Morgunblaðið - 13.06.1978, Síða 38

Morgunblaðið - 13.06.1978, Síða 38
38 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. JÚNÍ 1978 Minning: Ingibjörg Svava Jóhannesdóttir Gott er góðra að minnast. í dag kveðjum við hinztu kveðju Ingi- björgu Svövu Jóhannesdóttur fyrr- verandi forstöðukonu Bæjar- þvottahúss Reykjavíkur. Svava, eins og hún var ætíð kölluð, var fædd i Reykjavík. Voru foreldrar hennar Jóhannes Kristján Jensson, skósmiður, ætt- aður úr Reykjavík og Hallgerður Pálína Brynjólfsdóttir kona hans, ættuð úr Hafnarfirði. Svava var fjórða í röðinni af sjö systkinum. Hin voru: Brynjólfur, leikari, Elías, rakari, Jens Ágúst, læknir, Bjarni, rakari, Anna, en hún dó í bersku og Jón, stórkaupmaöar. Eru tveir bræður eftir á lífi, Bjarni og Jón. Tveggja ára fluttist Svava til Isafjarðar með foreldrum sínum og ólst þar upp, en fluttist síðan aftur með þeim til Reykjavíkur 1922. Ekki er það á mínu færi að lýsa æsku- og unglingsárum Svövu og þeirra systkina, en minnist þess, að hún talaði oft um góðu dagana á ísafirði við leik og störf með góðum félögum. Og þær spurnir hef ég, að hún hafi verið mjög glaðvær og hrókur alls fagnaðar, og þannig minnist ég hennar bezt allt fram á síðustu ár. Eftir komuna til Reykjavíkur 1922 stundaði Svava ýmis verzlun- ar- og skrifstofustörf þar til hún giftist 18. ágúst, 1934 Ágústi Einarssyni Hansen verzlunar- manni, miklum ágætismanni. Missti hún hann eftir stutta sambúð frá tveimur ungum börn- um á þriðja og fjórða ári. Þau eru: Jóhannes deildarstjóri hjá Eim- skipafélagi íslands, kvæntur Sigurbjörgu Guðmundsdóttur, eiga þau þrjú börn, og Ágústa, sjúkraliði, gift Jóhannesi Sævari Jóhannessyni slökkviliðsmanni, eiga þau tvær dætur. Segir sig sjálft, að það hafa verið erfiðir tímar á þessum árum fyrir einstæða móður. En fyrir elju og dugnað gat hún haldið börnunum hjá sér. Erfitt var um húsnæði á þessum tíma og var það mitt lán að Svava og börnin + Faöir okkar og tengdalaöir, GUDMUNDUR KR. SVEINSSON, rafvírkjameistari, er látinn. Jaröarförin hefur fariö fram. Ingvar Guómundsson, Kirsten Frederiksen, Erla Guömundsdóttir, Svavar Hauksson, Kristrún Guömundsdóttir, Jóhannes Arason, Bjarni Þór Guömundsson, Matthildur Skúladóttir. t Bálför móöur okkar ÞORBJARGAR SAMÚELSOÓTTUR Gaukshólum 2, fer fram frá Fossvogskirkju miövíkudaginn 14. júní kl. 10.30. Gísli B. Jónsson, Kristján Sveinsson, Sonía Sveinsdóttir. t Faöir minn, JÓN SIGURÐUR ÁRNASON, húsgagnabólstrari, tr* Flatey á Breióafiröi, sem lézt 4. júní sl. veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju, þriöjudaginn 13. júní kl. 1.30. Fyrir hönd aöstandenda, Sigríöur K. Jónsdóttir. f Þökkum samúö og hlýhug víð andlát og útför, JÓNS MARINÓS JÓNSSONAR. Starfsfólki deildar 3 á Vífilsstaöaspítala færum viö sérstakar þakkir fyrir góöa umönnun í veikindum hans. A.... ..... - Ólöf Jónsdóttir, Runólfur Ómar Jónsson, Jón Kristjánsson, Ómar Jónsson, Jóhanna Friögeirsdóttir. t Útför móöur okkar SIGRUNAR ÍSAKSDÓTTUR, Skeiöavogi 29, fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 14. júní kl. 13.30. Þeir sem vildu minnast hennar eru beönir aö láta líknarstofnanir njóta þess. isak J. Ólafsson Kristín Ólafsdóttir Nanna Ólafsdóttir Helga Ólafsdóttir Ragna Ólatsdóttir Óskar Ólafsson Lokað vegna jarðarfarar frá kl. 1—5.30 e.h. Jón Jóhannesson og Co., Hafnarhúsinu v/ Tryggvagötu R. bjuggu um tíma á heimili foreldra minna þegar ég var lítil. Tengdist ég þvi föðursystur minni ákaflega sterkum böndum og kynntist hennar beztu eðliskostum. Það er mitt mat að framkoma fullorðinna við börn og ungmenni lýsi manneskjunni einna bezt. Þegar ég því sezt við skrif á grein sem þessari, líða minningarnar fyrir hugskotssjónum mínum og svo ótal margs er að minnast um samverustundirnar með þessari yndislegu frænku minni, sem allt er mér sérstakiega dýrmætt. Árið 1942 hófst starfsemi Bæjarþvottahússins, sem var til húsa