Morgunblaðið - 11.06.1981, Qupperneq 21

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 11. JÚNÍ1981
21
undanförnu, og er það bæði
ánægjulegt og skemmtilegt.
Þessi listgrein hefur sætt nokkr-
um misskilningi á undanförnum
árum hér hjá okkur, en verið í
miklum blóma hjá grönnum
okkar og raunverulega um víða
veröld. Það er því gleðilegt í
hvert sinn er listamenn okkar
efna til slíkra sýninga sem
þeirrar, er hér er fjallað um. Það
hefur og verið snar þáttur í
starfsemi Norræna hússins að
kynna grafík með sýningum í
anddyri og á göngum. Þannig
höfum við séð margar ágætar
erlendar sýningar að undan-
förnu, og vonandi verður fram-
haldið þeirri pólitík að kynna
sem mest af þessari listgrein
þarna á staðnum. Grafík fellur
yfirleitt mjög vel að þessu hús-
næði, og ég persónulega sakna
þess, að ekki skuli fleiri íslenskir
listamenn sýna verk sín þarna.
það er þegar orðinn stór hópur
grafík-fólks hér á landi, og
Sigrid Valtingojer fer hér rétta
leið með að kynna þessi verk sín,
sem er henni til sóma.
Biennale de Paris
Þrír listamenn frá hinu kalda
tslandi voru þátttakendur í Bi-
ennale de Paris 1980. Nú hefur
Nýlistasafnið efnt til sýningar á
verkum eftir þessa frægu menn.
Ekki eru það samt sömu verk og
sýnd voru í París, nema eitt af
verkum Níelsar Hafsteins, sem
er byggt um fjármerkingu á
íslandi og fylgir því útskýr-
ingartexti á frönsku. Verkið er
unnið til stuðnings og trausts
meðferðar dýra og mætti flokk-
ast sem húmanistískt.
Þessir listamenn, sem hér eiga
í hlut eru: Árni Ingólfsson, Helgi
Þ. Friðjónsson og Níels Haf-
stein. Þeir eru nokkuð ólíkir í
verkum sínum, og gefur það
hugmynd um hve mikil breidd er
að færast í þá listgrein, er þeir
stunda. Árni Ingólfsson er
ábyrgur fyrir endaveggnum í
sýningarplássinu. Hann á þar
málverk og einnig upphleyptar
kvenlappir, og síðan notar hann
sjálfan vegginn til að teikna á
bát og suðræn tré. Þarna ríkir
hið margumtalaða frelsi til tján-
ingar, og málverkið leist mér vel
á. Helgi Þ. Friðjónsson sýnir
þrjú málverk, sem bera þess
vitni, að hann hefur sterkar
kenndir fyrir lit, um teikningu
hans fer ég ekki mörgum orðum,
hún er svolítið þunn í mínum
augum og virðist ekki í sama
flokki og litameðferð hans. Hann
er nú að halla sér að expression-
isma, ef dæma má eftir því, er
þarna er til sýnis. Níels Hafstein
á þarna, eins og áður segir,
myndröð, bæði teikningar og
Ijósmyndir, sem hann kallar á
frönsku Pardon, mon petit og
Dessinez-moi un mouton. Það er
að ég held einasta verkið, sem
var á hinum merkilega Biennale.
Sýningu þessari fylgir svolítið
rit, sem gerir grein fyrir lista-
mönnunum og er ágætlega úr
garði gert. Margar myndir og
Verk eftir Árna Ingólfsson
prentað á góðan pappír. Það er
einnig áberandi skemmtilegur
svipur yfir þessari sýningu í
hinu ágæta sýningarhúsnæði,
sem nýtur sín afar vel, þegar
ekki er fyllt upp í það um of.
Þeir eru nokkuð
ólíkir í verkum sínum,
og gefur það hugmynd
um hve mikil breidd er að
færast í þá listgrein, er
þeir stunda.
