Morgunblaðið - 01.04.1977, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. APRIL 1977
Litið inn í Bogasalinn
til Svavars Guðnasonar
SVAVAR Guðnason var í óða önn að hengja upp myndir
sínar í Bogasalnum, þar sem hann ætlar að opna sýningu á
morgun. Hann skorðaði myndirnar skipulega upp við vegg-
inn; en stundum tók hann eina út úr röðinni, sótti aðra I
bunka frammi við dyr og tyllti henni upp við veginn í
staðinn, — gekk nokkur skref aftur á bak og aðgætti
hvernig hún færi. „Þetta verður allt að vera eftir kúnstar-
innar reglum," sagði hann íbygginn og sýndi síðan blaða-
manninum fram á hvernig hann bjó til litlar einingar með
nokkrum myndum, sem skyldar voru að formi eða jafnvel
áferð. þess á milli braut hann upp þessar einingar með
stakri mynd, sem virtist eins og sér á báti.
Myndirnar í hverri einingu voru
yfirleitt frá tilteknu tímabili en þó
var það ekki alveg einhlftt, og
Svavar sjálfur var miklu upptekn-
ari af innbyrðis skyldleika þeirra
heldur en hvernig ^þær örtuðu sig
að krónólógfskum hætti. „Sjáðu
hvað þessareru „spontant", sagði
Svavar og benti á þrjár myndir f
jaðri veggbogans vinstra megin f
salnum, „eða hvað þessar hérna
eru eins og Ijóðræn blfða" og var
þá kominn að myndum inni f sjálf-
um boganum. „Og hérna eru nán-
ast ffgúratfvar myndir, eins og
Mengloð — ég fann nafnið á
myndina f nótt þegar ég var heima
og fór að fletta þjóðsögunum,"
sagði hann og var þá kominn að
konulfkama — höfuðlausum.
„Hérna eru svo sfðustu myndirn-
ar, allar f krft og gerðar núna eftir
áramót," bætti hann við, og leiddi
blaðamanninn að fáeinum mynd-
um sem hann hafði valið sess
frammi við ingöngudyrnar.
J:, Svavar var kominn f
sýningarham. Það er orðið langt
sfðan Svavar hefur heiðrað landa
sfna með sýningu eða ekki frá þvf
að hann sýndi f Casa Nova fyrir
8—9 árum. Að þessu sinni sýnir
hann þó einvörðungu vatnslita- og
krftarmyndir og það er enn fágæt-
ara — slfkar myndir hefur hann
ekki borið á torg frá þvf að hann
sýndi f skemmuglugga Haraldar
Árnasonar einhvern tfma fyrripart
fjórða áratugarins. Olfumálverk
Svavars hafa verið eftirsóttari á
sýningar og vatnslita- og krítar-
myndirnar þvf safnazt fyrir heima
hjá honum eftir þvf sem árin hafa
liðið, svo að þess vegna segist
hann geta haldið aðra sýningu
jafnstóra ef ekki stærri og hann er
nú að ráðast f.
Annars má Ifta á þessa nýju
sýningu Svavars sem eins konar
yfirlitssýningu á þessari hlið listar
hans, þvf að þarna er að finna
myndir allt frá 1936—37 og síð-
an frá ýmsum tfmabilum allt fram
á þennan dag og segja má. Fyrir

Svavar Guðnason með eina af myndum sfnum á sýningunni f Bogasal.
Ljósm. ÓI.K.M.
Skyr med rjóma
aðdáendur Svavars og sælkera á
fslenzka nútfmamyndlist hlýtur
þessi sýning þvf að vera meirihátt-
ar viðburður. Þó er þetta kannski
óvenjuleg yfirlitssýning að þvf
leyti, að engin þeirra 30—40
mynda, sem þama verða, hafa
verið sýndar opinberlega áður.
Svavar segist alltaf hafa haft
gaman af þvf að vinna með vatns-
litum, krft og pastellitum ekki sfð-
ur en með olfulitum. „Ég Ift t.d.
ekki á vantslitamyndir sem ein-
hverja frumdrætti að stærri olfu-
málverkum," segir hann, „og mér
finnt það alveg eins hátfðlegt og
að vinna með olíu, alveg sama
þótt materialið kunni að vera eitt-
hvað forgengilegra. Mér er Ifka
meinilla við að vera kippt úr vinnu
með einhverjum áf þessum litum,
t.d. eins og um daginn þegar það
kom til mfn maður og vildi fá
olfumynd einmitt þegar ég var
kominn vel á skrið f þessum krftar-
myndum, sem ég sýni hérna. Ég
var ósköp leiður yfir þvf að þurfa
að skipta — en það er nú einu
sinni svona að maður hefur þörf
fyrir peningana — brauðstritið
tekur aldrei enda."
