Morgunblaðið - 09.06.1979, Side 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. JÚNÍ 1979
i hlaðvarpanum
Eini kven-fisktæknirinn BHHHHHHIHÍHB
„Hefsjálfsagt œtlað
mér að verða flug-
freyja eða hjúkka ”
• Ætli kvenfólkið vilji ekki
frekar láta karlana stjórna sér,
að minnsta kosti fannst mér
karlarnir frekar taka tilsögn
minni og fyrirmælum þegar ég
byrjaði hérna, sagði Þóra
Pétursdóttir fisktæknir og verk-
stjóri í frystihúsinu á Höfn í
Hornafirði í samtali við Morgun-
hlaðið á dögunum. Hún lauk
fisktæknanámi í lok árs 1977 og
er eina stúlkan, scm til þessa
hefur lokið þessu námi.
Venjulegt fiskiðnaðarnám tek-
ur þrjú ár, en fisktæknanámið
tvö ár til viðbótar. í fiskiðninni
var ein stúlka, sem lauk námi á
undan Þóru, önnur lauk prófinu
með henni og nokkrar hafa orðið
fiskiðnaðarmenn síðan.
— Ég er víst sú eina, sem hef
drifið mig í tækninn, segir Þóra.
— Þegar ég hugsa um það, þá er
ég hissa á að fleiri stelpur skuli
ekki fara í þetta nám. Kvenfólkið
er jú svo stór hluti þess fólks,
sem starfar að fiskvinnslunni.
Við sem höfum farið í þennan
skóla vinnum flestar eitthvað við
þetta, en þó ekki* allar í verk-
stjórn. Annars er hægt að hafa
mun meira út úr því að vera í
bónusvinnunni, og því er kannski
eðlilegt að þær fari frekar í slíka
vinnu þegar þær komast að heim-
an.
Þóra er Reykvíkingur, og
sömuleiðis eiginmaður hennar, en
þeim líkar vel á Höfn og Þóra
segist ekki líkja því saman að búa
Þóra Pétursdóttir fisktæknir og
verkstjóri á Höfn í Hornafirði.
í Reykjavík og úti á landi. Meiri
ró sé yfir öllu og ef frí sé á annað
borð frá vinnunni þá skorti alls
ekki möguleika á að nýta frítím-
ann á skemmtilegan hátt. Henni
finnst þó miður að sá siður sé
aflagður á Höfn að bátar stoppi í
hálfan mánuð á sumrinu og
fiskvinnslufyrirtæki loki þann
tíma.
— En hvernig stóð á því að
þóra fór í fiskvinnslu?
— Ég veit það eiginlega ekki,
þetta æxlaðist bara svona. Ég hef
sjálfsagt ætlað mér að verða
flugfreyja eða hjúkka þegar ég
var lítil stelpa og haft óbeit á
fiskvinnslu eins og svo margir í
Reykjavík. Annars er tvennt ólíkt
að vinna í fiski úti á landi og í
Reykjavík. Á þessum minni stöð-
um er lífið fiskur, en í Reykjavík
eru þeir þriðja flokks borgarar,
sem stunda þá vinnu. Hérna t.d.
koma krakkarnir í vinnu þegar
skólarnir eru búnir og núna eru í
vinnu hjá okkur í humarnum
krakkar, sem fermdust í vor,
segir Þóra.
Frá unga fólkinu, sem segja má
að fari beint úr fermingar-
kyrtlunum í hvíta sloppinn í
frystihúsinu víkjum við talinu að
öðru starfsfólki þar. Þóra segir,
að í rauninni sé skipt um fólk í
húsinu þrisvar sinnum á ári þó
kjarninn sé alltaf sá sami. Áð
sögn Þóru er yfirleitt reynt að fá
upplýsingar um fólk, sem sækir
um vinnu í fyrsta skipti. Þetta
eigi þó ekki við Jökuldælinga,
þeir séu að öllu jöfnu ráðnir án
þess að spurst sé frekar fyrir um
þá.
LJÓÐELSKIR NORÐFIRÐINGAR:
„Þá gömlu þið viljið
víst brenna á báli...”
