Morgunblaðið - 12.01.1985, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. JANOAR 1985
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. JANÚAR 1985
25

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aóstoöarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033. Áskrift-
argjald 330 kr. á mánuöi innanlands. f lausasölu 25 kr. eintakiö.
Nýr forstjóri
Flugleiða
Stjórn Flugleiða hf. hefur
nú samhljóða ráðið Sig-
urð Helgason, yngri, forstjóra
félagsins í stað alnafna síns,
Sigurðar Helgasonar, stjórn-
arformanns fyrirtækisins.
Með ráðningunni verða þátta-
skil í sögu þessa merka félags.
Við daglegri stjórn fyrirtækis-
ins tekur maður, sem ekki
tengist beint þeim deilum sem
nokkuð hafa sett svip á fyrir-
tækið síðan Loftleiðir og Flug-
félag íslands sameinuðust
fyrir rúmum áratug. Hann
tekur við góðu búi. Forverar
hans í forstjórastóli, þeir Al-
freð Elíasson, Örn O. Johnson
og Sigurður Helgason, stóðu af
sér mikla storma með þeim
hætti að aðdáun vakti.
Eins og eðlilegt er við jafn
veigamiklar ákvarðanir og hér
er um að ræða komu fleiri en
einn til álita við forstjóraval-
ið. Annars vegar Sigurgeir
Jónsson, aðstoðarbankastjóri
Seðlabankans, sem lengi hefur
setið í stjórn Flugleiða, og
hins vegar Sigurður Helgason,
yngri. Ekki fer á milli mála að
báðir eru hæfir til starfans.
Þeir koma hins vegar úr ólík-
um áttum, ef þannig má að
orði komast. Annar hefur víð-
tæka reynslu af margþættum
trúnaðarstörfum á vegum
Seðlabankans en hinn hefur
verið starfsmaður Flugleiða
og tekið þátt í fjármálastjórn
fyrirtækisins á tímum svipt-
inga í flugrekstri.
Að öðrum þræði snertir val-
ið á forstjóra Flugleiða al-
mannavaldið beint, þar sem
ríkisvaldið á tvo menn í stjórn
þess. Athyglin beindist að af-
stöðu þeirra í stjórninni, þar
sem í ljós kom, að það gæti
oltið á einu atkvæði hvor yrði
ráðmn. Frá því hefur verið
skýrt að Albert Guðmundsson,
fjármálaráðherra, beitti sér í
málinu. Ráðherrann hefur
verið talsmaður þess að ríkið
seldi eignarhlut sinn í Flug-
leiðum. Hins vegar taldi hann
eðlilegt að hafa afskipti af vali
forstjórans með vísan til þess
að ríkið hefði gengið í ábyrgð
fyrir skuldum Flugleiða.
Astæða er til að vara við íhlut-
un ríkisins í málefni fyrir-
tækja á þessum forsendum. í
sjálfu sér hefði mátt ætla af
stefnuyfirlýsingum fjármálar-
áðherra um að hlutabréf ríkis-
ins í Flugleiðum eigi að selja,
að fulltrúar þess í stjórn fyrir-
tækisins héldu sér til hlés í
máli þessu. Ríkisábyrgð á lán-
um fyrirtækja á ekki að verða
til þess að stjórnmálamenn
hlutist til um innri málefni
þeirra, svo sem með afskiptum
af ráðningu forstjóra þeirra.
Hagsmunir ríkisins eiga að
vera tryggðir með þeim regl-
um sem um ríkisábyrgðir
gilda.
