Morgunblaðið - 19.02.1984, Síða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. FEBRÚAR 1984
„Amma þó“ frum-
sýnt á midvikudag
Þjóðleikhúsið:
Kveðja frá Eimskip
„AMMA ÞÓ“ nefnist nýtt íslenskt
barnaleikrit sem frumsýnt verður í
Þjóðleikhúsinu nk. miðvikudag.
Leikritið er eftir Olgu Guðrúnu
Árnadóttur, sem einnig samdi tón-
listina í því. „Amma þó“ er fyrsta
leiksviðverk Olgu Guðrúnar.
Leikstjóri er Þórhallur Sigurðs-
son, en Hróðmar Sigurbjörnsson
útsetti tónlistina fyrir hljómsveit.
Leikmynd og búninga gerði Messí-
ana Tómasdóttir og lýsingu Ás-
mundur Karlsson. Leikendur eru
þau Edda Björgvinsdóttir, Gísli
Guðmundsson, Herdís Þorvalds-
dóttir, Jón S. Gunnarsson, Pálmi
Gestsson, Örn Árnason, Sigurður
Skúlason, Erlingur Gíslason,
Helga E. Jónasdóttir og Árni
TryggvaSOn. Úr rrétUlilkvnningu.
Þorbjörn Sigurðsson,
skipstjóri,
faeddur 29. ágúst 1938.
Gylfi Guðnason,
1. stýrimaður,
fæddur 11. mars 1944.
Kristinn Gunnlaugsson,
bátsmaður,
fæddur 7. október 1957.
Daníel Stefánsson,
háseti,
fæddur 1. október 1960.
Það voru váleg og þungbær tíð-
indi, sem bárust frá Grundar-
tanga síðastliðinn föstudag, 10.
febrúar. í gráskímu morgunsins
var ljóst, að óvænta atburði hafði
borið að höndum, og um miðjan
þennan byljótta dag urðu þau tíð-
indi ekki umflúin, að fjórir vaskir
skipverjar af ms. Fjallfossi höfðu
drukknað þar í höfninni þá um
nóttina. Enginn var til frásagnar
af atburðum þessa örlagaríku
nótt. Enn einu sinni erum við
minnt á það, að enginn ræður sín-
um næturstað. Enn einu sinni eig-
um við engin svör.
Með þessu slysi er stórt skarð
höggvið í liðssveit Eimskipafé-
lagsins. Áhöfnin á ms. Fjallfossi
var samvalið lið. Þeir fjórmenn-
ingar, sem við eigum nú á bak að
sjá, áttu það allir sameiginlegt að
hafa unnið hjá félaginu nær allan
starfsaldur sinn. Þorbjörn Sig-
urðsson, skipstjóri, hafði verið
starfsmaður þess í samtals 24 ár.
Hann réðst til starfa hjá félaginu
árið 1960. Hann lauk farmanna-
prófi árið 1964, og hafði verið fast-
ur skipstjóri á skipum félagsins
frá árinu 1976. Gylfi Guðnason, 1.
stýrimaður, hafði unnið hjá félag-
inu síðan 1968 eða í samtals 15 ár.
Hann lauk farmannaprófi árið
1967. Hann var fastráðinn sem 1.
stýrimaður árið 1976, og var skip-
stjóri í afleysingum. Kristinn
Gunnlaugsson, bátsmaður, hafði
starfað hjá félaginu í 10 ár, lengst
af sem háseti, en nú sem bátsmað-
ur. Daníel Stefánsson, háseti,
hafði starfað hjá félaginu sam-
fleytt í um fimm ár, lengst af sem
háseti.
Allir þessir ungu menn voru
traustir og skylduræknir og sýndu
mikla alúð í störfum sínum. Voru
miklar vonir bundnar við framtíð
þeirra hjá félaginu. Eru þeim
færðar einlægar þakkir fyrir störf
sín.
Sár harmur er nú kveðinn að
samstarfsmönnum þeirra hjá fé-
laginu. Mestur er þó missir fjöl-
skyldna þeirra, nánustu vanda-
manna og vina.
