Morgunblaðið - 26.10.1984, Síða 32

mér út úr allri þáttöku. Er fyrir utan
og ofan, fell á því prófi aó vera fjöl-
skyldufaðir. Kolruglaöur á stööugu
spíttflippi, og haföi þau alibí aö vera
einhverskonar snillingur. Aö búa til
hljómplötur, og fyrir sjálfum mér er
ég alltaf aö mikla þaö sem svo mikiö
afrek aö þaö geröi mig afsakaöan
frá öllu öðru. En sá draumur er bú-
inn í árslok ’75 og ég er lentur einn á
báti. Þá kemur Sultar-tíminn.
En þá var ég semsagt búinn aö
gefa út tvær plötur, þá koma Lista-
skáldin vondu til sögunnar, þannig
aö þaö er ýmiskonar upphefö sem
gerist þá. Þessi kjarni sem gúterar
plöturnar mínar og yfirleitt flest sem
ég er aö gera, hann er haröur og
þaö er fullt af fólki sem klappar á
öxlina á mér og segir aö ég sé góöur
gæi, og ég fæ þaö á tilfinninguna aó
éý sé mjög góöur gæi og eigi bara
aó lifa því lífi sem skáldin lifa,
drekka brennivín og éta dóp.
— Fannst þér einhverntíma aö
þér væri ýtt útí þaö, þesaa væri
ætlast til af þér ...
— Nei, það ýtti mér ekki neinn
útí neitt. Ég held aö mín eigin hug-
myndafræöi á því sviöi hafi veriö
svo sterk aö ekki hafi þurft neitt
annaö til. En hinsvegar var ég nátt-
úrlega miklu drykkjusjúkari en
skáldbræöur mínir. Og... þaó
fannst öllum í kringum mig þetta
vera ókei, þótt ég haldi aó þetta hafi
aöallega verið mín eigin hugmynda-
fræöi.
— Gastu lífaö á plötunum?
— Nei, ég græddi ekkert á þeim.
Ég fékk jú vinnulaun og STEF-gjöld
fyrir plöturnar sem Iðunn gaf út, en
fyrír þessar tvær sem Ingibergur gaf
út fékk ég hvorki vínnulaun né
STEF-gjöld. Ég fatta ekki hreinlega
hvernig maöur fór aö því aö lifa.
Stundum fókk maöur einhverja pen-
inga og var fljótlega búinn aö eyöa
þeim. Ég var bara eins og aörir rón-
ar sem geta ekki átt neitt. Svo átti
ég náttúrlega fjöldamarga vini og
kunningja sem voru betur settir, og
þeir redduöu mér mikiö. En ég veit
þaó ekki, þetta var venjulegt rónalíf,
sko. Þótt ég harðneitaði því, sam-
anber þegar Skafti er aö skrifa
þetta, þá veró ég bara móögaöur.
Fannst þetta algjör þvælal En eftirá
aö hyggja var þetta ekkert nema
venjulegt rónalíf, í bönkerum og
drasli.
— Hélstu kannski einhverntíma
til á Farsótt?
— Ég gisti nú eina nótt á Farsótt
og viöurkenni aö ég uppliföi þaö
sem dálitiö þrep niöuráviö. En ég
var náttúrlega alltaf dálitiö tvistig-
andi; annarsvegar var ég kominn í
algert rónahlutskipti, þótt ég neitaöi
þvi, en svo steig ég upp á einhvern
stall og horföi dópuöum augum á
fullt af liöi og var performant. Var sá
besti. Og allt þaö.
— Og varst þaó.
— Já, og var þaö. Enda á ég þá
afskaplega Ijúfar minningar á köfl-
um. En þetta var náttúrlega voöaleg
eymd og volæöi.
— Varstu ekki farinn aó drekka
meó helstu fyllibyttum bæjarins?
— Jú, jú, ég var bara einn af
þeim, sko.
— Þú hefur ekki fundiö neina
andúó í þinn garó útaf því sem þú
varst aö gera?
— Nei, þvert á móti. Ekki frá
þeim.
— En frá heiðviróum borgur-
um?
