Morgunblaðið - 02.11.1984, Síða 29

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. NÓVEMBER 1984
/
lagast persónunni þeim mun betri verður
árangurinn. Ég meina, óg fann heilmikiö af
persónunni í „The Postman Always Rings
Twice" í sjálfum mér. Samt fannst mér hann
vera viðbjóöslegt fyrirbæri. Á sama hátt var
það meö Garrett Breedlove í „Terms“ nema
hvaö ég dáöist aö honum.
Viötaliö sem hór fer á eftir birtist nýlega í
Inverview og fyrsta spurning Martins Torgoffs
var á þessa leiö:
MT: Helduröu aö [Los Angelesj Lakers fari
meö sigur af hólmi í ár?
JN: Já, og við heföum líka unniö í fyrra ef
ekki heföu komiö til þessi meiriháttar meiösl
í fjórum tilfellum. Og þaö er nefnilega meiniö
aö þaö eru meiöslin sem ráöa úrslitum. Ef ég
væri með Fíladelfíu-liðinu þá mundi ég hugsa
sem svo: Moses [Malonej náöi sér aldrei eftir
meiöslin sem hann hlaut á miöju tímabilinu!
Alveg eins og þegar Magic [Johnsonj slasaö-
ist — liöið kemst ekki aftur á toppinn. i fyrra
heföum viö getaö rekiö þá af vellinum ...
MT: Hvaö finnst þér svona stórkostlegt viö
körfubolta?
JN: Þetta er skemmtilegasta keppnisíþrótt-
in sem maöur fylgist meö, hin sígilda tónlist í
íþróttum. Þaö sem máli skiptir er samsetning
liösins, leikurinn, styrkurinn, hraöinn og
glæsileikinn. Þetta er sú keppnisiþrótt þar
sem keppnisandinn skiptir mestu máli og þar
stenzt engin önnur íþrótt samanburö.
MT: Ert þú haldinn þessum sama keppnis-
anda í starfi þínu?
JN: Ja, varla meira en mín starfsgrein gerir
krófu til. Þaö er eitthvert vinsælasta viöfangs-
efni manna aö leika svo þaö er varla hægt aö
tala um samkeppni, en margir eru kallaöir.
MT: Hvaö hefuröu fyrir stafni núna á meö-
an stund er milli stríöa hjá þér?
JN: Siðustu tíu árin þá hefur eiginlega ekki
veriö nein stund á milli stríöa hjá mér. Ég les
handrit og lesturinn og allt annaö sem ég tek
mér fyrir hendur endar meö því aö lokiö er
viö nýja kvikmynd. Aögeröarlaus er ég aöeins
þegar ég er í fríi. Ég fór í frí áöur en „Terms of
Endearment" var gerö. Ég tók mér tvö ár og
las ekki stafkrók. Reyndar lít ég svona tímabil
sömu augum og þann tima sem ég er í upp-
tökum. Nú er ég kominn á samning vegna
myndar sem mér skilst aö veröi tekin í janúar.
Ég hef ekki leyfi til aö skýra nánar frá því en
óg er mjög spenntur fyrir þessari mynd og
þegar henni lýkur fer ég sennilega aö stjórna
á ný.
MT: En hvaö ertu annars aö gera?
JN: í gær byrjaöi ég aö leika tennis á ný. Ég
ætla til New York í nokkra daga til aö fara á
málverkauppboö. Á leiöinni þangaö kem ég
viö í Phoenix til aö horfa á leik hjá Laker. Ég
hef ekkert gaman af þessum lestri [bendir á
hrúgu af handritum]. Þaö eru alltaf þrjú eöa
fjögur handrit sem ég verö aö lesa, — þaö er
skylda í sambandi viö starfiö. Svo er ég aö
reyna aö afla fjár til kvikmyndar sem mig
langar til aö gera meö vini mínum, Michael
White. Sumt af þessu á eftir aö skila árangri,
annaö ekki. Og þar fyrir utan reyni ég auövit-
aö aö skemmta mér svolítiö ...
MT: Hvaö um gæöi þeirra handrita sem þér
berast um þessar mundir?
JN: Þar sem ekki er um þaö aö ræöa aö ég
fari meö hlutverk finnst mór þau yfirleitt vera
i lagi — en alls ekki frábær. Reynslan hefur
leitt í Ijós — og þetta hefur alltaf veriö mér
ráögáta — aö verulegur hluti þeirra handrita
sem mér lízt vel á skilar ágóöa. Ég er ekki
meö neinn hroka en þegar tillit er tekiö til
þess aö ég hef reynzt sannspár aö þessu leyti
þá hef ég aldrei getaö skiliö hvers vegna ekki
er tekiö meira tillit til skoöana minna, en þaö
er bara ekki gert.
MT: Ertu viss?
JN: Já, síöan „Terms' var gerö hefur
tveimur handritum sem ég mælti meö veriö
hafnaö. Önnur myndin heföi án efa skilaö
miklum hagnaöi. Mergurinn málsins er sá aö
mér leizt nógu vel á þessi tvö handrit til aö
vilja ábyrgjast þau en á 40 eöa 50 önnur
handrit sem ég las á sama tima leizt mér ekki.
Þeim lízt ekki á þaö sem ég vel. Sjáöu
Pauline Kael komst vel aö
orði þegar hún kvaö aö-
dráttarafl Jack Nicholsons
vera fólgiö í skopstælingu
á karlrembunni. Nicholson
er 47 ára og minnir á gaml-
an Chevy sem er búinn aö
sjá sitt af hverju. Hjólkopp-
arnir eru lausir og stoppiö
í sætunum trosnað en vél-
in gefur frá sér kröftugar
drunur þegar stigiö er á
benzíngjöfina.
