Morgunblaðið - 25.09.1980, Page 25
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. SEPTEMBER 1980
25
Heimsfrægur ítalskijr söng-
kennari heimsækir Island
„íslrndinKar eru sönKKlaðir mjög, en flestir hræddir við að láta í sér heyra — fyrr en á öðru eða
þriðja glasi. Við eigum efni í frábæra söngvara. sem fæstir kuma nukkru sinni fram í dagsljósið. því
það er enginn sem tekur eftir þeim og almennri söngkennslu er áfátt í flestum skólum landsins. brá
mannsins til að tjá sig í söng er djúp en oftast bæld af umhverfinu og hræðslu við að láta í sér heyra.
En allir geta lært að syngja með réttri tilsögn.“
Það er Ingólfur Guðbrandsson
sem talar. Mbl. átti spjall við
lngólf út af hingaðkomu Eugeniu
Ratti, ítölsku söngkonunnar
heimskunnu. f
18 ára í La Scala
— Pólýfónkórinn er nú að hefja
vetrarstarf sitt, og til þess að
hrinda því af stokkunum í þetta
sinn, fengum við einn þekktasta
söngkennara Ítalíu, Eugeniu Ratti,
hingað til lands. Hún kemur á
þriðjudaginn og dvelur hér í tvær
vikur bg heldur námskeið fyrir
kórfélaga Pólýfónkórsins í radd-
þjálfun.
Eugenia Ratti byrjaði ung að
syngja og átján ára söng hún fyrst
í La Scala-óperunni í Mílanó. Síðan
eru liðin þrjátíu ár með mörgum
og stórum sigrum í þekktustu
sópranhlutverkum heimsóperunn-
ar, og ekki aðeins í La Scala,
heldur við Rómaróperu, Grand
Metropolitan í New York, Covent
Garden og Glyendbourne í Bret-
landi. Ratti hefur sungið undir
stjórn frægustu hljómsveitar-
stjóra heims, þ.á m. Herberts von
Karajaans.
— Hún er semsé heimsfræg?
— Það fer ekki á milli mála, að
fólk með slíkan feril er heims-
frægt, sagði Ingólfur.
Annars er það nú skrítið með arotti var auglýstur hérlendis
heimsfrægðina. T.d. áður en Pav- vegna komu hans á Listahátíð,
Ingólfur og dætur hans tvær, Maria og Rut, á hljómleikum
Pólýfónkórsins og Kammersveitar Reykjavikur i útlöndum.
vissu sárafáir hver sá maður var.
— Einu sinni í spurningakeppni
á Hótel Sögu á Útsýnarkvöldi,
spurði ég: Hver er Lugio Pavar-
otti? Enginn vissi það, enginn af
þessum sex hundruðum sem þar
vóru.
Og blm. gat glatt Ingólf með því,
að hann hefði aldrei heyrt hana
Eugeniu Ratti nefnda.
Balatz kemur líka
Ratti er aðalsöngkennari söng-
akademíunnar í Piacenza, ásamt
þeim heimsfræga tenór Gianno
Poggi. Þar stunda nú tveir íslend-
ingar nám, þau Kristján Jóhanns-
son, tenór, og Una Elefsen, sópran.
Margt efnilegasta söngfólk lands-
ins á seinni árum hefur komið úr
röðum Pólýfónkórsins, svo sem
Una og Jón Þorsteinsson, tenór,
sem nam á Ítalíu sl. vetur.
Það var ráðgert að Balatz, söng-
stjóri kórs Vínaróperunnar, kæmi
hingað til lands nú í haust og héldi
námskeið hjá Pólýfónkórnum, en
vegna ferðalags Vínaróperunnar
til Japans, var komu hans frestað
fram í janúar á næsta ári. Reyndar
má segja, að það hafi verið ákjós-
anleg lausn, sagði Ingólfur, það er
þýðingarmeira að fá raddþjálfun
Rattis fyrst.
Ratti er einn eftirsóttasti söng-
kennari hins fræga „bel canto-
skóla“, og slíkir gestir sem hún eru
alltof sjaldséðir á íslandi. Hér er
þess vegna einstakt tækifæri til að
njóta söngkennslu af hæstu gráðu.
