Morgunblaðið - 07.02.1981, Blaðsíða 38

Morgunblaðið - 07.02.1981, Blaðsíða 38
38 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 7. FEBRÚAR 1981 t Litla dóttir okkar og systir. ÁSTA, lést á gjörgæsludeild Landspítalans fimmtudaginn 5. febrúar. Kriatín Árnadóttir, Einar Esrason, Árni Eara Einarsaon, Baldvin Esra Einarsson. + Eiginkona mín og móöir okkar, ÍRIS VIGNIR, Laugateig 35, andaöist 2. febrúar. Útför hennar hefur fariö fram í kyrrþey. Guömundur Hannesson, Elsa Guömundsdóttir, Bára Guömundsdóttir. t Útför STEINGRÍMS GUDMUNDSSONAR, fulltrúa, Laugaveg 143, veröur gerö frá Dómkirkjunni mánudaginn 9. febrúar, kl. 10.30. Laufey Kristjónsdóttir, Steingrímur Kristjónsson. t Maöurinn minn, BJÖRGVIN JÚLÍUSSON, Helgamagrastræti 19, Akureyri, sem andaöist mánudaginn 2. febrúar, veröur jarösunginn frá Akureyrarkirkju þriöjudaginn 10. febrúar kl. 13.30. Þeim sem vildu minnast hans er bent á Fjóröungssjúkrahúsiö á Akureyri. Gréta Júlíusdóttir. t Faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi, JÓN KJARTANSSON, bifreiöarstjóri, fré Sólbakka, Hofsósi, veröur jarösettur mánudaginn 9. febrúar kl. 13.30 frá Fossvogs- kirkju. Sigríóur Jónsdóttir, Jónmundur Gíslason, Anton S. Jónsson, Jórunn Jónasdóttir, Kristrún Jónsdóttir, Magnús B. Magnússon. barnabörn og barnabarnabörn. t Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu hlýhug og samúö vlö andlát og jarðarför konu minnar, JÓNU LARUSDÓTTUR fré Krossnesi, Eyrarsveit. Fyrir hönd vandamanna. Björn Sveinsson. t Þökkum innilega auösýnda samúö viö andlát og jaröarför móöur, fósturmóöur og tengdamóður okkar, HELGU SIGURDARDOTTUR fré Hnífsdal. Helga Alfonsdóttir, Olafía Alfonsdóttir, Jóakim Hjartarson, Þorvaröur Alfonsson, Almut Altonsson, Ólöf Karvelsdóttir, Péll Pélsson, Sigrióur Karvelsdóttir, Jóhann Ólafsson, Ólafur Karvelsson, Sigríður Sigurðardóttir. t Innilegar þakkir faerum viö öllum þeim sem vottuöu okkur samúö og vinarhug viö andlát og útför, JÓNS GUÐBRANDSSONAR, Höföa. Sérstakar þakkir færum viö læknum og hjúkrunarliöi Landspítal- ans. Einnig kirkjukór Kálfatjarnarkirkju og öörum félagasamtökum er vottuöu hinum látna viröingu sína. Guö blessi ykkur öll. Ásta Þórarinsdóttir, Guöbrandur Jónasson, börn, tengdabörn og barnabörn. Minning: Þorgeir Bjarnason á Hæringsstöðum í dag fer fram frá Gaulverja- bæjarkirkju útför Þorgeirs Bjarnasonar, fyrrum bónda á Hæringsstöðum í Stokkseyrar- hreppi. Þorgeir andaðist hinn 27. jan. sl. á Sjúkrahúsinu á Selfossi en þar hafði hann dvalist nokkra mánuði. Hann var háaldraður eða á nítug- asta og fyrsta aldursári er hann lést. Þorgeir var um sína löngu ævi hraustmenni mikið og fagnaði lengst af sterkri heilsu. Hann hafði því í fullu tré í glímunni við elli kerlingu, en mátti sæta nokk- urri hrörnun um minni síðustu ár. Þorgeir Bjarnason fæddist á Eyri í Mjóafirði við ísafjarðar- djúp, 26. júlí árið 1890. Foreldrar hans voru hjónin Ingibjörg Þórar- insdóttir, prófasts Kristjánssonar í Vatnsfirði, og Bjarni Jónsson, Þorgeirssonar frá Búðum á Snæ- fellsnesi. Þorgeir var yngstur af fjórum börnum þeirra er upp komust. Þegar Þorgeir var ellefu ára að aldri lést faðir hans en móðir hans brá þá búi og fluttist Þorgeir þá til Halldórs Gunnars- sonar bónda í Skálavík í Mjóafirði. Þar átti hann heimili og gott athvarf næstu árin og þaðan fermdist hann. Halldór í Skálavík reyndist honum sem sannur faðir enda mat Þorgeir hann alla ævi umfram aðra menn. Nokkru eftir fermingarárið fór Þorgeir til móðurbróður síns sr. Kristján Eldjárns Þórarinssonar á Tjörn í Svarfaðardal og vinnur við heimili hans næstu árin. Og þó að ekki sé mælt af kunnugleika, fullyrði ég að þarna hafði Þorgeir