Hann var 17 ára þegar
hann kom fyrst til Kali-
forníu frá Neptune City í
New Jersey. Hann starfaöi
viö sjónvarp í fimmtán ár
og lék jafnframt í mörgum
annars flokks myndum en
þaö var ekki fyrr en hann
kom í staö Rip Torn í „Easy
Rider“ áriö 1969 aö hann
sló í gegn. Þá var hann 32ja
ára og reynslunni ríkari.
Síöan hefur hvert stjörnu-
hlutverkiö tekiö viö af
ööru. Auk þess sem hann
hefur veriö mikilvirkur
stjórnandi. Af myndum
hans má nefna „Five Easy
Pieces“, „On a Clear Day
You Can See Forever“,
„The Last Detail“, „China-
town“, „The Passenger“,
„One Flew Over the
Cuckoo’s Nest“, „Going
South“, „Reds“, „The Post-
man Always Rings Twice“
og nú síöast „Terms of En-
dearment“ en fyrir leik
sinn í þeirri mynd fékk
hann Oskarsverölaun í
annaö sinn.
„Terms“. Öll þau sex ár sem þaö tók Jim
Brooks aö fá því framgengt aö gera þessa
mynd var hann sá maður í kvikmyndaverinu
sem skilaði hvaö mestum ágóöa. Ég var alltaf
viss um aö þessi mynd mundi skila hagnaöi
en þaö var ekki skoöun þeirra í verinu.
MT: Þú ert ekki síöur ánægöur meö viötök-
ur myndarinnar í heild en þú ert meö þína
eigin frammistööu.
JN: Þaö er alveg rétt. Þetta er nefnilega
mjög óvenjulegt. Ég minnist kannskl svona
tveggja annarra mynda þar sem ég hef lesiö
handrit og sagt: „Helvíti verö ég finn i þessu."
Þessi tilfinning gerir þaö aö verkum aö öll
vinnan veröur leikur einn. Og vilji svo ólíklega
til aö maöur reynist hafa haft rétt fyrir sér um
myndina í heild þá er maöur sko á grænni
grein og öll manns afstaöa mótast af því aö
maöur ber allt verkefniö fyrir brjósti og allt
sem því víökemur. Þetta var stórkostleg list-
ræn reynsla. Maöur var aö sækjast eftir
ákveöinni tegund hlutverks og hitti naglann á
höfuöiö. Barry Diller, sem ég hef unniö lang-
mest meö um dagana, var líka frábær. i list-
rænum skilningi höföaöi þetta virkilega til
mín.“
MT: Aö hve miklu leytl fannst þér þú per-
sónulega eiga samleiö meö persónunni sem
þú varst aö leika?
JN: Þetta er nú ein af þessum spurningum
sem eru kjarna málsins algjörlega óviökom-
andi. Starf leikara er i þvi fólgiö aö „vera“
sögupersónan og því meira sem hann sam-
MT: Ætli ég sé ekki aö fiska eftir því hvort
þú haldir aö sjálfur munir þú upplifa þessa
svokölluöu miöaldra-kreppu?
JN: Þaö er svo allt annaö mál, hvort sem
þaö er Garrett Breedlove sem maöur er aö
leika eöa einhver annar. Séu persónurnar
flokkaóar kemur í Ijós aó 80% alls sem þær
rúma eru í samræmi viö hvaö sem er, hversu
fjarstætt sem þór kann að viröast þaö. Svo
þessi 80% eru einfaldlega þaö aö „vera“. Þaö
sem virkilega höfóaói til min í sambandi viö
þetta hlutverk var þaö aö þaö er búiö aó
skrifa á sama hátt um „miðaldra-kreppuna“
mjög lengi og þaö er enn verið aö þvi. Ég geri
mér vonir um aö þessi persóna geti opnaó
augu rithöfunda fyrir nýrrl gerö af miöaldra
sögupersónum. Meö öörum orðum, miöaldra
maöur þarf ekki endilega aö vera aö missa
konuna út úr höndunum á sér, hann þarf ekki
aó vera náttúrulaus og meö áhyggjur af því
aö hann sé farinn aö sljóvgast og fitna og sé
ekki i nógu góöum tengslum viö börn sín.
Þaö sérstæöa viö Garrett Breedlove var
nefnilega þaö aö hann var ekkl meö neinar
áhyggjur. Meira aö segja oröalagiö er of ein-
faldaö — viö vitum ekki einu sinni hvaó þaö
felur í sér aó vera miðaldra. Ég þekki fullt af
Hugað að hitaeiningum
Þaö er kunnara en frá
þurfi aö segja aö ef menn
vilja halda eölilegri líkams-
þyngd er nauösynlegt aö
fylgjast meö hitaeininga-
fjölda í þeirri fæöu sem
neytt er.
Þetta er víst ekki hægt
aö rengja og þeir sem telja
sig boröa afar lítiö en eru
samt of þungir, veröa aö
Helmlllshorn
Bergljót Ingólfsdóttir
sætta sig viö þá staðreynd,
ef frá eru talin einstaka
sjúkleg tilfelli, aö líkams-
þyngd er í réttu hlutfalli viö
þann hitaeiningafjölda sem
menn setja inn fyrir sínar
varir.
En lítum nú á hverju er
hægt aö slá föstu um
ákveöinn mat og hitaein-
ingarnar.
1 karamella 15 he.
1 smákaka meö
súkkulaöibitum 55 he.
10 ræmur af frönskum
kartöflum 120 he.
10 græn vínber 35 he.
4 svartar ólífur 30 he.
10 saltaöar hnetur 55
10 kartöfluflögur 115 he.
25 rúsínur 30 he.
1 saltkexkaka 12 he.
10 jaröarber 55 he.