Morgunblaðið - 14.04.1982, Blaðsíða 28

36
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 14. APRÍL 1982
Gauti Hannesson
kennari - Minning f
Fæddur 7. ágúst 1909
Dáinn 4. apríl 1982
Þegar vorvindar blása, þegar
sólin hækkar sinn gang, þegar
sumarið boðar komu sína með
bjarta daga og ný áform verða til,
þá skyggja ský fyrir sólu, harma-
fregn er sögð. Gauti Hannesson
kennari er dáinn. Hann er ekki
lengur á meðal vor. Hann hefur
verið kvaddur til bjartari strand-
ar, þar sem nótt er engin lengur
til, þar sem Ijósið ber ekki skugga.
Eg hafði nýverið komið til hans
þar sem hann lá sjúkur og beið
eftir að losna við sjúkrabeðinn og
komast út í vorið til starfs og at-
hafna við hin fjölþættu verkefni,
sem hugur hans var fanginn af.
Gauti Hannesson var mikill
náttúruunnandi og hafði unun af
að skoða landið, litadýrð þess og
margbreytileik á björtum sumar-
degi, og á ég margar góðar endur-
minningar frá okkar sumarferð-
um og ótal samverustundum.
Um lífsstarf hans sem kennara
og æskulýðsfræðara um langt ára-
bil munu aðrir fjalla, sem þar bet-
ur þekkja til. En þó er ég þess
fuilviss, að margt ungmennið, sem
hefur verið aðnjótandi leiðsagnar
hans og umhyggju á fyrstu skref-
um námsbrautarinnar minnist
hans með þakklæti fyrir Ijúfa til-
sögn og óþreytandi elju við undir-
búning og aðstoð í erfiðum verk-
efnum.
Einn var sá eðlisþáttur þessa
hugljúfa manns, sem mun halda
nafni hans á lofti um langa tíð en
það var starf hans um áratuga-
skeið í dýraverndunarmálum Is-
lands. Hann unni dýravernd og
helgaði þeim málum á margvísleg-
an hátt krafta sína og var ritstjóri
Dýraverndarans um árabil og í
stjórn þeirra samtaka og traustur
liðsmaður þeirra hugsjóna til
hinstu stundar.
Gauti Hannesson átti fagurt
heimili og naut umhyggju góðrar
og gáfaðrar eiginkonu, sem bar
uppi þörf hans og stóð við hlið
honum traustur lífsförunautur í
önn við hin fjölþættu áhugamál er
hann bar í brjósti og markaði
lífshlaup þeirra beggja.
Kæra frú Anne, ég flyt þér mín-
ar innilegustu samúðarkveðjur, ég
veit þú hefir misst mikið, en hand-
an við hafið sem „skilur mikil
lönd" þá bíður þín vinur á strönd
nýs sumars þar engin framar
skilja lönd.
Á meðan geymir þú í minning
mynd hans, sem bar til þín sól í
augum sínum og yl vorsins í við-
mótinu.
Við kveðjum góðan vin og þökk-
um samverustundirnar sem við
áttum með honum og blessum
minningu hans.
Arinbjörn Arnason
Kveðja frá Melaskóla
I dag, miðvikudaginn 14. apríl,
verður Gauti Hannesson, kennari,
jarðsunginn frá Neskirkju. Hann
lést í Landspítalanum að morgni
pálmasunnudags 4. apríl eftir
rúmlega tveggja mánaða sjúkra-
hússlegu.
Gauti var fæddur 7. ágúst 1909
að Hleiðargarði í Eyjafirði. Hann
stundaði nám í Gagnfræðaskólan-
um á Akureyri og hélt síðan í
Kennaraskólann. Þaðan braut-
skráðist hann vorið 1936 og hóf
þegar um haustið kennslustörf.