í kjaliara sundhajlarinnar við Barónsstíg. Var Svava for- stöðukona þvottahússins svo til alveg frá byrjun og á meðan það var starfrækt. Við stjórnun átti hún fáa sér iíka. Ég er sannfærð um að hún hefði verið fær um að veita forstöðu enn stærra og viðameira fyrirtæki. Hún hafði | alla kosti góðs stjórnanda; ákveðni, elju, vandvirkni, en um- fram allt umburðarlyndi og áhuga -fyrir sínu fólki sem hlýtur ávalt að vera bezti hvati til að laða það bezta fram í einstaklingnum hvar sem hann starfar. Svava krafðist mikils af sínu starfsfólki en enginn fór bónleiður til búðar sem til hennar leitaði um aðstoð, sem hún lét fúslega í té væru hún þess megnug. Enda hélzt henni sérstak- lega vel á fólki; var elskuð og virt er mér óhætt að segja. Munu án efa margir minnast hennar með hlýhug og taka undir þessi orð mín. Á tímum stífuðu flibbanna áttu viðskiftavinir Bæj arþvottahússins sérstakan hauk í horni þar sem Svava var. Þegar spariskyrtan eða kjólskyrtan var óhrein og hennar var skyndilega þörf var óhætt að leita til Svövu, og hún lét síg engu skifta þótt sunnudagur væri, sjáifsagt var að bjarga málunum. Viðskiptavinurinn var ávalit í fyrirrúmi. Þótt hún væri ekki sjálf í sviðsljósinu, skyldi hún vel, að ein skyrta gat skipt máli þegar eitthvað stóð til. Ég nefni þetta hér til að benda á, að það eru þessi litlu blæbrigði í lífinu í samskipt- um við náungann, sem lýsa einnig vel eðlislægum kostum fólks. Færi betur að þessi hugsunarháttur ríkti meir í samskiptum manna á meðal þá væri margt öðruvísi í þjóðfélaginu í dag ef hugsunar- háttur þeirrar kynslóðar sem Svava Jóhannesdóttir tilheyrði væri meir í heiðri hafður. Til merkis um hversu vel henni tókst að viðhaldá stundvísi hjá starfsfólki sínu er, að ekki þótt ástæða til að setja upp stimpil- klukku í Bæjarþvottahúsinu, þeg- ar þær fóru að ryðja sér til rúms. Til hvers að eyða í slíkt þegar Sigríður Dagfinns- dóttir- Mnningarorð Sigríður Dagfinnsdóttir var fædd í Reykjavík 13. júní 1891 og lést að Hrafnistu í Reykjavík 7. mars 1978. Foreldrar hennar voru hjónin Halldóra Elíasdóttir og Dagfinnur Jónsson sjómaður. Halldóra og Dagfinnur eignuð- ust 9 börn, 3 dætur og 6 syni. Systurnar hétu: Agata, Sigríður og Sesselja. Bræðurnir hétu: Stefán, Einar, Olafur, Elías, Guðmundur og Sigurbergur. Öll þessi systkin voru hið mesta myndar- og at- orkufólk og gat sér góðan oðstír í lífi sínu og störfum. Þau eru nú öll látin. Ung að árum eða aðeins 19 ára giftist Sigríður Jóhanni Guð- mundssyni skipstjóra. Brúðkaups- dagur þeirra var 8. október 1910. Fyrstu árin bjuggu þau í Reykja- vík en árið 1916 fluttust þau til Hafnarfjarðar, þar sem Jóhann tók við skipstjórn á kútter Isafold sem Böðvarsbræður áttu. Seinna carð hann skipstjó%i á kútter —uðrúnu sem gerð var út af Ólafi Davíðssyni og Þórarni Egilssyni. Jóhann var skipstjóri á seinasta kútternum sem gerður var út frá Hafnarfirði en það var kútter Surprise, eign Einars Þorgilsson- ar. Það kom því í hlut Jóhanns að skrifa síðustu dagbók þess happa- sæla skips. Síðar var hann á togurum í allmörg ár og ætíð mikilsvirtur sjómaður. Seinasta skipsrúm hans var togarinn Garðar sem var eign Einars Þorgilssonar og Co. í Hafnarfirði. Eftir að Jóhann hætti sjómennsku fluttust þau hjón til Reykjavíkur, þar sem hann starf- aði hjá svila sínum Jóhanni Kristjánssyni í Kassagerð Reykja- víkur. Jóhann lést í- Reykjavík í maí 1946. Sigríður og Jóhann eignuðust 5 börn, þau eru: Halldóra Dagbjört gift Þorbirni Eyjólfssyni verkstj., Lovísa sem var gift Lúther Sig- urðssyni sjómanni sem nú er látinn. Sigurður skipstjóri hjá Eimskipafél. Islands kvæntur Hjördísi Einarsdóttur. Sigurður er látinn. Guðmundur sjómaður kvæntur Jónu Jónsdóttur, drukkn- aði af togaranum Surprise fyrir allmörgum árum. Sngst af systk- inahópnum er Gunnhildur sem er gift Birni Mekkinósyni kaupm. Ættbogi Sigríðar og Jóhanns er orðinn allfjölmennur, barnabörnin