sest að á miklu menningarheimili sem góð áhrif og þroskandi hafa haft á hinn unga svein. Ekki er t heldur ólíklegt að þar á bæ hafi hann fengið hvatningu til þess að ieita sér frekari menntunar og fróðleiks enda ekki farið framhjá glöggum vini hans sr. Kristjáni, að til þess hefði hinn ungi frændi hans augljósa hæfileika. Varð og úr að Þorgeir sótti um skólavist á bændaskóianum á Hvanneyri og lauk þaðan búfræðinámi, en í þann tíma var sá kunni skólamað- ur, Halldór Vilhjálmsson, skóla- stjóri þar. Að námi loknu réðist hann starfsmaður að skólabúinu á Hvanneyri og vann þar næstu fimm árin. Einhverntíma á því árabili mun Þorgeir hafa sótt nám í Flensborgarskóla í einn vetur. Að Hvanneyrardvöl sinni lokinni fluttist Þorgeir til Suðurlands sem síðan varð svo hans starfsum- hverfi meðan aldur entist. Tiidrög þess voru þau að hann var í frændsemi og vináttu við Jón Jónatansson fyrrum aiþingismann Árnesinga og síðar ráðunaut Bún- aðarsambands Suðurlands. Jón hafði sótt búnaðarmenntun sína til Torfa í Ólafsdai og síðar kynnt sér landbúnaðarverkfræði í Nor- egi. Nú hafði Jón ráðist öðru sinni sem ráðunautur hjá Búnaðarsam- bandi Suðurlands og varð að ráði að sambandið efndi til námskeiðs fyrir pilta þar sem veitt yrði ieiðsögn um meðferð véla og hesta við jarðyrkjustörf. Bað Jón Hall- dór skólastjóra á Hvanneyri að láta Þorgeir eftir til þess að taka þátt í þessu námskeiði og varð Halldór vel við þeirri beiðni. Tók nú Þorgeir þátt í námskeiðum þessum en ekki var hægt að hafa nema fjóra þátttakendur. Að nám- skeiðinu loknu, sem stóð í sex vikur í tvö vor, réðst Þorgeir í það að panta jarðyrkjuplóga frá Nor- egi af þeirri gerð að hægt væri að hafa fjóra hesta fyrír. Var þar um að ræða öflugri jarðyrkjuverkfæri en áður höfðu tíðkast til þeirra starfa. Við þetta starfaði Þorgeir í fjögur ár, tvö vor í Rangárvalla- sýslu hjá þeim Guðmundi á Stóra-Hofi og Björgvin sýslu- manni á Efra-Hvoli, og svo tvö vor í Árnessýslu, annað í Gaulverja- bæjarhreppi, og hitt í Biskups- tungum. Skilagrein fyrir þessu starfi sínu gerði Þorgeir til Bún- aðarfélags Islands og er ekki að efa að þar hafi hann staðið að fullu og öllu eins að og honum var uppálagt. Öll störf rækti hann, smá eða stór, af stakri samvisku- semi og heiðarleik. Árið 1917, réðst Þorgeir sem vinnumaður til Skúla Thoraren- sen, sem þá bjó í Gaulverjabæ. Á þeim tíma, svo sem jafnan síðar, var stórbúskapur í Gaulverjabæ. Þorgeir hafði sjálfur sagt mér eitt og annað því til sanninda þó að þess verði ekki getið hér. En í Gaulverjabæ kynntist hann Elínu Kolbeinsdóttur sem þá var heima- sæta á Vestri-Loftstöðum. Þau gengu í hjónaband 14. maí 1918, og hófu búskap það ár í Keldnakoti í Stokkseyrarhreppi. Jörðin er ekki landstór og ungu hjónin ekki auðug af öðru en bjartsýni og trú á samstarf sitt og hamingju. Efnahagsleg afkoma bóndans og heimilis hans byggðist þá, eins og nú og ætíð, á því að afla vetrarfóð- urs fyrir búfénaðinn, en þetta ár var ekki sérlega hagstætt í þeim efnum og var raunar grasleysi algjört eftir hinn harða vetur og það svo, að þrátt fyrir mikla elju og harðfylgi reyndist erfitt um öflun heyfengs. í Keldnakoti bjuggu þau í þrjú ár, en fluttu þaðan að Hæringsstöðum í sömu sveit hvar Þorgeir hafði síðan búforráð í 59 ár. Enginn hefir annar búið lengur samfleytt á Hæringsstöðum. Aðeins er vitað um einn er hafði þar búforráð jafnlengi. Elín, kona Þorgeirs var fædd í Hróarsholti í Villingaholtshreppi 12. ágúst árið 1894. Foreldrar hennar voru: Sigríður Jónsdóttir frá Vestri-Loftstöðum og Kol- beinn Þorleifsson frá Stóru-Há- eyri. Elín var farsæl húsfreyja, hyggin og snyrtimennsku hafði hún í öndvegi. Hún var