Morgunblaðið - 19.07.1983, Blaðsíða 28

36
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 19. JÚLÍ 1983
+
RAGNARPÁLSSON,
fyrrverandi bóndi,
Arbce, Mýrasýalu,
andaöist 16. júlí í sjúkrahúsinu á Akranesi. Úttörin fer fram frá
Borgarneskirkju kl. 2.00 e.h. laugardaginn 23. júlí.
Aðatandendur.
t
Eiginkona min, móöir okkar og amma,
Aslaug þorleifsdóttir,
Tangagötu 26, ísafirði,
andaöist 13. júlí.
Kjartan Brynjólfsson,
börn og barnabörn.
+
Eiginmaöur minn,
DAVÍO ÁRNASON,
fyrrum stöövarstjóri,
Eskihlfð 12,
andaöist 17. júlí.
Þóra Steinadóttir.
1 Systir mín. h
BJÖRG STEINER,
andaöist 12. júlí i Fredriksberg-spitala í Kaupmannahöfn.
Jaröarförin hefur fariö fram. Fjóla Jónsdóttir.
+
Tengdafaöir minn,
ÍSLEIFUR HANNESSON,
Fögrubrekku 11, Kópavogi,
andaöist i Hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíö i Kópavogi, sunnudaginn
17. jútí.
Fyrir hönd barnabarna og annarra vandamanna,
Tómas Óskarsson.
Minning:
Páll S. Pálsson
hæstaréttarlögmaður
Vinarkveðja
í dag kveð ég vin minn og fé-
laga, Pál S. Pálsson, eða Palla eins
og hann vildi láta kalla sig. Ég
ætla með fáum orðum að minnast
hans, okkar kynni hófust í
Lionsklúbbi Reykjavikur, síðan
urðu kynni okkar meiri og betri,
við höfðum svipuð áhugamál, fé-
lagsstarfsemi, hestamennsku o.fl.
Hann átti marga góða hesta um
dagana og hafði gott lag á hestum
enda ferðaðist hann mikið um
landið á hestum og fór marga
svaðilförina norður Arnarvatns-
heiði o.fl. Palli var félagsmaður
hinn mesti enda ræðumaður mik-
ill, talaði íslensku sérlega vel,
hann hafði frá miklu að segja og
sagði skemmtilega frá og var hann
hrókur alls fagnaðar í vinahópi,
hann naut sín best þegar hann var
að segja okkur strákunum
skemmtilegar sögur og þegar
hann hafði nógu marga áheyrend-
ur þá var Palli í essinu sínu. Hann
var snyrtimaður svo af bar enda
tekið eftir því hve vel hann var
ávallt klæddur hvort sem var í
samkvæmi eða á hestum. Við Palli
töluðum saman næstum því á
hverjum degi sl. 15 ár, það leið
varla sá dagur að við hringdum
ekki hvor í annan.
Við ferðuðumst mikið saman
bæöi innan lands og utan, sjaldan
hef ég séð honum líða betur en
norður í sínum heimahögum við
Laxá á Ásum, þvi laxveiðimaður
var hann með afbrigðum og notaði
aðeins flugu, annað kom ekki til
greina hjá Palla, því sportmaður
var hann fram í fingurgóma.
Hann hafði alveg einstætt minni
og var hann geysilega vel að sér í
íslenskum fornsögum, þá var hann
frábært skáld og liggja margar
skemmtilegar vísur eftir hann,
einnig kunni hann mikið af ljóðum
eftir okkar bestu ljóðskáld og fór
sérstaklega vel með þau. Hann
kvæntist eftirlifandi konu sinni
Guðrúnu Stefánsdóttur 1945 og
eignuðust þau 8 myndarleg börn,
sem öll eru á lífi og uppkomin. Son
átti Palli áður en hann giftist
Guðrúnu, Hlöðver en hann býr í
Bandaríkjunum og vissi ég að
mikill kærleikur var á milli
þeirra. Hann er nú meðal virtustu
stjörnufræðinga í Bandaríkjun-
um. Ekki get ég lokið við kveðju
þessa án þess að minnast þess hve
vel var tekið á móti mér þegar ég
kom í Steinnes til Palla og Guð-
rúnar, þar var ávallt opið hús og
veitt vel. Að lokum votta ég Guð-
rúnu, börnum og barnabörnum og
öllum ættingjum mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Megi Guð
styrkja ykkur í sorg ykkar.
