Morgunblaðið - 09.05.1980, Side 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. MAÍ1980
23
Elsti sonurinn, Jóhannes Örn,
fórst árið 1971 með Andra K.E.
frá Suðurnesjum, þá 22ja ára
gamall, kvæntur og átti tvö ung
börn og það þriðja rétt ófætt.
Sýndi sig þá rausn og hjartahlýja
tengdaforeldra ungu ekkjunnar,
er þau tóku hana og börnin inn á
heimili sitt þótt húsrýmið væri
ekki stórt en hjartarýmið því
stærra. Er hún nú gift góðum
manni og reyndist Sigga þeim og
börnum þeirra öllum, sem nú eru
orðin fimm, alla tíð sem besta
móðir og amma.
Mjög var kært með Siggu og
börnum hennar og ekki síst einka-
dótturinni Helenu, sem hún kom
oft til í veikindum sínum meðan
kraftar leyfðu.
Sigga veiktist af Hodkins veiki
fyrir 13 árum síðan og var þá send
til Noregs til geislalækninga og
fékk fullan bata. Fyrir um það bil
ári síðan veiktist hún aftur og
fékk viðeigandi lyfjameðferð, en
án árangurs, þótt svo liti út í
fyrstu að bati fengist. Hún var
fyrirmyndar húsmóðir og mikil
hannyrðakona, eins og heimilið
ber með sér, og var hún sívinn-
andi, utan og innan heimilis,
meðan heilsa og kraftar entust.
Hún var einstaklega gestrisin og
góð heim að sækja og er hennar nú
sárt saknað af öllum sem umgeng-
ust hana og ekki síst af okkur
vinkonum hennar, Siggu, Höllu og
Immu, sem höfum haldið tryggð
og vinskap hver við aðra frá
unglingsárum.
Þessar línur eru ritaðar fyrir
hönd okkar vinkvennanna í minn-
ingu um kæra vinkonu. Guð blessi
eiginmann hennar, börn og barna-
börn og gefi þeim styrk í þeirra
miklu sorg.
Sigríður Eyjólfsdóttir.
Asfríður Asgríms
— Minningarorð
Fædd 26. september 1904.
Dáin 2. maí 1980.
Andlát vinkonu minnar, Ásfríð-
ar Ásgríms kom mér mjög á óvart.
En er ég fór að íhuga sársauka-
laust hið skyndilega fráfall henn-
ar fylltist hugur minn þakklæti,
því að fátt er manninum betra
gefið, þegar leiðarlok lífsins nálg-
ast, en að sofna svefninum langa
án þrautar, í kyrrð og nærveru
ástvina. Slík var andlátsstund
vinkonu minnar.
Ásfríður var fædd 26. septem-
ber 1904. Foreldrar hennar voru
hjónin Sigurlaug Jósepsdóttir og
Sigvaldi Sigurgeirsson, búendur á
Gilsbakka í Öxarfirði. Eignuðust
þau 12 börn.
Til Reykjavíkur fluttist Ásfríð-
ur þriggja ára gömul og urðu
kjörforeldrar hennar sæmdar-
hjónin Hólmfríður Þorláksdóttir
og Ásgrímur Magnússon skóla-
stjóri, en Ásfríður var skírð í
höfuð þeim. Ásgrímur stofnaði
hinn landsþekkta lýðskóla í Berg-
staðastræti 3. Ýmsir sem þar
stunduðu nám urðu kunnir menn í
skólamálum landsins og á ýmsum
öðrum vettvangi. í húsinu var
einnig heimili Hólmfríðar og
Ásgríms.
Ásfríður gekk í Kvennaskólann
og einnig fór hún til námsdvalar
erlendis. En ómetanlegur skóli
fyrir Ásfríði var heimili hennar,
sem var eitt af þekktustu menn-
ingarheimilum í Reykjavík. Ólst
Ásfríður upp við mikið ástríki og
umhyggju. Ásgrímur Magnússon
andaðist árið 1912. Síðar giftist
Hólmfríður öðlingsmanninum
Isleifi Jónssyni, en hann tók við
stjórn skólans, og stjórnaði hon-
um þar til hann var lagður niður
árið 1931. Reyndist ísleifur Ás-
fríði sem bezti faðir.
Árið 1927 giftist Ásfríður Ragn-
ari Jónssyni bókaútgefanda. Eign-
uðust þau tvær dætur, Eddu, gifta
Árna Guðjónssyni hæstaréttar-
lögmanni, og Völvu, nú gifta
Thomas G. Fuller, búsetta í
Bandaríkjunum. Ásfríður og
Ragnar slitu samvistum.
