Morgunblaðið - 19.10.1975, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. OKTOBER 1975
SÆBJÖRN VALDIMARSSON
legur, enda vel þekkt nöfn 1
aðalhlutverkum: Reyndar
tel ég Anthony Quinn full
gamlaðan til að leika byssu-
mann og kvennagull en það
er náttúrulega smekksatriði.
Myndin er tekin f Frakk-
landi og er 1 fallegum litum.
Chateau Masons er glæsileg
á að Ifta og sama er að segja
um kvinnur þær er þar búa.
Og bófarnir eru illmannleg-
ir og til alls vfsir. Michael
Caine glæsilegur og tvfsýnn.
En þetta er allt á yfirborð-
inu. Undir þvf er myndin
eitt það mesta endemisrugl
sem mig rekur minni til að
hafa séð f langan tfma — af
mynd f þessum framleiðslu-
gæðaflokki.
Það er ekki heil brú f
handritinu, og þvf verður
myndin ekki annað en dauf-
ur skuggi annarra mynda,
sem af svipuðum toga eru
spunnar.
S.V.
STJÖRNUBÍÓ ★
HVER ER MORÐINGINN
LAUGARÁSBIÓ THE STING ★ ★ ★
GAMLA BIÓ WESTWORLD ★ ★ ★
aðallega Roger Daltrey
og Ann-Margret. Dal-
trey (gítarleikari og
söngvari THE WHO), er
algjör nýgræðingur í
leiklistinni, og baðst
undan hlutverkinu í upp-
hafi. En Russel lét sig
hvergi, og nú er
árangurinn kominn í ljós.
Daltrey er sem skapaður
í hlutverkið, hann á ein-
staklega auðvelt með að
tjá sig og sakleysislegt
yfirbragð hans og sjarmi
er myndinni nauðsyn-
legur.
Ann-Margret er stór-
kostleg. Að öðrum leikur-
um ólöstuðum, þá ber
hana hæst. Jafnt í gleði
sem sorg er tjáning
hennar sterk, glæst og
eftirminnileg. Oliver
HAFNARBIÓ
SKRYTNIR FEÐGAR
ENN Á FERÐ ★
Þcssi endemisvitleysa
kom mér þægilega á óvart,
— það má nefnilega hlæja
að henni. Það er meira
en hægt er að segja um
ýmsar ábúðarmeiri stöllur
hennar. Efni hennar treysti
ég mér ekki til að rekja, vil
aðeins ráðleggja þvf fólki
sem vill hlæja ærlega að vit-
leysunni f sjálfu sér, að
leggja leið sfna í Hafnarbfó
þessa dagana.
LEIGUMORÐINGINN
★ (The Marseille
Contract)
Myndin er þokkaleg að
yfirbragði. Leikurinn bæri-

kvik
mund
/idan
★ ★ ★ ★ TOMMY
Brezk, 1975. 111 mfn.
Leikstj.: Ken Russel.
Handrit: Ken Russel,
byggt á „rock-óperu“
Pete Townshend og rokk-
hljómsveitarinnar The
Who. Kvikmyndataka:
Dick Bush og Ronnie
Taylor. Tónlist e. Pete
Townshend, John Ent-
wistle og Keith Moon.
Framleiðendur: Ken
Russel og Robert Stig-
wood.
Rokk-óperan TOMMY
ér gjörólík öllum öðrum
myndum. Reyndar er
hún full af þeim krafti,
næstum brjálæðislega
hugmyndaflugi og fítons-
anda sem einkennt hefur
fyrri myndir snillingsins
ófyrirleitna, Ken
Russels. Það sem skilur á
milli er hröð, sefjandi og
hávær rokktónlistin. I
henni hefur Russel
fundið stórkostlegt
hjálparmeðal til aö koma
sínu villtasta hugarflugi
á tjaldið.
Poppskáld og tónsmiðir
eru höfuðskáld vorra
tíma, og Russel hefur
látið svo ummælt að
Townshend sé Shake-
speare vorra tíma, og er
allnokkuð til í því.
Það er illmögulegt og
óréttlátt að útlistasöngu-
þráð myndarinnar, en í
fáum orðum er hann
þessi: Tommy fæðist í
hrjáðan heim í lok síðari
heimsstyrjaldarinnar.
Faðir hans, sem er flug-
maður í flugher hennar
hátignar, er talinn af um
það leyti sem frum-
burðurinn fæðist. Sex
árum síðar kynnist móðir
hans öðrum manni og fer
að búa með honum, og
um líkt leyti kemur faðir-
inn heim, en kokkállinn
styttir honum aldur.
Þessir atburðir léiða til
þess að litli drengurinn
verður daufdumbur.
Að tuttugu árum
liðnum, eftir margvís-
legar læknisaðgerðir og
margbrotna lífsreynslu,
fær pilturinn loks sjón,
heyrn og mál að nýju.
Hann er sem endur-
fæddur til þessa heims og
sér hann í allt öðru ljósi
en samferðafólkið sem er
alltof upptekið af lífs-
gæðakapphlaupinu og
sjálfu sér. Fyrir Tommy
er frelsið raunveruleik-
inn og hann verður
Messiah vorra tíma.
Russel hefur tekizt að
ná fram athyglisverðum
leik hjá flestum, og þá
Reed gerir margt gott að
venju, en hlutverk hans
sem fóstri Tommy er ill-
meðfærilegt.
Smáhlutverkin eru vel
leikin af þeim Keith
Moon (trommari THE
WHO), sem öfugugginn
Ernie frændi. Paul
Nicholas (fór með hlut-
verk Tommys í uppsetn-
ingunni í London) er
reffilegur óþverri, Kevin
frændi, sem í laginu segir
sig vera: „. . . the school-
room bully^ the class-
room treat
the nastiest playfriend
you ever could meet...“
Þá er hinn brúni
kroppur Tinu Turner
seiðmagnaður og fullur
af krafti og rythma í hlut-
verki sýrudrottning-
TOMMY getur sjálf-
sagt virkað illa á sumt
fólk, þ.e. fyrri hlutinn,
sem er átakanlegur og
svo áhrifaríkur að undir-
ritaður hefur ekki upp-
lifað annað eins síðan á
sýningu A CLOCKWORK
ORANGE.
TOMMY er tvímæla-
laust eitt sterkasta og
heilbrigðasta verk Russ-
els í langan tíma. Honum
hefur tekizt að skapa
óvenju litríkt og lifandi
verk, fullt af hugmynda-
auðgi og áhrifum. Næsta
mynd hans er einnig með
Daltrey í aðalhlutverki,
það er LISZTOMANIA,
og fjallar um ævi tón-
skáldsins. Þá er og búið
að dusta rykið af
WOMEN IN LOVE, og
stilla henni upp í Tóna-
bíó. Betra er seint en
aldrei!
Sæbjörn Valdimarsson.
arinnar. Þeim Elton
John og Jack Nicholson
rétt bregður fyrir, en á
eftirtektarverðan hátt.
Townshend —
Shakespeare
vorra tíma?