Morgunblaðið - 14.04.1982, Blaðsíða 30

38
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 14. APRÍL 1982
t
Systir okkar,
ELÍN JÓNSOÓTTIR,
Birkivöllum 2, Salfoaai,
lést á páskadag, 11. apríl.
Syatkinin.
Móöir min.
SIGRÍOUR GUOMUNDSDÓTTIR,
Klapparstíg 12, Raykjavík,
lést laugardaginn 10. apríl.
Kamma N. Thordarson,
Kristín Sigurjónsdóttir,
Þórunn Sigurjónsdóttir,
örn Svainsson.
t
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
SIGURDUR SIGURDSSON,
málaramaistari,
Tómasarhaga 27,
lést í Landakotsspítala, 12. april.
Ragnheióur Ásgrímsdóttir,
Siguróur Sasvar Sigurðsson,
Björg R. Siguróardóttir.
t
Faöir okkar og tengdafaöir,
SÆMUNDUR ELÍAS ARNGRÍMSSON,
Landakoti, Álftanesi,
andaöist í Borgarspítalanum 13. apríl sl.
Jarðarförín auglýst siöar.
Börn og tengdabörn.
t
GUÐLAUGUR BJORGVINSSON,
Vesturgötu 22, Raykjavfk,
lést á heimili sinu 2. apríl.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 15. þ.m. kl. 3 e.h.
Aöstandendur.
t
Útför eiginkonu minnar og móður,
GUÐNYJAR JÓNSDÓTTUR,
fyrrv. veitingakonu,
Skipholti 40,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 16. apríl og hefst kl. 13.30.
Inyimundur Bjarnason, Helga Ssemundsdóttir.
t
Bróðir minn,
HARALDUR OTTO NIELSEN,
sem lést i Elliheimilinu Grund 6. þ.m., veröur jarösunginn frá
Fossvogskapellu föstudaginn 16. april, kl. 10.30.
Jóhanna Pétursdóttir.
t
Faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
SVEINN JÓNSSON,
bifreióastjóri,
lést 31. mars, aö Elliheimilinu Grund.
Jaröarförin hefur fariö fram i kyrrþey aö ósk hins látna.
Þökkum auösýnda samúö,
Jón E. Sveinsson, Guóný Vigfúsdóttir,
Sigfús Agnar Sveinsson, Helena Magnúsdóttir,
Sverrír Sveinsson, Auður Björnsdóttir,
Sverrir Sveinsson, Guðrún Maack,
Eyþór Þorléksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Helgi Helgason
In Memoriam
Fæddur 26. september 1926
Dáinn 1. apríl 1982
Einn af mínum nánustu frænd-
um og vinum, Helgi Helgason
lögfræðingur, andaðist í Landspít-
alanum hinn 1. þ.m., og langar
mig að minnast hans með örfáum
orðum.
Helgi var fæddur að Stórólfs-
hvoli í Rangárvallasýslu þann 26.
september 1926.
Foreldrar hans voru þau hjónin
Helgi Jónsson, læknir og alþm., og
Oddný Guðmundsdóttir, hjúkrun-
arkona. Að honum stóðu góðar
sunnlenskar ættir, er ég mun eigi
rekja nánar hér. Foreldrar hans
gerðu garðinn frægan á Stór-
ólfshvoli um áratugaskeið og hygg
ég óþarft að gera a.m.k. Rang-
æingum frekari grein fyrir því.
Við Helgi uxum úr grasi hlið við
hlið og þau góðu bernskutengsl
entust okkur alla tíð þótt fundum
fækkaði hin síðari árin.
Á frumbýlingsárum okkar Þór-
unnar var Helgi tíður gestur á
heimili okkar og börnum okkar
smáum var enginn kærkomnari.
Spil, glens og gaman komu með
honum inn úr dyrunum og fóru þá
fyrst er hann kvaddi.
Helgi mun eigi hafa farið með
öllu varhluta af mótgangi lífsins
fremur en flest okkar hinna, en
allt það bar hann með því æðru-
leysi er greinir öðlinga frá öðrum.
Fyrir allmörgum árum skipti
hann um starf, lagði lögfræðina á
hilluna og fór til sjós. Einnig þar
var hann vel metinn af samstarfs-
mönnum sínum. Hvort heldur var
til sjós eða lands var hann óáleit-
inn höfðingi er mun jafnan hafa
hugsað minna um eigin hlut en
annarra.
