Morgunblaðið - 19.11.1977, Qupperneq 33

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. NÖVEMBER 1977
33
Halldór Jónsson verkfræðingur:
Um vegagerð
Það er gamanmál manna, að
stjórnmálamenn fyllist yfirleitt
eldmóði og framkvæmdagleði
þegar dregur að kosningum. Þá
gangi þeir einskonar amok í að
drepa fé kjósenda í þeirri von, að
kjósandinn gleymi hvers fé fari
hér og álíti verk stjórnmála-
mannsins hans dýrð eingöngu.
Menn hafa kannske haldið að
kúnstir J>essar væru aðallega
stundaðar af hinum minni spá-
mönnum í stjórnmálaútvegnum,
en hinir „alvarlegri“ gerðu sig
síður bera að slíku atferli. En
það er nú líklega ekki svo.
Jafnvægisleitin.
Okkur er daglega talin trú um
það, af málgögnum ríkisstjórnar-
innar, að hennar mesta dyggð sé
sú, að hún sé að koma jafnvægi á í
ríkisbúskapnum og berjast gegn
verðbólgu. Víst mun hún eiga
samningsstuðning þorra al-
mennings í þeirri viðleitni. En
nú ssrúst manni hún hafa fallið i
gömlu gryfjuna og reynt að beita
blekkingum, eða eigum við að
kalla það hálfsannleik, til þess að
afla sér vinsælda, um leið og hún
skýtur sér undan vandanum við
afgreiðslu fjárlaga. Ríkisstjórnin
auglýsti, að nú myndi hún gera
stórátak til þess að bæta sam-
göngukerfi landsmanna á
kosningaárinu. Framlög til vega-
mála myndu hækka um 70% frá
1977 eða heila 3,9 milljarða, þaraf
2,2 til nýbygginga, viðhald um 1,1
Minningar-
gjöf til Hall-
grímskirkju
HALLGRlMSKIRKJU barst á
miðvikudaginn var höfðingleg
gjöf frá börnum þeirra hjóna:
Guðrúnar Halldóru Sigurðrdóttur
(f. 13.4. 1889 — d. 22.4. 1948) og
Jóns Sigurðssonar skipstjóra á
Gullfossi (f. 8. 7. 1892 — d. 19.11.
1973). Var gjöfin að verðmæti til
200.000 krónur, þ.e. krónur 100
þús. f peningum og átta sjón-
aukar til notkunar fyrir gesti á
útsýnispalli f turni Hallgrfms-
kirkju Börn þeirra hjóna eru:
Anna Hulda, Mart, Richard,
Sigurður Þórir, Guðmundur,
Sigurveig og Helga.
Sóknarpresturinn Ragnar
Fjalar Lárusson og sóknar-
nefndarformaður Hermann Þor-
steinsson veittu gjöfinni móttöku
og færðu gefendum þakklæti.
(Fréttatilk.)
AUGLÝSINGASÍMINN ER:
®I J JWoreunbUbib
og annað um 0,6 milljarða. Eðli-
legt væri því, að bifreiðaeigendur
greiddu eftirleiðis 15 kr. meira
fyrir bensinlitrann, sem rynnu
óskiptar til vegamála. Þetta
gleður Reykvíkinga langmest, þvi
þeir eiga mest af bílum. Þeir sjá
sjálfa sig bruna um landið á
akfærum og ryklausum vegum f
sumarfríinu. En er þetta svona?
Sannleikurinn i þessu er sá, að
verðbólgan mun þegar búin að éta
um 2 milljarða af þessum 3,9, ef á
bara að standa við vegaáætlunina
eins og hún var. Eftir standa
kannske 1,3 milljarðar af raun-
verulegu nýbyggingarfé, ef það
ekki hverfur þá lika í verðbólg-
unni, sem nú er að magnast frem-
ur en hitt. Það verður likast til
litið eftir af draumsýn bíleigand-
ans, sem kannske ætlaði að trúa
því einu sinni til, að nú ætti að
skattleggja hann í hans eigin
þágu og leggja akfæra vegi með
stórátaki landið fyrir peningana.
Því miður hefur þetta allt verið
sagt áður en vegirnir ókomnir
enn. Til þesskonar vegagerðar
þarf ekki l,ii milljarða heldur
hundruð slíkra.
Hæstvirtur fjármálaráðherra
sagði eitthvað á þá leið á dögun-
um, óséð væri hvar þéir 3,5 mill-
jarðar fengjust, sem kjara-
samningarnir við opinbera starfs-
menn kostuðu. Þvi yrði að afla
ríkissjóði nýrra tekna. Hvort
skyldu landsmenn heldur vilja:
Bensínið á gamla verðinu, vegina
eins og þeir eru, Borgarfjarðar-
brúarlausa og ívið færri opinbera
starfsmenn eða nýjar álögur á
umférðina og þaraf afleiðandi
verðbólgu? Það er líka hægt að ná
ríkissjóði í jafnvægi með því að
fresta hlutum. Það getur líka ver-
ið metið til tekna af kjósendum
við kosningarnar. Svo er líka
hægt að hugsa sér ráð.
Það virðist því ráðlegt, að bíl-
eigendur fari hægt í að selja at-
kvæði sitt fyrir boðað stórátak í
vegargerðarmálum.
Raunverulegt
vegagerðarátak
Ég hlustaði umdaginn á hæstvirt-
an forsætisráðherra flytja það
mál, að siðferðisgrundvöllur
islenskrar utanríkisstefnu væri
sá, að láta Nato ekkert leggja
fram til íslendinga nema varnar-
skuldbindingar. Þessa skoðun
studdi annar háttvirtur þingmað-
ur við sama tækifæri og kvað
sjálft þjóðarstoltið i veði.