Eugenia Ratti, söngvarinn og
söngkennarinn heimsþekkti.
Og ég veit, að félagar Pólýfónkórs-
ins munu nota sér það tækifæri.
Söngför til Spánar
Ástæða þess, að Pólýfónkórinn
leggur svo mikla áherzlu á að fá
frábæra raddþjálfara til nám-
skeiðahalds, er sú, að kórinn hefur
verið í mikilli endurnýjun sl. tvö ár
og við stefnum að því að hafa
úrvalsliði á að skipa í fyrirhugaðri
söngför til Spánar. En okkur hefur
borizt boð um að syngja í fimm
helztu borgum Andalúsíu á Lista-
hátíð Spánar næsta sumar.
Aðalfundur kórsins fer fram í
kvöld í átthagasal Hótel Sögu kl.
20.30, og enn er tekið við nýjum
kórfélögum. Áhugi er nú óvenju
mikill á Kórskóla Pólýfónkórsins,
sem hefst nk. mánudag í Vörðu-
skóla og stendur í 10 vikur. 130
nemendur hafa þegar innritað sig í
skólann.
Það er bjart framundan hjá
Pólýfónkórnum.
Börnin láta ekki sitt eftir liggja þegar dregið er i dilka, enda
réttirnar oft hápunktur sveitastarfanna.
bær eru
stundum
baldnar
blessaðar
skjáturnar
og þvi
gott að
hjálpast að.
Réttað í Selvoginum
Um 5.000 fjár var í Selvogsrétt.
Þórarinn Snorrason fjallkóng-
ur norðurleitar.
Enn halda gangnamenn þeim
góða sið, að hafa með sér á pela.
UNDANFARIÐ hefur verið rétt-
að víða um land og fyrstu
göngum víðast hvar lokið. Þegar
réttað var i Selvogsrétt brugðu
blaðamenn Mhl. sér þangað og
fylgdust með, er bændur drógu
fé sitt í dilka. Selvogsrétt er ekki
ein af stærri réttum landsins og
þar reka aðeins fimm hændur fé
sitt saman, en af afrétti þeirra
kemur að auki jafnan talsvert fé
úr nágrannabyggðunum og nú
var þar á milli 4 og 5 þúsund
fjár.
Við hittum þar að máli.fjall-
kóng norðurleitar, Þórarin
Snorrason bónda að Vogsósum 2 í
Selvogi og báðum hann að segja
okkur hvernig gengið hefði.
„Göngunum hjá okkur er skipt
niður í fjórar svokallaðar leitir,
sem skipta svæðinu á milli sín.
Tvær leitanna, norðurleit og
Bláfjallaleit taka tvo daga og
liggja menn þá úti eina nótt,
Bláfjallamenn í skíðaskála á
Ólafsgarði, en norðurleitarmenn í
tjaldi í Stóra-Leirdal. Við smölum
alltaf mánudag og þriðjudag í 22.
viku sumars og í leitinni taka 35
manns þátt. Hér í Selvognum eru
aðeins fimm bæir en við höfum
alltaf fengið góðan liðsstyrk frá
Þorlákshöfn við leitirnar, en í
þeim taka 35 manns þátt og fara
flestir ríðandi.
Féð, sem hér er saman komið,
um 5 þúsund alls, er að mestu
héðan, en það slæðist alltaf tals-
vert af fé hingað úr öðrum
byggðum úr landnámi Ingólfs.
Svæðið sem við smölum er svo-
kallaður Selvogsafréttur, það eru
Bláfjöll og svæði vestur og suður
af þeim, alveg niður í Selvoginn.
Féð nú er talsvert vænna en í
fyrra og mér leizt vel á það
yfirleitt. Talsverðu verður slátrað
hér, sennilega meira en í fyrra og
við flytjum féð til Grindavíkur til
slátrunar. Hvað heimtur varðar
er lítið hægt að segja enn sem
komið er, enn vantar nokkuð af fé,
en við eigum eftir að fara tvívegis
í eftirleitir og þá kemur þetta
betur i ljós. Annars gekk þetta
óvenju vel og fljótt fyrir sig að
þessu sinni, þrátt fyrir að við
fengjum á okkur þoku,“ sagði
Þórarinn að lokum.