í VÖNDUÐU Sjómannadagsblaði Neskaupstaðar
er meðal annars að finna umsókn áhafnarinnar á
aflaskipinu Berki um nýja Ioðnunót. Sömuieiðis er
þar að finna synjun útgerðarinnar, SVN. Menn
kunna ef til vill að spyrja hvaða erindi slík
kerfismál og pappírsvesen eigi í blað eins og
sjómannadagsblað. Því er til að svara að á
Neskaupstað hafa menn annan hátt á en almennt
gerist og bæði umsóknin og svarið var í bundnu
máli. Það er Tryggvi Vilmundarson, sem „orðar“
umsóknina, en Guðmundur Bjarnason verður fyrir
svorum. Því miður er ekki hægt að birta allan
bálkinn, en umsókninni segir m.a. svo:
„Gamla nótin er núin
af notkun á ævileið
hún er lfka löngu búin
að lifa sitt blómaskeið.
Guðmundur Bjarnason segir svo f upphafi og
niðurlagi svarsins:
„í býti í morgun við mæltum oss mót
og mál númer eitt var um loðnunót.
Þá gömlu þið viljið víst brenna á báli
en þar erum við ekki á sama máli.
Með tilvfsun til þessa alls við skoðum okkar hug
og vísum því umsokn um nýja nót á bug.
Sú gamla hefur staðið af sér storma alla og él
og starfið hennar hefur skapað nýja Wickmann-vél.“
Þess má að lokum geta að Börkur er nú í
vélaskiptum í Noregi, en kemur væntanlega til
landsins í byrjun júlí.
•íi': \. V
irn ■,o ' X\
Garnið er grátt og lúið
og gegnsósa flotið er
að rímpa hvern bálk er búið
á benslunum flestum sér.
Nú einhverri annarri bæri
af henni að taka við
í vor held ég réttast væri
að veita henni eilffan frið.“
(T.V.).
Áhöfnin á Berki NK veturinn 1978, Tryggvi Vilmundarson er
annar frá vinstri.
íleiðinni
Úlllllll
Njósnarageta
TÓNABÍÓ
Sími31182
• „NJÓSNARINN sem elskaði mig“ þenur sig yfir hvíta tjald
Tónabíós þessa dagana og eðlilega er myndin auglýst á tilheyrandi
hátt. í auglýsingu bíósins segir svo: „Myndin sem sannar að enginn
gerir það betur en James Bond 007“. Nokkrir kolleganna hugsuðu sitt
er þeir sáu þessa auglýsingu og vildu ekki viðurkenna að þetta gæti
verið rétt.
Hverjir fylgjaslekki með?
Á BLÖÐIN koma annað slagið hinar ótrúlegustu tilkynningar þar sem
greint er frá ólíkustu málum. Að sjálfsögðu er í flestum tilfellum um
hin merkustu mál að ræða, en á stundum skilja sljóir blaðamenn ekki
hið minnsta í sendingunum.
í vikunni sendi þingflokkur Sjálfstæðisflokksins frá sér fréttatil-
kynningu þar sem m.a. segir að „þingflokkurinn muni fylgjast náið
með framvindu mála, ekki sízt með tilliti til athafnaleysis ríkisstjórn-
arinnar í öllum þessum vanda."
Flestir fagna eflaust þessari frétt frá flokknum, en var nauðsynlegt
að auglýsa það með fréttatilkynningu. Fylgist ekki allur landslýður
með svefndrunga ríkisstjórnarinnar án þess að vera að segja
fjölmiðlum frá því?
Listaverkasalan fjármagnar
ferð Hollendinganna
FERÐALÖG verða sífellt dýrari og ýmis ráð eru notuð til að
fjármagna þau. Á ferð um Hornafjörð á dögunum vakti ung kona
athygli blaðamanns (ýmissa hluta vegna) og er hann grennslaðist fyrir
um stúlku þessa fékk hann að vita, að þarna væri á ferðinni hollenskur
listamaður, sem gengi í hús og seldi verk sín.
