Morgunblaðið - 30.12.1976, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. DESEMBER 1976
V»K> ' *£5
KAFFINU ]\ j
Gamall Skoti var lagður inn á
sjúkrahús. Hann var mjög
þungt haldinn er hann var
fluttur þangað. Þegar konan
hans aftur á móti heimsótti
hann tveim dögum sfðar, var
hann kominn I perluskap og
lék við hvern sinn fingur. Kon-
an var, sem von var, mjög undr-
andi og spurði lækninn, þegar
hún var komin út, hvað hann
hefði eiginlega gert við mann
sinn. Svo bað hún hann að segja
sér leyndarmálið, svo hún gæti
notfært sér það I framtfðinni.
„O, það er svo sem ekkert
leyndarmál," sagði læknirinn,
„og getur þvf miður ekki komið
að neinu gagni. £g sagði hon-
um bara að það kæmi ekki til
þess, að hann þyrfti að borga
sjúkrahúsaleguna, af þvf að
hann lifði þetta ekki af.“
Óþarfa eyja?
Hvers konar mvnt var það sem
þér misstuð?
Maður nokkur var að skýra
Gyðingi frá þvf hvernig sér
hefði liðið eitt sinn, þegar hann
var nærri drukknaður. „Það
var hræðilegt," sagði hann,
„allt það, sem ég hafði upplifað
um ævina, fór f gegnum huga
minn. Atvik, sem gerðust fyrir
f jölda ára, stóðu mér greinilega
fyrir hugskotssjónum...“
Nú lifnaði heldur yfir Gyð-
ingnum og hann greip fram f:
„Heyrðu, þá hefurðu Ifklega
séð. þegar ég lánaði þér fimm
pundin fyrir tfu árum, og að þú
hefur aldrei borgað þau.“
Vegfarandi kom að máli við
Velvakanda og vildi koma á fram-
færi þessari spurningu um fram-
kvæmdir i Hafnarstrætinu:
— Ég skil ekki alveg hvaða
breytingar er verið að gera við
horn Hafnarstrætis og Lækjar-
götu í Reykjavík. Þar er búið að
framlengja umferðareyju og verð-
ur það til þess að mínu mati að
miklu þrengra er að komast fyrir
þetta horn, þegar ekið er eftir
Hafnarstrætinu og áfram upp
H verfisgötuna.
Ef þetta eiga að vera einhvers
konar leiðbeiningar þá held ég að
þær séu alveg óþarfar, því það
segir sig alveg sjálft hvernig á að
aka þarna fyrir hornið. Það gegn-
ir öðru máli með horn Háaleitis-
brautar og Bólstaðarhlíðar. Þar
hefur verið komið upp umferðar-
eyjum sem mér finnst eiga fullan
rétt á sér. Þeim hafa menn mót-
mælt hef ég heyrt og finnst það
misskilningur því þar eru þær til
leiðbeiningar.
0 Lögregluþjónar
sjást illa
Annað mál vildi ég fá að
minnast á í leiðinni. Ég tók eftir
þvi núna fyrir jólin þegar lögregl-
an var á næstum hverju horni að
oft kom það fyrir að ökumenn sáu
hana ekki nægilega fljótt og oftar
en einu sinni sá ég að lá við
árekstri af þeim sökum. Lögregl-
an hafði t.d. stöðvað umferð á
tilteknum gatnamótum til að
hleypa nokkrum bílum yfir aðal-
braut. Bíll kom aðvífandi og sá
ekki lögregluna fyrr en hann var
alveg kominn að gatnamótunum
og bilarnir sem lögreglan var að
hleypa yfir komnir af stað. Sá bíll
sem var á aðalbrautinni rétt náði
að hemla þegar lögreglan baðaði
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Þegar litið er á allar hendurnar
í spili dagsins, er auðvelt að sjá 12
slagi — með spaðasvíningu. En er
hún ágiskunaratriði í reynd?
Vestur gefur, allir á hættu.
Norður
S. KD4
H. ÁD
T. AD4
L. 86542
Vestur
S. 86
H.9875
T. 108
L. KD973
Austur
S. G973
H. 632
T. 97532
L. 10
Minnir á hádegismatinn, sem móðir mln bar á borð fyrir hann
föður minn daginn áður en hann pakkaði saman og fór I burtu.
Suður
S. Á1052
H. KG104
T. KG6
L. ÁG
Suður er sagnhafi í 6 gröndum
og vestur spilar út hjartaníu. Við
tökum útspilið með ás blinds og
sjáum strax 11 slagi beint.
Nú er nauðsynlegt að fá taln-
ingu á höndum varnarspilaranna.
Til þess þarf að spila laufi tvisvar
og því ekki að gefa þrettánda
slaginn strax. Spilum laufi, látum
gosann heima og vestur fær slag-
inn. Hann spilar aftur hjarta og
nú tökum við slagina okkar. Fjór-
ir slagir á hjarta og þrír á tigul en
hvers erum við nú vísari. Jú, vest-
ur átti fjögur hjörtu og tvo tígla.