„Deyr fé
deyja frændur
deyr sjálfr it sama;
en orðstír
deyr aldregi
hveim sér góðan getur.“
Birgir Þorvaldsson
Tveir af virtustu lögmönnum
þessa lands eru látnir með stuttu
millibili.
Jón E. Ragnarsson hæstarétt-
arlögmaður lést um aldur fram, og
nú er Páll S. dáinn. Að sumu leyti
kom það ekki á óvart. Það var
fimmtudaginn 26. maí að Páll átti
að flytja mál hjá Hæstarétti að
hann kom ekki. f stað hans kom
Páll Arnór sonur hans og til-
kynnti að faðir hans hefði fengið
hjartaáfall og væri á sjúkrahúsi.
Þetta var líkt Páli. Hann var
aldrei svo sjúkur að hann vissi
ekki að hann átti að mæta í
Hæstarétti. Því miður reyndist
sjúkdómurinn erfiðari en við var
búist í fyrstu, því Páll komst ekki
til meðvitundar eftir þetta.
Páll S. var ættaður úr Húna-
þingi, aðrir munu vafalaust fjalla
um ættir hans, en mér er kunnugt
um að Páll S. var alltaf trúr sínu
heimahéraði. Það var sorglegt að
þetta vor tókst honum ekki að
opna Laxá i Ásum eins og venju-
lega.
Ég hafði kynnst Páli S. lítillega
en vinátta okkar hófst að marki
þegar ég hóf störf hjá Hæstarétti.
Þar bar aldrei skugga á öll þessi
ár. Alltaf birti yfir þegar Páll S.
kom, sem var oft.
+
Eiginkona mín, móöir og tengdamóöir,
ULRICA MARGARETA AMINOFF,
HKöarvegi 56,
lést i Landspítalanum 14. júlf.
ingimundur Stafónason,
Blanca Ingimundardóttir, Vilhjálmur Guömundsson,
Helga Ingimundardóttir, Árni Jóhannesson,
Jan Ingimundarson, Guörún Garöarsdóttir.
+
Móöir okkar,
GUÐFINNA ARNFINNSDÓTTIR,
frá Flafeyri,
Framnesvegi 44,
lést í Landakotsspítala, laugardaginn 16. júlí.
Brynhildur Stefánsdóttir,
Kjartan Stefánsson,
Ingibjörg Stefánsdóttir,
Hallur Stefánsson,
Lóa Stefánsdóttir.
+
Útför eiginmanns míns, fööur, tengdafööur og sonar,
GUNNLAUGS PÁLSSONAR,
arkitekts,
fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 21. júlí kl. 13.30.
Áslaug Zoöga,
Geir Gunnlaugsson, Jónína Einarsdóttir,
Páll Gunnlaugsson, Hrafnhildur Óttarsdóttir,
Helgi Gunnlaugsson, Hólmfríöur Gunnlaugsdóttir,
Páll Kristjánsson.
+
Eiginkona mín,
GUDMUNDÍNA ÞÓRUNN KRISTJÁNSDÓTTIR,
Innra-Ósi, Steingrfmsfiröi,
Öldutúni 4, Hafnarfiröi,
veröur jarösungin frá Fossvogsklrkju, miövikudaginn 20. júlí
kl. 13.30. Jarösett veröur i Hafnarfjaröargaröi. Blóm vinsamlegast
afþökkuö, fyrir mína hönd og annarra vandamanna.
Siguröur Tryggvi Arasoti.
+
Eiginkona mín, móöir okkar, tengdamóöir og amma,
JAKOBÍNA KRISTJÁNSDÓTTIR,
Hátúni 10 a,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju, miövikudaginn 20. júlí kl.
10.30.
Ólafur Pátusson,
Anný Ólafsdóttir,
Kristján Ólafsson, Þórunn Friöriksdóttir
og barnabörn.
+
Þökkum auösýnda samúö viö andlát og útför móöur minnar,
ömmu okkar og systur
RAKELAR Á. GÍSLADÓTTUR,
Ijósmóöur,
Suöurgötu 38, Keflavík.
Fyrir mína hönd, dætra minna og systkina hinnar látnu,
Hafrún Albertsdóttir.
Páll stofnaði lögmannsskrif-
stofu að Bergstaðastræti 14, sem
fljótlega vann sér gott álit. Ekki
síst leituðu til Páls S. bændur víða
af landinu, sem þótti hlutur sinn
fyrir borð borinn. Þar kippti Páli í
kynið. Ég held að á engan sé hall-
að þó ég segi að í slíkum málum
stóð enginn Páli S. framar. Þessu
fylgdu oft ferðalög. Eitt slíkt stóð
fyrir dyrum í vor, en féll niður
vegna veikinda Páls. í svona ferð-
um var Páll í essinu sínu.
