Morgunblaðið - 19.02.1984, Side 41

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. FEBRÚAR 1984
41
leið og við bekkjarbræðurnir vott-
um henni og skylduliði þeirra öllu
okkar dýpstu samúð. Ástvinum fé-
laga Þorbjörns, sem með honum
fórust, vottum við innilegustu
samúð.
Við kveðjum góðan og traustan
dreng og óskum honum alls hins
bezta á nýjum brautum.
Olafur Thorarensen.
Mánudaginn 20. febrúar fer
fram frá Fossvogskirkju útför
Þorbjörns Sigurðssonar, Vestur-
bergi 149 hér í borg.
Mig langar til að minnast þessa
kæra vinar með örfáum orðum.
Ævisögu hans mun ég þó ekki
rekja, það munu trúlega aðrir gera
sem betur þekkja til.
Kynni okkar Þorbjörns hófust
haustið 1973 þegar fjölskylda mín
fluttist í nýtt hús á Vesturbergi
161 við hliðina á þeim hjónum
Þorbirni og Ástu, sem þá voru
flutt í sitt hús fáum vikum áður.
Silja dóttir mín var þá nýorðin 4
ára og vissum ég og konan mín
ekki fyrr en Silja var komin inn á
gafl hjá þessum nágrannahjónum
okkar og ekki leið á löngu þar til
sú litla fór að kíkja í pottana hjá
mömmu sinni og Ástu áður en hún
ákvað á hvoru heimilinu hún vildi
borða. Ekkert þýddi að segja við
Silju eins og oft er sagt við börn:
„Ef þú hættir ekki að vera svona
óþekk, þá vilja pabbi og mamma
ekki eiga þig,“ því ekki stóð á svari
frá Silju: „Allt í lagi, þá fer ég
bara til Ástu og Þorbjörns."
Við Þorbjörn höfðum alltaf um
nóg að tala þegar við hittumst, en
oftast snérust umræðurnar um
sjóinn og skyld efni.
Ég minnist þess að um miðjan
janúar sl. þegar Ásta sat hjá
okkur yfir kaffibolla og sagði
okkur að Ljósafoss, sem Þorbjörn
var þá skipstjóri á, kæmi daginn
eftir eða þarnæsta dag, og þá færi
Þorbjörn í frí, þá leyndi fögnuður
hennar sér ekki. Þau Ásta og
Þorbjörn áttu ekki börn en þau
voru hamingjusöm, samhent hjón
í öllu sem þau tóku sér fyrir hend-
ur. Heimili þeirra bar vott um
góðan smekk beggja og er falleg-
asta heimili er ég hef augum litið.
En margt fer öðruvísi en ætlað
er því Þorbjörn var rétt kominn
heim af Ljósafossi þegar Eimskip
bað hann að fljúga næsta morgun
til Þýskalands og taka við hinu
nýja skipi félagsins, Fjallfossi.
Það var engin tilviljun að Eim-
skip lét Þorbjörn hafa Fjallfoss.
Þeir, sem þá ákvörðun tóku fyrir
félagið, vissu að þar fór samvisku-
samur og ábyggilegur maður og
auk annarra mannkosta bindind-
ismaður á tóbak og vín.
Ekki er að orðlengja það að
Þorbjörn tók við skipi sínu og
sigldi því frá Þýskalandi til Eng-
lands og síðan heim. Skipinu
seinkaði mikið í þessari ferð, því
nær undantekningarlaust var vit-
laust veður, en ferðin var á enda,
búið að binda á Grundartanga og
allt virtist leika í lyndi.
Það, sem síðan gerðist þessa ör-
lagaríku nótt við bryggjuna á
Grundartanga, veit enginn með
vissu, en þeir, sem þekktu Þor-
björn og þá góðu drengi, sem þar
létu lífið með honum, undrast ekki
þá staðreynd að allir fórnuðu þeir
sér einn fyrir alla og allir fyrir
einn þar til yfir lauk.
En lífið heldur áfram þó því
jarðneska sé lokið og ég veit að
Þorbjörn fær nóg að starfa Guðs
um geim og mun ganga á vegi
Ijóssins í löndum eilífðarinnar.
