Morgunblaðið - 30.01.1985, Blaðsíða 40
40
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 30. JANÚAR 1985
t » Eiginkona min, móöir okkar, tengdamóöir, amma og langamma, HULDA ÁMUNDADÓTTIR, Laugarásvegi 67, lést i Hjúkrunarheimilinu Sunnuhliö, Kópavogi, aö kvöldi 28. janúar. Sígurjón Gislason, Glsli Sigurjónsson, Gunnhildur Guójónsdóttir, Jón Sigurjónsson, Sjötn Hákonardóttir, barnabörn og barnabarnabörn.
t Móöir min, ARNFRÍÐUR JÓNSDÓTTIR, : andaöist á Elliheimilinu Grund, mánudaginn 28. janúar. | Jaröarförin auglýst siöar. | Fyrir hönd vandamanna, Ásta Björnsdóttir.
t Móöir okkar, UNNUR PJÉTURSDÓTTIR, Sólheimum 23, Reykjavfk, lést i Landakotsspitala mánudaginn 28. janúar. Pétur Einarsson, Guörún Einarsdóttir, Unnur Einarsdóttir.
t Útför KRISTÍNAR J. STEFÁNSDÓTTUR fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 1. febrúar kl. 15.00. Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er bent á Krabbameinsfélag Islands. Oddný V. Guójónsdóttir, Jóhanna Stefánsdóttir, Óttar Kjartansson, Hermann Stefánsson, Olga Halldórsdóttir og frændsystkini.
t Móöir okkar, tengdamóöir, amma og langamma, MAGNEA G. INGIMUNDARDÓTTIR, veröur jarösungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 31. janúar kl. 13.30. Blóm vinsamlegast afbeöin en þeir sem vilja minnast hennar láti Slysavarnafélag fslands njóta þess. Jórunn Karlsdóttír, Ásdls Siguröardóttir, tengdasonur, börn og barnabörn. |
t Eiginmaöur minn, JÓHANNES REYKJALÍN TRAUSTASON, Ásbyrgi, Hauganesi, veröur jarösunginn frá Stærri-Árskógskirkju fimmtudaginn 31. janúar kl. 14.00. F.h. vandamanna, Hulda Vigfúsdóttir.
t Eiginmaöur minn, faöir, tengdafaöir og afi, TEITUR SVEINBJÖRNSSON, Öldugötu 6, veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni, fimmtudaginn 31. janúar kl. 10.30. f.h. Benedikta Bjarnadóttir, Guölaug Teitsdóttir, Ársæll Másson og barnabörn.
t
Þökkum öllum þeim, sem sýndu okkur vináttu og tryggö viö andlát
og útför móöur okkar, tengdamóöur og ömmu,
JÓNÍNU JÓNSDÓTTUR,
Garöaatrœti 34.
Sérstakar þakkir færum viö forstjóra og starfsfólki elli- og
hjúkrunarheimilisins Grundar.
Áslaug Gunnarsdóttir, Katrfn E. G. Asmundson,
Hjörtur Þóröarson, Franklfn John Asmundson
og barnabörn.
Minning:
Kristrún Margrét
Hálfdánardóttir
Fædd 25. ágúst 1912.
Dáin 3. janúar 1985.
Elskuleg tengdamóðir mín
Margrét Hálfdánardóttir er látin
og vil ég minnast hennar í fáein-
um orðum.
Margrét var fædd að Grænhóli í
Glæsibæjarhreppi, dóttir hjón-
anna Hálfdáns Hallgrímssonar og
Kristínar Sigurðardóttur og var
fimmta barn þeirra hjóna af sex
sem voru: Sigurveig, látin 1929,
Jónas, látinn 1978, Guðrún, látin
1980, Ólafía, Rannveig og hálf-
systur þeirra, Sveingerður, sem
allar þrjár lifa Margréti.
Margrét var aðeins sjö ára er
hún missti föður sinn en átti því
láni að fagna að alast upp hjá
móður sinni fram að fjórtán ára
aldri. Margrét elst upp við fátækt
og mikla vinnu sem þá voru al-
gengir lífsförunautar. Lítið varð
um skólagöngu en því betur lærð-
ist henni í lífsins skóla ráðdeild,
dugnaður, sparsemi og trú-
mennska sem urðu hennar aðal.
Árið 1928 vistaði hún sig til eft-
irlifandi eiginmanns, Bernharðs
Jósefssonar, sem þá bjó á Rang-
árvöllum í Glæsibæjarhreppi. Um
mitt árið 1930 giftist Margrét svo
Bernharði og voru það gæfurík
spor. Að Rangárvöllum fæddust
þeim Margréti og Bernharði fjög-
ur börn: Óskar bifreiðastjóri á Ak-
ureyri, hans kona er Magna
Oddsdóttir húsfreyja og kaupa-
kona; þá Svanhildur húsfreyja á
Akureyri, gift Kjartani Sigurðs-
syni lögregluvarðstjóra, síðan
Kristbjörg húsfreyja og verka-
kona í Hafnarfirði, gift Guðmundi
Jóhannessyni bifreiðarstjóra og
yngst þeirra er Karólína húsfreyja
og verkakona á Akureyri, gift
Árna Bjarman bifvélavirkja.