Þegar þessari sýningu lýkur ætl-
ar Svavar að fara að búa sig undir
að taka þátt í sýningu með félög-
um sfnum f Gröningen-hópnum á
Charlottenborg en Svavar hefur
ekki sýnt með þeim sfðan f janúar
1975 og þykir nú kominn tfmi til
að endurnýja borgararéttindi sfn f
þessum æruverðuga félagsskap f
Danaveldi, þar sem Svavar á enn
sterkar rætur og er í miklum met-
um, enda einn af framámönnum
cobra-hreyfingarinnar sem átti
ekki svo Iftinn þátt f þvf að ryðja
nýjum straumum farveg í danskri
myndlist. Gröningen-hópurinn er
þó ekki neinn arftaki cobra-
hreyfingarinnar heldur eldra fyrir-
bæri og háakademfskur f raun og
„Ég slft aldrei þetta samband
sem ég hef við þennan hóp," segir
Svavar," enda búinn að vera lengi
f þessum félagsskap, og fæ reglu
lega sendar allar fundargerðir
hans. Þetta er gamall og gróinn
félagsskapur og á undan mér var
t.d. Jón Stefánsson í honum og
hann greiddi mér, blessaður, at-
kvæði sitt þegar ég fékk þarna
inngöngu. Við Jón sýndum þó
aldrei saman þvf að ég var ekki
með á fyrstu sýningunni eftir að
ég fékk inngöngu vegna þess að
mér hafði þá verið boðið að sýna á
vegum danska listvinafélagsins en
Framhald á bls. 18
Hátí ðarhlj ómleikar
Pólýfónkórsins
200 flytjendur undir stjórn Ingólfs Gudbrandssonar
PÓLÝFÓNKÓRINN mun í tilefni 20 ára starfsafmæl-
is síns hefja á skfrdag veglegt hljómleikahald í
Háskólabíói. Þar verður flutt á skfrdag, föstudaginn
langa og laugardag fyrir páska veglegasta og ein
glæsilegasta efnisskrá kórsins til þess, að sögn for-
ráðamanna kórsins, verk eftir Antonio Vivaldi, J. S.
Bach og franska tónskáldið Francis Poulenc. AIls er
þetta um 200 manna hópur sem flytja mun þessi verk
undir stjórn Ingólfs Guðbrandssonar, stofnanda Pólý-
fónkórsins, sem lætur nú af kórstjórn eftir 20 ára
starf.
Söngvarar eru 150, og hljóð-
færarleikarar eru kammersveit
og synfóníuhljómsveit alls um
50 manns og er Rut Ingólfs-
dóttir konsertmeistari. Ein-
söngvarar eru Ann-Marie
Connors, ein fremsta sópran-
söngkona Bretlands í dag, Sig-
ríður Ella Magnúsdóttir, alto,
Elísabet Erlingsdóttir, sópran,
en þær eru báðar meðal stofn-
enda kórsins, tenórinn Keith
Lewis frá Nýja-Sjálandi, og
bassinn Hjálmar Kjartansson.
kórsins í flutningi á verkum
Bachs og fleiri. Forráðamenn
kórsins sögðu að vandað væri
eftir föngum til þessa hljóm-
leikahalds svo að það geti talizt
verðugur áfangi i 20 ára starfi
og um leið eftirminnilegur við-
burður i tónlistarlifinu. Kórinn
á siðan fyrir höndum mikið
hljómleikaferðalag til Ítalíu í
sumar, en að þvi loknu er búizt
við að starf kórsins leggist
niður vegna fjárskorts og að-
stöðuleysis.
Eins og fyrr segir eru tveir
einsöngvaranna meðal stofn-
enda Pólýfónkórsins, Sigriður
Ella Magnúsdóttir og Elisabet
Erlingsdóttir, en margir sem
hafa sungið í Pólýfónkórnum
hafa siðan farið í frekara
tónlistarnám, t.d. Ólafur Þ.
Jónsson, ásamt þeim fyrr-
nefndu. I fyrstunni voru kór-
félagar um 40, en með viða-
meiri verkefnum hefur fjöldi
þeirra farið smátt og smátt vax-
andi og eru þeir nú um 150.
Erlendu einsöngvararnir, sem
Nokkrir úr stjórn Pólyfónkórsins ásamt stjórnanda, frá vinstri:
Guðmundur Guðbrandsson, gjaldkeri, Hákon Sigurgrtmsson
varaform. Ingólfur Guðbrandsson, söngstjóri og Friðrik Eiriksson
formaður.
nú syngja með kórnum, eru
báðir vel þekktir og hafa hlotið
viðurkenningar fyrir söng sinn.
Ann-Marie Connors, sem er 25
ára, hlaut 1975 fyrstu verðlaun
i fyrstu Mozartsöngkeppninni í
Salzburg, sem þykir ein mesta
viðurkenning, sem söngvara
getur hlotnazt og hefpr hún
síðan verið mjög eftirsóttur ein-
söngvari bæði í Bretlandi og
meginlandi Evrópu. Keith
Lewis, er frá Nýja-Sjálandi og
er hann næstu tvö árin ráðinn
til óperuflutnings í Frakklandi
og hjá Glyndenbourne-
óperunni. Þótt ungur sé hefur
hann unnið til verðlauna í
mörgum söngkeppnum og í
fyrra hlaut hann hin eftirsóttu
verðlaun úr minningarsjóði
söngkonunnar Kathleen
Ferrier.
Hljómleikar Pólyfónkórsins
verða á skírdag, föstudaginn
langa og laugardaginn fyrir
páska í Háskólabíói og hefjast
þeir alla dagana kl. 14.00.
Á fundi með fréttamönnum,
sem forráðamenn kórsins
efndu til í gær, kom það fram
að alls eru það 14 manns, sem
koma hingað erlendis frá til að
taka þátt I flutningi þessara
verka, bæði einsöngvarar og
hljóðfæraleikarar, m.a. Unnur
María Ingólfsdóttir, fiðlu-
leikari sem kemur frá Boston,
og Ingvar Jónasson, iágfiðlu-
leikari, sem nú starfar í
Svíþjóð, en hann var konsert-
meistari fyrstu hljómsveitar
Pólýfónkórinn ásamt stjórnanda sfnum, Ingólfi Guðbrandssyni, og hljómsveit er flutt var H-molI messa Bachs f Háskólabfói f fyrra.