Að vonum átti slíkur maður
marga einlæga vini, er létu sig
mál hans varða. Halla ég þó vart á
neinn þótt ég nefni þar Dr. Gunn-
laug Þórðarson fyrstan.
Eg get ekki sagt á hefðbundinn
hátt að mig hafi sett hljóðan er ég
heyrði lát Helga, við áttum öll von
á því að skammt væri sólarlags að
bíða, ekki síst hann sjálfur, er
gjörla vissi að hverju fór, en samt
er það svo að söknuð setur að mér
nú þegar hann er allur.
Skal hann því nú kært kvaddur
af mér og minni fjölskyldu með
þökkum fyrir góð kynni, er aldrei
bar á nokkurn skugga.
Kaupmannahöfn, 6. apríl 1982,
Kinar Ágústsson
Svo blandast hvert minnsta bænarljóó
í brimgný af tímans oldum,
og verk öll leggja.st í lífsin.s ajód,
undir lofLsalarins blikandi tjöldum.
K.B.
I dag er til moldar borinn vinur
minn og samstarfsmaður um
margra ára skeið.
Samferðamenn okkar hér á jörð
hljóta ávallt að verða okkur mis-
minnisstæðir og kærir, eftir sam-
skiptum okkar við þá. Helgi
reyndist vera sá samferðamaður,
sem skipa mun heiðurssess í huga
mínum.
Örlögin höguðu því svo til, að
leiðir okkar Helga lágu fyrst sam-
an í starfi á sjónum, og vorum við
samskipa um margra ára skeið. Er
mér ljúft að minnast allra þeirra
samverustunda okkar, og mæli
þar fyrir munn fjölmargra ann-
arra skipsfélaga okkar.
I erfiðu starfi sjómannsins stóð
Helgi sig mjög vel, hann stóð með-
an stætt var. Hann var helsjúkur,
þegar loks hann gekk í land.
Dauðastríð hans var strangt,
því tók Helgi af mikilli karl-
mennsku. Hann vissi strax að
hverju stefndi og að biðin yrði
ekki löng. Helgi var dulur maður,
flíkaði ekki tilfinningum sínum.
Hann lagði öllum gott til, ef til
hans var leitað, og vert er þar að
geta, hve mildur hann var öllum
börnum og æskufólki. Það fólk átti
góðan vin að, þar sem Helgi var.
Helgi kvæntist ekki og eignaðist
ekki börn sjálfur.
Helgi Helgason var fæddur 26.
sept. 1926, á Stórólfshvoli, Rang-
árvallasýslu. Foreldrar hans voru
þau heiðurshjón Oddný Guð-
mundsdóttir hjúkrunarkona og
Helgi Jónasson héraðslæknir og
alþingismaður þar eystra. Þau eru
bæði látin.
Helgi, sem var næstelstur
þeirra fjögurra bræðra, Jónasar,
Hrafnkels og Sigurðar, ólst upp á
miklu myndarheimili góðra for-
eldra.
Helgi lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum í Reykjavík 1948
og lögfræðiprófi frá Háskóla ís-
lands árið 1954. Helgi var
skarpgreindur maður, vel mennt-
aður og víðlesinn. Frístundum sín-
um eyddi hann vel flestum til
bókalesturs og valdi hann það
ævinlega, er best þótti á markaði
hverju sinni.
Og nú, þegar Helgi er látinn,
langt um aldur fram, er efst í
huga þakklæti fyrir liðnar sam-
verustundir, sem aldrei bar
skugga á.
Við Dóra þökkum vináttuna og
biðjum honum blessunar Guðs á
nýjum vegum.
Fari hann vel, frændi og vinur.
Sverrir Erlendsson
Það ljómaði af honum karl-
mennska og góðvild í senn, þessum
hávaxna og glæsilega unga manni,
sem ráðuneytisstjórinn í félags-
máiaráðuneytinu vísaði inn í
skrifstofuherbergi mitt í Arn-
arhvoli í nóvemberbyrjun 1954.