Því ber að fagna að einhug-
ur varð um ráðningu nýs for-
stjóra Flugleiða. Síst af öllu
þarf fyrirtækið á því að halda
að þverbrestur sé um æðstu
stjórnendur þess. Þótt tekist
hafi að halda rekstrinum í við-
unandi horfi á tímum mikilla
sviptinga i Atlantshafsfluginu
eru erfiðar ákvarðanir ekki að
baki og verða aldrei á þessu
sviði. Það hefði orðið vatn á
myllu þeirra afla í þjóðfélag-
inu sem vilja allan einkarekst-
ur á íslandi feigan, ef þau
hefðu séð sér leik á borði að
koma höggi bæði á Flugleiðir
og Eimskipafélag íslands með
vísan til harkalegra átaka í
stjórn Flugleiða, þar sem Eim-
skip ræður miklu í krafti eign-
arhluta í Flugleiðum. í þeim
nánu tengslum þessara öflugu
flutningafyrirtækja felst bæði
styrkur og veikleiki.
Orðskrípi
Hér í Morgunblaðinu hefur
verið auglýst nýtt orð
undanfarna daga, réttara sagt
orðskrípið „bóling", sem er
misheppnuð íslenskun á enska
orðinu „bowling". Á íslensku
er til prýðilegt ofð yfir þann
leik sem hér er lýst og það er
orðið keiluspil. Ætlunin er að
hefja þennan leik, þar sem
þátttakendur velta kúlu eftir
braut að keilum og reyna að
fella þær, í sérstökum keilusal
í Öskjuhlíð í Reykjavík.
Ekki er ástæða til að ætla
annað en þessi leikur verði
jafn vinsæll hér og annars
staðar. Hitt er fráleitt að
kenna keiluspil við „bóling" á
íslandi. Helst virðist sem hin
nýja keiluhöll eigi að bera
nafnið „bóling". Hvernig litist
mönnum á ef sundhallir væru
nefndar „svimmíng"?
Mikilvægt er að koma í veg
fyrir að erlend heiti festist við
það sem nýtur vinsælda meðal
almennings. Nægir í því efni
að minna á hve hvimleitt orðið
„video" er í málinu, Er fyllsta
ástæða til að skera upp herör
gegn því orði.
Breytingar á Stjórnarráði íslands
— fyrsta skrefið í nýsköpun íslenska stjórnkerfisins
eftir Eirík Tómasson
í Morgunblaðinu á fimmtudag
er að finna grein eftir Jónatan
Þórmundsson, prófessor, þar sem
hann fjallar um drög að frum-
varpi til nýrra laga um Stjórnar-
ráð íslands sem svonefnd stjórn-
kerfisnefnd hefur samið. Finnur
Jónatan frumvarpsdrögum þess-
um flest, ef ekki allt, til foráttu.
Þrjú höfuðmarkmið
Vegna þessa þykir mér rétt í
upphafi að gera grein fyrir þeim
markmiðum sem búa að baki til-
lögum að nýjum Stjórnarráðslög-
um. Segja má að höfuðmarkmiðin
séu þrjú: í fyrsta lagi að auka vald
og jafnframt ábyrgð ráðherra,
hvers á sínu sviði. í öðru lagi að
styrkja stöðu Stjórnarráðsins í
stjórnkerfinu. Og loks í þriðja lagi
að stuðla að hagræðingu og sparn-
aði í stjórnsýslu ríkisins. Mun ég
hér á eftir fjalla um markmið
þessi, hvert fyrir sig, en auðvitað
tvinnast þau meira og minna sam-
an.
Stjórnkerfisnefnd leggur til að
sú regla, að hver ráðherra fari
með æðsta vald á sínu málefna-
sviði, verði hér eftir sem hingað til
lögð til grundvallar í íslenskri
stjórnskipun. Verði regla þessi
sérstaklega áréttuð í Stjórnar-
ráðslögum, m.a. með því að auka
fjárhagsiega ábyrgð hvers ráðu-
neytis. í því skyni að auðvelda
ráðherrum að móta og fram-
kvæma stefnu sína gerir nefndin
það að tillögu sinni að ráðherra
velji sjálfur næstráðanda sinn í
ráðuneyti, ráðherraritara. Ráð-
herraritari sinni fyrst og fremst
því verkefni að aðstoða ráðherr-
ann við að móta stefnu sína og
hrinda henni í framkvæmd, en
fari ekki með daglega stjórn ráðu-
neyta. Það verkefni verði eftir sem
áður í höndum ráðuneytisstjóra
eða skrifstofustjóra eins og nefnd-
in kaus upphaflega að kalla þenn-
an embættismann.
