Morgunblaðið - 20.06.1978, Síða 16

16
MORGUNBL,AÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚNÍ 1978
Halldór I. Elíasson:
Nokkur orð
Sú tegund skattlagningar, sem
fer mest í mínar taugar, telst ekki
til beinna skatta eða óbeinna en
frekar til faldra eða fólginna. Eins
og alkunna er hafa alþingismenn
ekki gert sig ánægða með það
löggjafarvald sem stjórnarskráin
tryggir þeim heldur hafa þeir
tekið sér allmikil og sívaxandi
fjármálavöld, ekki einungis yfir
stofnunum ríkisins svo sem þeim
ber heldur einnig yfir öllu at-
vinnulífi þessarar þjóðar. Þeir
hafa komið upp veglegum sjóðum
sem ekki þurfa að hafa áhyggjur
af ávöxtun eða óttast verðbólgu.
Hin fólgna skattheimta í formi
jöfnunargjalda eða hvað þetta nú
heitir sér fyrir fjármagninu. Það
var því með mikilli ánægju sem ég
las eftirfarandi í grein forsætis-
ráðherra í Mbl. 15. þ.m.: „Ég er
þeirrar skoðunar, að afnema eigi í
áföngum framlög á fjárlögum til
fjárfestingarlánasjóðanna ... “
Geir Hallgrímsson hefði þó einnig
mátt taka afstöðu til hvort alþingi
eigi yfirleitt að hafa slíka sjóði
undir höndum eða hvort hægt sé
að nota bankana sem eru hvort
sem er útbólgnir.
Líklega hafa flestir sjálfstæðis-
menn tekiö því með þolinmæði
þegar stjórnvöld komu upp útlána-
þaki bankakerfisins í stað þess að
v'"lda aftur af eftirspurn með
'egum aðferðum við það.
Menn litu á þetta sem málamiðlun,
sem væri betri en ekkert í viðnámi
gegn verðbólgunni. Vonbrigðin
urðu mikil þegar í ljós kom við
lestur ársskýrslu seðlabankastjóra
ári síðar að ríkisvaldið hafði
dregið til sín allan sparnað
bankakerfisins og bætt við annarri
eins upphæð með yfirdrætti og
erlendum lántökum. Menn hafa
svo verið að átta sig á því til hvers
þetta fé hefur verið notað og ekki
hefur það bætt úr. Reynt hefur
verið að telja okkur trú um að
þarna hafi ríkisvaldið verið að
koma í veg fyrir atvinnuleysi.
Þetta má kannski segja sósíalist-
um en ekki þeim sem álíta að
peningar í ríkiskassa séu ekki
líklegri til að efla atvinnu en séu
þeir annarsstaðar í landinu. Ég
ætla að Geir Hallgrímssyni sé
þetta ljóst þar sem hann segir í
áðurnefndri grein: „Ég er þeirrar
skoðunar, að verðbólgan stafi ekki
alfarið af launakostnaði eðs hækk-
uðum launum eða kaupi. En þegar
hækkun launa fer saman við of
mikla eftirspurn að öðru leyti, er
voðinn vís. T.d. þegar halli er á
ríkissjóði, meira er lánað út en
sparnaði nemur, og erlend lán eru
tekin umfram það sem vinnuafl
eða vöruframboð leyfir."
Spurningin er hvort nefnd um-
mæli Geirs Hallgrímssonar og
önnur viðlíka nægi til þess að
í REYKJAVfK
HVERFISSKRIFSTOFUR
SJÁLFSTÆÐISMANNA í
REYKJAVÍK
á vegum fuHtrúaráðs Sjálfstæðisfélaganna í Heykjavík og
hverfafélaga Sjálfstæðismanna eru starfandi eftirtaldar hverfisskrif-
stofur.
Nes- og Melahverfi:
Lýsi, Grandavegi 42, sími 25731 og 25736. Opið frá 16—20
Sörlaskjóli 3, sími 10975, opiö frá 18—22.
Vestur- og Miöbæjarhverfi:
Ingólfsstræti 1 A, sími 25635.
Austurbæ og Norðurmýri:
Hverfisgata 42, 3. hæð sími 19952.
Hlíða- og Holtahverfi:
Valhöll, Háaleitisbraut 1, sími 85730, 82900.
Laugarneshverfi:
Bjarg, v/Sundlaugaveg, sími 37121 og 85306.
Langholt:
Langholtsvegi 124. sími 34814.
Háaleitishverfi:
Valhöll, Háaleitisbraut 1, símar 28144 og 82900.
Smáíbúöa-, Bústaöa- og Fossvogshverfi:
Langagerði 21, kjallari. Sími 36640.
Árbæjar- og Seláshverfi:
Hraunbær 102 B, (aö sunnanveröu) sími 75611.
Bakka- og Stekkjahverfi:
Seljabraut 54, 2. hæð, sími 74653.
Fella- og Hólahverfi:
Seljabraut 54, 2. hæð, sími 74311.
Skóga- og Seljahverfi:
Seljabraut 54, 2. hæð, sími 73220.