Fyrsta árið var hann farkennari í
Barðastrandarskólahverfi. Næstu
ár á eftir kenndi hann í Grímsey
og á Seyðisfirði. Veturinn
1941 —1942 var hann við nám í
Handíðaskólanum og haustið 1942
var hann ráðinn kennari að Miðb-
æjarskólanum í Reykjavík, fyrst
sem stundakennari en var skipað-
ur í stöðu árið 1945. Gauti kenndi
óslitið við Miðbæjarskólann til
vorsins 1969 en þá var skólinn
lagður niður sem barna- og ungl-
ingaskóli og húsnæðið leigt til
menntaskólahalds. Sama ár um
haustið kom Gauti að Melaskólan-
um og hér var starfsvettvangur
hans eftir það. Hann lét af störf-
um sem fastur kennari við skól-
ann er hann varð sjötugur svo sem
lög mæla fyrir en þrjú síðustu ár-
in kenndi hann stundakennslu,
nokkra tíma á viku auk þess sem
hann leiðbeindi á föndurnám-
skeiöum sem haldin hafa verið í
skólanum fyrir nemendur og for-
eldra sameiginlega undanfarin ár.
Þetta er í stuttu máli kennslu-
ferill Gauta Hannessonar. Á
sumrin stundaði hann ýmiss kon-
ar vinnu sem til féll svo sem títt
var meðal kennara, í það minnsta
á árum áður.
En Gauti átti sér margvísleg
áhugamál önnur en kennsluna og
lagði mörgum góðum málefnum
liðsinni sitt. Var hann meðal ann-
ars ritstjóri Dýraverndarans um
10 ára skeið.
í júní 1946 kvæntist Gauti Elínu
Guðjónsdóttur og eignuðust þau
þrjú börn. Þau eru: Nína, lista-
kona, sem búsett er utanlands,
Brynjólfur, hann lést af slysförum
um tvítugsaldur, og Skúli, skrif-
stofumaður hér i borg.
Gauti og Elín slitu samvistum.
Árið 1972 gekk Gauti að eiga
eftirlifandi konu sína, Anne Gitzl-
er Kristinsson, danskættaða,
mikilhæfa konu.
Með Gauta er genginn góður
drengur í orðsins fyllstu
merkingu. Hann var góður vinnu-
félagi, ljúfur og hlýr í allri um-
gengni, ætíð boðinn og búinn að
rétta hjálparhönd. Kennsluna
leysti hann af hendi á þann veg að
ekki var á betra kosið. Hann naut
trausts og virðingar nemenda.
Hann var flestum þeim kostum
búinn sem góður kennari þarf á að
halda. Hann hafði bætandi áhrif á
umhverfi sitt.
Að leiðarlokum eru honum
færðar alúðar þakkir fyrir vel
unnin störf í Melaskóla. Starfsfólk
skólans sendir eftirlifandi eigin-
konu Gauta og öllum ástvinum
hans dýpstu samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning hans.
Ingi Kristinsson
Þegar góður maður vill vera
vinur þinn og gefur þér af gnótt
gæsku sinnar og mannkærleika,
eignast þú ríkidæmi sem aldrei
verður frá þér tekið.
Þetta ríkidæmi er mitt og allra
annarra sem þekktu Gauta Hann-
esson og nutu fölskvalausrar vin-
áttu hans.
Leiðir okkar lágu saman í gegn-
um störf að dýraverndunarmál-
um. Dýravernd var hans stóra
áhugamál og þreyttist hann aldrei
í baráttunni fyrir þeim málstað.
Minning:
Þorbergur Guðmunds-
son skipstjóri
Fæddur 18. september 1888
Dáinn 2. april 1982
í dag verður til moldar borinn
Þorbergur Guðmundsson, skip-
stjóri og útgerðarmaður frá Jaðri
í Garði. Bergur á Jaðri, eins og
hann var oft nefndur, var fæddur
að Valdastöðum í Kjós hinn 18.
september 1888. Ólst hann þar upp
í stórum systkinahópi hjá foreldr-
um sínum, Guðmundi Sveinbjarn-
arsyni og Katrínu Jakobsdóttur.
Snemma hóf hann störf, fyrst við
búskapinn heima á Valdastöðum
og síðan við sjóróðra í ýmsum
verstöðvum sunnanlands. Árið
1910 gekk hann að eiga Ingibjörgu
Katrínu Guðmundsdóttur frá
Meðalfelli í Kjós og fluttust þau
nýgift suður í Garð og settust þar
að. Þar bjuggu þau í hálfa öld.
Ekki er hægt í stuttri minn-
ingargrein að greina frá löngu og
farsælu ævistarfi og reyndar
óþarfi, enda tala verkin sínu máli.