{ nafni Eimskipafélagsins og
samstarfsmanna minna færi ég
einlægar samúðarkveðjur þeim,
sem nú eiga um sárt að binda
vegna fráfalls þessara góðu
drengja. Ég bið þeim Guðs bless-
unar og styrks til að sigrast á sorg
sinni.
Hörður Sigurgcstsson
MetsöluHaó á hverjum degi!
Á LISTA
HÁTÍÐ
I tilefni af Listahátíð höldum við sýningu í
verslun okkar á silfurskarti og kvensilfri
við íslenska þjóðbúninginn.
í gegnum tíðina höfum við sérhæft okkur
á íslensku kvensilfri, haldið við því besta
og unnið ný mynstur í þjóðlegum stíl.
Notið tækifærið og skoðið þessa litlu en
ágætu sýningu.
Silfursmíði í 100 ár
SKRAUTGRIPAVERSLUN
JÓNS DALMANNSSONAR
OiuUkistan
FRAKKASTÍG 10 SÍMI 13160
Guðleifur Bjarnason
símvirki — Minning
Fæddur 13. júní 1906
Dáinn 14. fcbrúar 1984
Á morgun, mánudaginn 20.
febrúar, fer fram frá Neskirkju kl.
15.00 útför mágs míns, Guðleifs
Bjarnasonar, símvirkja, sem varð
bráðkvaddur hinn 14. þ.m. að
heimili sínu að Sörlaskjóli 44,
Reykjavík.
Guðleifur var fæddur í Hafnar-
firði 13. júní 1906, sonur hjónanna
Bjarna Kristjánssonar sjómanns
og Nikolínu Tómasdóttur.
Ungur lagði hann stund á
vélsmíði, en snemma beindist hug-
ur hans að raftæknisviði, og var
hann bæði starfsmaður rafveitu í
Grindavík og síðar um allmörg ár
starfsmaður Rafmagnsstöðvar-
innar í Hafnarfirði, en árið 1936
réðst hann til Bæjarsíma Reykja-
víkur, þar sem hann vann alla tíð
síðan, að kalla má, til þess að
hann hætti störfum vegna aldurs
árið 1977.
Þann stutta tíma er hann gerði
hlé á starfi sínu hjá bæjarsíman-
um, vann hann aðallega við við-
gerðir á heimilisraftækjum, og
kom honum þá í góðar þarfir
þekking hans á hvers konar raf-
tækjabúnaði þar sem hann var
bæði rafvirki og símvirki.
Við þetta bættist meðfædd
verklagni, svo að við þau verk, sem
aðrir þurftu að beita afli, var eins
og hann léti hvert handtakið
vinna annað, án nokkurs erfiðis.
Árið 1930 kvæntist Guðleifur
eftirlifandi konu sinni, Sigurborgu
Eyjólfsdóttur frá Dröngum, og
eignuðust þau eftirtalin börn:
Kristinu, gifta séra Felix Ólafs-
syni sóknarpresti í Danmörku;
Önnu, gifta Stefáni Sigurkarls-
syni, apótekara, Akranesi; Bjarna
Eyjólf, dr. í búvísindum, á Möðru-
völlum, Hörgárdal, kvæntan Pál-
ínu Sigríði Jóhannesdóttur frá
Egg í Skagafirði; Fjólu, hjúkrun-
arfræðing, gifta Sigurði Jónssyni,
apótekara, Patreksfirði og Hönnu
Lilju, gifta dr. Þorsteini I/oftssyni,
dósent í lyfjafræði við Háskóla ís-
lands.
Guðleifur var all heilsugóður,
þar til á síðastliðnu ári, að hann
þurfti að ganga undir uppskurð,
svo brugðið gat til beggja vona um
heilsu hans í framtíðinni, þótt
ekki væri búist við svo snöggu
kalli.
Guðleifur lét sér ávallt mjög
annt um fjölskyldu sína, sem nú
tregar eiginmann, föður, afa og
tengdaföður.
Ég sendi fjölskyldu Guðleifs
innilegar samúðarkveðjur mínar
og fjölskyldu minnar og þakka
honum samfylgdina og mun sakna
þess að mæta ekki vingjarnlega
brosinu hans.
Magnús Eyjólfsson