„Stjórnmálaleiðtogar
boða nú nýsköpun í ís-
lensku atvinnulífi og
benda á, máli sínu til
stuðnings, að oft hafi
verið þörf, en nú sé
nauðsyn. Eg tel að sam-
fara nýsköpun í atvinnu-
lífinu sé bráðnauðsyn-
legt að breyta íslensku
stjórnkerfi.“
Stjórnarráðið gegni
stjórnunar- og eftir-
litshlutverki
Á síðustu árum og áratugum
hefur færst í vöxt að ráðuneytin
tækju við ýmiss konar afgreiðslu-
málum sem orðið hafa æ fyrir-
ferðarmeiri í Stjórnarráðinu. Við,
sem í stjórnkerfisnefnd sitjum,
teljum rétt að spornað verði við
þessari þróun og henni snúið við.
Að okkar dómi á Stjórnarráðið
fyrst og fremst að gegna tvenns-
konar hlutverki:
Annars vegar að hafa með
höndum æðstu stjórn í íslenskri
stjórnsýslu og hins vegar að hafa
eftirlit með því að ríkisstofnanir
fari í hvívetna að lögum. Önnur
verkefni ráðuneyta eiga að okkar
áliti að vera í lágmarki. í sam-
ræmi við þetta er ekki einungis
æskilegt, heldur nauðsynlegt að
stjórnarráðsstarfsmenn séu sem
hæfastir og það, sem meira er,
frjóir og hugmyndaríkir svo að
forystan og frumkvæðið komi í
auknum mæli úr Stjórnarráðinu.
Með því að afnema æviráðningu
hjá stjórnarráðsmönnum og ráða
þá til starfa tímabundið er leitast
við að koma í veg fyrir stöðnun í
Stjórnarráðinu án þess þó að
kasta fyrir róða þeim stöðugleika
sem þar er nauðsynlegur.
Með hliðsjón af stjórnunar- og
eftirlitshlutverki Stjórnarráðsins
hljóta starfsmenn þess öðru frem-
ur að verða að búa yfir almennri
menntun og reynslu, en síður sér-
þekkingu þar sem hennar má ætíð
leita hjá sérfræðingum í öðrum
stofnunum. Margir hafa talið
æskilegt að á Alþingi sitji menn
með sem víðtækasta reynslu og
þekkingu, t.d. úr atvinnulífinu. Ég
tel að það sama eigi ekki síður við
um Stjórnarráðið. Þess vegna er
nauðsynlegt að opna leiðir til þess
að menn, sem starfað hafa annars
staðar en í ráðuneytunum, geti
komið þar til starfa og jafn brýnt
að embættismenn úr Stjórnarráð-
inu geti horfið til annarra starfa.
Þegar stjórnkerfisnefnd skilaði
upphaflegum tillögum sínum til
ríkisstjórnarinnar lagði hún til að
ráðuneytum yrði fækkað úr 13 í 8.
Var þetta fyrst og fremst gert í
hagræðingar- og sparnaðarskyni.
Ljóst er að fámennustu ráðuneyt-
in eru of lítil til þess að geta talist
heppilegar stjórnsýslueiningar.
Um fjölda ráðuneyta og skiptingu
verkefna á milli þeirra má hins
vegar endalaust deila enda er
þetta síðastnefnda atriði ekki að-
alatriðið í tillögum stjórnkerfis-
nefndar.
Tillögurnar vandlega
íhugaðar
Svo að vikið sé að grein Jónat-
ans Þórmundssonar, þá gagnrýnir
hann harðlega flest af þeim atrið-
um sem talin hafa verið upp hér
að framan.