Samt verður því ekki neitað, að
þarna eru misjöfn verk á ferð, og
ekki er mér kunnugt um, hvort
dómnefnd hefur valið þessa
listamenn til þátttökunnar í
Biennalen eða hvort þeir hafa
valið þetta sjálfir. Það finnst
mér líklegast, því að það kemur
heim og saman við það frelsi, er
þeir tileinka sér svo áberandi í
þessum myndverkum.
Ég hafði skemmtun af innliti
á Vatnsstíginn að þessu sinni,
það er ætíð hressandi að sjá,
hvað þessir ungu menn eru að
dunda. En ég er ekki viss um að
mér hafi þótt þessi verk eins
merkileg og til er ætlast, en það
er auðvitað mín sök.
Erlendar
_________bækur_________
Jóhanna Kristjónsdóttir
Bhutto-Trial and Execution
eftir Victoriu Schofield
Zulifikar Ali Bhutto var
valdamaður Pakistan um nokk-
urra ára skeið og þá mikið í
sviðsljósinu. En gengi stjórn-
málamanna í mörgum heims-
hlutum er fallvalt, það er stöð-
ugt að koma í ljós. Sá sem situr í
hásætinu í dag verður kannski
kominn í dýflissuna á morgun.
Það gerðist kannski ekki alveg
svona snöggt með Bhutto, en þó
var aðdragandinn að falli hans
ekki langur, þótt sögur um
spillingu og svínarí sem hann
léti viðgangast og misbeitti valdi
óspart hefðu verið um hrið á
kreiki. Svo að Zia U1 Haaq velti
honum úr sessi og það er spurn-
ing hvort Pakistanar eru sælli
með hann sem stjórnanda, harð-
ræði og kúgun er að mínum dómi
eitt helzta einkenni stjórnar
hans. Zia gerði þau afdrifaríku
mistök að láta taka Bhutto af lífi
og var þó lagt hart að honum af
öllum helztu framámönnum í
heimi að þyrma lífi hans. Eftir
lát hans varð fljótlega sýnt að
fjölskylda Bhutto var staðráðin í
að halda merki hans hátt á loft
og ekkja hans og dóttirin Benaz-
ir hafa hvað eftir annað verið
fangelsaðar eða mátt sæta
ákveðnu ófrelsi vegna þess að
þær vilja halda áfram starfsemi
flokks Bhutto.
Það var í apríl 1979 að Bhutto
var hengdur í Rawalpindi. Vic-
toria Schofield sem skrifar bók-
ina „Bhutto - Trial and Execut-
ion“ virðist hafa lagt sig í líma
að setja sig vel inn í málin. Hún
var í Pakistan allt það ár sem
unnið var að því úr öllum áttum
að reyna að fá Hflátsdómi yfir
Bhutto breytt. Hún kynntist vel
og varð vinur Benazir, dóttur
BHUTT0
Bhutto, og það setur vissulega
svip sinn á frásögnina, það fer
ekkert á milli mála, hvar samúð
hennar er. En einhvern veginn
hefur höfundi þó tekizt að þræða
gullinn meðalveg svo að hvergi
er ofboðið. Miklu frekar að hún
dragi upp afar áhrifaríka mynd
af því hversu lánið sé fallvalt og
hún hefur reynt að viða að sér
miklum upplýsingum um stjórn
Bhuttos. Á endanum var Pakist-
anlögreglan farin að hafa á
henni gætur allan sólarhringinn,
en engu að síður tókst henni að
viða að sér þeim upplýsingum
sem hún safnar síðan saman í
þessa mjög svo skipulega og
læsilegu bók.
Fyrir þá sem hafa áhuga á
alþjóðastjórnmálum er þetta
upplýsandi bók og aðgengileg og
varpar ljósi á margt sem hugur-
inn hafði kannski ekki hvarflað
til.
Jóhanna Kristjónsdóttir.
Þessx 'iri/nscel/u,
le ÖursöJ cl se 11
7vvL ccft'u/r fcLcLnleg
PANTANIR ÓSKAST STAÐFESTAR
vörukynning
ss

í SS búóinni
Austurveri í dag kl 2-6
Komið og bragðið á