— Ég veit þaö ekki, ég umgekkst
bara enga heiöviröa borgara ef ég
skil þig rétt. En þetta liö sem ég var
aö drekka meö, einsog til aó mynda
sjómenn, þeim leist ákaflega vel á
þetta sem ég var aö gera. Þeir hafa
kannski fundió í því einhvern alþýó-
legan groddaskap sem féll þeim í
geö, þetta var umbúöalaust. Þaö
voru til menn sem fannst bara eins-
og ein setning... kannski, ja,
„Ragnheiöur biskupsdóttir brókar
var meö sótt“, réttlæta heila tilveru.
Þetta er voöa skrítið! Og kannski aö
þeim hafi fundist aö ég væri aö
réttlæta þeirra tilveru meö þvi sem
ég var aö gera. Og náttúrlega drakk
ég meö þeim, og varö náttúrlega
átómatískt góöur gæi fyrir þaö. Einn
af þeim. Og kannski þeirra rödd
líka.
Þetta er voóa sniöugt.
Ég neitaöi því náttúrlega aö vera
kominn þarna niöur, en samt er þaö
þar sem ég vil vera í rauninni. Þarna
niöri gilda engar reglur og þar þarf
ég ekki aó taka nein próf sem ég
hræöist aö falla á.
Þetta var þriggja ára eymd og
volæöi.
MORGUNBLADIÐ, FÖSTUDAGUR 26. OKTÓBER 1984
31
— Og þú varst náttúrlega milli
tannanna á fólki?
— Já, já, og mér leiö mjög vel
útaf því. Var mjög ánægöur meö
þaö. Einhverntíma tókst mér að
komast út úr húsi hjá hernáms-
andstæöingum, þá söng ég suö
Keflavík um hringvöövabólguna ..
og þá fengu þeir Búbónis-bræöur
voðalegt hatur á mér, sem entist
síðan. Þetta er mikið stúdium. Og
leikskáldiö skrifar svo leikrit (Valmú-
inn springur út á nóttunni) og notar
mig sem persónu. Mér fannst þetta
heilmikil réttlæting á mínu lífi. Þegar
eitthvað eintak úr beiskjudeildinni
fer aö ráöast á mig veröur maöur
átómatískt hagstæöur, ég hlýt aö
standa fyrir eitthvað. Svo hélt hann
því fram aö ég afvegaleiddi æsku-
lýðinn, og þá var nú ekki leiðum aö
líkjast!
Þannig aö allt sem gerist nota ég
einhvernveginn til aö réttlæta akk-
úrat þaö sem ég er aö gera. Þaö er
ekki þaö; ég skynjaði alltaf mina
eymd, en var bara alltaf aö reyna aö
selja mér þaö aö svona ætti lífiö aö
vera. Þetta væri glamorinn, þetta
væri rómantíkin og finheitin. En inn-
ámilli leiö manni aiveg djöfullega. En
þá kom á móti aö ég trúói því ekki
aö ég gæti breytt þessu neitt. Ég
gat ekki ímyndaö mér aö ég gæti
einfaldlega hætt aö drekka brenni-
vín. Og ég varö aö gera mér lífiö að
góöu einsog þaö var. Og nota þá
allt til þess.
Strax og ég er fjórtán ára og
byrja aö drekka, þá fer ég aö fá þaö
á tilfinninguna aö lífió, venjulegt líf,
sé svo ömurlegt og grátt og hvers-
dagslegt og óspennandi að vímu-
ástandiö sé þaö ástand sem maður
eigi aó vera í. Skiluröu? Bara non-
stop.
— Einsog Rimbaud?
— Rimbaud-mýtan kemur ekki
fyrren löngu seinna, um 17—18 ára
aldurinn. Já, ég gleymdi aö nefna
þaö aö Rimbaud-mýtan er náttúr-
lega ægilega stór partur af þessu
öllu saman og ein af réttlætingun-
um. Merkilegt aó maöur skuli geta
spjallaó svona lengi og gleymt Rim-
baud kallinum. En þaö kom ekki
fyrren seinna. En trúarbrögöin eru
komin: Aö vera fullur allan tímann.