Það fyrsta, sem Jónatan fettir
fingur út í, er að tillögur stjórn-
kerfisnefndar séu ekki byggðar á
„úttekt á starfsemi Stjórnarráðs-
ins (á vísindalegum grundvelli)".
Lætur hann oftar en einu sinni að
því liggja að tillögurnar séu bæði
óskynsamlegar og vanhugsaðar.
Um fyrra atriðið greinir okkur
Jónatan á, en síðari ásökuninni
vísa ég á bug. Tillögur okkar, sem
nefndina skipum, eru þvert á móti
vandlega íhugaðar og stefna að
ákveðnum markmiðum sem ég hef
lýst hér að framan.
Eiríkur Tómasson.
íslensk stjórnsýsla
meingölluð
Jónatan virðist vera á þeirri
skoðun að skipulag og starfsemi
Stjórnarráðsins sé með þeim
ágætum að þar þurfi litlu sem
engu að breyta. Þessu er ég alger-
lega ósammála. Ég er þeirrar
skoðunar og hef ekki farið dult
með hana að íslensk stjórnsýsla sé
meingölluð. Ekki er ráðrúm til
þess að gera grein fyrir þeirri
skoðun minni að þessu sinni, en
eitt dæmi vil ég þó nefna vegna
þess að það varðar Stjórnarráðið,
jafnvel öðrum stofnunum fremur.
Það er sú venja, sem skapast hefur
að menn starfi í sama ráðuneyti
svo áratugum skiptir. Er það jafn-
vel litið hornauga ef menn, sem
ekki hafa áður starfað í ráðuneyti,
eru ráðnir þangað og þá gjarnan
talað um að gengið hafi verið fram
hjá starfsmönnum með lengri
starfsreynslu. Ég álít að þessi
háttur sé afar skaðlegur, ekki að-
eins fyrir hlutaðeigandi starfsm-
enn, heldur fyrir starfsemi stjórn-
sýslunnar og þar með okkur öll.
Því má ekki gleyma að það þótti
á sínum tíma róttækt og var all
umdeilt þegar farið var að velja
æðstu embættismenn ráðuneyt-
anna, ráðherrana sjáifa, með póli-
tískum hætti. Enginn andmælir
því hins vegar í dag, a.m.k. hef ég
ekki séð það opinberlega, að ráð-
herrarnir séu pólitískir og þeir
sitji aðeins skamma hríð á ráð-
herrastóli. Af þeim sökum kem ég
ekki auga á þá hættu sem Jónatan
sér við þá nýbreytni að næstráð-
andi ráðherra í hverju ráðuneyti
verði valinn af ráðherranum sjálf-
um. Að sjálfsögðu munu aðrir
embættismenn starfa áfram í
ráðuneytunum óháð ráðherra-
skiptum, og skapa þá kjölfestu
sem þar er nauðsynleg.
Réttur starfsfólks virtur
Að lokum vil ég mótmæla harð-
lega þeirri staðhæfingu Jónatans
að tillögur stjórnkerfisnefndar
beinist sérstaklega gegn starfs-
fólki Stjórnarráðsins. Þótt ævi-
ráðning sé afnumin og mælt fyrir
um tímabundna ráðningu er þess
gætt að ekki sé gengið á lagalegan
rétt neins af stjórnarráðsstarfs-
mönnum. Hitt er svo annað mál að
breytingar þær, sem lagt er til að
gerðar verði, eru þess eðlis að
óhjákvæmilegt er að þær snerti
einhverja af þeim sem í Stjórnar-
ráðinu starfa. Úr því að Jónatan
beinir máli sínu sérstaklega til
samtaka launþega er ekki úr vegi
að benda honum á réttarstöðu
launþega á hinum almenna vinnu-
markaði. Það væri nær að bæta
hana í stað þess að ríghalda í úrelt
ráðningarform hjá æðstu embætt-
ismönnum ríkisins.