Þó getum við barnabörnin ekki
látið hjá líða að stikla á stóru. Eft-
ir skamma dvöl í Garðinum festu
þau kaup á íbúðarhúsinu Jaðri.
Þar ólust upp börnin Geirmundur,
Atli, Hulda, Kristinn og tvíbur-
arnir Bryndís og Bergþóra. Einnig
bættist í hópinn fóstursonurinn
Þorsteinn. Afi stundaði sjóróðra
samhliða fiskverkun og búskap.
Árið 1922 varð hann formaður og
síðar útgerðarmaður og fara
margar sögur af farsæld hans og
fengsæld til sjós. Heima er hans
minnst sem sérstaks heimilisföður
og með ömmu sér við hlið tókust
þau á við verkefnin, enda sam-
heldni þeirra og kærleikur ein-
stök.
Við eldri barnabörnin kynnt-
umst fyrst framangreindum kost-
um afa og ömmu eftir að þau voru
flutt að Bræðraborg í Garði, en
þar bjuggu þau til ársins 1961. Ár-
unum þar gleymum við aldrei.
Dvöldum við þar oft, ýmist lengri
eða skemmri tíma í góðu yfirlæti
við ýmsa iðju. Hvort sem um var
að ræða leiki, störf eða alvöru-
stundir, alltaf gátum við leitað til
afa og ömmu í Bræðraborg því al-
veg var sama hvað af framantöldu
bar uppá, alltaf voru þau tilbúin
til að vera með, bæði í gleði og
sorg.
Árið 1961 fluttu afi og amma til
Reykjavíkur og bjuggu þar til
dauðadags ásamt Bryndísi
(Binnu) frænku okkar, sem annað-
ist þau af sérstakri fórnfýsi og al-
úð. Eftir að ömmu naut ekki leng-
ur við, en hún lést 23. janúar 1973,
varð Binna enn frekar afa stoð og
stytta og hennar þáttur er slíkur,
að okkur skortir í raun orð.
Um leið og við kveðjum afa, vilj-
um við þakka honum og ömmu
fyrir allar þær samverustundir,
sem við fengum að njóta með þeim
og biðjum þeim Guðs blessunar.
Barnahörn
Hann var í mörg ár í stjórn Dýra-
vérndunarfélags Reykjavíkur og í
stjórn Sambands dýraverndunar-
félaga íslands frá 1972 til dauða-
dags. I varastjórn var hann í
nokkur ár áður.
Ritstjóri Dýraverndarans var
hann frá árslokum 1972. Það bar
til með dálítið sérstökum hætti.
Enginn ritstjóri fékkst til blaðsins
því engir peningar voru til að
greiða þau laun er upp voru sett af
þeim er sýndu starfinu áhuga. Við
ræddum þessi vandræði á stjórn-
arfundi og þá var það auðvitað
Gauti sem bauðst til að taka að
sér starfið.
I höndum hans stækkaði blaðið
og varð fjölbreyttara og fallegra
en nokkru sinni fyrr.
En það var sama á hvaða vett-
vangi dýraverndarstarfið var.
Gauti var alls staðar sá sem lagði
hönd á plóginn. Ef hann t.d. komst
yfir nánast ónýta stólgarma urðu
þeir í dverghögum höndum hans
fallegri og sterkari en nýir og gáfu
drjúgar tekjur á flóamarkaði sam-
bandsins. Og svona má lengi telja.
Það var gaman að heyra Gauta
segja frá. Hann var ekki marg-
máll eða fjálglegur en alltaf ein-
lægur. Bar aldrei ósannindi eða
óhróður um nokkurn mann.
Sannfæringu sinni var hann trúr
jafnt í meðbyr sem mótbyr.
I sorg okkar yfir dauða hans
skulum við þakka fyrir að leiðir
okkar lágu með hans um lengri
eða skemmri tíma. Látum minn-
inguna um góðan mann lifa í
hjörtum okkar.
Eg votta börnum hans, Nínu og
Skúla, eftirlifandi konu hans
Anne Kristinsson, innilega samúð.