Sem gengur ekki alltaf vel því ég er
af svona middle-class-fjölskyldu
sem ekki má vamm sitt vita. En
18—19 ára er ég oröinn virkilegur
vandræóaunglingur. Um svipaö leyti
fer ég aö kynnast ööru dópi, einsog
þessu amfetamíni og barbítúrlyfjum.
Tíu árum eftir aö ég byrja aö
drekka, uppúr tvítugu, fer ég aö
fatta aö skrokkurinn þolir ekki
brennivíniö og ég get ekki smá-
skammtaö mér þaö þannig aö ég
meiki þaö. Og á tveimur árum sem
ég er i amfetamíninu kemur i Ijós aö
ég fell á því prófi iíka. En fílósófían
er alltaf grunnliggjandi.
— Hver er rót þessarar fílósífíu,
og andstöóunnar vió venjulegt
borgaralegt Itf?
— Kannski venjulegt andóf tán-
ingsins, ég veit þaö ekki. Ég meina,
ég hef ekkert á móti venjulegu borg-
aralegu lífi núna, og ég veit ekkl
hvort ég hef haft i raun og veru
nokkuö á móti þvi annað en þaö aö
ég treysti mér ekki til aö meika þaö.
Þar er kannski aöal punkturinn.
Annars, ef maöur kryfur til mergj-
ar ýmsar fínar fílósófískar og póli-
tískar afstööur þá er kannski grunn-
urinn bara síöbúiö gelgjuandóf eöa
alkóhólismi.
Þegar ég loksins hætti aó drekka
og fer i meðferð er hafið langt stríö
viö aó komast ofanaf þessari fíló-
sófíu. Þú sérö þaö aö 14—15 ára
gamail er ég kominn oná hana, og
þetta er tuttugu árum seinna. I tutt-
ugu ár er maður búinn aö buröast
meö þessa þreytandi fíiósófíu á
bakinu.
Rimbaud var meö svipaöa fíló-
sófíu, en hann entist ekki í henni
nema í fjögur ár.
— Einsog viö vorum aö tala um
óóan þó heyróist ekkert til þín i
mörg ár eftir „Drög aö sjálfs-
morói“-tónleikana í nóv. ’78. En
hvenær feröu svo aftur aó hugsa
þér til hreyfings?
— Sko, snemma árs '79 stend
ég uppi, hættur aö nota öil vímuefni,
en geri ekki neitt heldur. Og er meö
þá hugmynd í kollinum aö hugsan-
iega sé ég útbrunninn, þetta sé allt
búiö. Eg hafi geiaó gert eithvaö á
ákveönum tima, og sióan ekki meir.
En auövitaö er þetta fráleit hug-
mynd. Maður getur ailtaf allt.
’82 sátum viö saman viö Bubbl
Morthens og sungum nokkur lög, og
eitt af þeim var alveg glænýtt:
.Fatlafór, sem einfaldlega hraut út
úr mér. Þetta er náttúrulega ekki
langur texti og ekki merkilegt lag.
En þaö var alveg pottþétt verk sem
slíkt...
— Ekta dægurlag.
— Já, pottþétt dægurlag. Og þá
áttaöi ég mig á því aö ég var ekkert
útbrunninn. Ég gat í rauninni gert
þaö sem mig langaöi til aö gera, ef
ég bara nennti því. En þá var bara
spurningin um dræfiö. Þaö sem rek-
ur mann til aö gera eitthvaö. Hve-
nær hefur maöur þaö?
En þarna dettur út úr manni hlut-
ur eins og .Fatlafól", þaö þarf nátt-
úrlega ekkert dræf til aö gera þaö,
bara nægilega illgirni. Og næsta ár,
'83, lendi ég eiginlega óvart í tveim-
ur próséktum, annarsvegar meö
Bubba og hinsvegar Tolla. Og þá
þarf ég aö setjast niöur og vinna
lögum.
