Morgunblaðið - 19.11.1977, Blaðsíða 44

Morgunblaðið - 19.11.1977, Blaðsíða 44
44 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. NÖVEMBER 1977 (/ tVpiÖ *> M0RödN-..v.^ kaff/nu s - n ‘'i, -n GRANI göslari 'SSI 1133 á?/: Eg er með kveðju til þín úr salnum. Eg bað þig llka 1 gær um að gera ekki tilraunir hér á harnum. Einkaritarinn minn, sem er fyrrverandi fatafella, er komin upp f 50 orð á mfnútu, það þykir mér vel af sér vikið. Hver kann að nota vinstri akreinina? BRIDGE Umsjón: Páll Bergsson I spilinu hér að neðan spilar vestur út tíguldrottningu gegn fjórum spöðum suðurs. Lítum á hendur norðurs og austurs en all- ir eru á hættu og suður gaf. Norður S. 64 H. AK7 T. 842 L. AD1094 Austur S. 32 H. G63 T. AK5 L. G8765 Sagnirnar gengu þannig, að suður opnaði á einum spaða, norð- ur sagði tvö lauf en suður stökk þá í fjóra spaða. Hvaða fjóra slagi býst þú við að fá, lesandi góður, og hvernig ætl- ar þú að haga vörninni? I fyrstu virðist einkennilegt, að norður skyldi ekki reyna við slemmu. En hvaða spil getur suð- ur átt, sem réttlæta stökksögn hans? Og þar er kominn lykillinn að lausninni. Hann hlýtur að eiga góðan stuðning við lauf fyrst spil- in hans hafa batnað svona mikið. Og ef hann á K-G-3 á vestur ekk- ert. Allt spilið verður að vera — og er því — þessu líkt. Norður S. 64 H. AK7 T. 842 L. AD1094 ©PIB Svona á skallanum hef ég aldrei séð hann bróður minn — að ætla sér að sjarmera mömmu forstjór- ans. Ennþá einu sinni eru umferðar- mál á dagskrá og nú er það urn notkun vinstri akreinar og kemur bréfritari með nokkrar skýringar á því hvers vegna bílstjórar nota hana eins og þeir gera í dag í stað þess að nota hana aðallega til framúraksturs: „Dæmalaust finnst mér leiði- gjarnt að heyra stöðugt klifað á því, að reykvfskir bílstjórar kunni ekki að nota vinstri akrein til framúraksturs. Ég ek Hringbraut og Miklubraut margoft hvern ein- asta dag og tel, að það sé alls ekki fákunnátta, sem veldur því, að báðar akreinar eru notaðar á svip- aðan hátt, heldur miklu fremur eftirfarandi atriði: 1) Vegna þess öryggis, sem það veitir, kýs mikill meirihluti öku- manna að vera á innri akrein á torgum með hringakstri (á þeirri akrein eiga þeir réttinn og þurfa þess vegna aðeins að huga að um- feró hægra megin við sig). Til þess að komast á innri akrein hringsins verða bifreiðar að vera á vinstri akrein. þegar að torgun- um kemur. Þetta gildir um þá, sem ætla að fara framhjá a.m.k. einum gatna- mótum á hringnum. Þeir, sem hins vegar ætla að •beygja út af hringtorgum á fyrstu gatnamótum, halda sig á ytri ak- rein hringsins og þá á hægri ak- rein götunnar, hvort sem þeir eru „hraðaksturssinnar“ eða ekki. 2) Þeir, sem ætla að beygja til vinstri af tveggja akreina götu, koma sér á vinstri akrein i tæka tíð. Ástæðurnar fyrir framan- greindum atriðum eru að mínu áliti þessar: 1) Mjög fáir bílstjórar sýna þá sjálfsögðu kurteisi að hægja á sér til að hleypa öðrum bilum milli akreina. Þeim, sem ætla að beygja til vinstri eða kjósa að vera á innri akrein á hringtorgum, er þvi nauðugur einn kostur að aka á vinstri akrein miklu lengur en annars væri nauðsynlegt. 2) Svo stutt er á milli gatnamóta og/eða hringtorga á þeim fáu göt- um, sem bjóða upp á tvær akrein- ar hvora leið, að það tekur því varla að færa bílinn á hægri ak- rein fyrirnokkur hundruð metra akstur, einkum þegar tekið er til- lit til fyrrnefndrar tregðu öku- manna að hleypa öðrum bílum milli akreina. 