Asfríður gerðist starfsmaður
Hagstofu Islands og vann þar um
árabil. Mér er um það kunnugt að
störf hennar þar voru mikils
metin. Þau leysti hún af hendi af
kunnáttu og samvizkusemi svo af
bar.
Ég kynntist Ásfríði fyrir hálfri
öld, og með okkur var ætíð náið
samband öll þessi ár. En ég
minnist þess að áður en kynni
okkar hófust, hafði hún, kornung
stúlka, vakið sérstaka athygli
mína. Svanhildur Þorsteinsdóttir
(Þorsteins Erlingssonar skálds) og
Ásfríður voru óaðskiljanlegar
vinkonur. Á götum bæjarins, sem
þá var rölt um meir en nú til þess
að sýna sig og sjá aðra, þóttu mér
þessar tvær ungu glæsilegu stúlk-
ur eins konar „stjörnur" í marg-
menninu.
Ásfríður var sérstæð kona. Hún
var stálgreind, ákveðin í skoðun-
um, albúin að ljá lið, þegar til
hennar var leitað, málum sem að
hennar mati voru til góðs. Þá
hlífði hún sér hvergi. Hún var
sannur vinur vina sinna, gladdist
með þeim á góðum stundum, og
var fyrst allra til þess að veita
þeim lið ef erfiðleikar og and-
streymi steðjuðu að. Hún hafði
mikla samúð með þeim sem sjúkir
voru, aldraðir og minnimáttar.
Það mun vera einstakt að afskrifa
alla mánudaga til eigin nota, en
það gerði Ásfríður. Þennan dag
vikunnar gaf hún alveg sjúkum og
gamalmennum, sem sumir hverjir
áttu enga að, og færði þeim smá
glaðning.
Heimili Ásfríðar í aldamóta-
húsinu Bergstaðastræti 3 var mik-
ið risnu- og rausnarheimili. Þar
var tekið á móti öllum vinum og
kunningjum með opnum örmum,
veitingar á borðum og gisting til
reiðu ef þess þurfti með, en oft
gistu hjá Ásfríði gestir utan af
landsbyggðinni. Einnig átti hún
góða erlenda vini, sem hingað
komu í heimsókn og bjuggu þá á
hinu fallega, gamla heimili henn-
ar, en þetta heimili prýðir fjöldi
fagurra ísaumsmuna er Hólmfríð-
ur móðir hennar hafði gert, en
hún var annáluð hannyrðakona.
Ásfríður bar mikla virðingu
fyrir móður sinni. Það snjallræði
datt henni í hug á aldarafmæli
Hólmfríðar á sl. ári að heiðra
móður sína á þann hátt að halda
sýningu í gamla heimilinu á
nokkrum listilega gerðum munum
úr hannyrðasafni hennar. Fjöldi
gesta skoðaði sýninguna og var
hún til mikils sóma fyrir Ásfríði.
Með áru'num óx áhugi Ásfríðar
á hinum raunverulega uppruna
sínum í Þingeyjarsýslu. Kynntist
hún þeim systkinum sínum, sem
hún hafði ekki áður þekkt, og
þeirra afkomendum, en hún var
einn aðalhvatamaður að þrem
ættarmótum, tveimur þeirra
höldnum á ættaróðalinu í Öxar-
firði. Eftir þessi kynningarmót
var hún umkringd hinu fjölmenna
norðlenzka frændliði sínu, sem
hún mat mikils.
En síðast en ekki sízt var það
fjölskylda Ásfríðar sem hún bar
mest fyrir brjósti, dæturnar, börn
þeirra, tengdabörnin og barna-
börnin. Þar var hugur hennar
allur og hjartahlýjan, því kynntist
ég er við sátum tvær í kyrrð og ró,
og ræddum hin ýmsu mál er okkur
voru hugleikin.
Ásfríður var mjög listhneigð.
Flesta tónleika hér í borg, þegar
sígild tónlist var leikin, hlustaði
hún á. Líka sótti hún mikið
leikhús og listsýningar. Og segja
má, að með síðustu gleðistundum
hennar, áður en klippt var snögg-
lega á lífsþráðinn, hafi verið
tónleikar Guðnýjar Guðmunds-
dóttur og Philip Jenkins, en hún
hlustaði á þau leika allar sónötur
Beethovens fyrir fiðlu og píanó,
sér til ómældrar ánægju.
