Morgunblaðið - 12.02.1984, Blaðsíða 4

52
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. FEBRÚAR 1984
Stefiium að því að
verða atvinnumenn
í bransanum
— segja hinir bráöhressu og efnilegu tónlistarmenn
í hljómsveitinni Icelandic Seafunk Corporation
Þeir eru líflegir, átta talsins, sá yngsti 16 ára og sá elsti 23ja ára. Þeir skrafa saman um hljóma, útsetningar og
annað, sem blaðamaður kann ekki að skilgreina, þar sem þeir sitja á veitingahúsinu Horninu og sötra heitt
súkkulaði og capuchino með súkkulaðispæni. Einn borðar pizzu, það er Pétur.
Hann er umboðsmaður hljómsveitarinnar Icelandic Seafunk Corporation, sem blaðamaöur hitti að máli einn
snjóþungan eftirmiðdag nú fyrir skömmu.
Viljum ekki apa stílinn
eftir öðrum
Eruð þið að stæla Mezzoforte?
„Nei, við erum alls ekki að
stæla Mezzofortel," segir Styrmir
hljómborðsleikari. „Við spilum
fusion-tónlist, sem er samskonar
tónlist og Mezzoforte spilar, en
við erum alls ekki að stæla þá.
Seafunkið og Mezzoforte eru einu
íslensku hljómsveitirnar, sem við
vitum til að spili þessa tegund
tónlistar og því er kannski eðli-
legt að fólki finnist þetta vera
sami hluturinn. Strákarnir í
Mezzoforte eru samt sem áður í
miklu uppáhaldi hjá sumum
okkar.
Við getum að sjálfsögðu ekki
neitað því að við verðum fyrir
áhrifum frá öðrum fusion-
hljómsveitum, en við eigum enga
ákveðna fyrirmynd og viljum öðl-
ast okkar eigin stíl, en ekki apa
hann eftir öðrum hljómsveitum."
Hafið þið allir lært að leika á
hljóðfæri?
Þegar strákarnir hafa fengið
nóg af gríninu, snúum við okkur
aftur að alvarlegri málefnum og
Hákon gítarleikari segir: „Við
viljum einfaldlega spila instrú-
mental tónlist. Við viljum láta
hljóðfærin tala og einbeita okkur
að þeirri tjáningu og túlkun sem
þau gefa möguleika á.“ Félagarnir
eru ánægðir með þetta svar og
segja Hákon einstaklega vel gef-
inn ungan mann.
Hver semur tónlistina sem þið
spiliö?
„Við, auðvitað!" heyrist ein-
róma. „Öll tónlist sem við spilum
er samin af meðlimum hljóm-
sveitarinnar og þannig verður það
meðan við spilum saman. Pró-
grammið okkar núna er eftir Há-
kon, Styrmi og Einar Braga."
Þá er ekki annað til ráða
en að stökkva upp í
næsta strætó
Og þá liggur beinast við að spyrja
koma. Ég fæ hugmyndir á mjög
ótrúlegum stöðum, eina fékk ég til
dæmis þegar ég þurfti að skreppa
á afvikinn stað, hm ... en ég vil
helst ekki fara nánar út í það.“
Hvernig gengur samstarfið hjá
ykkur?
„Það gengur vel. Við erum að
vinna saman að því að skapa góða
og vandaða tónlist, það er sameig-
inlegur metnaður okkar og við
eigum það allir sameiginlegt að
tónlistin skipar stærstan sess hjá
okkur. Samstarfið getur eiginlega
ekki verið öðruvísi en gott, þegar
við stefnum allir að því sama og
þar að auki sameiginlega, sem er
kannski mikilvægast. Að sjálf-
sögðu koma upp smávægileg
vandamál öðru hvoru, en þau eru
ávallt leyst fljótt og snöfurmann-
lega. Þegar fleiri en einn aðili er
til staðar, er óhugsandi að ekki
komi til smáárekstra öðru hvoru.
Það er mesta furða hve vel sam-
starfið gengur, því að eðlisfari er-
um við mjög ólíkir."
Hljómsveitin Icelandic Seafunk Corporation, ásamt vini sínum og aðstoð-
armanni Abdou, sem er frá Casablanca í Marokkó. Efstur stendur Þor-
steinn trommuleikari. Fyrir neðan hann eru talið frá vinstri: Birgir hljóm-
borðsleikari, Abdou, sem leikur oft með þeim á slagverk, Styrmir hljóm-
borðsleikari, Einar Sig. bassaleikari og Pétur umboðsmaður. í neðstu röð
sitja þeir Gísli slagverksleikari, Einar Bragi saxófónleikari og Hákon
gítarleikari.
Hákon tekur glæsilegt sóló á Aust-
urvellinum....
Einar Bragi notar tækifærið og tal-
ar...
... Steini notar hvert tækifæri sem
gefst til að æfa sig ...
... og það gerir Einar Sig. greini-
lega líka ...
Pétur umboðsmaöur skrifar ávísun
(í þykjustunni... )
„Já, við erum allir í tónlistar-
námi og höfum verið í mörg ár.
Við stefnum að því að leggja tón-
listina fyrir okkur og verða
atvinnumenn í bransanum. Þá er
mikilvægt að vera menntaður.
Þetta er bara eins og með hverja
aðra vinnu, það kemur sér alltaf
betur að vera menntaður í því fagi
sem maður leggur fyrir sig.“
Erum vita laglausir
Hvers vegna er enginn söngvari í
hljómsveitinni?
Einar Bragi: „Við erum allir
vita laglausir og syngjum svo illa
að við viljum ekki eyðileggja
þessa góðu tónl..." „Þegiðu, Ein-
ar Bragi,“ heyrist frá félögum
hans. „Við erum í viðtali og
reyndu að segja eitthvað af viti í
staðinn fyrir að koma óorði á
hljómsveitina," segja þeir og
glotta.
