Morgunblaðið - 01.04.1977, Blaðsíða 10

Heimsókn í skíðaland ísfirðinga á Seljalandsdal:
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. APRÍL 1977
-■■■' '''**«'■**

var á sínum tíma aflað með
framlögum frá einstaklingum
og fyrirtækjum og svo var einn-
ig er snjótroðarinn var keyptur.
Sumarið sem fyrri lyftan var
sett upp, árið 1967, unnu hér
kannski um 20 til 30 menn á
laugardögum og sunnudögum
margar helgar og það var lögð
fram gífurlega mikil sjálfboða-
vinna í sambandi við það og
líka þegar seinni lyftan var sett
upp árið 1971. Þessi sjálfboða-
vinna hefur farið minnkandi,
en hér eru alltaf næg verkefni.
Okkar starf er að sjá meðal
annars um viðhald, eftir því
sem við getum og fremur lítið
viðhald hefur ennþá verið, en
er að aukast núna. Stundum
•þarf að senda hluti til viðgerða
niður í bæ, t.d. til að rafsjóða
eða þvílíkt.
Elías, sem er rafvirki að
mennt, er fær um að annast alla
þá hlið málanna, en þetta er
þriðji veturinn sem hann starfar
við lyftuna, fyrri tvö árin var
hann lausráðinn, en Jón er hér
á öðrum vetri sínum sem fast-
ráðinn maður. Þeir eru því öllu
vanir piltarnir við að fást við
þessa hluti og það fyrsta sem
þeir gera þegar þeir opna lyft-
urnar á daginn er að fara eina
ferð sjálfir og athuga hvort
ekki sé allt í lagi við endastöðv-
ar þeirra, hvort neyðarsíminn
sé f lagi og þeir segja að það sé
líka eina tækifærið sem þeir fá
til að renna sér sjálfir á skíðum,
allur dagurinn fari mikið til í
starfið svo skíðaferðirnar eru
ekki mjög margar.
— Það er helzt að við bregð-
um okkur á skíðin ef við þurf-
um að gera við eitthvað. En við
kunnum mjög vel við þetta
starf, það er gott að vera hér í
fjallaloftinu og við viljum fara
sem minnst Ibæinn.
Þeir sögðu að snjórinn hefði
verið mun seinni á ferðinni í ár
en á síðasta ári, lyfturnar fóru
fyrst í gang í desember og þeir
félagar bjuggust við að þær
gætu verið í gangi fram í april-
lok eða jafnvel lengur, en í
fyrra var hægt að hafa þær i
notkun til 16. maí. Hægt er að
vera á skíðum lengur, en lyft-
urnar þurfa mikinn snjó undir
sig og því verður að taka þær úr
umferð fyrr. 1 vetur er starf-
rækt skíðakennsla fyrir full-
orðna og hafa 30 manns verið á
námskeiði undanfarið, en þetta
er þriggja vikna námskeið. Á
siðasta vetri voru þau tvö og
svo mun einnig verða í ár að
sögn þeirra Jóns og Eliasar, en
þetta hefur notið mikilla vin-
sælda og þeir sögðu að áhugi á
skíðaíþróttinni hefði ekki sizt
aukizt hjá eldra fólki, nú á sið-
ari árum. Það er alkunna að
útbúnaður skiðamanna getur
verið rándýr og sögðu þeir að
keppnisskiði gætu kostaðum 60
þúsund krónur, stafir, binding-
ar og skór annað eins, svo bún-
aður af fullkomnustu gerð fer
<vel yfir 100 þúsund krónur og
þeir sögðu að keppnisskíða-
menn færu með kannski 2—3
pör af skíðum á vetri. En hægt
er að fá ódýrari útbúnað ef
menn vilja og ekki þarf hann að
vera verri fyrir þá sem ekki
þurfa að gera kröfur keppnis-
mannsins.
Það var komið að kvöldi og
mál að halda heimleiðis en þá
bar að mann, sem lengi befur
stundað göngur á skíðum, Pét-
ur Pétursson. Pétur sagðist
hafa stundað skíðaíþróttina allt
sitt lif þó með hléum, þar sem
hann var sjómaður og hafði
ekki alltaf tima til að bregða
sér á sklðin. Núna segist hann
fara eins oft og hann gæti, seg-
ist vera í betra „formi" en 1937
þegar hann steig á skiðin eftir
langt hlé vegna sjómennskunn-
ar. Þá var skiðakennari staddur
á ísafirði og kenndi þar um
tima og sagði Pétur, að honum
hefði tekizt að liðka þá svolítið
til, um ieið og hann renndi sér
áfram léttilega þrátt fyrir að
hann er kominn nokkuð yfir
sjöunda tuginn.
