Morgunblaðið - 10.09.1983, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 10. SEPTEMBER 1983
33
Spjallað um útvarp og sjónvarp
„Það fer að líða að því að æðsti-
presturinn fái Lenínorðuna“
— eftir Ólaf
Ormsson
18. ágúst síðastliðinn voru 197
ár liðin frá því að Reykjavík
hlaut kaupstaðarréttindi. Þess
var minnst með hátíðardagskrá
sem stóð í vikutíma og var mikið
um dýrðir í borginni. Á Lækjar-
torgi var haldin útiskemmtun
þegar loks sá til sólar eftir lang-
varandi rigningarkafla.
Skemmtunin var á vegum borg-
arinnar í samvinnu við SATT,
Samtök alþýðutónlistarmanna
og tónskálda. Miðborgin var
blómum skrýdd og ungar blóm-
arósir á hverju götuhorni í mið-
bænum og í Áusturstræti. Sjón-
varpsmenn mættu á staðinn með
tæki sin og tóku upp efni í hálf-
tíma þátt sem sjónvarpið sýndi
föstudagskvöldið 2. september,
„í tilefni dagsins" hét þátturinn.
Stórhljómsveit Gunnars Þórð-
arsonar lék þar nokkur lög af
hreinni snilld og Sverrir Guð-
jónsson, söngvari hljóm-
sveitarinnar, stal næstum sen-
unni. Hann hefur sennilega aldr-
ei sungið betur en einmitt um
þessar mundir. Unglinga-
hljómsveitin Kikk spilaði nokk-
ur lög og er greinilega enn á
„bílskúrsstiginu" ef þannig
mætti að orði komast. Krakk-
arnir þurfa að æfa sig rækilega í
bílskúrnum áður en þau láta frá
sér heyra opinberlega. Hinir
kunnu og vinsælu þjóðlaga- og
vísnasöngvarar Bergþóra Árna-
dóttir og Árni Johnsen sungu
þekkta Reykjavíkurslagara og
því miður tóku fáir áhorfendur á
útiskemmtuninni undir áskoran-
ir þeirra að syngja með. Hefði
ekki komið til framlag frábærr-
ar hljómsveitar Gunnars Þórð-
arssonar hefði þessi útisamkoma
einna helst minnt á útfarar-
samkomu.
Ég hlustaði á fróðlega frásögn
Guðmundar Arnlaugssonar,
fyrrverandi rektors Menntaskól-
ans í Hamrahlíð, er hann flutti
af för íslenskra skákmanna á
Olympíuskákmótið í Argentínu
árið 1939 í þættinum „Út og suð-
ur“ í útvarpi síðastliðinn sunnu-
dagsmorgun, 4. september, f um-
sjá Friðriks Páls Jónssonar.
Þetta var fyrri hluti frásagnar-
innar, síðari hlutinn verður
fluttur sunnudaginn 11. sept-
ember. Frásögnin hófst þar sem
* íslenska skáksveitin, skipuð
Ásmundi Ásgeirssyni, Baldri
Möller, Jóni Guðmundssyni, Ein-
ari Þorvaldssyni og Guðmundi
Arnlaugssyni heldur utan með
Selfossi, skipi Eimskipafélags
íslands, áleiðis til Belgíu og það-
an með öðru skipi fyrst til Bras-
ilíu og þaðan til Argentínu í sól-
skini og fögru veðri. Guðmundur
segir skemmtilega frá og er frá-
sögnin lifandi og fróðleg. Guð-
mundur kemur víða við og lýsir
t.d. vel einstökum þátttakendum
á þessu Olympíuskákmóti, þjóð-
lífi í Suður-Ameríku, sérstæðum
byggingum og landslagi.
Á dagskrá útvarpsins sunnu-
daginn 4. september var smá-
saga, „Á Mímisbar" eftir önnu
Maríu Þórisdóttur. Sagan var
flutt síðdegis í lok kaffitímans. I
stuttu máli sagt: Smásagan
fjallar um fertuga Reykjavíkur-
frú sem er húsmóðir og skrif-
stofudama og orðin leið á eigin-
manninum sem er sögukennari.
