Morgunblaðið - 23.06.1984, Side 25

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 23. JÚNÍ 1984
25
Afreksmennirnir samankomnir í gardi vestur-þýska sendiráösins ásamt vestur-þýska sendiherranum. Ekki gátu ailir þeir er
heiöraöir voru verið við athöfnina en þeirra nánustu tóku við orðunum fyrir hönd þeirra.
ssins:
mætasta
ur átt“
slysstaðinn hefði vakið mikla at-
hygli, bæði á íslandi og í Þýska-
landi. fslendingarnir og Banda-
ríkjamennirnir hefðu sýnt mikinn
dug og lagt sig alla fram við björg-
un mannslífa við þær erfiðu aðstæð-
ur sem voru á slysstaðnum. Sagði
hann að orðurnar væru veittar í því
skyni að leggja áherslu á að á öllum
tímum væri sjórinn sjómönnum af
ölium þjóðernum ögrun, en væri
jafnframt tákn sameiningar þeirra
á hættustundu.
Þá sagði sendiherrann að þeir
sem hefðu bjargað mannslífi myndu
bera minninguna um það til æviloka
því það væri ein sú dýrmætasta
endurminning sem nokkur gæti átt.
Að loknu ávarpi sendiherrans
voru orðurnar afhentar og fengu
eftirtaldir íslendingar viðurkenn-
ingu fyrir afrek sitt: Jens Óskars-
son, skipstjóri, Hópsnesi GK 77, Jó-
hannes Jónsson, skipstjóri, Kóp GK
175, Guðjón Einarsson, skipstjóri,
Skarfi GK 666, Kjartan Berg-
steinsson, loftskeytamaður Vest-
mannaeyjum, Þórður Rafn Sigurðs-
son, skipstjóri, Dala-Rafni VE 508,
og ómar Einarsson, skipstjóri,
Skúmi GK 22. Þá var eftirtöldum
varnarliðsmönnum veitt orða: Jos-
eph M. Nall, undirofursti, Steven A.
Saunders, major, Steven R. Shields,
höfuðsmaður, Bruce C. Johnston,
höfuðsmaður, Peter J. Thomas, yfir-
liðþjálfi, Paul P. Saucedo III, lið-
þjálfi og Scott A. Morrison, lið-
þjálfi.
Að lokum var síðan Hannes Haf-
stein heiðraður fyrir sína hlutdeild í
björgunarstarfinu og þakkaði hann
fyrir sig með stuttri ræðu þar sem
hann þakkaði öllum þeim er ávallt
eru reiðubúnir til þess að gera allt
sem í þeirra valdi stendur til að
bjarga mannslífum. Sagði hann að
sá heiður sem hann yrði aðnjótandi
væri ekki síður heiður fyrir alla þá
sem lagt hefðu björgunarstarfi lið í
gegnum árin.
MorgunbliAM/KEE
Sikora fluttur frá borði varnarliðs-
þyrlunnar á þyrlupallinum við
Borgarspítalann kluttan átta í
gærmorgun.
Þakkir til björg-
unarmanna
Morgunblaðinu barst í gær eftirfar-
andi frá brezka sendiráðinu í Reykjavík:
Björgun af Eiríksjökli.
Við í brezka sendiráðinu viljum
votta aðdáun okkar á frábæru af-
reki björgunarmanna við að bjarga
lífi landa okkar í nótt. Ekki þekkj-
um við alla söguna ennþá, en það er
augljóst að aðstæður allar voru erf-
iðar og hættulegar.
Innilegt þakklæti til Flugmála-
stjóra svo og til allra þeirra fjöl-
mörgu sem aðstoðuðu við leit og
björgun.
Peter Fluck,
scndifulltrúi.
íð fréttirnar um
r minn lifði“
Mt annars mannanna sem björguðust á Eiríksjökli
sem hann varð fyrir getur hann
ekkert talað og mun ekki geta það
næsta mánuðinn að því er mér
skilst. Annars er ég að bíða eftir
upplýsingum frá spítalanum um
hverjar framfarirnar hafa verið í
dag,“ sagði hann ennfremur.
Hann sagði að þeir vinirnir
hefðu farið til íslands í sumarfrí í
3—4 daga, enda heyrt að ísland
væri fallegt um þetta leyti árs.
Sonur hans hefði flogið í nokkur
ár, en vinur hans í 20 ár og ætti
hann flugvélina.
„Breska sendiráðið hringdi í
mig í gærkvöldi og tjáði mér að
vélin væri týnd. Mér varð mjög
mikið um, enda var léttirinn mik-
ill í morgun þegar mér bárust
fréttirnar um að þeir hefðu fund-
ist lifandi, væru komnir á spítala
og ekki taldir í lífshættu. Ég vildi
fara til íslands, en sendiráðið
kvað þess ekki þörf og kvaðst
myndi sjá um flutning hans til
Englands eins fljótt og mögulegt
væri. Ég vona að af því geti orðið
í næstu viku,“ sagði Frank Sikora
að lokum.
„Dukes er mjög reyndur flug-
maður og hefur haft flugvél sína
hér í allmörg ár,“ sagði Mitchell
Parsons, yfirmaður á Beacon
Hill-flugvellinum í Englandi, en
þar lögðu þeir Dukes og Sikora
upp. Parsons sagði að íslands-
ferðin hefði átt að standa í 4 daga
og vera til undirbúnings ferðar til
Kanada, sem þeir félagar hafi
fyrirhugað síðar.