Árið 1945 fluttu Bernharð og
Margrét til Akureyrar að Bjark-
arstig 5, þar sem þau byggðu sér
og börnum sínum heimili. Börnin
tíndust fljótt að heiman og stofn-
uðu heimili með mökum sínum en
Margrét og Bernharð bjuggu sam-
an í Bjarkarstíg fram á síðustu
daga Margrétar.
Heim á Bjarkarstíg var gott að
koma, því hjónin Margrét og
Bernharð voru sérlega gestrisin og
viðræðugóð. Þau voru vinmörg og
vinföst og komu því margir til að
njóta samveru þeirra. Börn,
barnabörn og barnabarnabörn
voru einkar velkomin og víst er
það að margir sakna nú mömmu,
ömmu og langömmu í Bjarkarstíg.
Margrét var í meðallagi há, vel
vaxin, þrekleg og svipmikil, hún
var geðrík en hreinlynd og fljót að
fyrirgefa.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö vegna andláts móöur okkar,
INGILEIFAR K ARLSSON,
Stokkhólmi,
en hún var jarösungin þar 16. janúar sl.
Sonja Helgason, Ingrid Hansen.
Viö þökkum minnar, t innilega öllum þeim er heiöruöu minningu móöur
JÓHÖNNU GUNNARSDÓTTUR,
Hörgshlfó 18.
Gunnar Gunnarsson og f jölskylda.
t
Þökkum innilega samúö og vináttu viö andlát og útför frænku okkar,
VIKTORÍU SIGRÍÐAR ÓLAFSDÓTTUR
frá Strönd á Stokkseyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss Suöurlands fyrir góöa
umönnun.
El(n Sigurgeirsdóttir,
Jóna Sigurgeirsdóttir,
Ólafur Glslason.
t
Þökkum öllum þeim nær og fjær er sýndu okkur samúö og hlýhug
viö andlát og útför
EGILS HALLDÓRSSONAR,
Reynimel 88.
Vandamenn.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö, hlýhug og vináttu viö andlát
og útför fööur okkar. tengdafööur, afa og langafa,
VERNHARÐS KARLSSONAR,
Laugavegi 1, Siglufirói.
Sérstaklega viljum viö þakka læknum og starfsliöi Sjúkrahúss
Siglufjaröar.
Margrét Vernharósdóttir,
Fanney Vernharósdóttir, Skarphóóinn Guðmundsson,
Anna Vernharðsdóttir, Eirfkur Sigurósson,
Jóhanna Vernharósdóttir, Hafliói Sigurósson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Aldrei heyrði ég hana hallmæla
nokkrum manni og alltaf tók hún
svari þess sem undir varð. Hún
var afar hjálpsöm og nutu börn
hennar þess og þá einna helst
yngsta dóttir hennar, Karólína. í
mörg ár kom Margrét vikulega
heim til dóttur sinnar og hjálpaði
til við bakstur, sauma og hafði
ofan af fyrir börnunum.
Margrét var mjög trúhneigð og
trúrækin kona. Hélt hún fast í
marga góða og gamla trúarsiði og
kenndi börnum sínum. Hún var
viss um hvað við tæki af þessu lífi
og virtust þessi síðustu vistaskipti
ekki vera henni á móti skapi.
Ástvinir Margrétar kveðja hana
með söknuði en í þeirri vissu að
hún sé komin meðal feðra sinna,
þangað sem við förum öll í lokin.
Árni Bjarman
Karl Guð-
mundsson -
Kveðjuorð
Fæddur 17. september 1904
Dáinn 10. janúar 1985
Það er auðvitað eðlilegur gang-
ur lífsins, þegar gamalt fólk deyr
eftir að hafa lokið löngu og far-
sælu ævistarfi.
Afi minn, Karl Guðmundsson,
fæddist hér í Reykjavík fyrir rum-
um áttatíu árum, sonur hjónanna
Guðmundar Guðmundssonar, út-
vegsbónda, Ánanaustum í Reykja-
vík, og Sigríðar Maríu Reykdal
Stefánsdóttur, og var hann næst-
yngstur sjö systkina, sem nú eru
öll látin.
Faðir þeirra lést 1909, er þau
voru öll í bernsku, það kom því
strax að ekki var um annað að
ræða en hver og einn færi að
bjarga sér og sínum eftir því sem
kostur var. Ævistarf afa var við
höfnina, á eyrinni, sem verkamað-
ur og aðstoðarverkstjóri hjá
Skipaútgerð rikisins í 50 ár. Þegar
ég var lítil var oft farið í Vestur-
bæinn til afa og ömmu, eins og það
var kallað. Það eru mér ógleym-
anlegar stundir.
Þetta áttu aðeins að vera örfá
kveðjuorð til afa míns. Ég bið góð-
an Guð að fylgja honum á þeim
leiðum, sem hann nú hefur lagt út
á.
Erna Þ. Guðmundsdóttir