Hún fer að venja komur sínar á
Mímisbar á Hótel Sögu í von um
að kynnast huggulegum manni,
helst frímúrara að manni skilst.
Þegar komið er fram í miðja
sögu er fátt sem vekur athygli og
ég tel að meira hefði mátt fá út
úr annars ágætum efnivið. Sag-
an er þokkalega skrifuð en að
mínu áliti hálf misheppnuð.
Sunnudagshugvekju í sjón-
varpi þennan sunnudag flutti
Jón Hjörleifur Jónsson, prestur
aðventista. Hann ræddi um trú-
leysið á okkar tímum, heim í
fjötrum stríðsótta og hervæð-
ingar og þá nauðsyn að mann-
kynið fylgi Guði á tímum erfið-
leika í samskiptum þjóða. Orð i
tíma töluð.
Árni Böðvarsson er ekki leng-
ur umsjónarmaður þáttarins
„Daglegt mál“ í útvarpi. Hann
hefur verið með þennan þátt í
fjölmörg ár og nú þegar hann
hættir er engu líkara en að mað-
ur sakni heimilisvinar sem hefur
brugðið sér í langt ferðalag og
óvíst er hvenær komi aftur.
Spjall Árna Böðvarssonar um ís-
lenskt mál var sérstaklega líf-
legt og skemmtilegt. Nýr um-
sjónarmaður þáttarins er Erl-
ingur Sigurðsson og fyrstu kynni
af honum benda til að hann láti
sér verulega annt um íslenska
tungu og vonandi láta hlustend-
ur til sín heyra og senda hinum
nýja stjórnanda þáttarins um
daglegt mál nokkrar línur.
Eftir kvöldfréttir þriðjudag-
inn 6. september kom ólafur
Haukur Símonarson að hljóð-
Guðmundur Arnlaugsson
Vilhjálmur Einarsson
Ólafur Haukur Símonarsson
nemanum og sagði börnunum
sögu fyrir svefninn. Hér er kom-
in saga af þeim kunnu fígúrum
Hatti og Fatti sem ólafur hefur
áður sagt frá í ágætum textum
við Iög sín. Höfundur er rétt að
byrja lestur sögunnar og margt
skýrist í næstu lestrum en fyrsti
kafli er virkilega skemmtilegur
og ævintýralegur t.d. þegar Jón-
atan Lifrasproti, foringi flug-
sveitar sem sveimar yfir Höfn í
Hornafirði, kemur við sögu og
landnemavagninn sem svífur í
þrjú þúsund feta hæð og farþeg-
ar um borð hafa ekkert þarf-
legra að gera en að stunda morg-
unleikfimi.
„Athafnamenn á Austurlandi"
heitir þáttur sem Vilhjálmur
Einarsson, skólameistari á Eg-
ilsstöðum, stjórnar, og hefur
verið á dagskrá í útvarpi af og til
á miðvikudögum í sumar. Síð-
astliðið miðvikudagskvöld var
Ólafur M. Ólafsson, útgerðar-
maður á Seyðisfirði, gestur
Vilhjálms í þættinum. Útgerðar-
maðurinn rakti nokkuð ítarlega
sinn feril frá því að hann var
unglingur í Eiðaskóla og fram á
daginn í dag. Hann var ungur
maður á vetrarvertíðum í Kefla-
vík og tók um sumur fyrir aust-
an þátt í íþróttum ásamt þeim
bræðrum Tómasi Árnasyni og
Vilhjálmi Árnasyni. Síðar kom
alvara lífsins og Ólafur keypti
fyrsta Gullverinn fyrir um það
bil tuttugu og fimm árum. Út-
gerðarmaðurinn sagði frá síldar-
árunum og því mikla ævintýri
sem þá var í gangi dag hvern, og
sagði frá atvinnumálum á Seyð-
isfirði þar sem öflugt atvinnulíf
hefur verið rekið árum saman og
ekkert volæði ríkjandi þó svo að
fiskurinn i sjónum hafi stundum
næstum horfið. Dugandi
athafnamenn eins og Ólafur M.
