Morgunblaðið - 19.05.1983, Síða 35

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. MAÍ 1983
Minning:
Júlíus Helga-
son Isafirði
Júlíus Helgason, rafvirkja-
meistari frá ísafirði, lést á Land-
spítalanum 11. maí sl. og verður
útför hans gerð í dag, fimmtudag
19. maí, frá ísafjarðarkirkju.
Júlíus fæddist 1. júlí 1921 á
Bíldudal. Foreldrar hans voru
hjónin Sigríður Jónasdóttir og
Helgi Þorbergsson, vélsmíða-
meistari. Júlíus ólst upp hjá for-
eldrum sínum á ísafirði þar sem
faðir hans starfaði sem vélgæslu-
maður hjá íshúsfélagi ísfirðinga,
en hann var einn af eigendum þess
fyrirtækis um tíma. Síðar rak
Helgi eigin vélsmiðju í mörg ár.
Hann var mikill hagleiksmaður og
þótti gott að leita til hans er lag-
færa þurfti eitt eða annaðhvort
sem um vélar eða áhöld var að
ræða.
Júlíus hóf nám í rafvirkjun hjá
Þórði Finnbogasyni, rafvirkja-
meistara á ísafirði. Eftir nokkur
ár að námi loknu hóf hann sjálf-
stæðan atvinnurekstur í iðninni
og stofnaði fyrirtækið Neista hf.
árið 1947 ásamt bræðrunum Ág-
úst og Kristjáni Leóssonum.
Rekstur fyrirtækisins var í
fyrstu fólginn í því að versla með
rafmagnsvörur og annast allskon-
ar viðgerðarþjónustu og verktaka-
starfsemi í þessari iðngrein. Voru
umsvif fyrirtækisins á stundum
allmikil og fjölgaði þá starfs-
mönnum nokkuð og gerðust sumir
þeirra meðeigendur í fyrirtækinu
og stóð svo um allmörg ár. Síðar
varð sú breyting á rekstrinum að
rafverktakastarfsemin dróst sam-
an og fækkaði þá eigendum þar til
stofnendur voru einir eftir og var
upp frá því nær eingöngu verslað
með rafmagnsvörur og margskon-
ar annan varning og lítillega sinnt
viðgerðum á rafmagnstækjum.
Alla tíð stjórnaði Júlíus Neista
hf. og rak fyrirtækið af miklum
stórhug og dugnaði, þar til hann
féll frá.
Reynsla Júlíusar á rafverktaka-
starfsemi var mikil og var oft leit-
að til hans er vanda bar að hönd-
um á ísafirði og nágrenni, var
hann ávallt fljótur til þó stundum
þyrfti að fara að vetrarlagi yfir
heiðar í misjafnri færð. Verkefnið
varð að leysa svo að hjólin gætu
farið að snúast og atvinnulífið
héldist í gangi, hvort sem bilunin
var um borð í skipi eða frystihús-
inu.
Júlíus var mikill félagshyggju-
maður og tók gjarnan mikinn þátt
í starfsemi hinna ýmsu félaga er
starfandi voru í bænum.
Hann var og varabæjarfulltrúi
fyrir Sjálfstæðisflokkinn 1962 og
síðar um nokkur ár.
Júlíus var mikill áhugamaður
um starfsemi KFUM á sínum
yngri árum og var mjög virkur
þátttakandi í þeim góða félags-
skap. Síðar gekk hann til liðs við
Skátahreyfinguna og studdi þá
starfsemi af einlægum áhuga og
má segja að þar hafi áhuginn
gengið í erfðir, því að aðalskáta-
foringinn á ísafirði er sonur hans
Kjartan.
Stangaveiðifélag ísfirðinga
naut góðs af starfsorku Júlíusar
og bar hann hag þess félags mjög
fyrir brjósti. Þar var hann ætíð
virkur félagi og lagði margt gott
Ólafur Jónsson
Minningarorð
Fæddur 24. mars 1903
Dáinn 10. maí 1983
í dag, fimmtudaginn 19. maí,
verður jarðsunginn frá Bústaða-
kirkju Olafur Jónsson, Háagerði
55.