Synir Páls S., þeir Stefán og
Páll Arnór komu til starfa á
skrifstofu föður síns, er þeir höfðu
lokið lagaprófi. Skrifstofan heldur
því áfram störfum. Þó höfðingi sé
fallinn er þess að vænta að merki
hans verði haldið á lofti.
Ég vil fyrir mig og allt starfslið
Hæstaréttar þakka Páli S. sam-
starfið á liðnum árum. Fallinn er
einn af virtustu og bestu lög-
mönnum þessa lands. Mér finnst
að það verði langt þangað til að
Hæstiréttur verði sá sami.
Ég votta frú Guðrúnu og afkom-
endum samúð mína.
Björn Helgason
Nú er Páll Sigþór Pálsson,
hæstaréttarlögmaður hefur kvatt
þetta tilverustig, vakna margar
minningar og hugsanir um
óvenjulegan mann.
Leiðir okkar Páls S. lágu fyrst
saman í lagadeild H.í. Við tókum
saman fyrrihlutapróf í lögfræði
vorið 1943 og seinni hlutann vorið
1945 og vorum þeir einu í okkar
hóni, sem fylgdust þannig að í
gegnum lagadeildina öðruvísi en
aðrir með því að eyða 2 árum í
seinni hlutann, en venja var þá að
ljúka honum á 3—4 árum. Páll S.
hafði verið við kennslustörf jafn-
framt námi sínu og vildi hespa því
af á sem stystum tíma — eins og
var eitt af einkennum hans um
flest verk. Enda þótt hann væri
kennari af guðs náð og elskaður
sem slíkur, þá vildi hann geta snú-
ið sér að lögmannsstörfum, svo
fljótt sem verða mátti. Ástæður
mínar voru allt aðrar, eða þær, að
blinda vegna alvarlegs augnsjúk-
dóms tafði fyrir háskólanámi
mínu í tvö ár og til þess að ná í
samstúdenta mína varð ég að
hraða námi mínu meir en ella.
Þannig voru við e.t.v. snögg-
soðnari í ýmsum greinum lögfræð-
innar en við hefðu kosið síðar.
Hins vegar mun þetta naumast
hafa komið að sök hjá Páli S.
í lögfræðinni reynir á sitt hvað
annað en það, sem bækur og doð-
rantar geta miðlað, sem segja má
að sé fremur einkenni þess starfs
og töfrar svo sem réttsýni, mann-
úð, gæska og mannvit. Þess vegna
er starfið meira heillandi en ella.
Þessa eiginleika spilaði Páll S.
hiklaust og létt á, þeir voru honum
eðlislægir, en hann var auk þessa
góður leikari og með afbrigðum
snöggur að átta sig á aðalatriðum
hvers máls, stálminnugur, vel gef-
inn og lék sér með mæki hins
mælta máls af orðsins kynngi.
Við áttum lengi samleið sem
vinir og líka sem andstæðingar.
Hann var ráðhollur og úrræðagóð-
ur og það var gott að eiga hann að.
Mér eru minnisstæð orð hans
frá því við tókum fyrst tal saman.
Þá skaut ættfræðinni upp í kolli
Páls, er hann sagði með nokkrum
valdsmannssvip, sem brá stundum
fyrir: „Já, þú ert Húnvetningur
eins og ég,“ og svo bætti hann við:
„Veistu, að ef menn eru ættaðir úr
fleiri en einu byggðarlagi og
Húnaþing er eitt þeirra, þá skaltu
taka eftir því, að undantekn-
ingarlaust nefna þeir húnvetnsku
arfleiðfðina fyrst, enda segist Jón-
as á Hriflu aldrei hafa hitt
heimskan Húnvetning." ,
Hins vegar voru bláþræðir í
þessu hjá Páli. Auðvitað var ég
Reykvíkingur, enda þótt föðurætt
mín væri úr Svínadal í Austur-
Húnavatnssýslu og ættir Páls S.
úr Skagafirði og Eyjafirði, þótt
hann hefði fæðst og alist upp á
Sauðanesi i Torfalækjarhreppi í
Húnaþingi. En þá vitnaði hann til
orða Grettis og sagði: „Fjórðungu
bregður til fósturs."
Við tveir vinir Páls S. vorum um
daginn að spjalla saman um þá
þætti, sem persónuleiki hans er
tvinnaður úr. Við vorum sammála