Morgunblaðið - 21.01.1979, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. JANÚAR 1979
Umsjón: Séra J&n Dalbú Hróbjartsson
Séra Karl Siyv rbjörnsson
Stgurðitr Pdlsson
DROTTINSDEGI
Jesús vekur trú
3. sunnud.
eftir
þrettánda
Pistill: Róm. 12, 16—31.
Lát ekki hið vonda yfirbuga þig,
heldur sigra þú illt með góðu.
Guðspjall. Matt. 8.1—3
Jesús mætir neyð mannanna og
mikilli trú. Og hann sagði: Far þú
burt, verði þér eins og þú trúðir!
Kross ofz hjarta táknar trú og kærleika. Krossinn er innsigli kristinnar trúar.
Vegur kristinnar trúar er vegur krossins. Kærleikurinn einn veitir mátt til að
ganga hann.
Biblíu-
lestur
vikuna 21.—27. janúar.
Sunnudagur 21. jan. Matt. 8>1 —13
Mánudagur 22. jan. Mark. 5,21 —34
Þriðjudagur 23. jan. Mark. 5, 35—43
Miðvikudagur 24. jan. Mark. 6>
1-16
Fimmtudagur 25. jan. Matt. 16>
1-20
Föstudagur 26. jan. Mark. 7» 1 —23
Laugardagur 27. jan. Mark. 7t
24-37
Hvað er það. sem gerir
heimilið hamingjuríkara.
ástina öfiuKri.
þolinmæðina meiri.
hendurnar miidari
næturnar lenKri.
dajíana styttri
og framtíðina bjartari?
Það er barnið þitt.
Barnið þitt er það dýrmæt-
asta sem þú átt. Þú vilt gefa því
allt það bezta, að það skorti
ekkert, líði alltaf vel til líkama
og sálar. Þú vilt að það verði
gæfumanneskja.
Traustastan grundvöll að lífs-
gæfu þess getur þú lagt með því
að gefa því tækifæri til að trúa á
Guð.
Þú getur ekki KENNT því að
trúa
En þú getur veitt því það
skjól, umhverfi, sem hjálpar því
til trúar. Talaðu við barnið þitt
um Guð. Þann Guð, sem skapar
og gefur allt það, sem er fagurt,
rétt og satt í henni veröld. Þann
Guð, sem heldur heiminum í
hendi sér og er allsstaðar
nálægur. Þann Guð, sem birtir
sjálfan sig í Jesú Kristi. Og
kallar alla menn til fylgdar við
sig, samstarfs með sér til að
gera heiminn betri, byggilegri,
hamingjuríkari. Og umfram
allt: Talaðu við Guð um barnið
þitt og með harninu þínu. Það
geturðu gert löngu áður en það
lærir að tala. Þótt það skilji ekki
getur það skynjað návist hins
lifanda Guðs. Þannig leggur þú
beztan grunn aö lífsláni
barnsins þíns.
Áætlað er að um 957r allra
íslenskra barna sé borinn til
skírnar. Um skírnina hefur
lítillega verið fjallað hér á
síðunni undanfarna sunnudaga.
Jafnframt skírninni eru foreldr-
ar, skírnarvottar og söfnuðurinn
áminntur um að taka barnið að
sér og ala það upp í kristinni
trú, eða svo líkingunni um gjöf
skírnarinnar “sé haldið „kenna
barninu að taka í notkun gjöf
skírnarinnar". Líklegt er að það
. vefjist fyrir ýmsum hvernig að
slíku skuli staðið. Er hægt að
ala börn upp til kristinnar
trúar? Nei, enginn ákvarðar
annars trú þegar allt kemur til
alls. Hitt er víst, að það er hægt
að ala börn upp í kristinni trú.
Það er hægt að lifa með þeim
trúarlífi og veita þeim þekkingu
á inntaki kristinnar trúar.
Bæn
Til skamms tíma munu þeir
foreldrar hafa verið fáir, sem
ekki signdu yfir vöggu barns
síns og fóru með bænavers hjá
börnum sínum og síðar með
þeim, jafnóðum og börnin lærðu
að bera tunguna þannig til að
hún myndaði orð. Þannig mun
eitt hið fyrsta sem fjöldi
íslenskra barna lærði: að beina
orðum sínum til Jesú við upphaf
og/eða enda dags með bæn um
blessun og vernd. Hið trúarlega
uppeldi var hafið. Þessi þáttur
hins trúarlega uppeldis verður
seint metinn og hefur enda enst
mörgum til æviloka. Trúarlífið
hefst þannig hjá mörgum með
bæninni sem verður eðlilegur
þáttur daglegs lífs. Nýlegt dæmi
má nefna: Lítil stúlka er stödd í
stórri byggingu fjarri' heimili
sínu. Mamma hafði lofað að
koma og sækja hana á
ákveðnum tíma. Tíminn leið og
ekki bólaði á mömmu. Telpu-
kornið átti þessu ekki að venjast
og hún varð óttaslegin? Hvað
var til ráða? Enginn sími
tiltækur. Ekkert fólk á ferli. í
horni þar sem lítil hætta var á
truflun var lagst á lítil hné
greipar spenntar og orðum beint
til hans, sem þær mamma
töluðu við á kvöldin, Jesú. Litlar
greipar höfðu varla verið
losaðar þegar heyrðist í þekktri
bílflautu utan dyra. Líf í trú,
kanski.
