Morgunblaðið - 08.02.1980, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 8. FEBRÚAR 1980
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 53., 56. og 59. tölublaði
Lögbirtingablaösins 1979, á Skemmuvegi 4 — efri
hæö —, þinglýstri eign Á. Guömundssonar hf., fer
fram á eigninni sjálfri föstudaginn 15. febrúar 1980
kl. 10:00.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 80., 82. og 84. tölublaöi
Lögbirtingablaðsins 1978, á Vatnsendabletti 165,
þinglýstri eign Sigurjóns Þorbergssonar, fer fram á
eigninni sjálfri föstudaginn 15. febrúar 1980 kl. 17:00.
Sigmar Ármannsson lögfræðingur:
Er ný holskefla
innfluttra fiski-
skipa yfirvofendi
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 98., 100. og 103. tölublaöi
Lögbirtingablaösins 1978, á Bjarnhólastíg 10 þing-
lýstri eign Stefáns Stefánssonar, fer fram á eigninni
sjálfri föstudaginn 15. febrúar 1980 kl. 11:00.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 32., 34. og 36. tölublaöi
Lögbirtingablaösins 1979, á Fannborg 9 — hluta —,
þinglýstri eign Jóns G. Þorkelssonar, fer fram á
eigninni sjálfri föstudagin 15. febrúar 1980 kl. 11:30.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 53., 56. og 59. tölublaöi
Lögbirtingablaösins 1979, á Hafnarbraut 6, þinglýstri
eign Viktors hf., fer fram á eigninni sjálfri föstudaginn
15. febrúar 1980 kl. 13:00.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 53., 56. og 59. tölublaði
Lögbirtingablaösins 1979, á Kársnesbraut 24 —
hluta —, þinglýstri eign Hermanns Sölvasonar, fer
fram á eigninni sjálfri föstudaginn 15. febrúar 1980
kl. 15:00.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.

VIÐTALSTIMI
Alþingismanna og
borgarfulltrúa
Sjálfstæðisflokksins
í Reykjavík
Laugardaginn 9. febrúar verða til viðtals
kl. 2—4 Birgir ísleifur Gunnarsson borg-
arfulltrúi og Elín Pálmadóttir varaborgar-
fulltrúi.
Birgir á sæti í borgarráöi, hafnarstjórn,
stjórn Landsvirkjunar, Lífeyrissjóöi starfs-
manna Reykjavíkurborgar og skipulags-
I
Igg
Um þessar mundir berast þær
fregnir frá Vestmannaeyjum, að
fjölmörg skip úr fiskveiðiflota
Eyjamanna séu orðin svo úr sér
gengin og óhagkvæm í rekstri, að
nánast sé ógerlegt að halda þeim
til veiða. Á árinu 1979 hafi 9 skip
frá Vestmannaeyjum verið strikuð
út af skipaskrá, og auk þess hafi
nokkur fiskiskip verið seld til
annarra útgerðarstaða. Þannig sé
afkomu þess fjölda Vestmanna-
eyjinga, sem byggja allt sitt á
sjávarútvegi, stefnt í hættu. Þá
hafa og borist tíðindi af því, á
hvaða hátt heimamenn hyggist
bregðast við þessum vanda. Virð-
ist sem það eigi að gerast með
innflutningi skipa frá Póllandi, og
hafa heyrst nefnd allt að 10 skip í
því sambandi. Fréttir af viðbrögð-
unum viö vandanum eru því ekki
síður uggvænlegar heldur en or-
sakir vandans sjálfs, einkum þó
fyrir íslenskan skipaiðnað.
Nauðsyn nýsmíða
fyrir skipaiðnaðinn
Á undanförnum árum hefur því
verið haldið fram af ýmsum aðil-
um, að fiskiskipastóll landsmanna
væri of stór, og væri því eðlilegt að
draga sem mest úr skipakaupum
erlendis frá og nýsmíðum skipa
innanlands, helst að leggja slíkt
niður með öllu um skeið. Forráða-
menn íslenskra skipasmíðastöðva
og hagsmunasamtök þeirra, Félag
dráttarbrauta og skipasmiðja,
hafa eindregið stutt það sjónar-
mið, að nauðsynlegt sé, að sem
fyllst samræmi ríki milli sóknar-
getu fiskveiðiflota landsmanna og
ástands fiskistofnanna. Á hinn
bóginn hefur félagið jafnan bent
á, að viss endurnýjun á flotanum
sé nauðsynleg. Eigi hún sér ekki
stað, geti það haft margvíslegar
og alvarlegar afleiðingar í för með
sér. Hafa málsvararr íslensks
skipaiðnaðar leitt að þessu fjöl-
mörg rök, sem hér gefst ekki rúm
til að fera ýtarleg skil. Þó skal
nefnt, að hætt er við, að engin
áhersla yrði lögð á úrbætur í
aðstöðumálum skipasmíðastöðva,
yrðu nýsmíðar skipa innanlands
lagðar niður, eða svo úr þeim
dregið, að jafngilti algjörri stöðv-
un nýsmíða. Þegar ástand fiski-
stofnanna væri komið í eðlilegt
horf, sem e.t.v. er ekki mjög langt
undan, væru íslenskar skipa-
smíðastöðvar engan veginn svo í
stakk búnar, að þær gætu tekið
upp þráðinn að nýju og tekið þátt
í þeirri miklu endurnýjun fiski
skipastólsins, sem óumflýjanlega
verður nauðsynleg þá. Öllum er
ljóst, að ekki er unnt að hefja
framleiðslu um tíma, leggja
starfsemina síðan niður í nokkur
ár, og hefja framleiðslu um tíma,
leggja starfsemina síðan niður í
nokkur ár, og hefja framleiðslu
svo aftur eins og ekkert háfi í
skorist. Þá ber þess og að geta, að
íslenskur skipaiðnaður fær ekki
þrifist á sveiflukenndum skipavið-
gerðum einum saman, eins og
sumir hafa þó lagt til. Reynslan
hefur sýnt, að verði nýsmíðum
hætt, hefði það í för með sér
stórum lélegri nýtingu stöðvanna,
hagkvæmnin yrði minni og við-
gerðirnar að sama skapi miklu
dýrari.