3) Marga klukkutima á degi hverjum er umferð svo mikil, að báðar akreinar eru nýttar að fullu og hraðakstur útilokaður. Vestur S. 875 H. 98542 T. DG1063 L. — Austur S. 32 H. G63 T. AK5 LG8765 Suður S. AKDG109 H. D10 T. 97 L. KG3 Við tökum því tíguldrottning- una með kóngnum og spilum lágu laufi. Vestur trompar og-við fáum næsta slag á tígulás. Og þegar vestur trompar aftur lauf höfum við náð fjórum slögum. HÚS MALVERKANNA 1 Carl Hendherg forstjóri sem orðið hefur fyrir margvfslegri reynslu, en ann fjölskyldu sinni, tif- andi sem látinni. hugástum. Dorrit Hendberg f jórða eiginkona hans. Emma Dahlgren prófessor f sagnfræði. Hefur verið utan lands um hrið. Susie Albertsen Systir Dorrít Hendberg, haldin skefjalausum áhuga á fallegum fötum, eiturlyfj- um og peningum. Björn Jacobsen ungur maður sem málar mannamyndir. Morten Fris Christensen ungur maður sem leikur á pfanó. Birgitte Lassen ung stúlka sem skrifar glæpasögur og hefur auga fyrir smámunum. 1. kafli Nei, nei nei... Hún þrýsti fingrunum á gagnaugun eins og hún ætlaði sér með þvi að loka hugsanirn- ar úti, sem á hana leituðu. . Allar þessar hugsanir hlutu að enda á einn veg ... að hún gerði eitthvað ... Hvers vegna var það endilega ég ... hvers vegna var ég að koma hingað ... hvers vegna var ég ekki kyrr heima? Hvers vegna — hvers vegna — hvers vegna? Hún hailaði sér að dyrastafn- um og horfði út að gluggunum. Rigningin lamdi rúðurnar mis- kunnarlaust og trén virtust geta rifnað upp með rótum á hverri stundu, f stormin- um ... „Og þó kemur þaö ekki málinu við ... og samt — ef tré brýtur niður húsið ... ferst ég f nótt... og ef og ef ... og ef ... þá geta tvær manneskjur haldið áfram að Iifa.“ „Þú skalt ekki mann deyða.“ Hún heyrði fyrir sér kennslu- konuna fyrir mörgum árum. Bekkjarstofan sem hafði lyktað af skítugum gólfklúti á morgn- ana og af lifrakæfu og eggjum eftir löngu frfmínúturnar. Það voru biblfusögur hjá kennslu- konunni sem las f laumi djörf vikubföð f kennarapúftsskúf- unni. „Þú skalt ekki mann deyða.“ Hún heyrði kráku reka upp öskur f skóginum. Hún tók vis- in blöð upp af gólfinu og horfði á þau um hrfð án þess að hafa hugann við það sem hún horfði á. „Þá geta tvær manneskjur haldið áfram að lifa ... haldið áfram að lifa...eins og þeim hefur verið ætlað að gera, ef ég hefðu ekki komið hingað ... og hleypt öllum þessum hryliingi af stað... þessum ömurlega leik sem byrjaði á glöðum degi inni á skrifstofu útgáfufélags- ins og þar sem boðið var upp á sjerrf og hugurinn látinn reika að nýrri bók. Byrjun á nýrri bók, sem var nú orðin að þeírri martröð sem gerði það að verkum að hún var sannfærð um að hún myndi aldrei framar skrifa glæpareyf- Framhaldssaga eftir ELSE FISCHER Jóhanna Kristjónsdóttir þýddi ara ... hún gat ekki haldið áfram ... fyrst leikurinn hafði allt f einu ... morðleikurinn hafði allt f einu hætt að vera þykjustuleikur. Þegar hún sjálf var flækt f málið. Hendurnar skulfu og hún átti í erfiðleikum með að loka dyrunum. Loka úti hauststorminn sem barði tré skógarins svo að þau svignuðu og hljóðuðu undan þunga stormsins ... og nötur- legri nóvemberrigningunni. Loka dyrynum. Læsa þeim. Setja slá fyrir. Rennblaut og grútskftugt stfgvélin skildu eftir sig spor á hvftskúruðu trégólfinu, þegar hún gekk þvert yfir gólfið til að draga gluggat jöldin fyrir. Þaö var að byrja að rökkva. Hún var rennvot og henni var sárkalt, en þó fann hún hvorugt. Hún stóð bara um stund og horfði út um gluggan f fullkomnu tilgangsleysi. Djúpar holurnar í garðinum, fullar af vatni... eins og svart- ar grafir ...

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.