í spjalli við blaðamann sagðist hún hafa ferðast um landið í nokkrar
vikur og selt myndir sínar. Hún hefði séð mikið af landinu og kynnst
fjölbreytileika veðurfarsins. í byrjun maí var hún t.d. á Egilsstöðum í
þungum snjó. Hún hafði barið að dyrum á mörgum stöðum á landinu
og boðið myndir sínar til sölu. Yfirleitt sagði hún að sér hefði verið vel
tekið og sagði að sér líkaði vel við landann. í ágústmánuði hyggst hún
halda sýningu á verkum sínum í Reykjavík og eiginmaður hennar
sýnir einnig á sýningunni. Hornfirðingar, sem fengu þennan hollenska
gest í heimsókn, létu vel af og margir töldu sig hafa gert reyfarakaup á
listaverkum, en stúlkan hins vegar ekki síður ánægð með að geta
fjármagnað dýrt ferðalag sitt á þennan hátt.
Sigurjón og fína fólkið
SVARTHÖFÐI rekur í Vísi á föstudag frammistöðu Sigurjóns
Péturssonar forseta borgarráðs og kollega hans í meirihluta
borgarstjórnar í samskiptum við kjósendur, þ.e. fólkið í borginni. Segir
þar m.a. að Sigurjón sé einhver veizluglaðasti maður, sem setið hafi í
öndvegi hjá borginni. Svo mælir Svarthöfði:
„Sigurjón nýtur sín bezt er hann þykist njóta nokkurrar virðingar í
fínum boðum með heldri mönnum. Ér sagt að hann sinni veizlunum
ágætlega og það þarf sannarlega að gera líka. Og kannski er
samskiptum við borgarbúa ágætlega fyrirkomið, þegar Birgir Isleifur
sér um fólkið og Sigurjón og félagar um fína fólkið."
Enginn fögnuður iMoskvuborg
Á AFMÆLI Sjálfstæðisflokksins fyrir nokkru barst svohljóðandi
skeyti frá Davíð Oddssyni, sem þá var staddur í Moskvu ásamt fleiri
borgarfulltrúum.
„Hr. formaður Geir Hallgrímsson.
Til hamingju með daginn. Varð ekki var við nein sérstök hátíðahöld
hér í tilefni dagsins. Davíð Oddson."
Ekki þarf að hafa mörg orð um að skeyti þetta vakti athygli meðal
gesta í afmælishófinu, en Rússarnir hins vegar orðið undrandi og hálft
í hvoru hræddir um að þeim hefði orðið á í messunni.
Biskupsskrúði og fótboltabúningar
KNATTSPYRNUMÖNNUM Þórs frá Akureyri brá í brún er þeir komu
í flugvél frá Flugfélagi Norðurlands á Keflavíkurflugvelli að loknum
leik við Reyni í Sandgerði í 2. deild laugardag fyrir viku síðan.
Biskupinn yfir íslandi, séra Sigurbjörn Einarsson, var þp mættur um
borð, en hann þurfti að komast norður til Raufarhafnar til að vígja þar
kirkju. Þessi ferð með knattspyrnumönnunum var sú eina sem á
boðstólum var, þar sem upppantað var með Flugfélaginu og því fengu
Þórsarar þennan óvænta ferðafélaga.
Flogið var frá Keflavík, sem leið liggur norður yfir fjöll til
Akureyrar, þar fóru Þórsarar frá borði og höfðu með sér sitt
hafurtask. í misgripum tóku Þórsarar skrúða biskups, en þeir héldu að
í töskunni væri að finna búninga leikmanna. Ruglingurinn uppgötvað-
ist fljótlega og komist varð hjá vandræðum.
Það hefði þótt saga til næsta bæjar ef biskup hefði mætt til
athafnarinnar í Þórsbúning og ekki síður ef einhver Þórsarinn hefði
leikið hempuklæddur.
En sögunni er ekki lokið enn. Þegar biskup ætlaði að fara flugleiðis
frá Raufarhöfn til Akureyrar að lokinni kirkjuvígslunni kom ósk um
sjúkraflug til Þórshafnar., en þar hafði lítill drengur dottið og meitt
sig illa. Var vélinni snúið til Þórshafnar og drengurinn sóttur.
Vafalaust hefur nærvera biskupsins haft góð áhrif á litla drenginn í
fluginu til Akureyrar.
Hlaðvarpanum er ekki kunnugt um að neitt óvenjulegt hafi gerst
þegar biskupinn flaug með Flugfélagi íslands suður til Reykjavíkur
þennan sama dag.