Jú, mikið rétt. Það er sjálfsagt
skoðun flestra, að við viljum ekki
að Islendingar verði að betlilýð,
sem þarf að Iifa á hermangi af þvi
að hún getur það ekki öðruvísi,
svipað og S-Vietnamar voru
komnir. Þetta vita kommar og því
í kvöld
ásamt
VIKIVAKI
sem vakið hefur
heimsathygli
HV0LL - STUÐ - BALL
SÆTAFERÐIR: Frá B.S.Í. — Selfossi — Hveragerði
— Þorlákshöfn — Stokkseyri og Eyrarbakka.
og varnir
Halldór Jónsson
hafa þeir haldið öllum islenzkum
stjórnmálamönnum i gíslingu
hvað þessi mál snertir, landinu til
skaða. Landsöluhrópin hafa yfir-
gnæft allar raddir um að ræða
málin af yfirvegun. Samt er hér
um að ræða mál, sem varðar
líkamlegt öryggi íslendinga og
því meira ábyrgðarleysi en
siðferðisbrestur að þegja.
Þjóðin situr hér klofvega á skot-
skifu stórveldanna, líklega hvort
sem hún vill eða ekki. Hvers
vegna leiða menn ekki hugann að
því, hvað getur gerst ef braka fer
i vopnum. Mikil hætta er á kjarn-
orkuárás á Keflavíkurflugvöll og
jafnvel Reykjavik lika, beint eða
óbeint. Á þessu svæði býr
helmingur þjóðarinnar. Ef árás
væri yfirvofandi er sú ein vörn til
að flytja fólkið brott og það fljótt.
Hvernig? Á bilum. Hvernig? Eftir
greiðfærum vegum? Hvert?
Austur eða norður eftir vindátt,
hvort sem er vetur eða sumar.
Hvernig á að taka á móti þessu
fólki? Hvernig á það að lifa eftir
að það hefur misst heimili sín?
Hvernig eigum við að gera út og
heyja eftir að olíuflutningar hafa
stöðvast? Hvernig eigum við að
halda við veiðarfærum og öðrum
nauðsynjum þegar aðdrættir hafa
stöðvast? 1 dag er svarið: Algert
öngþveiti. Hversvegna æfa Rúss-
ar fólksflutninga í stórum stíl frá
stórborgunum? Er stríð í þeirra
augum aðeins vondur draumur,
sem aldrei verður? Af hverju
sagði Geir Brésnef þetta ekki um
daginn, svo hann gæti sparað
Rússum þessa fyrirhöfn og þeir
gætu látið sér líða vel eins og
Islendingum?
Nato og við
Það tekur á taugarnar að hlusta
á blóma þjóðarinnar við Austur-
völl rembast við að láta hið gjald-
þrota dæmi íslenzkra efnahags-
mála ganga upp við þær forsend-
ur, að Islendingar skuli búa við
hæstu lífskjör á öllum sviðum og
hafa góða vegi um allt land, svona
fáir í svona stóru landi. Hver
milljarðsskatturinn eftir annan
er upphugsaður til þess að gera
draumsýnir landsfeðranna að
veruleika. En verkið er stórt og
hægt gengur.
Enginn þeirra þorir opinber-
lega að taka eftir þvi, að Nato-
þjóðirnar aðstoða hver aðra i
öryggismálum innanlands. M.a.
hafa Norðmenn fengið hundruð
milljarða til vegagerðar hjá sér
frá bandalaginu, vegna beinna
öryggisástæðna. Við Islendingar
greiðum skv. frumvarpi til fjár-
laga 1978 27 milljónir til Nato.
Væntanlega gleður það
Norðmenn að keyra á norskum
vegum lögðum fyrir þessa aura
okkar, hvort sem er i striði eða
friði.
En Islendingar? Á hverju eiga
þeir að keyra ef það kemur stríó?
11.11. 1977
Halldór Jónsson verkfr.

ENSATT
í Háskólabíói í dag laugardaginn
19. nóv. k/. 14.00
Ókeypis
aðgangur
meðan
húsrúm leyfir
leyfir.
Állir velkomnir
'--------------------------------------------------------N
Glæsileg kynningarsamkoma:
1. Ávarp: Guðjón H. Sigvaldason form. Gigtarfélags ísl
2. Ræða: Vilhjélmur Hjálmarsson menntamálaráðherra
3. Einsöngur: Sigriður E. Magnúsdóttir óperusöngkona m/undir-
leik Jónasar Ingimundarsonar.
4. Gamanþáttur: Hjálmar Gislason.
5. Erindi: Jón Þorsteinsson. læknir: Gigtarsjúklingar og sam-
félagið.
6. „Simtalið": Frumsaminn þáttur eftir Loft Guðmundsson, Sigrún
Björnsdóttir, leikkona flytur.
7. Ástarljóðavalsar Brahms op. 52. Flytjendur Sigurður Björnsson,
Sieglinde Kahman, Rut Magnúsdóttir og Halldór Vilhelmsson.
Undirleikarar: Guðrún Kristinsdóttir og Ól. Vignir Albertsson.
8. Lokaorð: Halldór Steinsen læknir.
Skólahljómsveit Kópavogs leikur í upphafi.
Stjórnandi Björn Guðjónsson.
Húsið opnað kl. 13.30.