Morgunblaðið - 30.06.1983, Síða 21

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. JÚNÍ 1983
21
Nú þarf að vinna
upp glötuð ár
— eftir Birgi
Isl. Gunnarsson
Hjá Ráðningastofu Reykjavíkur
eru nú á fjórða hundrað manns
skráðir atvinnulausir auk fjölda
skólafólks, sem ekki hefur enn
fengið vinnu. Þetta er óvenju
slæmt ástand í upphafi aðal-
framkvæmdatíma á landinu.
Þetta erfiða ástand hlýtur að
minna okkur á að það gerist ekki
af sjálfu sér, að þær þúsundir
manna, sem koma munu á vinnu-
markaðinn á næstu árum fái at-
vinnu við sitt hæfi við arðbær
störf. Til að svo geti orðið þarf
fyrirhyggju og framsýni.
Allur kraftur úr virkjun-
ar- og iðjuframkvæmdum
Um mörg undanfarin ár hafa
hundruð manna fengið atvinnu á
vorin við uppbyggingu virkjana
auk þess mannfjölda, sem hefur
haft slík störf að fastri atvinnu.
Ástæða þess er að sjálfsögðu sú að
stjórnvöld, bæði viðreisnarstjórn-
in og ríkisstjórnin 1974—1978,
höfðu það á stefnuskrá sinni að
nýta orkuna í fallvötnum landsins
til að auka þjóðartekjur og stuðla
að aukinni velmegun í landinu.
Síðustu ár hafa úrtölumenn í Al-
þýðubandalaginu stjórnað þessum
málum með þeim afleiðingum að
undirbúningur að nýtingu orkunn-
ar er svo skammt á veg kominn, að
í rauninni liggur ekki annað fyrir
en að virkja fyrir heimamarkað,
sem eykst hægt og sígandi. Allur
kraftur er nú úr framkvæmdum á
sviði orku- og stóriðjumála og
þarf því nú að snúa við blaðinu.
Þróun í mannafla
Á meðfylgjandi línuriti má sjá í
grófum dráttum, hver þróunin
hefur orðið í mannafla, mælt í
ársverkum að meðaltali, sem
starfað hefur við byggingu virkj-
ana og aðalflutningsvirkja raf-
magns frá árinu 1966. Það ár hófst
bygging Búrfellsvirkjunar og síð-
an komu Sigölduvirkjun og
Hrauneyjafossvirkjun. Aðalverk-
efni á þessu sviði í ár eru bygging
Birgir ísl. Gunnarsson
„Hins vegar liggur sá
þáttur alveg eftir, sem
snýr að nýtingu orkunn-
ar. Það þýðir ekkert að
virkja, ef enginn veit
hvað á að gera við raf-
orkuna. Þess vegna þarf
að snúa sér að því af
krafti að byggja upp iðn-
að, sem nýtt geti þá
orku, sem við með góðu
móti getum virkjað í
landinu.“
Sultartangastíflu og Kvíslar-
veitna á Þjórsársvæðinu. Þá verð-
ur unnið við Suðurlínu og reiknað
er með að framkvæmdir hefjist
við Blönduvirkjun síðar í sumar.
Tölurnar á línuritinu segja þó
ekki nema hálfa sögu, því að á ár-
unum fram yfir 1980 var ávallt
stór hópur fólks, sem vann við
framkvæmdir í orkufrekum iðnaði
eða á bilinu 200—300 manns (mið-
að við ársverk að meðaltali). Þessi
ársverk skiptust einnig mjög mis-
jafnlega niður á árið, þar sem að-
alframkvæmdatíminn er sumarið
og í júlímánuði hefur ávallt verið
mesti mannfjöldi við þessi verk-
efni.
Orkynýtingin
Nú þarf að snúa við blaðinu í
þessum efnum. Það er einkenni
framkvæmda á þessu sviði að þær
þarfnast mikils og vandaðs undir-
búnings, sem tekur langan tíma.
Að því er virkjunarmálin snertir
stöndum við vel að vígi í þeim efn-
um. Blönduvirkjun er tilbúin til
útboðs og rannsóknir vegna
Fljótsdalsvirkjunar og frekari
virkjana á Þjórsársvæðinu eru í
fullum gangi.
Hins vegar liggur sá þáttur al-
veg eftir, sem snýr að nýtingu
orkunnar. Það þýðir ekkert að
virkja, ef enginn veit hvað á að
gera við raforkuna. Þess vegna
þarf að snúa sér að því af krafti að
byggja upp iðnað, sem nýtt geti þá
orku, sem við með góðu móti get-
um virkjað í landinu.
Á Orkuþingi 1981 flutti aðstoð-
arforstjóri Landsvirkjunar, Jó-
hann Már Maríasson, fróðlegt er-
indi, þar sem hann m.a. gerði
grein fyrir mannaflaþörf í raf-
orku- og stóriðjuframkvæmdum
til aldamóta. Forsendur voru þær,
að fimm stór raforkuver yrðu reist
á því tímabili og haldið yrði áfram
uppbyggingu orkufreks iðnaðar í
sarmræmi við aukna raforku-
framleiðslu. Niðurstaða hans
varðandi mannafla til raforku-
framkvæmda var sú, að á tímabil-
inu 1981—2000 myndu um 500
manns hafa atvinnu af þessum
framkvæmdum á ári og ef stór-
iðjuframkvæmdir voru teknar
með, þá myndu um 900—1000
manns hafa atvinnu af þessari
byggingarstarfsemi. Ljóst er því
að mikið vantar á að þetta hafi
gengið eftir, en nú er að breyta um
stefnu og setja kraft í þcnnan
mikilvæga þátt í okkar þjóðam'n.
Birgir ísl. Gunnarsson er alþingis-
maður fyrir Sjilfstædisflokkinn í
Reykjavíkurkjördæmi og formaöur
stjóriðjunefndar.
Þetta línurit sýnir, hve dregið hefur úr mannafla við virkjunarframkvæmdir undanfarin ár. Ef staðið hefði verið að
virkjunar- og iðjumálum af framsýni, væri nú mun meira fólk að störfum í þessari grein og atvinnuleysi skólafólks og
annarra mun minna.
Sparneytnir bílar þurfa
ekki að vera þröngir
og óþægilegir. Það
sannar MAZDA 323
BILABORGHF
Smiöshöföa 23, sími 812 99.
Rúmbesti bíllinn í sínum
stærðarflokki!
Mazda 323 hefur meira rými, þægindi og betri búnað
en sambærilegir bílar og umfram allt er hann ótrúlega
sparneytinn. Eftirtalinn búnaður fylgir öllum gerðum:
Stillanleg hæd á framsæti - Litað gler i rúðum ■ Rúllubelti
• Öryggisljós að aftan • 60 ampera rafgeymir • Quarts
klukka • Niðurfellanlegt aftursæti í tvennu lagi • 3 hraða
rúðuþurrkur • Tauáklæði á sætum ■ Bensínlok og farangurs-
geymsla opnanleg innan frá • Halogen framljós • Stokkur milli
framsæta ■ Farangursgeymsla klædd í hólf og gólf ■ 3 hraða mið-
stöð Útispegill stillanlegur innan frá og fjölmargt fleira. Enn*
fremur er þurrka og sprauta á afturrúðu í Hatchback gerðum.
Nú eftir lækkun innflutningsgjalds, þá er MAZDA 323
á ótrúlega hagstæðu verði:
MAZDA 323 1.3 DX 3 dyra Kr. 245.000
MAZDA 323 1.3 DX 5 dyra Kr. 249.500
MAZDA 323 1.3 DX Saloon Kr. 262.300