Maðurinn hét Helgi Helgason,
ungur lögfræðingur, sem ráðist
hafði til starfs í Stjórnarráðinu og
með góðfúslegu samþykki mínu
varð það afráðið að við skyldum
deila skrifstofuherbergi mínu,
a.m.k. fyrst um sinn, en sú skipan
hélst allt til þess að hann lét af
starfi sínu í árslok 1961. Ráðu-
neytisstjórinn bætti við, að nú
væri Helgi i minni góðu umsjá.
„Þú átt að taka þéttar í hendi,"
hrökk upp úr mér um leið og við
heilsuðumst, „í handtakinu leynist
manngerðin."
„Jæja, á strax að fara að ala mig
upp,“ svaraði Helgi og hló við.
„Það getur nú reynst þér erfitt,
svona er mitt handtak, hvort sem
í því er manngerð mín eða ekki.“
Ekki óraði mig fyrir því þá, hve
þetta með handtakið væri vafa-
söm trú eða að með okkur Helga
Helgasyni ætti eftir að takast sú
vinátta eins og hún gerist fegurst
í skáldsögum.
Helgi Helgason var fæddur á
Stórólfshvoli 26. sept. 1926, sonur
hjónanna Oddnýjar Guðmunds-
dóttur hjúkrunarkonu, og Helga
Jónassonar, læknis og alþm. Hann
varð stúdent frá MR 1948, en
stundaði hluta af menntaskóla-
námi sínu í MA. Hann tók lög-
fræðipróf 1954. Eftir emb.próf
starfaði hann um skeið sem lög-
Aðalsteinn Magnús
son — Minning
Fæddur 14. nóvember 1932
Dáinn 1. april 1982
Með hinu sviplega fráfalli Aðal-
steins Magnússonar eigum við á
bak að sjá einum af okkar dug-
mestu trúnaðarmönnum. Aðal-
steinn réðst til starfa hjá Lands-
banka Islands fyrir tæpum sjö ár-
um, fljótlega hóf hann afskipti af
félagsmálum, var það óneitanlega
mikill akkur fyrir starfsmannafé-
lagið að fá slíkan atorkumann til
starfa. Aðalsteinn var félags-
byggjumaður af lífi og sál og aðal-
driffjöður hvar sem hann lagði
hönd á plóginn, var hann ætíð
boðinn og búinn hvenær sem á
þurfti að halda. Hann átti einkar
gott með að tjá sig á mannamót-
um og má segja að hann hafi ætíð
verið hrókur alls fagnaðar. Ýttu
þessir kostir honum fram í for-
ustuliðið.
Það er jafnan skarð fyrir skildi
þegar slíkir menn falla frá fyrir
aldur fram. En minningin lifir
þótt maðurinn deyi, því orðstír
deyr aldrei.
Fyrir þau störf sem Aðalsteinn
Magnússon vann í þágu okkar fé-
lags, þakkar stjórn starfsmanna-
félags LÍ heilshugar og sendir frú
Erlu, ekkju hans, og börnum sam-
úðarkveðjur.
„Far þú í friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.“
Stjórn og trúnaðarmannaráð F'SLÍ
Enn á ný hefur góður drengur í
blóma lífsins verið kallaður á vit
æðri verkefna og horfið yfir móð-
una miklu.
Aðalsteinn hóf störf í Lands-
banka Islands fyrir tæpum sjö ár-
um eftir að hafa starfað í fjölda
ára við þungavinnuflutninga og
stjórn þungavinnuvéla. Það hafa
því verið mikil viðbrigði að koma
úr slíkri vinnu og hefja banka-
störf.
Kynni okkar Aðalsteins hafa
því ekki verið löng, en þó nógu
löng til að sjá að þar fór góður
drengur og hjálpsamur. Áðal-
steinn var ávallt hrókur alls fagn-
aðar og kímnigáfu hans fengum
við oft að kynnast bæði í starfi og
leik. Oft hefur verið sagt að slíkur
maður sé ómissandi á hverjum
vinnustað.
Við sem störfuðum með Aðal-
steini viljum með þessum fátæk-
legu orðum þakka honum innilega
fyrir samveruna og allar þær góðu
stundir er við áttum saman. Erlu
eiginkonu Aðalsteins og börnum
þeirra hjóna vottum við okkar
dýpstu samúð.
Starfsfólk Landshanka
íslands, Laugavegi 77.