Þekking
Kristin trú er söguleg trú.
Jesús Kristur er söguleg
persóna. Um hann eru ritaðar
heimildir. Sérhverjum kristnum
einstaklingi er nauðsynlegt að
þekkja þær. Þekking á kristnum
dómi felur m.a. í sér að vita
hvað Jesús sagði og gerði. Að
sjálfsögðu skilja börnin ekki
hvaðeina sem þessar sögur
geyma. Samt sem áður skírskota
sögurnar til barnanna. Þau lifa
sig inn í þær. Setja sig í spor
viðstaddra. Setja sig í spor
þeirra sem Jesús elskaði og bar
umhyggju fyrir. Setja sig í
hópinn sem Jesús tók í fang sér
og blessaði. Taka til sín
áminningar hans, eru fús að
hlíta leiðsögn hans. Til að geta
miðlað þekkingp þarfnast for-
eldrar þekkingar. Svo er einnig
um þekkingu á innihaldi krist-
innar trúar. Kirkjan kemur
foreldrunum til hjálpar bæði
varðandi trúarlíf og þekkingar-
miðlun. Guðsþjónustur, barna-
guðsþjónustur, sunnudagaskól-
ar, samkomur kristilegra félaga
eru útrétt hönd kristinnar
kirkju til foreldra sem taka
hlutverk sitt alvarlea sem upp-
alendur kristinna einstaklinga.
Þekking vor er í molum, sagði
postulinn. Barnið getur krafist
svara við fleiri spurningum en
við getum svarað. Enginn veit
hvaðeina. Það er ærlegt að
standa á gati og viðurkenna það.
Við sumu er hægt að afla svara
en við öðru eru engin algild svör
til. Heiðarleiki er dyggð, ekki
síst þegar um trúarleg efni er að
ræða.
Innræting
„Eg ætla ekki að velja fyrir
barnið mitt. Það getur valið
sjálft þegar það vex upp og
þroskast.“ Þannig hugsa margir
og þannig telja ýmsir sig breyta.
Ekkert barn vex upp í tóma-
rúmi þar sem engin gildi ríkja.
Foreldrar velja þau áhrif sem
börn þeirra verða fyrir. Að láta
ekki skíra barn sitt er einnig val
fyrir þess hönd. Að hafa ekki
áhrif á það í trúarlegum efnum
er einnig afstaða, val. í því er
meðal annars fólgin yfirlýsing
um að kristin trú sé ekki fyrir
börn. Jesús sagði hins vegar:
Leyfið börnunum að koma til
mín. Þeir sem telja sig ekki hafa
áhrif á börn sín í trúarlegum
efnum lifa oft í sjálfsblekkingu.
Allir innræta börnum sínum
fjölmargt sem þeir eru sann-
færðir um að hafi gildi fyrir þau
og varði heill þeirra.
Kristnir foreldrar innræta
börnum sínum „guðsótta og
góða siði“, þ.e. leitast við að
„kenna þeim að halda“ allt það
sem Jesús bauð eins og skírnar-
skipunin mælir fyrir um.
Kristnir foreldrar gera það
vegna þess að þeir eru sann-
færðir um að það sé mikilvægt
að „leyfa börnunum að koma til
Jesú“. Þeir eru sannfærðir um
að trúarhæfileikinn þurfi að
þroskast við iðkun trúarinnar
allt frá frumbernsku, rétt eins
og málið, samhæfing hreyfinga
o.s.frv. Þeir eru sannfærðir um
að trúarlífið, einnig trúarlíf
barnsins, sé, þrátt fyrir
„þekkingu í molum", samfélag
við upprisinn, lifandi Drottin
Jesúm Krist.
Enginn verður gerður að
trúuðum manni með valdboði.
Enginn verður trúaður nema
honum sé boðuð trú. Það trúboð
er hlutverk foreldra hins skírða
barns, guðfeðgina og hins
kristna safnaðar. Skólinn
aðstoðar aðeins við öflun
þekkingar.
Jesús sagði: „Leyfið börnun-
um að koma til mín og bannið
þeim það ekki, því að slíkra er
guðsríkið."
m