Einar Bragi: „Það má alveg
koma fram að ég er mjög óánægð-
ur með það hlutskipti mitt í
hljómsveitinni, að vera alltaf sagt
að þegja..." „Þegiðu, Einar
Bragi“ heyrist þá aftur í félögum
hans — og Einar Bragi heldur
áfram að súpa heita súkkulaðið
sitt...
hvernig tónlistin verði til. Hákon er
fyrstur til að svara:
„Það er svo afskaplega mis-
jafnt. Stundum heyrir maður lag-
ið fyrir sér í heild, en oft kemur
fyrst laglína, sem síðan hleður
utan á sig og verður að heilu lagi.
Maður er alls ekki alltaf tilbúinn
að semja lag, ég lendi oft í því að
sitja við hljóðfærið í lengri tíma,
án þess að geta samið nokkurn
skapaðan hlut. Svo kemur það
líka stundum fyrir að lagið kemur
bara. Svona eins og af sjálfu sér.
Það er þegar andinn er yfir
manni, eins og sagt er.“
Einar Bragi: „Lögin verða yfir-
leitt til hjá mér þegar ég er að
æfa mig, annaðhvort á saxófón-
inn, flautuna eða píanó. Þá finn
ég laglínustubba og þreifa mig svo
áfram með hljóma, þar til lagið er
fullgert, eða svo að segja."
Styrmir: „Ég hef lent í því að
vera staddur niðrí bæ þegar ég fæ
laglínu bara hreinlega á heilann.
Þá er ekki annað til ráða en að
stökkva upp í næsta strætó, fara
heim, setjast við píanóið og semja
út frá þessari laglínu. Það er
hreint ótrúlegt hvernig lög verða
til og hvernig hugmyndirnar
Hvers vegna eru tveir hljóm-
borðsleikarar? Er ekki nóg að hafa
einn?
„Nei,“ segir Birgir, annar
hljómborðsleikaranna. „Það er
augljóst að tvö hljómborð auka
möguleikana á fjölbreytni auk
þess sem hljóðfæraleikurinn verð-
ur þéttari. Við höfum ekki nema
tvær hendur hvor, en oft gerir
tónlistin kröfur til að fleiri hend-
ur séu á hljómborði og því er
besta lausnin að hafa hljóm-
borðsleikarana tvo með samtals
fjórar hendur. Samkomulagið á
milli okkar er líka mjög gott, eng-
inn rígur eða þess háttar, enda
glímum við við ólíka hluti hvor á
sínu hljómborði."
Hve lengi hefur hljómsveitin
starfað í núverandi mynd?
Pétur umboðsmaður verður
fyrir svörum: „I haust var skipt
um bassa- og gitarleikara og þá
bættust þeir Einar og Hákon f
hljómsveitina og hún hefur staff-
að í núverandi mynd síðan þá.“
„Ég keypti mér einmitt nýtt
trommusett daginn sem Éinar
Sig. gekk í hljómsveitina," gellur í
Þorsteini.
Er von á hljómplötu frá ykkur á
næstunni?
Og enn verður Pétur fyrir svör-
um: „Við erum að þreifa fyrir
okkur í leit að væntanlegum út-
gefanda, en stefna hljómsveitar-
innar er ekki endilega að gefa
strax út plötu. Mér finnst ungu
hljómsveitirnar, eins og þær sem
skutu upp kollinum eins og gor-
kúlur fyrir einu til tveimur árum,
hafa eyðilagt töluvert fyrir sjálf-
um sér með því að gefa út plötu
löngu áður en þær voru tibúnar til
þess.“
Þá sátum vid heima
og æfðum okkur
Einar Sigurðsson, sem hingað
til hefur ekki sagt eitt einasta orð,
biður allt i einu um orðið. Allir
viðstaddir þagna, lita á Einar og
bíða spenntir eftir því sem hann
hefur fram að færa: „Við höfum
fyrst og fremst áhuga á að spila
vandaða tónlist. Meðan pönk-
bylgjan gekk yfir, sátum við allir
heima hjá okkur og æfðum okkur.
Árangurinn er líka að skila sér
núna og á örugglega eftir að skila
sér enn betur i framtíðinni."
Hljómsveitin Afsakið hefur oft
verið nefnd um leið og Seafunkið og
jafnvel sem sama hljómsveitin.
Hvert er sambandið þarna á milli?
Pétur:„Það má segja að Afsakið
sé til, til að geta rekið Seafunkið
fjárhagslega. Afsakið hefur
hingað til aðallega leikið á dans-
leikjum eða öðrum stöðum þar
sem spilamennskan skilar af sér
ágóða. Allir peningar sem koma
inn renna i sameiginlegan sjóð
Seafunksins. Við notum sjóðinn
síðan til að greiða niður hljóm-
tækjakaup og annað sem óhjá-
kvæmilega verður að greiða, en
þetta er alveg hreint déskoti dýr
bissnes!"
Að þessum orðum mæltum var
blaðamanni litið á stóra Timex
quartz-úrið hans Gísla slagverks-
leikara. Afleiðing þeirra augna-
gota var stórkostlegt áfall. Stóri
visirinn hafði nefnilega snúist
nokkra hringi án þess að nokkur
yrði þess var, nema þá helst þjón-
ustufólk staðarins, nokkrar
mömmur og hljóðfærakennar-
ar ... Við kvöddumst því í flýti og
héldum hvert i sína áttina í gegn-
um himinháa snjóskafla vetrar-
ins.
Viötal: Brynja Tomer
Myndir: Gunnlaugur
Rögnvaldsson