinningur
hefur verið bæði beinn og
óbeinn. Beini ávinningurinn er
t.d. sú mikla hvild, sem hægt er
að fá í hverri fhugun, og það
aukna starfsþrek sem þannig
fæst. Þegar maður kemur heim
úr vinnunni, kannski illa upp-
lagður til að sinna fjölskyld-
únni, þá finnur maður, að eftir
fhugunina, er maður kraft-
meiri, sinnir betur konu og
börnum og getur unnið í nokkr-
ar klukkustundir i viðbót, ef
þörf krefur.
Öbeini ávinningurinn er t.d.
langtimaáhrifin, sem helzt hafa
lýst sér i þvi,hvað ég á betra
með að umgangast fólk en áður.
Samskiptin við annað fólk veita
mér meiri ánægju en áður. Eins
finn ég meiri hæfni hjá sjálfum
mér til að sinna mörgum ólfk-
um viðfangsefnum i einu. Það
er ekki eins truflandi og áður.
Og það eru fleiri en maður
sjálfur, sem finna þennan
ávinning. Ég get nefnt dæmi
um norskan starfsfélaga minn,
sem ég var ekkert sérstaklega
hrifinn af. Hann hafði á orði
eitt sinn, eftir að ég var byrj-
aður að Ihuga reglulega, að
honum fyndist ég ekki eins
nöldursamur og áður. Ég hváði,
því að ég hafði ekki talið mig
neinn sérstakan nöldrara. En
þetta sýnir, að aðrir finna
breytingu á manni sjálfum.“
Þeir Sturla og Sigurþór voru
í hópi stofnenda félagsins,
ásamt þremur stúlkum, sem
kynnzt höfðu íhuguninni i
Bandarikjunum, og nokkrum
fleiri. — Raunar hafði íhugun
náð hér dálitilli fótfestu fyrir
12 árum, er Maharishi Mahesh
Vogi kom hingað sjálfur og hélt
fyrirlestra f Stjörnubiói. Þá
hófu um 12—15 manns reglu-
bundna ihugun, en félaginu er
ekki kunnugt um nema örfáa
úr þeim hópi, sem hafa stundað
íhugun fram áþennan dag.
Islenzka íhugunarfélagið hef-
ur fengið húsnæði til starfsem-
innar á Hverfisgötu 18 og mun
halda þar námskeið fyrir byrj-
endur og fundi með þeim, sem
lengra eru komnir. Kynningar-
fyrirlestrar verða þó líklega
áfram að Kjarvalsstöðum.
Reiner Santuar er nú á Is-
landi öðru sinni, þvi að á ár-
unum 1967—1970 stundaði
hann nám i Háskóla Islands.
Talar hann mjög góða fslenzku
af Þjóðverja að vera. Hann
vinnur nú eingöngu að kennslu
innhverfrar ihugunar og hefur
haft nóg að gera. Við biðjum
hann að lýsa kennslunni og
uppbyggingu hennar:
„Innhverf ihugun er kennd í
sjö skrefum," segir hann.
„1. Fyrirlestur um áhrif
hennar á lfkamann, andlegt at-
gervi, hegðun, um gagn hennar
fyrir samfélagið og fyrir ein-
staklinginn.
2. Fyrirlestur um tæknina
sjálfa, hvernig hún er frábrugð-
in öðrum aðferðum, um sögu
hennar o.fl.
Eftir þessa tvo fyrirlestra
getur fólk ákveðið sig, hvort
það vill skrá sig á námskeið. Ef
svo er, þá halda skrefin áfram:
3. Stutt persónulegt samtal
leiðbeinandans við byrjandann,
þar sem honum er visaður
vegurinn i upphafi iðkunar-
innar.
4—7. Eiginlegt námskeið,
sem stendur i fjóra daga, byrjar
gjarnan á laugardegi og er
siðan á kvöldin fram á þriðju-
dag. Það hefst með einkaleið-
beiningum, en síðan eru þrir
hópfundir, þar sem þátttak-
endur fhuga undir eftirliti,
fylgzt er með reynslu þeirra og
svarað spurningum og gefnar
nýjar leiðbeiningar og skýr-
ingar.
Þetta nægir til að læra inn-
hverfa ihugun, en síðan er fólki
ráðlagt að iáta fylgjast með
ihugun hjá sér mánaðarlega,
þar sem leiðbeinandinn getur
athugað hvort tækninni er beitt
á réttan hátt.“
— Og getur hver sem er íhug-
að og hvar sem er?
„Já, ihugun geta allir stund-
að, allt frá fjögurra ára aldri og
upp úr. Það þarf enga sérstaka
einbeitingarhæfileika og menn
þurfa ekki að uppfylla nein sér-
stök skilyrði. Menn geta ihugað
hvar sem er, en bezt er að vera
einn, án truflunar, og menn
verða að hafa stól til að sitja á.
Það þarf ekkert sérstakt um-
hverfi, enga sérstaka stemmn-
ingu, enda er allt umhverfi
eins, þegar menn hafa lokað
augunum."
Reiner hlaut kennararéttindi
í fhugun eftir að hafa verið á
sex mánaða námskeiði á Spáni
hjá sjálfum Maharishi Mahesh
Yogi. Hefur Reiner kennt iliug-
un I Þýzkalandi og segir, að
enginn munur sé á Islending-
um og Þjóðverjum á þessu
sviði, nema hvað þar hafi flestir
þátttakendur verið ungt fólk,
innan þritugs, en hér komi
einnig margar fjölskyldur
saman og miðaldra fóik og
gamalt, allt upp í sjötugt.
Námskeiðsgjöld á fhugunar-
námskeiðunum hafa verið há,
12 þúsund krónur fynr þá, sem
eru I fullu starfi, én lægra
fyrir hina, sem eru i námi eða
fyrir húsmæður. Við spyrjum
um ástæðuna:
„I rauninni er fólk ekki að
borga fyrir árangurinn," segir
Reiner, „því að hann er óborg-
anlegur. Við notum þessa pen-
inga til að auka útbreiðslu fhug-
unarinnar enn meir. I þessu
sambandi má benda á heims-
áætlunina sem Maharishi gerði
1972, en hún felur I sér, að
komið verði á fót svonefndum
meginstöðvum, 3600 talsins, í
stórborgum heimsins, og er ein
meginstöðin i Reykjavik. Þar
verður þekking fræða hans
varðveitt og breidd út. Nú
þegar eru meginstöðvarnar
orðnar 8—900 talsins. En það
má einnig taka fram í sambandi
við námskeiðsgjöldin, að fólk
fær einnig áframhaldandi leið-
beiningar og þjónustu sér að
kostnaðarlausu eftir námskeið-
in.“
Að Iokum spyrjum við Sturlu
og Sigurþór hvernig gangi að
fella fhugunina inn I annir
dagsins:
Sturla: „Reynsla min af íhug-
uninni er það jákvæð, að ég
geng að þessu sem föstum og
sjálfsögðum hlut, rétt eins og
fólk borðar mat á vissum
timum dagiega. Þetta er fastur
liður i deginum hjá mér.“
Sigurþór: „Ef ég ihuga ekki
reglulega, þá er allt annað eins
og hálfkák. Aðrir hlutir fá fyrst
fullt gildi, þegar ég hef íhugað.
Þetta er eðlilegur og sjálfsagð-
ur hlutur í mínu daglega lífi.“
— sh.
REINERSANTUAR
SIGURÞÓR AÐALSTEINSSON

Sturla sighvatsson
(Ljósmyndir: KBR.)