Hér foröum hafói ég aldrei unniö
sýstematískt, heldur bara byrjað á
byrjuninni og haldiö áfram svo lengi
sem orkan entist. Og svo þurft aö
skera út allar vitleysurnar. En núna
vann ég skipulega, bjó mér til þráö
og samdi bara þau vers sem þurfti.
Og þegar ég settist niöur fann ég aö
ég gat gert þaó sem ég vildi ef ég
virkiiega nennti. Og þarna haföi ég
þessi vinnubrögö og vissi aö ég gat
beitt þeim. Hitt var bara spurningin
hvort ég heföi þaö dræf sem þurfti
til.
— Og núna ertu semsagt kom-
inn meó efni í heilan konsert?
— Já, ég er aö æfa nokkur lög í
vióbót til aö fylla konsert uppá
svona tvisvar þrjú korter, meö hléi á
milli. Þetta er nýtt efni og gamalt
sem er raðaö saman þannig aö
myndist ákveöin heild.
— Ég heyröi einhverntíma eftir
þér haft aó þú hafir fengið hug-
myndina aó „Fatlafóli” þannig aó
þór hafi fundist vera nóg komið af
því hjá hljómsveitum eins og Spil-
verkinu, Þursaflokknum og Stuö-
mönnum aó níóast alltaf á meöal-
mennum?
— Haha, já, mér fannst ansi mik-
iö um aó hæöst væri aö meöal-
manninum i þessum textum og
hugsaöi mér aö stíga skrefió til fulls
og berja á þeim sem allra minnst
máttu sín. En þetta var nú bara
húmor. Þetta er eiginlega svo
grimmdarlegt aö þaö er hætt aö
vera nokkur grimmd. Ég áttaöi mig
á því eftirá aö þaö er hálfgeröur
Beckett-húmor i þessu. Aö gera
grátt spaug úr einhverju virkilega
svakalegu, þá er þaö alveg búiö aö
missa öll tengsl viö veruleikann.
Þetta veröur einsog hjá Don Martin,
jjú sérö hvaö verður um persónur
hjá honum, þær fletjast algjörlega út
ef eitthvaó lendir á þeim. Þaö er
hægt aö skrifa á þær bækur eöa rífa
þær i tætlur. Valtarar koma mikiö
viö sögu hjá Don Martin. Svo aö
þetta er mjög MAD-húmor.
Ýmsir tóku þetta jú nærri sér,
maður i Glæsibæ henti vist hækj-
unni sinni í hljómsveitina þegar hún
fór aö spila þetta lag. Og Oddný
Guömundsdóttir, sem er ansi
skemmtilegur penni, var eitthvaö aö
fárast yfir því í Tímanum.
— Hefur hún ekki ímugust á
flestu sem gerst hefur eftir 1949?
— Jú, og hefur mjög mikið til
síns máls. En .Fatlafór varö feikna-
vinsælt í Óskalögum sjúklinga, enda
mjög viö hæfi.
— Svona tii aó slútta þessu, þá
ætla ég aó spyrja þig um hvaó þaö
sé sem rekur þig áfram til aó
skapa.
— Til dæmis núna, þaö aö vera
allt í einu oröinn partur af einhverju
prósékti sem innifeiur þaö aö ég hef
heilt band til umráóa. Þá kemur upp
í manni eitthvaö sem kalla má dræf,
til aö búa eitthvaó til sem ég get
flutt meö þessu bandi.
— Hvaó er þetta dræf?
— Hm. Sem unglingur var ég
upptekinn af því aö þurfa alltaf aö
gera eina mynd á hverjum degi.
Ekki endilega aö myndin væri tilbúin
inni mér, heldur var bara eitthvað
sem setti mig niður hvern dag til aö
búa til mynd.
— Já, og hvaö var þaó? Hvaóa
gulrót ertu aó elta?
— Kannski má setja þessa gul-
rót í ósköp plein og ómerkilegan
búning. Þann aö ég er sýktur af
þeirri hugmynd aö ég sé ekki neins
virói af sjálfum mér, heldur einungis
fyrir eitthvaö sem ég geri.
Þessvegna er ég stöðugt aö
reyna aö skapa eitthvað; til aö veröa
ekki hafnaö.