En austur átti þrjú hjörtu og
fimm tígla, hann lét auðvitað
tígul í fjórða hjartað og vestur
lauf í þriðja tígulslaginn. Nú eru
aðeins fimm spil á hendi og þegar
við tökum á laufás lætur austur
siðasta tígulinn. Þá er talningin á
höndum varnarspilaranna orðin
fullkomin. Austur á eftir fjóra
spaða — og vestur því aðeins tvo
— þannig, að svíningin í spaða er
alls ekki nein ágiskun lengur.
Svo einfalt er það. En eina
leiðin til að vera viss um skipt-
ingu spaðalitarins á höndum
varnarspilaranna, var að gefa
laufslaginn.
Maigret og þrjózka stúlkan
45
— Samþykkt. A morgun farlð
þér...
— Hvert ætlið þér núna?
— Ég ætla að fylgja yður
upp... Ég ætla að ganga úr
skugga um að allt sé eins og það
á að vera... og að slárnar séu
vel lokaðar... Gott... Góða nótt
Felicie.
Þegar hann kemur niður f
eidhúsið er humarskurnin enn
á fatinu og á hana horfir hann
alla nóttina.
Klukkan á arinhiilunni sýnir
hálf tfu þegar hann læðist upp
og hlustar og gengur úr skugga
um að svefntöflurnar hafi gert
sitt gagn og Felicie sefur sætt
og biftt.
Klukkuna vantar korter f tfu.
Maigret situr f körfustólnum.
Hann reykir pfpu sfna og aug-
un eru hálflukt. Hann heyrir að
bfff stöðvar fyrir utan húsið og
sfðan heyrir hann hurð skelit.
Lucas hrasar um eitthvað f
myrkrinu og sótböivar.
— Það var verið að hringja,
húsbóndi.
— Uss... talið lágt... hún
sefur...
Lucas horfir á humarleifarn-
ar og vottar fyrir öfund í svipn-
um.
— Tónlistarmaðurinn átti
vinkonu sem gekk undir nafni
Adele. Við vitum nú að hennar
rétta nafn er Jeanne Grosbois.
Hún fæddist eínhvers staðar f
grennd við Moulins.
— Og hvað meira?
— Þegar ránið f La Chamois
var framið vann hún þarna I
Tivoli f Rouen... hún fór þaðan
daginn eftir að Pedró dó.
— Hún hefur sennilega farið
með músfkantinum til Le
Havre.
— Haltu áfram...
— Hún var f Toulon f nokkra
mánuði og þaðan fór hún til
Béziers. Hún dró enga dul á að
vinur hennar sæti Inni f Sante-
fangelsinu...
— Hefur hún sézt f Parfs
aftur...
— Já á sunnudaginn... Éinn
af hennar gömlu kunningjum
hitti hana á Place Clichy...
Hún sagðist vera á leið til
Brasilfu á næstunni.
— Veiztu meira...?
— Já, að músfkantinn losnaði
úr fangelsinu á föstudag.
— Hringdu til þeirra á Quai
des Orfevres og biddu þá að
senda tafarlaust mynd af
músfkantinum... þeir hljóta að
hafa hann f skjalasafninu...
Eða réttara sagt... hringdu til
þeirra og biddu þá að hafa
myndína tilbúna og sendu sið-
an leigubflinn til að sækja
hana...
— Og ekkert fleira, hús-
bóndi?
— Jú... Þegar bflstjórinn
kemur aftur með myndina ekur
þú til Poissy... það er krá rétt
við brúna... ég býst við þar sé
lokað núna... en þú vekur vert-
inn. Hann er gamall kunningi
og bregður án efa skjótt við. Þú
sýnir honum myndina og spyrð
hvort þetta sé maðurinn sem
Felicie gaf kinnhestinn á
sunnudagskvöldið.
Bfllinn ekur á braut. Aftur
verður allt hljótt. Maigret
dreypir á konfaki og hitar glas-
ið þess á milli f lófa sér. öðru
hverju verður honum litið upp.
Felicie snýr sér víð f svefnin-
Framhaldssaga aftir Georges
Simenon
Jóhanna Kristjónsdóttir þýddi
um og hann heyrir braka f dýn-
unni. Hvað ætli hana sé að
dreyma? Ætli hún hafi jafn
mikið fmyndunarafl á nóttunni
og ádaginn?
Klukkan er eiiífu. 1 Palais de
Justice er starfsmaður að taka
myndir úr skjalasafninu og af-
hendir það leigubflstjóranum
og hann brunar samstundis af
stað með hana til Lucasar.
I hverfinu umhverfis Place
Pigalle er fólk að koma út úr
kvikmvndahúsunum. Janvier
hefur sezt við barinn f Pelican
þar sem tónlistarmennirnir eru
að taka af hljóðfærum sfnum
og það fer ekki framhjá honum
að þjónn einn kemur skelfingu
lostinn og dregur vertinn með
sér fram. Vertinn kemur inn
aftur brosir til Janviers og tal-
ar hljótt við stúlku sem situr
úti f eanu horninu.
— Ég held ekki að ég verði
lengi í kvöld. Ég er þreytt, seg-
ir hún.
Eftir að það er á hvers manns
vitorði að lögreglubflar cru á
hverju strái I grenndinni cr
eins og hún hafi misst alla