Far þú i friði, friður Guðs þig blessi.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Elsku Ásta og allir þeir sem
eiga um sárt að binda, ég og fjöl-
skylda mín sendum ykkur okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Ósvald Gunnarsson
Stundum hvarflar að manni að
almættið hafi tekið skakkan pól í
hæðina, eins og svo gjarnan er
sagt til sjós, þá skilning þrýtur.
Þannig varð mér innanbrjósts,
þegar rofa tók til í huga mér eftir
fregnina af hinum válega atburði
við Grundartanga aðfaranótt hins
10. febrúar síðastliðinn þegar
maðurinn með Ijáinn skar á þá
taug, sem batt fjóra unga og
hrausta sjómenn við hina jarðn-
esku tilveru. Einn þessara fjór-
menninga var vinur minn og
starfsbróðir, Þorbjörn Sigurðsson,
skipstjóri, sem af öllum þeim sem
þekktu hann var ævinlega kallað-
ur Tobbi.
Kynni okkar Tobba tókust með
nokkuð tilviljanakenndum hætti
eins og svo margt annað í þessu
lífi. Það var einn bjartan og fagr-
an apríldag 1962, að ms. Dettifoss
lá við Grófarbryggju. Ég var þar
1. stýrimaður og átti að sigla til
New York að kveldi. Það vantaði
einn háseta til að fara þessa ferð
og var á þessum árum ekki hlaup-
ið að því að fá góða og vana menn
á kaupskipin, enda gott til sjávar-
fanga. Svo vildi til þennan dag, að
ms. Herjólfur lá hinum megin við
bryggjuna, og á þilfari hans stóðu
tveir ungir og snaggaralegir
menn. Ég vatt mér um borð í
Herjólf og spurði piltana hvort
annan þeirra langaði ekki til að
bregða sér til New York. Annar
þeirra sté fram og kvaðst ekkert
hafa á móti því og sló til. Þann
sama dag hóf Tobbi störf hjá hf.
Eimskipafélagi íslands og entist
sú ráðning til hinsta dags.
Þorbjörn lauk hinu meira far-
mannaprófi frá Stýrimannaskóla
íslands vorið 1964 og byrjaði
fljótlega að leysa af sem 3. stýri-
maður á ms. Dettifossi og síðan
áfram veginn, sem 2. og 1. stýri-
maður á ýmsum skipum félagsins
uns markinu var náð. Hann varð
fastráðinn skipstjóri í nóvember
1976 og þá á ms. Álafossi. Þor-
björn hefur síðan stjórnað ýmsum
skipum Eimskips og tók nú stuttu
eftir áramót við skipstjórn á nýj-
asta skipi félagsins, ms. Fjallfossi.
Þar hnýttu forlögin endahnútinn
á sjóferðasögu hans.
Þorbjörn Sigurðsson fæddist í
Reykjavík 29. ágúst 1938. Foreldr-
ar hans voru hjónin Sigurður
Hansson sjómaður frá Eskifirði
og Sigriður Þorbjörnsdóttir frá
Reykjavík. Þorbjörn var elstur
fjögurra systkina. Eftirlifandi eig-
inkonu sinni, Ástu Guðlaugsdótt-
ur frá Reykjavík, kvæntist hann
1960, en þeim varð ekki barna auð-
ið.
Tobba kynntist ég vel á árum
þeim, sem við sigldum saman á
ms. Dettifossi. Það kom fljótlega í
Ijós hverja mannkosti hann hafði
að geyma. Hann var prúðmenni í
allri framgöngu og barngóður með
afbrigðum og segir það sína sögu.
Með honum er genginn traustur
og gætinn skipstjórnarmaður, sem
og hinsta stundin ber ljóslega
vott. Fyrir þá sök er sárt að sjá á
bak góðum dreng í blóma lífsins.
Orð fá hér engu um þokað, þótt oft
finnist okkur lítilsmegnugum ör-
laganornirnar óréttlátar í dómum
sínum. Og einmitt á þeim stund-
um vakna margar stórar spurn-
ingar, sem dauðlegum manni er
ekki unnt að finna svör við. En
teningunum er kastað. Minningin
stendur eftir um góðan dreng og
skipsfélaga hans.
Astu, konu Þorbjörns, systkin-
um og ættingjum skipsfélaga hans
sendum við kona mín og synir
innilegustu samúðarkveðjur.