skynsöm og listræn persóna. Hógvær í framkomu og geðþekk hverjum sem hún átti orðastað við. Elín var um nokkur ár organisti í Gaul- verjabæjarkirkju, en ættmenni hennar, eldri bæði og yngri, komu mjög við sögu í þeim þætti safnað- arlífs Gaulverjarbæjarsóknar. El- ín lést 9. mars árið 1972. Þorgeir og Elín eignuðust 10 börn. Fimm þeirra létust í frum- bernsku, en þau er upp komust eru: Kristján Eldjárn, bóndi í Skogsnesi. Kvæntur er hann Guð- nýju M. Öfjörð. Þau eiga sex börn, fimm syni og eina dóttur. Kol- beinn múrarameistari. Börn hans eru tvö. Bjarni Kristinn, bóndi á Hæringsstöðum. Ókvæntur. Sig- ríður Ingibjörg, gift Þorsteini Sveinssyni lögmanni. Sólveig Ant- onía, verslunarstúlka. Ókvænt. Öll bera þau systkin ríka kosti for- eldra sinna og sterkt ættarmót. Greind vel og tryggir vinir þeim sem þau velja að vinum. Það sem ég hefi nú sagt um minn aldna vin, Þorgeir á Hær- ingsstöðum, er auðvitað ekki nema ófullkominn rammi um lífsmynd hans. Sjálf myndin er auðvitað ófullgerð. Hana get ég að sjálf- sögðu ekki gert svo að samboðin sé hans farsæla lífshlaupi og einlægu trú á allt þáð góða og heiðvirða er hann trúði og treysti að byggi í hverjum einstaklingi sem hann átti skipti við. Þorgeir var félagslyndur maður umfram aðra menn og svo sáttfús og einlægur að þar komust ekki margir til jafns við. Þetta fólst ekki í því að hann leyndi skoðun- um sínum, heldur í því að hann talaði máli sínu djarft og einarð- lega með auðheyrilegri vissu þess að áheyrandinn féllist á sitt mál. Hann sóttist ekki eftir félagslegri forustu, en kunni vel að meta traust er fjöldinn sýndi honum og vékst ekki undan að verða með störfum sínum að liði. Hann sat í hreppsnefnd Stokks- eyrarhrepps árin 1938—1942 og í stjórn Búnaðarfélags Stokkseyr- arhrepps í allmörg ár. Umsjónar- maður Þorleifsgjafasjóðs var hann frá árinu 1940. Hann var einlægur stuðningsmaður að stofnun Mjólkurbús Flóamanna árið 1929 og raunar einn af stofnendum þess. Þorgeir var þá þegar kjörinn í varastjórn Mjólkurbúsins og átti sæti þar áratugum saman. Mætti hann oft á stjórnarfundum í fjarveru aðal- manna og tók þannig virkan þátt í stjórnun Flóabúsins. Hann var einnig fulltrúi Stokkseyringa í fulltrúaráði MBF fram til síðari ára. Annan samvinnufélagsskap lét Þorgeir sig og miklu skipta hér sunnanlands, en það var viðgang- ur Kaupfélags Árnesinga. Var hann deildarstjóri þess félags fyrir Stokkseyri áratugum saman og segja mér kunnugir, að hann hafi engan aðalfund þess félags setið án þess að láta í ljós vilja sinn og ósk um samheldni og virkni þess félagsskapar. Sannar það aðeins það sem ég veit, að hann vildi allstaðar hvetja til samstarfs og sátta í því augnamiði að á þeim grunni yrði grettistök- um lyft. í sýslunefnd Árnessýslu tók hann sæti árið 1964 er hinn virti nefndarmaður Stokkseyrarhrepps, Ásgeir Eiríksson, féll frá. Þorgeir var jafnan endurkjörinn til starfa Kristján Sumarliði Eggertsson - Minning Kristján Sumarliði Eggertsson lézt að heimili sínu í Florida í Bandaríkjunum 18. janúar sl. Hann var fæddur 23. apríl 1896 að Hafursstöðum í Hnappadals- sýslu, sonur hjónanna Rósu Helgadóttur og Eggerts Benja- mínssonar. Haustið 1914 sigldi hann á millilandaskipinu Hermóði til Frakklands. Stundaði hann upp frá því siglingar með ýmsum þjóðum. í Frakklandi kynntist hann eftirlifandi konu sinni Yvette. Fluttu þau til Bandaríkj- anna 1921 og starfaði Kristján þar sem skipstjóri á fljótabátum unz hann komst á eftirlaun, en þá fluttu þau til Florida. Þau eignuð- ust tvo syni, Charley og Gilbert, sá fyrrnefndi lézt í flugslysi fyrir nokkrum árum. Systkini hins látna.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.