Stjórnmálaleiðtogar boða nú
nýsköpun í íslensku atvinnulífi og
benda á, máli sínu til stuðnings,
að oft hafi verið þörf, en nú sé
nauðsyn. Ég tel að samfara ný-
sköpun í atvinnulífinu sé bráð-
nauðsynlegt að breyta íslensku
stjórnkerfi. Fyrsta skrefið í átt til
þeirrar nýsköpunar á að stíga efst
í stjórnkerfinu með því að breyta
Stjórnarráði íslands í samræmi
við breytta þjóðfélagshætti og
nútíma stjórnunaraðferðir.
Eiríkur Tómasson er hæstaréttar-
lögmaður í Keykjavík og formaður
Stjórnkerfisnefndar.
Akranesið komið heim eftir langa útivist:
Óhætt að segja að á
ýmsu gekk í ferðinni
— segir skipstjórinn, Jón Magnússon
Akranesi, 11. janúar.
MS. AKRANES, stærsta skip ís-
lenska kaupskipaflotans, kom til
landsins sl. nótt úr langri og
viðburðaríkri ferð. Við lá að skipið
lokaðist inni í ís á vötnunum miklu í
Kanada vegna bilunar í lyftubrú þar í
landi og eins vegna strands skipsins,
sem tafði það á siglingunni til áfanga-
staðarins Astabula í Kanada. Skipið
var á leið þangað með járn frá
Frakklandi og Spáni og átti að lcsta
þar kolafarm til járnblendiverksmiðj-
unnar á Grundartanga. Skipstjóri á
Akranesinu í þessari ferð var Jón
Magnússon. Við báðum Jón að lýsa
þessari viðburðaríku ferð þeirra.
„Það er óhætt að segja, að það
hafi gengið á ýmsu í þessari ferð
okkar. Aætlun skipsins breyttist
þegar verkfallið skall á hér á landi
í haust. í stað þess að koma hingað
heim fórum við til Frakklands og
Spánar og lestuðum þar járn, sem
fara átti til Astabula I Kanada og
Chicago. Við lögðum upp frá Bilbao
á Spáni og alla leiðina yfir hafið
fengum við mjög slæmt veður. Síð-
an lögðum við af stað upp vötnin
Jón Magnússon
miklu ( Kanada og þar stöðvaðist
skipið vegna bilunar í lyftuútbún-
aði á Wallerfield Bridge, en sú brú
er rétt ofan við Lake St. Louis.
Þetta var 24. nóvember og þarna
urðum við að bíða ásamt 40—50
öðrum skipum allt til 10. desember
að viðgerð á brúnni lauk.
Við sigldum síðan í rúman sól-
arhring en þá tók skipið niðri. Á
þessum stað er siglingaleiðin mjög
þröng svo við urðum að koma skip-
unu út af vatnaleiðinni til að kanna
skemmdirnar og þá var „tvö lestin"
full af sjó. Við urðum að hafa hrað-
ann á svo skipið frysi ekki inni því
vötnin lokast oft um 15. desember.
Kafarar þéttu rifuna að utan og við
náðum að færa farminn til i lest-
inni og var síðan búinn til stálkassi
inn í lestina. Við unnum við þetta
dag og nótt og 18. desember feng-
um við leyfi til að losa farminn á
næstu höfn, sem var Odens-burg.
Síðan var siglt til Montreai til full-
naðarviðgerðar. Við komum þang-
að 22. desember og fórum á hádegi
á aðfangadag til Philadelpiu til að
lesta kol. Þegar við fórum þaðan
var komið 24ra stiga frost svo ekki
mátti miklu muna að allt frysi fast
þarna. Við komum til Philadelpiu
Akranes
30. desember og skipið var fulllest-
að á 5 timum, alls 6.900 tonn, og
haldið síðan sem leið lá hingað
heim. Sú ferð gekk áfallalaust enda
veður nokkuð gott á leiðinni."
— Eru ekki svona langar sigl-
ingar þreytandi?