Ragnar Ágústsson
t
Eiginmaður minn, faðlr okkar, tengdafaölr og afi,
JÓN ÞORBERG ÓLAFSSON,
fyrrverandi yfirverkatjóri,
Laugarnesvegi 96, Reykjavfk,
veröur jarösunginn þriöjudaginn 21. febrúar kl. 10.30 frá Foss-
vogskirkju.
Kriatjana Guölaugsdóttir,
Stefán ö. Jónsson,
Ólafur H. Jónsson, Elfn Þórarinsdóttir,
Þórdís M. Jónsdóttir, Brynjólfur Karlsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir, bróöir og afl,
SIGURÐUR JÚLÍUSSON,
veröur Jarösunginn þriöjudaginn 21. febrúar kl. 13.30 frá Foss-
vogsklrkju.
Blóm og kransar afþakkaölr, en þeim sem vildu minnast hans er
bent á Reykjavíkurdeild Rauöa krossins.
Jarösett veröur í Gufuneskirkjugaröi.
Sigrfóur Gfsladóttir,
Júlfus Sigurösson, Lilja Jónsdóttir,
Brynhildur Siguröardóttir,
Gísll Sigurösson,
systkíni og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför mannsins míns, fööur okkar og tengdaföður,
EINARS SIGURÐSSONAR,
Odda, FAskrúösflröl.
Sérstakar þakkir viljum viö fœra hreppsnefnd Búöahrepps fyrir aö
heiöra minningu hans.
Unnur Pótursdóttir,
Guörún Einarsdóttir, Albert Stefánsson,
Sigurður Einarsson, Helga Eysteinsdóttir,
Guólaugur Einarsson, Guóný Guömundsdóttir.
t
Móöursystir mín,
ÞORBJÖRG HÓLMFRfÐUR GUONADÓTTIR,
veröur jarösungin frá Hafnarfjaröarkirkju þriöjudaginn 21. febrúar
kl. 15.00.
Fyrir hönd vandamanna,
Guöný Guóbergsdóttir.
t
Útför eiginmanns míns og fööur okkar,
AGNARSKLEMENSJÓNSSONAR,
fer fram frá Dómkirkjunni þriöjudaginn 21. febrúar kl. 15.00.
Ólöf Bjarnadóttir,
Anna, Áslaug og Bjarni Agnar.
t
Þökkum innilega öllum þeim sem sýnt hafa samúó vegna andláts
HARÐAR STEFÁNSSONAR,
Snorrabraut 48.
Fyrir okkar hönd og annarra aöstandenda,
Jónína Brynjólfsdóttir,
Bryndfs Stefánsdóttir,
Geir Stefánsson, Ólaffa Siguróardóttir,
Stefán örn Stefánsson, Gunnþórunn R. Þórhallsd.
t
Hjartkær eiginmaöur minn, faðir okkar og sonur,
GYLFI GUDNASON,
veröur jarösunginn frá Garöakirkju þriöjudaginn 21. febrúar kl.
13.30.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Slysavarnafélag íslands.
Ásdfs Guönadóttir og dætur,
Guölaug Gfsladóttir, Guöni Gunnarsson.
t
Hugheilar þakkir fyrir auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og
útför fööur okkar, tengdafööur og afa,
GRÍMS GRÍMSSONAR
frá Svarfhóli,
Óóinsgötu 18C.
Elín S. Grfmsdóttir,
Guömundur S. Grfmsson,
Grfmur A. Grfmsson,
Sævar Þ. Grímsson,
Þórólfur Grímsson,
Ævar Rögnvaldason,
Guörföur Axelsdóttir,
Sigrún Guöjónsdóttir,
Sigurbjörg Guömundsdóttir,
Ásta Mannfreösdóttir
barnabörn.
t
Systir okkar,
ÞÓRUNN V. BJÖRNSDÓTTIR,
andaöist að helmill sínu, Vífllsgötu 6, aðfaranótt 17. febrúar.
Júlfana Björnsdóttir,
Sigrföur Björnsdóttir,
Sæmundur Björnsson.
t
Alúöarþakkir færum viö öllum þeim sem vottuöu okkur samúö viö
fráfall og jaröarför
SVERRIS STEFÁNSSONAR,
Brlmnesi,
Dalvfk.
Sverrir Már Sverrisson, Auóur Eyþórsdóttir
og börn.
Eyvör Stefánsdóttir, Ragnar Stefánsson.
Birting afmœlis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í minn-
ingargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess
skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort
ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð
og með góðu línubili.