„Mér skilst að Mike hafi upplif-
að mikla erfiðleika, en hann er
harður af sér og lætur sér ekki
allt fyrir brjósti brenna," sagði
Thirza Whorth í gær, tengdamóð-
ir Michael Dukes. „Hann er mikill
flugmaður og hafði mikinn áhuga
á að fara þessa ferð. Það er ekki
hægt að segja annað en að það sé
lán yfir honum, hann er lánsamur
að vera yfirleitt á lífi og við erum
öll þakklát fyrir það. Þetta hefur
verið okkur öllum mikið áfall,
hann hefur aldrei orðið fyrir slysi
sem þessu áður,“ sagði Thirza
Worth að lokum.
„Ómerk eru
ómagaorðin“
— segir Jón Sigurðsson, skólastjóri Sam-
vinnuskólans, um gagnrýni á nemendur skólans
í GREIN Morgunblaósins um Samband íslenskra samvinnufélaga sem
birtist sl. fimmtudag, var haft eftir einum viðmælanda blaðsins að
Samvinnuskólinn „væri í rauninni að drepa Sambandið því þangað
færu nemendur sem hefðu orðið utangátta í námskertinu — væru í
rauninni litlir námsmenn, sem væru svo beinlínis aldir upp á Bifröst í
tvö ár með það að leiðarljósi að þeir væru upprennandi forysta SÍS.
Þetta sagði heimildarmaður Morgunblaðsins að myndi enda með
ósköpum, því reksturinn myndi hægfara stefna beint til andsk ... enda
gæti ekki öðru vísi farið þegar eintómir meðalskussar væru við völd, og
ekkert benti til þess að breyting yrði þar á. Morgunblaðið snéri sér til
Jóns Sigurðssonar, skólastjóra Samvinnuskólans, og spurði hann álits á
þessari lýsingu. Jón hafði þetta að segja:
„Þennan huldumann, sem
væntanlega er í forystusveit
Sambandsins, og fær þarna út-
rás á síðum Morgunblaðsins með
lasti um nemendur Samvinnusk-
ólans, lýsi ég ósannindamann.
Eg særi hann að ganga fram í
dagsljósið og skýra þennan til-
hæfulausa þvætting sinn. Ég get
með engu móti skilið hvað hon-
um gengur til að fara slíkum
orðum um hóp ungra kvenna og
karla sem ekki hafa til sakar
unnið. Enn um sinn mun ég telja
þennan mann ómerkilegan.
Hér er nefnilega um óvenju-
legt aðkast að ræða, að hópi
ungra karla og kvenna — að nú-
verandi og fyrrverandi nemend-
um Samvinnuskólans, sem yfir-
leitt hafa staðið sig ágætlega í
námi við skóla sem orð hefur á
sér fyrir vinnuhörku og miklar
kröfur. Ég gæti skilið árásir á
mig eða aðra ábyrga starfsmenn
skólans, eða á skipulag eða
starfsháttu stofnunarinnar, en
þennan róg um nemendurna fæ
ég ekki skilið. Enn um sinn mun
ég telja þennan huldumann öf-
undsjúkan.
Satt að segja sárnar mér að
Morgunblaðið getur Samvinnu-
skólans í yfirlitsgrein um sam-
vinnumál aðeins með orðum
þessa dularfulla aukvisa og voru
þó tök á því á aðalfundi Sam-
bandsins fyrir blaðamann að
leita fyllstu upplýsinga um skól-
ann og nemendur hans, en ég
veit að hægara er um störf
blaðamanna að tala en í að
ganga.
Ástæða er til að taka það sér-
staklega fram að Samvinnuskól-
inn er stoltur af því að hafa lið-
sinnt ýmsum efnismönnum bæði
fyrr og síðar, sem til skólans
leituðu, eftir að hafa öðlast mik-
ilvæga reynslu í atvinnulífinu,
fjarri skólabekk. Reyndar tel ég
að þetta sé í fullu samræmi við
vilja yfirmanna menntamála og
skóli lífsins hefur ekki skilað
okku slakari nemendum en frá
skólakerfi rikisins koma. Það er
einmitt ánægjuleg umbót i
skólamálum upp á síðkastið að
reynt er að greiða menntagötu
vinnandi fólks, en þetta hefur
Samvinnuskólinn gert um langt
árabil. Lastyrði huldumannsins
um þessa nemendur tel ég að
sinni menningarlausan hroka
hans.
Ég vísa því öldungis á bug, að
Samvinnuskólinn reki nemendur
sína með einum eða öðrum hætti
til starfa fyrir samvinnuhreyf-
inguna. Nemendurnir eru frjáls-
ir menn og hverfa til þess náms
eða þeirra starfa sem þeim bjóð-
ast og þeir kjósa sjálfir. Ef til
vill á Samvinnuskólinn þó, með
vinnuhörku sinni og festu, ein-
hvern þátt í því, að nemendun-
um hefur yfirleitt gengið vel að
fá vinnu við sitt hæfi og jafnvel
að ná frama í starfi.
Ástæða er til að vekja athygli
á því að almenn kennslustörf við
Samvinnuskólann lúta skilmál-
um menntamálaráðuneytisins,
enda er daglegur rekstur að
mestu leyti kostaður af ríkis-
sjóði í samræmi við lög um við-
skiptamenntun á framhalds-
skólastigi.
Ég lýsi undrun og skömm á
þeim óþverra um ungt efnisfólk
og sómafólk, sem í Morgunblað-
inu er tilefni þessara orða. Ég
endurtek áskorun mína á huldu-
manninn sem þessu sletti, en
meðan hann kýs að vera í felum
hef ég það fyrir satt að ómerk
eru ómagaorðin."
Morgunbladið/ Agnes
Jón Sigurðsson skólastjóri Samvinnuskólans á Bifröst fyrir framan skóla-
stjórabústaðinn á Bifröst.