Ásfríður Ásgríms kvaddi lífið
og listina á fagran og hljóðlátan
hátt. Það ber að þakka. Blessuð sé
minning hennar.
Bjarnveig Bjarnadóttir.
+
Innilegar þakkir til allra fyrir auðsýnda samúö vegna láts litla sonar
okkar,
AXELS.
Ólöf Benediktsdóttir, Ketill Larsen
og systur hins lótna.

Þökkum samúö og vinarhug viö andlát og útför
MAGNUSAR JÓNSSONAR,
frá Baröi,
Skálagerði 3.
Sérstakar þakkir færum viö Kvæöamannafélagi löunni og
Reykjavíkur-höfn, sem heiðruöu minningu hans.
Börn, stjúpdóttir, tengdadóttir og barnabörn.
t
Hjartans þakkir færum viö öllum þeim, sem sýndu okkur samúö og
vinarhug viö andlát og útför litla drengsins okkar,
SIGURVINS JÓNS JÓNSSONAR,
Fögruvöllum, Hellissandi.
Hansína Guömundsdóttir,
Siaurvin Gnnrasson.
Hrafnhildur Sigurvinsdóttir,
Jón Olgeir Jónsson.
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
ASTVALDUR HELGI ÁSGEIRSSON,
Gnoöarvogi 68,
lést í Borgarspítalanum, 8. maí.
Ásta Ágústsdóttir, börn, tengdabörn og barnabörn.
Frænka okkar,
KRISTÍN GUORÚN BJARNADÓTTIR,
frá Heiöi á Síöu,
lést aö Sólvangi í Hafnarfiröi 7. maí.
Rósa Björk Þorbjarnardóttir,
Bjarni Gottskálksson.
+
Hjartkær móöir okkar
BENTÍNA ÞORKELSDÓTTIR,
andaöist í sjúkrahúsi Sauöárkróks miövikudaginn 7. maí. Útför
hennar verður auglýst síöar.
Fyrir hönd barnanna,
Erla Guövaröardóttir.
+
Hjartkær eiginmaður minn
GÍSLI SIGURGEIRSSON,
Strandgötu 19, Hafnarfiröi,
andaöist 6. þessa mánaðar.
Fyrir hönd barna og annarra vandamanna,
Jensína Egilsdóttir.
+
Útför móöur okkar
ÞÓRU MAGNÚSDÓTTUR
frá Fagraskógi,
sem lést á sjúkrahúsi í Oslo, 3. maí s.l., veröur gerð frá
Mööruvallakirkju í Hörgárdal, laugardaginn 10. maí n.k., kl. 14.00.
Ragnheiður Stefánsdóttir,
Þóra Stefánsdóttir,
Ida Dibble,
Magnús Stefánsson,
Stefán Stefánsson.
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
KRISTJÁN GÚSTAFSSON,
framkvæmdstjóri,
Hlíöartúni 15, Höfn Hornafiröi,
verður jarösunginn laugardaginn 10. maí kl. 14.00 frá Hafnar-
kirkju, Höfn Hornafirði.
Fyrir hönd vandamanna, sólrún Einar8d6„irj
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Eiginkona mín, móðir, tengdamóöir og amma okkar,
MARÍA SIGRÍDUR ÓSKARSDÓTTIR,
Gnoöarvogi 16,
verður jarösungin í dag frá Fossvogskirkju kl. 13.30. Blóm
vinsamlega afþökkuð. Þeim, sem vilja minnast hennar, er
vinsamlega bent á Krabbameinsfélag íslands.
Jóhannes Júlíusson,
Heimir Már Jóhannesson,
Helena Sig. Jóhannesdóttir, Smári Þ. Svansson,
Þorvaldur Þór Jóhannesson, Sigríður Ólafsdóttir,
Skúli G. Jóhannesson, Guörún Sigurðardóttir,
Sigríóur María Jóhannesdóttir, Pótur Hreinsson,
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúð og hlýhug viö andlát og
jaröarför mannsins míns, föður okkar, tengdafööur og afa,
GUDMUNDAR BR. PÉTURSSONAR,
Lydia Guömundsdóttir,
Hilda Guömundsdóttir, Gunnar Felixson,
Þórhildur Guömundsdóttir, Siguröur Einarsson,
Pétur R. Guðmundsson, Sólveig Ó. Jónsdóttir,
Hafsteinn Ö. Guömundsson, Aldís Gunnarsdóttir, ’
og barnabörn.