Ólafur fæddist á Klafastöðum í
Skilmannahreppi. Foreldrar hans
voru Sigurborg Jónsdóttir og Jón
Ólafsson.
Árið 1926 var ólafur við kaupa-
mennsku á Varmá í Mosfellssveit,
en þá var hann 23 ára gamall. Þar
hlotnaðist honum sú gæfa að
kynnast eftirlifandi eiginkonu
sinni, Halldóru Bjarnadóttur, sem
er ættuð úr Húnavatnssýslu. Þau
voru gefin saman 14. maí 1927 og
fluttust þá til Reykjavíkur, þar
sem þau bjuggu allan sinn búskap.
Ólafur og Halldóra eignuðust 4
mannvænleg börn. Þau eru Sig-
urður, kvæntur Guðbjörgu Þor-
leifsdóttur; Sigrún, gift Hilmari
Guðmundssyni; Birgir, lést 1972,
hann var kvæntur Ólínu Þor-
steinsdóttur, og Einar, kvæntur
Ingibjörgu Jónsdóttur.
Ólafur stundaði margskonar
störf á sinni löngu starfsævi, en
lengst af hjá Pósti og síma, en þar
starfaði hann þar til hann fór á
eftirlaun sökum aldurs. Öll þau
störf, sem Ólafur tók að sér, vann
hann af miklum dugnaði og sam-
viskusemi.
í dag þegar Ólafur er kvaddur
hinstu kveðju minnist ég hans
með þakklæti í huga, og ég er
þakklátur forsjóninni fyrir að fá
að kynnast þeim hjónunum og
börnum þeirra, og hafa fengið að
njóta vináttu þeirra í gegnum ár-
in.
Ég og fjölskylda mín vottum
Halldóru, börnum hennar og öðr-
um ættingjum innilegustu samúð.
Þorl. Björnsson
Vill sprengja
CaUnia, Sikiley, 17. maí. AP.
ÍTALSKUR vísindamaóur, sem
stjórnaó hefur tilraununum til aó
beina hraunstraumnum úr Etnu í
annan farveg, hvatti í dag til aó
sprengt yrói aftur og í þetta sinn
meó enn öflugri sprengju.
Á Ítalíu er litið á þessa tillögu
vísindamannsins, Franco Barberis
prófessors, sem opinbera viður-
kenningu á því, að fyrri tilraunin
hafi mistekist. Menn greinir hins
aftur í Etnu
vegar nokkuð á um hvernig staðið
skuli að því að rjúfa gígbarminn,
vilja sumir nota við það stórvirk
vinnutæki en aðrir segja það ekki
gerlegt. Ekki verði við annað not-
ast en sprengiefni.
Það var sænskur sprengjusér-
fræðingur, sem stjórnaði fyrstu
tilrauninni, og þótti honum hún
ekki bera tilætlaðan árangur. Þá
voru notuð 400 kíló af sprengiefni.
til málanna. Hann hafði mikinn
áhuga á laxveiðum og fiskirækt á
vatnasvæðinu hér við Isafjarð-
ardjúp. Ég minnist þess er komið
var saman til að fagna þeim
áfanga er lokið var smíði á full-
komnum laxastiga í Laugardalsá.
Júlíus hafði lengi haft forystu um
að þetta verk yrði hafið og ég er
sannfærður um að framkvæmdir
hefðu dregist um nokkur ár ef
áhugi hans hefði ekki rekið á eftir.
Við vorum fimm félagar sem
byrjuðum „búskap„ á Blámýrum í
Laugardal fyrir 22 árum. Nú hafa
þrír af þessum félögum verið kall-
aðir til æðri tilveru og sannarlega
söknum við vinar í stað þegar Júlli
mætir ekki lengur þegar sinna
þarf bústörfum á Blámýrum.
Hann vildi hafa reglu á hlutunum
og gerði sér far um að fylgja því
eftir að hús og jörð héldust í góðu
formi.