Skrifstofurnar eru opnar alla virka daga, frá kl. 16—22 og
laugardaga frá kl 14—18. Stuðningsfólk D-listans, er hvatt til að
snúa sér til hverfisskrifstofanna, og géfa upplýsingar, sem að gagni
geta komiö í kosningunum. Svo sem upplýsingar um fólk, sem er
eða veröur fjarverandi á kjördag o.s.frv.
endurvekja traustið á forystuliði
Sjálfstæðisflokksins hjá þeim
mörgu sem eru hikandi við að
greiða flokknum atkvæði sitt í
komandi kosningum. Ég óttast að
svo sé ekki þar sem ekki hefur
vantað á að ummæli t.d. Geirs hafi
jafnan verið í fyllsta samræmi við
stefnu flokksins. Það sem skort
hefur er að verkin væru í samræmi
við stefnuna. Var ekki t.d. ríkis-
stjórnin á síðustu dögum þingsins
að setja lög um enn eitt jöfnunar-
gjaldið til að borga vextina fyrir
„ungu bændurna" en árinu áður
höfðu menn verið svo bjartsýnir að
halda þá geta staðið undir verð-
tryggðum lánum.
Því miður hefur forysta Sjálf-
stæðisflokksins verið of upptekin
undanfarna daga við að verja
aðferðir ríkisstjórnarinnar þannig
að ekki hefur verið unnið nægilega
að því að byggja upp traust manna
á forystunni og leggja áherzlu á
það sem flokkurinn vill og ætlar.
Jafnvel gæti sá skilningur skapazt
að hugmyndin væri að vinna
áfram eftir svipuðum leiðum og
núverandi ríkisstjórn hefur bundið
sig við.
Ég tel að það séu mistök að ætla
að það séu fyrst og fremst
kjararánslögin svokölluðu sem
tæta nú fylgið af Sjálfstæðis-
flokknum. Þar skiptir meiru að
þessi lagasetning opnaði augu
almennings fyrir ráða- og að-
gerðaleysi ríkisstjórnarinnar í
efnahagsmálum undanfarin ár.
Það er einkum í efnahagsmálum
sem sjálfstæðisstefnan hefur haft
mikla yfirburði yfir aðrar ríkjandi
stjórnömálastefnur. Ef flokks-
menn hafa ástæðu til að efast um
heilindi forystunnar við stefnu
flokksins á þeim sviðum er voðinn
vís.
Ég ætla mér ekki hér að hafa
uppi skoðanir á því hvernig menn
eigi að kjósa enda er álit mitt í því
efni tæpast áhugavert. Ég vil
hinsvegar vona að forystumenn
flokksins fari að finna til ábyrgðar
gagnvart fleirum en núverandi
ríkisstjórn. Vissulega er sárt til
þess að vita, að góð mál eins og
landhelgismálið skuli hverfa í
skuggann af efnahagsmálunum en
við verðum að horfast í augu við
Seltjarnarnesi 15.6. ‘78
Halldór I. Elíasson
Oddur Olafsson, alþm.:
Hagsbætur í hús-
næðismálum fyrir
aldraða og öryrkja
Félagsmál
Húsnæði er að jafnaði erfiðasta
framfærsluvandamál hverrar fjöl-
skyldu. Húsnæðið er dýrasti liður
framfærslunnar, þess vegna er það
að aldraðir og öryrkjar, það er
tekjulægstu hópar þjóðfélagsins,
búa gjarnan í lélegasta húsnæðinu
sem er á markaðinum hverju
sinni. Þessir hópar þurfa þó öðrum
fremur gott húsnæði vegna þess að
þeir eru meira innan dyra en aðrir
og hreyfa sig yfirleitt minna.
Jafnvel þeir aldraðir, sem búa í
eigin húsnæði, geta lent í miklum
örðugleikum vegna þess að þeir
hafa ekki efni á því að halda við
íbúð sinni eða gera á henni
endurbætur.
Til þess að ráða nokkra bót á í
þessu efni þá var samþykkt á.
Alþingi 1975 breyting á lögum um
Húsnæðismálastofnun ríkisins er
fól það í sér að aldraðir eiga nú
kost á því að fá lán hjá þeirri
stofnun til viðhalds eða endurbóta
á eigin húsnæði, áður hafði sömu
stofnun verið gefin heimild til þess
að lána öryrkjum í sama skyni.
Þessar breytingar á lögunum um
Húsnæðismálastofnun geta orðið
öryrkjum og öldruðum til mikilla
hagsbóta.
Fatlaðir geta látið breyta íbúð-
um sínum þannig að þær verði
auðveldari til umferðar, t.d. til
þess að eldhús sé meira við þeirra
hæfi eða að lagfæra snyrtiher-
bergi í sama tilgangi. Út á þessar
umbætur á Húsnæðismálastofn-
unin að lána. Aldraðir geta m.a.
fengið aðstoð til þess að setja
tvöfalt gler í glugga svo að íbúðir
þeirra verði hlýrri og kostnaður
minni við upphitun þeirra.