8. leikvika — leikir 13. október 1984
Vinningsröð: 2 X 1 — X 2 2 — 121 — 1 1 1
1. vinningur: 12 réttir — kr. 337.880,-
54739 (4/11)*
2. vinningur: 11 réttir — kr. 2.496,
1491 36399+ 41329 52052 55070 92382+
3001 36767 41334 52100 56618 163389
5412 37288 41612 52495 86887 163619
9267 37309 42274+ 53890 86895 54010*+
9693 37821 42981 54736+ 87485 85531*+
12127 39077 42982 54737+ 88958 Úr 7. viku:
12238 39215+ 44702+ 54740+ 89619 49329
13305 39671+ 49961 55014 92141+ 54160+
15877 40118 49962 550I5 92366+
* (2/10), ** (4/10)
Kærufrestur er til 5. nóvember kl. 12 á hádegl. Kærur skulu vera
skriflegar. Kærueyöublöö fást hjá umboösmönnum og á skrifstofunni i
Reykjavtk. Vinningsupphæðir geta lækkaö, ef kærur veröa teknar til
greina.
Handhafar nafnlausra seöla (+) veröa aö framvísa stofni eöa senda
stofninn og fullar upplysingar um nafn og heimilisfang til Getrauna fyrlr
lok kærufrests.
GETRAUNIR — íþróttamiðstödinni — REYKJAVÍK
9. leikvika — leikir 20. október 1984
Vinning8röð: 1X1 — 211 — X11 — 121
1. vinningur: 12 réttir — kr. 31.290,-
5879 10381 15427 40378(4/11)
42233(4/11) 43809(4/11) 44647(4/11)+ 57809(4/11)
58876(4/11) 86479(6/11) 87701 (6/11) 91804 (6/11>+
2. vinningur: 11 réttir — kr. 648,-
2200 40262+ 53517 86417 92395+ * =i
2812 40896+ 53722 86462 92418+
5653 40900+ 53727 86722 92688+
5848 40977 54206 86787 160235+
5956 40963 54235 86995 161504+
6426 41013 54254+ 87381 163321+
6725 41388 54410+ 87471 163359+
6729 41389 54559 87840 163931+
6766 41438 54825 87909+ 163979
7289 41470 54833 88121 181263
7454 41641 54845 88241 181268
7504 41698 55121+ 88144 36747+*
7535 42041 55841 88154 41189*
8014 42319 55850 88872+ 43526*
9667 42999 57159 88950+ 44332+*
10372 43123 57420+ 89024+ 45729*
11855 43503 57657 89366 45827*
11961 43721 57703 89422 45835*
11998 44329+ 57726 89423 46834+*
12424 44546 57791 89668 47338+*
12692 44868 57805 69972 50911*
12897 45998+ 57807 90010 51187+*
13584 46488 57810 90070 53191+*
13757 48077 57815 90434 53257+*
15613 48448+ 57821 90774+ 56360*
35381 48452+ 57827 90799 57092*
36722 49297 57857+ 91317 57976*
36780 50951 57929 91481+ 85586+*
36970 50957 58713 91801+ 86135*
38171+ 51416 58810 91805+ 87362*
38981+ 51449 58956+ 91806+ 181138*
29051+ 51494 85710 91811+
39093 51545+ 85422 91825+ Úr 8. viku:
39096 52822 85439+ 91851+ 1324
39457 52843+ 85519 91881+ 54540*
40168 52887 86030 92259 55347*
40252+ 53310 86266+ 92308 91435*
Kærufrestur er tlt 12. nóvember 1984 kl. 12.00 á hádegi. Kærur skulu vera
skriflegar. Kærueyöublöð fást hjá umboösmönnum og á skrifstofunni í Reykja-
vík. Vinningsupphæöir geta lækkaö, ef kærur veröa teknar til greina.
Handhafar nafnlausra seöla (+) veröa aö framvísa stofni eöa senda stofninn og
fullar upplysingar um nafn og heimilisfang til Getrauna fyrlr lok kærufrests.
GETRAUNIR — íþróttamiðstöðinni — REYKJAVÍK