Blámýrarferðirnar voru orðnar
margar á þessum árum og stutt
var í það að fullklára þær fram-
kvæmdir, sem fyrirhugaðar höfðu
verið.
Laugardalsbændur munu sakna
vinar við fráfall Júlíusar, því oft
þurftu þeir að leita til hans um
ýmiskonar fyrirgreiðslu vegna
vandamála er að höndum bar,
enda var honum ávallt ljúft að
verða að liði eftir því sem mögu-
leikar voru fyrir hendi.
Þeir voru orðnir margir sumar-
dagarnir er við Júlíus höfðum
dvalið saman við veiðar í Langa-
dals- og Laugardalsá um áratugi
ásamt konum okkar.
Margt var þá spjallað um lifið
og tilveruna þegar setið var heima
í hlýjunni í veiðihúsunum að lokn-
um veiðitíma dagsins. Laxinn veg-
inn og mældur og spáð í veiði og
veiðistaði næsta dags.
Þegar fór að vora vaknaði veiði-
áhuginn og hugurinn leitaði inn í
dalina, þá var farið að huga að þvi
hvenær heppilegast væri nú að
panta veiðidagana.
Það var að kvöldi 10. maí sl. sem
ég hringi til Júlíusar, sem þá var
staddur á Reykjalundi í endur-
hæfingu eftir erfið veikindi. Hann
var hress og kátur að vanda og
útlitið lofaði góðu um batnandi
heilsufar. Við ákváðum veiðidaga í
Laugardalsá í þessu símtali. Að
morgni næsta dags var hann allur
og mun því væntanlega renna á
þeim slóðum er við eigum öll fyrir
35
hendi að dvelja á að loknum
hinsta degi.
Það má segja að það hafi ekki
komið með öllu á óvart þó lífs-
þráður Júlíusar hafi slitnað með
svo skjótum hætti sem raun varð
á. Hann hafði um nokkur ár verið
veill fyrir hjarta og fór á sl. hausti
til Englands og gekkst undir að-
gerð til þess að fá bót við þessum
sjúkdómi. Afturbatavon var all-
mikil að aðgerð lokinni þó við erf-
iðleika væri að stríða, en nú var
tímaglasið runnið út og hann var
með skjótum hætti kallaður til
æðri tilveru. Það er mikill skaði
við fráfall vinar míns Júlíusar á
besta aldri, hann átti svo margt
ógert af áhugamálum sínum, en
enginn má sköpum renna.
Þann 31. maí 1945 stóð brúp-
kaupsdagur Júlíusar og Katrínar
F. Arndal, hjúkrunarkonu frá
Hafnarfirði. Hjónabandið hefir
því staðið í tæp 38 ár og veit ég að
á þessum degi upphófst góð sam-
búð og virðing af beggja hálfu,
nem fylgdi þeim alla tíð.
Þau eignuðust fimm börn og er
elstur Helgi, þá Sigríður Katrín,
Kjartan, Kristín og Haraldur.
Barnabörnin eru orðin 6 og hafa
þau veitt afa og ömmu marga
hamingjudaga.
Katrín mín, ég veit að það hefir
verið mikið á þig lagt síðustu
mánuði, en það er vissa mín að þín
innri ró hefir gefið þér styrk til að
axla þessa byrði með kjark og
æðruleysi. Einlægar samúðar-
kveðjur til ykkar allra með von
um að algóður Guð gefi ykkur
styrk á erfiðum stundum.
Guómundur Guðmundsson
SUPERSER gasofnar. - Þrælöruggir og einfaldir í meðförum.
Augnabliks upphitun. 3 stillingar á hita. Vandaðir öryggisrofar.
SUPERSER gasofnar henta vel í sumarbústaðinn og annars staðar þar
sem hita þarf húsakynni á skömmum tíma.
Verðið er ótrúlega lágt. — Leftið upplýsinga.
Teg. F-110
Grensásvegi 5, Sími; 84016