Á norðlægum slóðum er allhár
íbúðarhiti öldruðum nauðsynlegur
vegna þess að þeir hreyfa sig
minna en fólk á besta aldri. Á
síðasta ári las ég í blaði norskra
öryrkjasamtaka að þar væru að
taka gildi lög er tryggðu öldruðum
lánafyrirgreiðslu til umbóta og
viðhalds á eigin húsnæði. Þeir
töldu þetta miklar hagsbætur, svo
ætti einnig að vera hjá okkur.
Ekki verður annað sagt en að á
síðustu árum hafi verið gert stórt
átak til þess að bæta húsnæðisað-
stöðu öryrkja og aldraðra. Hundr-
uð sérhannaðra íbúða hafa verið
teknar í notkun, íbúða sem byggð-
ar hafa verið af félagasamtökum
eða sveitarfélögum og sem notaðar
eru ýmist fyrir aldraða eða
öryrkja.
Þessi lausn á húsnæðisvanda
þessara þjóöfélagshópa er hin
hagstæðasta og er víða að ryðja
sér til rúms nú síðustu árin.
Allmikill fjöldi þessara íbúða er
nú í byggingu víða um landið og
ásamt með aukinni heimilishjálp
og heimilishjúkrun er einmitt
þessi aðferð mannleg og æskileg
enda í samræmi við óskir flestra
þeirra öldruðu sem með lágmarks-
þjónustu geta á þennan hátt
haldið sjálfstæði sínu og sjálfræði
lausir við ágalla stofnanalífsins.
Þá hefur einnig nokkuð áunnist
varðandi þá aldraða er nauðsyn-
lega þurfa að vistast á stofnun. Á
síðasta ári var tekin í notkun 66
rúma deild fyrir aldraða langlegu-
sjúklinga. Þessi deild er í leiguhús-
næði sem ríkisspítalarnir leigja af
Öryrkjabandalagi íslands. Þar fer
fram meðferð og þjaðlfun sjúkl-
inganna undir stjórn okkar hæf-
asta öldrunarsjúkdómasérfræð-
ongs. Þessi starfsemi, ásamt þeirri
deild sem Reykjavíkurborg hefur
nýlega opnað í Hafnarbúðum fyrir
langlegusjúklinga, ætti að bæta til
stórra muna það vandræðaástand
sem lengi hefur ríkt í sjúkrahús-
málum aldraðra þótt full úrbót
fáist máske fyrst þegar B. álma
Borgarspítalans verður tekin í
notkun.
Nú sem stendur eru um 1000
rúm fyrir langlegusjúklinga í
landinu og 1118 rúm á 18 vistheim-
ilum hér og hvar um landið.
Öldruðum fjölgar ört í landinu þar
eð meðalævin lengist og við lifum
nú lengur en aðrar þjóðir gera.
Þess vegna er eðlilegt að nokkurn
tíma þurfi til þess að fullnægja
hinni margþættu þörf er skapast
til aðstoðar við þennan stóra hóp
en víða um landið er nú verið að
vinna að þessum málum.
„Laxáí AðaldaF’
gefin út að nýju
Jakírt; V'. HaisK-iii
^Laxá
cíAðaldal
Ix-.iÁsögubók laxvciðimanna
UT ER komin að nýju bókin
„Laxá í Aðaldal" eftir Jakob
V. Hafstein og er hún nú i
handhægri ferðaútgáfu og
fylgir henni snælda
(kassetta), þar sem Jakob
ræðir um vatnasvæði, lífríki
og leyndardóma Laxár.
Bókin „Laxá í Aðaldal"
kom fyrst út árið 1965 og
seldist þá fljótlega upp og
hefur mikið verið spurt eftir
henni síðan.
Hin nýja útgáfa er nokkuð
frábrugðin hinni fyrri hvað
allt útlit snertir og umbrot.
Einnig hefur jfni bókarinnar
verið endurskoðað og bókin
þannig úr garði gerð að hún
henti veiðimönnum sem best
við ána og við undirbúning
veiða.
í bókinni er lýst 135
stangveiðistöðum við Laxá
og því hvernig veiðimaður-
inn á að hegða sér við
veiðina á hverjum stað.
Þessu til viðbótar eru sex
kort á tólf blaðsíðum þar
sem veiðistaðir eru merktir
inn á.
Á leiðinni að Laxá getur
veiðimaðurinn hlustað á
leiðbeiningar Jakobs varð-
andi veiðiskap við ána og
tekið undir með honum og
MA-kvartettinum, því að
bókinni fylgir snælda með
tali og tónum þar sem Jakob
ræðir um Laxá og MA-kvart-
ettinn syngur lögin Upp til
fjalla og Vögguvísu Emils
Thoroddsens en Jakob syng-
ur Söng villiandarinnar,
Fyrir sunnan Fríkirkjuna,
Lapíljóð og Blómabæn.
Forsíða bókarinnar
Aðaldal-
Bókin er filmusett hjá
Prentstofu G. Benediktsson-
ar, prentuð í Sólnaprenti og
bundin í Arnarfelli. Tón-
bandið á snældunni vann
MIFA-tónbönd á Akureyri.