Jórunn Sörensen
Foreldrar Gauta voru hjónin
Jónína Jóhannsdóttir og Hannes
Jónsson, bóndi í Hleiðargarði í
Eyjafirði. Þótt skammt væri milli
æskuheimila okkar Gauta, lágu
leiðir okkar ekki saman fyrr en
hann hóf kennslu í Miðbæjarskól-
anum haustið 1942.
Gauti lauk gagnfræðaprófi á
Akureyri 1932, kennaraprófi 1936
og prófi úr Handíðaskólanum
1942. Eftir að Gauti lauk kennara-
prófi var hann kennari úti á landi
í fimm ár, á Barðaströnd, í Gríms-
ey og á Seyðisfirði. Sagðist hann
hafa haft áhuga á að kynnast
landi og mannlífi á ólíkum stöð-
um. Á þessum árum aflaði Gauti
sér fjölbreyttrar reynslu sem
kennari. Skólarnir, sem hann
starfaði í, voru farskóli, þorpsskóli
og kaupstaðarskóli. Frá þvi Mið-
bæjarskólinn var lagður niður
1969 kenndi hann í Melaskólanum
þar til heilsan bilaði fyrir nokkr-
um vikum.
Eftir að Gauti kom til Reykja-
víkur kenndi hann eingöngu
handavinnu. Hann var alla tíð
mjög farsæll kennari. Vinsemd og
traust ríkti milli hans og nemend-
anna, þar voru engir árekstrar.
Gauti var gæddur fjölhæfum
gáfum, listfengur og vel ritfær.
Oft flutti hann skemmtiatriði á
samkomum nemenda. Gauti átti
mörg áhugamál auk kennslu-
starfsins. Eitt þeirra var dýra-
verndun. Kom þar fram ríkur
þáttur í fari hans að vilja verja
lítilmagnann og hjálpa honum.
Hann var mörg ár ritstjóri Dýra-
verndarans. Gauti var gerður að
heiðursfélaga Sambands dýra-
verndarfélaga íslands fyrir mikil
og óeigingjörn störf í þágu dýra-
verndar.
Gauti var sístarfandi og greið-
vikinn við aðra svo af bar. Á ég og
fjölmargir aðrir honum margan
greiða að þakka.
Það sem gerir Gauta Hannesson
sérstaklega eftirminnilegan í mín-
um huga var dagleg framkoma
hans við alla sem hann umgekkst,
hún einkenndist af hæglátri Ijúf-
mennsku sem aldrei brást. Velvild
og hlýleiki í annarra garð var hon-
um eðlislæg. Aldrei heyrði ég
hann hallmæla öðrum.
Þessum fáu orðum mínum lýk
ég með hjartans þökk til Gauta
Hannessonar fyrir langa og góða
samfylgd sem aldrei bar skugga á.
Góðum samferðamönnum á lifs-
leiðinni er aldrei ofþakkað.
Innilegar samúðarkveðjur send-
um við hjónin Anne, konu Gauta,
börnum hans frá fyrra hjóna-
bandi, Nínu og Skúla, og öðrum
vandamönnum.
l’álmi Jósefsson
Forðabúriö, sérversl-
un með fiskrétti
Nýlega opnaði verslunin Forðabúrið
að Borgartúni 29. Að sögn Rúnars
Marvinssonar framkvæmdastjóra
verslunarinnar verður verslað með
allar venjulegar nýlenduvörur, en
sérstök áhersla verður lögð á ávexti,
grænmeti, heilsufæði ýmiskonar og
sem flestar fisktegundir. Auk þess
verða seldir tilbúnir fiskréttir ýmist
til steikingar eða suðu.
Akranes:
Handfærabátar verða
vel varir í Bugtinni
Akranosi, 13. apríl.
FISKISKIFAFLOTINN lét úr höfn
síðastliðna nótt eftir veiðibannið um
páska. Margir bátanna fóru suður
fyrir land með netin, en aðrir lögðu í
Faxaflóa, þótt veiðivon sé ekki talin
eins góð þar.
Togarinn Krossvík landar í dag
130 lestum af blönduðum fiski,
sem fer til vinnslu í frystihúsun-
um. Handfærabátar eru nú byrj-
aðir róðra og hafa menn orðið vel
varir. Smábátum hefur fjölgað
mikið hér að undanförnu.
Júlíus