Nauðsyn nýrra skipa
fyrir útgerðina
Talsmenn íslensks skipaiðnaðar
hafa raunar lengi bent á, að
umtalsverð þörf væri fyrir ný
fiskiskip og færi eftirspurnin
sívaxandi. Orsakirnar má m.a.
rekja til endurnýjunarþarfar nú-
verandi flota, útfærslu landhelg-
innar, breyttra veiðiaðferða auk
sóknar í áður lítt nýtta fiski-
stofna. Þannig má ætla, að eftir-
spurn minni skutttogara aukist,
nótaskip fari stækkandi og minni
fiskiskipum, þ.e. 25m. — 30 m. að
lengd og styttri, fjölgi. Nýjustu
fréttir frá Vestmannaeyjum
sanna svo ekki verður um villst, að
hugmyndir þessar hafa reynst
réttar.
I byrjun þessa árs eru 255 skip
íslenska fiskiskipaflotans 20 ára
eða eldri. Eftir 3 ár, verða þau
orðin 420. Það er því fullljóst, að
sá gífurlegi vandi, sem útvegs-
menn í Vestmannaeyjum eiga við
að glíma nú um stundir, verður
innan skamms ekki bundinn við
þann mikla útgerðarstað einan,
heldur flesta ef ekki alla útgerðar-
bæi landsins.
Hætta á stór-
felldum innflutn-
ingi fiskiskipa
Það er kunnara en frá þurfi að
segja, að eitthvert mesta vanda-
mál skipaiðnaðarins og ekki síður
sjávarútvegsins hefur Verið
hvernig að endurnýjun fiskiskipa-
stólsins hefur verið staðið. I stað
jafnrar og stöðugrar endurnýjun-
ar flotans, hefur endurnýjunin
gerst í gífurlegum stökkum. Slík
endurnýjun hefur haft í för með
sér margvíslegar og miður æski-
legar afleiðingar, og skal sú sorg-
arsaga ekki rakin hér.
Ljóst er að verði ekkert að gert
Nauðungaruppboð
Laugardaginn 9. febrúar veröur haldiö opinbert
uppboö eftir kröfu gjaldheimtunnar, tollstjórans í
Reykjavík, banka og ýmissa lögmanna, aö Smiös-
höföa 1 (Ártúnshöföa), og hefst þaö kl. 13.30.
Seldar veröa fólksbifreiöar, vörubifreiöar, vinnuvélar,
tólf feta hraöbátur o.fl. Ávísanir ekki teknar gildar
sem greiösla nema meö samþykki uppboöshaldara
eöa gjaldkera. Greiðsla viö hamarshögg.
Uppboðshaldarinn í Reykjavík
Verkakvennafélagið
Framsókn
Allsherjaratkvæðagreiðsla
Ákveöiö hefur veriö að viöhafa allsherjaratkvæöa-
greiðslu viö kjör stjórnar og önnur trúnaöarstörf í
félaginu fyrir áriö 1980 og er hér meö auglýst eftir
tillögu um félagsmenn í þau störf. Frestur til aö skila
listum er til kl. 12 á hádegi mánudaginn 11. febrúar
1980.
Hverjum lista þurfa að fylgja meömæli 100 fullgildra
félagsmanna. Listanum ber aö skila í skrifstofu
félagsins í Alþýöuhúsinu viö Hverfisgötu.
Stjornin.
Nýr ísbar
Mjólkursamsalan opnar
nýjan ísbar á Laugavegi 162 á
morgun, laugardaginn 9.
febrúar. Barinn mun bera
nafnið „Klakahöllin" og verða
þar á boðstólnum ýmsir ísrétt-
ir.
Biskupinn
á förum til
Grænlands
BISKUP íslands hr. Sigur-
björn Einarsson er á förum
til Grænlands, þar sem
hann mun verða viðstaddur
vígslu fyrsta grænlenska
biskupsins hr. Shennitz.
Fer vígslan fram um aðra
helgi og verður mjög til
athafnarinnar vandað.