eru 18, barnabarnabörnin 28 og barnabarnabarnabörn 3. Sigríður bjó manni sínum og börnum einkar hlýlegt og fallegt heimili, — enda var hún mikil 'myndarkona og prýddi heimili sitt fögrum hannyrðum sem vöktu athygli gesta er bar að garði hennar. Einnig var hún mikil blómaræktarkona og átti sérlega falleg stofublóm. Og trjágarður- inn, sem hún ræktaði við hús þeirra ér í Hafnarfirði, bar því vitni að henni var einnig mjög sýnt um að annast trjárækt sem og annan gróður. Sigríður var mjög félagslynd kona sem sjá má m.a. af því að hún var meðal stofnenda Kvenfélags Fríkirkjunnar í Hafnarfirði og vann því félagi heilshugar meðan hún bjó hér í Firðinum. Hún unni kirkju sinni mjög og má ætla að þar hafi m.a. gætt áhrifa úr foreldrahúsum — því Halldóra og Dagfinnur voru meðal stofnenda Fríkirkjusafnaðarins í Reykjavík. Einnig var Sigríður meðal stofn- enda slysavarnadeildarinnar Hraunprýði og starfaði þar af miklum krafti og lá aldrei á liði sínu hvenær sem til hennar var leitað. Er við flettum upp í gömlum fundargerðabókum má sjá að margar eru nefndirnar sem hún starfaði í fyrir slysavarnadeildina Hraunprýði, enda var hún ákaf- lega ósérhlífin kona og það fylgdi henni ætíð svo hressilegur blær hvar sem maður hitti hana fyrir. Sigríður Dagfinnsdóttir var ein af þeim eftirminnilegu konum er settu svip sinn á bæinn okkar. Hún vinnan hófst að hætti nákvæmlega á slaginu? Sama var að segja um matar- og kaffitíma. En oft var slappað af ef ástæða þótti til og alltaf var glatt á hjalla í þvotta- húsinu. Um svipað leyti og Svava hóf starf við Bæjarþvottahúsið fékk hún húsnæði rétt við vinnustað- inn, sem gerði henni kleift að hafa ávallt eftirlit með börnum sínum. Ekki voru húsakynnin stór: eitt herbergi og eldhús. En hvílíkt dásemdar andrúmsloft. I mínum huga var þetta bezti og skemmti- legasti staðurinn í Reykjavík, fyrir utan mitt eigið heimili. Þarna komu mörg ungmenni heim með börnunum, ungmenni sem flest voru vön rýmri húsakynnum og meiri þægindum. En litla eldhúsið kom vel að notum til að dansa í og leika sér þótt stundum væri þröngt. Og húsmóðirin naut sam- vistanna við unga fólkið, sem dáði þessa skemmtilegu og brosmildu konu. Árið 1957 fluttu Svava og börnin í eigin íbúð að Skipholti 30. Var það stór stund í lífi þeirra allra að eignast eigin húsnæði. En minn- ingin um litla heimilið á Bergþóru- götunni verður mér ávallt sérstak- lega kær. Þar lærði ég að stærð húsakynna er ekki lykill að hamingjuríku heimilislífi heldur andinn sem þar ríkir. Síðustu árin dvaldist Svava á Elliheimilinu Grund. Get ég vel ímyndað mér hana í hópi sinna öldnu félaga, káta ög glaða, eftir því sem heilsan leyfði. Við hér í Tjarnargötu flytjum börnum hennar, barnabörnum og öðrum ástvinum okkar innilegustu samúðarkveðjur. Ég þakka Guði fyrir mína elskulegu frænku. Að hafa átt hana er eitt af því bezta í mínu lífi. Guð blessi hana í Jesú nafni. Unnur Jensdóttir. klæddist alltaf íslenskum búningi sem hún bar með eindæmum vel. Hún hafði þá reisn yf%r sér sem er meðfædd en ekki tilbúin. I dag er 13. júní, afmælisdagur. Sigríðar Dagfinnsdóttur, og minn- ist ég í huga mér margra ánægju- stunda er ég átti með henni og fjölskyldu hennar allri — þann 13, júní um margra ára bil. Sigríður var höfðingi í lund og veitti af mikilli rausn. Svo var gleði fólksins hennar einlæg að eftirminnileg er. Um leið og ég enda þessar fáu línur óska ég afkomendum Sigríð- ar og venslafólki hennar farsældar í hvívetna um alla framtíð. Blessuð sé minning Sigríðar Dagfinnsdóttur. Sólveig Eyjólfsdóttir Hafnaríirði. Afmælis- og minningar- greinar AF GEFNU tilcfni skal það enn ítrekað, að minningar- greinar. sem birtast skulu í Mhl.. og groinarhöfundar óska að hirtist í hlaðinu útfarardag. verða að herast með nægum fyrirvara og eigi síðar cn árdegis tveim dögum fyrir hirtingar dag.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.