Tveir umsjónarmanna
skiðalyftunnar standa hér
við snjótroðarann sem ný-
lega var keyptur. T.v. Jón
Guðbjartsson og Elias
Oddsson t.h.
Pétur Pétursson sagðist
reyna að stíga á skíðin eitt-
hvaðá hverjum degi.
99Viljum sem
minnst fara
í bœinn éé
KÍÐHEIMAR nefnist
skíðaskáli íþróttabandalags ísafjarðar, sem stendur
á Seljalandsdal innarlega í Skutulsfirðinum ofan við
ísafjarðarkaupstað. Þangað er ekki nema um 10
mínútna akstur í mesta lagi og er það að sögn paradís
skíðamanna þar vestra. Blaðamaður Mbl. kom þar
einn virkan dag fyrir skömmu og tók tali umsjónar-
menn skíðalyftunnar, þá Jón Guðbjartsson og Elías
Oddsson, en sá þriðji Hreiðar Sigtryggsson var uppi í
fjalli við störf.
Þessir þrír eru í fullu starfi við að sjá um að
skíðalyfturnar, sem eru tvær, flytji Isfirðinga nokk-
ur hundruð metra upp á dalinn til að þeir geti síðan
rennt sér niður aftur, og hver maður velur sér
brekku eftir því hvað hann treystir sér til fyrir
skíðakunnáttu sína.
— Þetta er alveg fullt starf
fyrir okkur þrjá og meira til,
sögðu þeir félagar Jón og Elías,
vinnutiminn er að jafnaði frá kl
8 á morgnana til 10 á kvöldin
tvo daga i viku, en til sjö aðra
daga, eða svona 8—10 tímar á
dag að jafnaði. Lyturnar eru
opnar frá kl. 13 til 19 tvo daga í
viku en til kl. 22 tvo daga og um
helgar eru þær opnar frá 10 til
17. Síðan er reynt að hafa þær í
gangi lengur ef margt fólk er i
dalnum og gott er veður.
— Hér er fjöldi manns um
hverja helgi og líka i miðri viku
ef veðrið er gott og það var
mjög gott allan febrúarmánuð,
en við höfum aldrei talið. önn-
ur lyftan er um 1250 metra löng
og liggur hún upp á svokallað-
an Gullhól, en hin er um 650
metrar og báðar geta flutt álíka
margt fólk, u.þ.b. 500 manns á
klukkutíma. Nú stendur til að
auka flutningsgetu neðri lyft-
unnar, með sjálfvirku starti en
við vitum ekki hvenær það
verður, en núna þarf alltaf
maður að hjálpa fólkinu af stað.
Þeir voru báðir mjög hrifnir
af skíðalandinu og sögðu að það
gæfi öllum tækifæri, brekkurn-
ar væru allt frá því að vera
snarbrattar og niður í litinn
halla, og allir gætu því valið
brekku við sitt hæfi. Einnig
sögðu þeir að væri gott land
fyrir göngumenn. Það er
Iþróttabandalag ísafjarðar sem
hefur séð um að koma lyftun-
um upp og þarna er líka skiða-
skálinn Skíðheimar og þar
halda þeir til, lyftuumsjónar-
mennirnir.
— Það hafa mjög aukizt kom-
ur manna hingað uppeftir og
margir koma hingað á eftirmið-
dögum og renna sér nokkrar
ferðir, sérstaklega ef veðrið er
gott. Keppnismenn og ungling-
ar eru lika hér alltaf eitthvað á
eftirmiðdögum, og líka göngu-
menn, þeim hefur fjölgað mjög
mikið síðustu tvö til þrjú árin.
— Síðan lyftan kom hefur
áhugi manna á skíðaiþróttinni
farið mjög vaxandi og nú eru
skíðamenn lika orðnir mjög
háðir lyftunni, hér er varla
nokkur maður ef lyfturnar eru
ekki í gangi af einhverjum
ástæðum, svo segja má að kröf-
ur manna hafi jafnframt aukizt
mjög. Hið sama má segja um
snjótroðarann, hann kom hing-
að I janúar s.l. og ef ekki er
troðið þá eru mun færri hér á
skíðum. Þetta er notaður troð-
ari en með nýrri vél og kostaði
um 4.5 milljónir króna.
— Það er sérstök nefnd sem
sér um reksturinn hér á vegum
Í.B.Í en fjár til lyftukaupanna
Elías aðstoðar hér ungan
mann við að komast af
stað, en þeim ber að vera
við þegar einhver fer af stað
í lyftunni, jafnvel þó skíða-
mennirnir séu orðnir vanir.