„Jú, þær eru það, sérstaklega að
þurfa að vera svona lengi að
heiman. Um helmingur áhafnar-
innar er fjölskyldumenn. Við reyn-
um yfirleitt að hafa góð frí á milli,
eðlilegt er að menn sigli i 6 mánuði
og taki siðan jafn langt fri. Hjá
okkur hér á skipinu er mjög sam-
valinn mannskapur og það gerir
þetta allt skemmtilegra. Ánnars er
þetta fjórða ferð skipsins upp vötn-
in á árinu. Þetta er mjög skemmti-
leg siglingaleið og margt mjög fal-
legt að sjá þarna. Akranesið og
einnig Selnesið eru sérstaklega bú-
in fyrir þessar vatnasiglingar.
Mjög strangt eftirlit er með skip-
um, sem sigla um vötnin og margir
hópar eftirlitsmanna koma um
borð til að athuga að allt sé í lagi
áður en lagt er af stað.“
— Hver verður svo næsti
viðkomustaður?
„Við lestum hér 6.200 tonn af
járnblendi og förum með það til
Japans. Þangað er 45 sólarhringa
sigling. Fyrsti viðkomustaður verð-
ur Ceuta en þangað er 6 daga sigl-
ing. Þar tökum við vatn og vistir.“
Jóhannes Kjarval
Vilmundur Jónsson
Ragnar í Smára
„Látiö
menninguna
í fridi“
í grein í Morgunblaðinu 4. jan.
sl. kemst Hannes H. Gissurarson
svo að orði:
„Friedman kemst því að sömu
niðurstöðu og ástsælt íslenskt
skáld, sem sagði á sínum tima við
Vilmund landlækni eins og fleygt
er orðið: „Æ, blessaðir látið þið
menninguna í friði. Þá bjargar
hún sér sjálf!" Friedman tekur
einnig undir með okkar gamla,
góða menningarfrömuði, Ragnari
í Smára, sem reit í bréfi til Björns
Th. Björnssonar árið 1955: „Ekk-
ert finnst mér hvimleiðara en sá
hugsunarháttur að allt verði að
bæta, endurbæta. Hin mesta viska
er fólgin í því að lofa einhverju að
vera i friði."
Hér skýtur heldur betur skökku
við í frásögn Hannesar. Hin fleygu
orð: „Látið menninguna í friði" —
mælti sem sé ekki „ástsælt is-
lenzkt skáld" við Vilmund land-
lækni, heldur var það Vilmundur,
sem á sínum tíma flutti þennan
boðskap ýmsum mönnum í gamni
og alvöru. Til vitnis um það væri
unnt að kalla fjölmarga, en auk
þess hef ég undir höndum frásögn
föður míns, þar sem hann kveðst
hafa skýrt Jóhannesi Kjarval frá
hreyfingu, er hann hefði sett af
stað utan um „kenningu, er ég
sýknt og heilagt héldi að sameig-
inlegum vini okkar, Ragnari í
Smára, og varðaði menninguna,
sem hann og ... bæru svo ríkt
fyrir brjósti. Kenningin væri í
stuttu máli sú, að hið eina, sem
menningin þarfnaðist, væri það,
að hún væri látin í friði. Heiti
hreyfingarinnar væri Friðlýst
menning — og kjörorð hennar,
ávarp og kveðja: L.M.F., þ.e. Lát
menninguna í friði. Kjarval var
fljótur að taka við sér og var undir
eins með á nótunum ... „Ragnar
er veikur fyrir kenningunni,"
sagði ég. „Það hafði mikil áhrif á
hann, þegar ég sagði: Virðum fyrir
okkur lyngið. Hvað eru þeir marg-
ir, sem vita yfirleitt af því, að lyng
ber blóm? Og enn færri eru þeir,
sem vita, að það ber einhver hin
fegurst sköpuðu, litprúðustu, ang-
anríkustu og sætustu blóm, sem
þekkjast á nokkurri jurt. Nú kann
einhverjum að detta í hug að bera
mykju á lyngið, til þess að það nái
meiri þroska, svo að fleiri veiti því
og dýrð þess athygli. En hvað hef-
ur hann upp úr því? Ekki lyngkló,
heldur töðu, sem er einungis til
þess að éta hana og hentar sem
’ fóður allra sízt hinum æðri verum
í guðs sköpunarverki. Það er ná-
kvæmlega eins um menninguna og
lyngið, hvort tveggja vex og dafn-
ar af sjálfu sér — aðeins ef það
fær að vera í friði. Ræktunar-
rassaköst þolir hvorugt án þess að
verða að hinu fábreytilegasta
fóðri.“
Mér er ókunnugt, hvaðan Hann-
es H. Gissurarson hefur fróðleik
sinn um þetta efni og hverjir hafa
haft endaskipti á fyrrnefndum
staðreyndum. En fyrir ungan og
kappsfullan sagn- og hugmynda-
fræðing, sem ég mun eitt sinn
hafa frætt um vildarheimildir,
gæti verið fróðlegt að brjóta til
mergjar, hvernig þessum ,error
hefur verið hjálpað á gang’.