Ólafsson, hafa löngum verið
atvinnulífi í litlum sjávarþorp-
um bjargvættir og án forystu
þeirra og dugnaðar er hætt við
að atvinnuleysi og skortur gerði
vart við sig. Vilhjálmur heldur
vonandi áfram að kynna fyrir
útvarpshlustendum drífandi at-
hafnamenn á Austurlandi. Það
er orðið fremur sjaldgæft að
heyra í fjölmiðlum annað en
barlóm þegar rætt er við
atvinnurekendur og þess vegna
er það skemmtileg tilbreyting að
heyra í bjartsýnismönnum á
borð við ólaf M. Ólafsson.
„Fontamara" heitir nýr ítalsk-
ur framhaldsmyndaflokkur í
fjórum þáttum, sem hóf göngu
sína í sjónvarpi síðastliðið mið-
vikudagskvöld. Þættirnir gerast
á fyrstu valdaárum fasista, að
mestu í þorpinu Fontamara á
Mið-Ítalíu. Fyrsti þátturinn
byrjaði þar sem bæjarbúar eru
úti á torgi að skemmta sér. Hóp-
ur guðleysingja truflar skyndi-
lega veisluna. Þeir eru með
tjóðraðan asna klæddan í prests-
hempu í eftirdragi og halda með
hann upp í kirkjuturn og láta
þar eins og óðir menn. Fátækt er
mikil í þorpinu og þorpsbúar
bitrir út í yfirvöld vegna al-
menns skepnuskapar í garð íbú-
anna: „Hleypið þeim ekki inn,
þær bera lús á sér,“ segir lítill
sköllóttur embættismaður í
þorpinu þegar hópur kvenna ger-
ir tilraun til að ná tali af yfir-
völdum og krefjast réttlætis.
Drykkjarvatn í þorpinu er óhæft
til notkunar og í þessum jarð-
vegi dafna fasistar og segir frek-
ar af því í næstu þáttum. Fram-
haldsmyndaflokkurinn fer vel af
stað og sjónvarpsáhorfendur
munu líklega bara sætta sig við
að hann komi í stað Dallas fram
í miðjan októbermánuð.
Fréttin af óhæfuverki Sovét-
manna, þegar þeir skutu niður
suður-kóreönsku Boeing-þotuna
í síðustu viku, hefur mikið verið
í fréttum fjölmiðla þessa dag-
ana. Fram hefur komið einróma
fordæming á verknaðinum á
Vesturlöndum og ekki nokkur
maður dregið í efa að Sovétmenn
skutu niður suður-kóreönsku
þotuna nema æðstiprestur ís-
lenskra jazzgeggjara, Jón Múli,
sem sagði í blaðaviðtali að ára-
tugir væru liðnir síðan hann
hætti að taka mark á lygaáróðri
handarískra stjórnvalda. Æðsti-
prestur jazzgeggjara er sem
kunnugt er þulur við Ríkisút-
varpið. Mikið held ég að maður-
inn kunni vel við sig sem frétta-
skýrandi Moskvuútvarpsins þar
sem hann gæti athugasemda-
laust flutt fagnaðarboðskap
kommúnismans eða fréttir frá
Póllandi af „kaþólskum gagn-
byltingarsveitum, auðvaldsag-
entum og fasiskum ruslaralýð,
sem vaðið hefur uppi í nafni
Samstöðu" eins og þulur orðaði
það sjálfur í viðtali við íslenskt
dagblað. Það fer að líða að því að
æðstipresturinn fái Lenínorð-
una, sovéska orðunefndin gleym-
ir ekki sínum mönnum.
[Opidídagtil kL4]
HAGKAUP
Skeifunni15