Reykjavík, 9. jan. 1984.
Þórhallur Vilmundarson.
Framkvæmdir hægari
en gert var ráð fyrir
— segir borgarstjóri um fjárveitingu til B-álmunnar
„ÞAÐ ER Ijóst, að þeir fjármunir, sem veita á í B-álmuna
samkvæmt fjárlögum, duga skammt en við höfum lagt
áherslu á að þessi deild hafi forgang,“ sagði Davíð Oddsson,
borgarstjóri, er Morgunblaðið innti hann álits á þeirri ráð-
stöfun á fjárlögum, að veita 8 milljónum króna til byggingar
B-álmu Borgarspítalans. Vonir höfðu verið bundnar við að
framkvæmdum þessum lyki á árinu 1986, en heildarkostnað-
ur við að Ijúka verkinu var áætlaður 136 milljónir króna.
I grein, sem dr. Gunnar Sig- asi Bjarnasyni heilbrigðisráð-
urðsson, læknir á Borgarspítal-
anum, skrifaði í Morgunblaðið
laugardaginn 5. janúar sl., er
fjallað um þessa 8 milljón króna
fjárveitingu á fjárlögum þessa
árs og er þar m.a. fullyrt, að
með þessari ráðstöfun hljóti
famkvæmdir við B-álmuna að
dragast mjög á langinn. í grein-
inni er þess einnig getið, að í
apríl 1984 hafi verið undirrit-
aður samningur af Davíð
Oddssyni borgarstjóra, Matthí-
herra og Albert Guðmundssyni
fjármálaráðherra um byggingu
B-álmunnar, þar sem m.a. er
gert ráð fyrir að byggingu álm-
unnar verði lokið á árinu 1986.
Borgarstjóri var spurður nán-
ar um þessi atriði: „Þar sem
hlutur ríkissjóðs á að vera 85%
en hlutur sveitarfélagsins 15%
getum við því miður ekki farið
hraðar en fjárlög leyfa. Að vísu
bindum við vonir um að fá við-
bót úr Framkvæmdasjóði aldr-
aðra. En engu að síður þýðir
þetta, að framkvæmdir verða
hægari en gert var ráð fyrir í
þeim viðmiðunarsamningi, sem
ég gerði við fjármálaráðherra
og heilbrigðisráðherra í vor. En
framkvæmdir halda auðvitað
áfram og B-álman kemst í notk-
un smám saman," sagði Davíð
Oddsson.
„Rétt er þó að geta þess,
gagnvart Borgarspítalanum, að
það var ánægjuleg viðbót, að
fjárveitingarnefnd ákvað að
veita sérstaklega 8 milljónum
króna til kaupa á röntgentækj-
um fyrir spítalann, en tækja-
kostur röntgendeildarinnar er
orðinn mjög slæmur og þarf
endurnýjunar við á næstu ár-
um, og er þetta góður áfangi í
þeirri uppbyggingu," sagði
borgarstjóri.