Morgunblaðið - 01.03.1985, Blaðsíða 21

Morgunblaðið - 01.03.1985, Blaðsíða 21
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. MARS 1985 21 Sendibréf til þjóðfélagsins — eftirÖnnu Snorradóttur Kaera Þjóðfélag. Lcngi hefi ég ætiað að skrifa þér bréfkorn bæði til þess að þakka þér fyrir hve gott þú varst mér, þegar ég var barn og eins til þess að ympra á nokkrum atriðum, sem ég hefi verið að velta fyrir mér í sam- bandi við börnin þín og framtíð landsins okkar allra. Já, aldrei fæ ég þakkað þér eins og vert er, að þú skyldir ekki skipa mér í skóla, þegar ég var smábarn og heldur ekki inn á einhverjar stofnanir. Lesturinn lærði ég af eldri bræðrum og sjálfri mér og las bækur og tímarit af því að það var gaman og enginn sagði mér að gera það. Reikning kenndi mamma mér með eldhússtörfunum og sama er að segja um skriftina svo að ekki sé minnst á öll kvæðin, sem ég var látin fara með í eldhúsinu. Orði til orðs var þessu skilað án þess að skiija mikið en það gerði ekkert til. Síðar kom skilningurinn og þá var þetta allt tiltækt. Maður lærði orð og nöfn og svo hrynjandi ljóðs, sem er mikilvægt fyrir barn. En það skrýtnasta af þessu öllu var, að við krakkarnir kunnum bara töluvert í dönsku þótt við hefðum enga kennsiu, en það voru keyptar bæk- ur og biöð og myndasögurnar í Familie Journal kenndu mér þá dönsku sem dugði mér þar til ég kom í menntaskóla. Innflutningsmál Já, það væri gaman að minnast á innfiutningsmáiin. Þú varst svo ágætt á þessu skeiði sögunnar, að skriffinnskan var ekki komin í al- gleyming og ekki allt njörvað niður í skrifstofum höfuðborgarinnar eða ráðuneytum, heidur gat fólk staðið fyrir slíku sjálft ef það hafði tíma og átti einhverja aura og auðvitað sniðu menn sér stakk eftir vexti. Hún móðir mín, blessunin, pantaði sér til að mynda kaffistell frá Par- ís. Raunar kom aldrei nema syk- urkerið úr þessu kaffistelii, en það var fallegt og prýddi stofuna heima allan minn uppvöxt. Það var ein- hver ljómi yfir þessu keri, sem komið var sunnan frá Signu eitt sér sem fulltrúi heils stells. Ég man líka eftir lömpum með perlukögri á skerminum aiveg sams konar og lampinn á skrifborði prófessors Higgins í kvikmyndinni My Fair Lady. Kassarnir komu með skipum, sem við fylgdum eftir með augun- um sitjandi í fjörunni og fannst ei- lífðartími líða meðan þau skriðu inn Önundarfjörðinn, inn fyrir odda og að bryggju. Það var mikið ævintýri að sjá kassana hífða upp á bryggjuna og enn þá meira gaman, þegar kassi var kominn heim í hús og byrjað var að eltast við nagla og járnbönd með kúbeini og hamri. Þá titraði hjartað í brjósti lítils barns af tiihiökkun. Þetta voru dýrlegir tímar og gaman að fá að vera þátt- takandi í þessu fjölbreytta lífi. Það voru leikæfingar og söngæfingar með pabba og mömmu, grímuböll, snjóhús og skíði úr tunnustörfum, klndur föður míns í næsta húsi og kýrin sem gaf okkur spenvolga mjólkina, einu farartæki fjölskyld- unnar góður reiðhestur og lítil skekta og stundum farið að vitja um grásleppunet með pabba sínum eða heyja í Hvamminum þar sem ég var alveg hárviss um að byggi álfkona. Mér fannst ég hafa séð hana, háa og spengilega í bláum kyrtli, en höfuðbúnaðurinn var ekki íslenskur heldur beint út úr Familie Journal. Hét hún ekki Ma- dam X eða eitthvað ámóta þessi dularfulla fígúra? Þetta dásemdar líf, sem þú gafst mér í litlu sjávar- plássi, leið undir lok þegar ég var 10 ára. Breyttir tímar En svo tóku krakkarnir þínir upp á því að verða fulltiða fólk sem vildi breyta öllu. Það er svo sem ekki nema sjálfsagt að reyna að laga ýmiskonar misrétti og vit- leysu, sem mönnum hafði yfirsést, í öllum látunum, ýmislegt sem við máttum ekki missa. Sumt kom hægt og bítandi yfir okkur, annað í heljarstökkum og heijarstökk eru ekki nema fyrir fimleikafólk, því að hætt er við að hinir beinbrjóti sig. Það fór líka svo að margir brotn- uðu og meiddu sig illilega. Ég hefi alltaf vorkennt þér svolítið þessi Anna Snorradóttir „Þótt þú sért ágætt og mér þyki vænt um þig, eiga margir bágt og þú ættir ad hlusta vel eftir hjartslætti gamla fólks- ins.“ óhemju læti í krökkunum þínum, því að það er ekkert gamanmál að eiga óþekk börn, en ég get huggað þig með því, að sumir strákarnir sem voru hvað ódælastir í ung- dæmi minu, urðu ágætir þegnar þínir, þegar þeir komust til vits og ára og það er höfuðmálið, að menn komist til vits og ára. Sumir kom- ast bara til ára en aldrei vits og þess vegna er nú ástandið eins og það er. Margir eiga bágt Þótt þú sért ágætt og mér þyki vænt um þig, eiga margir bágt og þú ættir að hlusta vel eftir hjart- slætti gamla fólksins. Og þú ættir líka að horfa í augun á ungu kon- unni, sem er tætt í sundur í marga parta á mörgum vinnustöðum af því að hún er að reyna að hjálpa honum Jóni sinum með saltið í grautinn og þak yfir höfuðið. Og svo ættirðu að líta svolítið til með unglingunum, sem eru svo ráðvillt- ir og allslausir þrátt fyrir diskótek- in, myndböndin og annað drasl. Já, það eiga margir bágt, líka karl- mennirnir sem komnir eru af létt- asta skeiði og alltaf er verið að skamma og kenna um ailar ófar- irnar. Kannski endar þetta á því, að nokkrar góðhjartaðar gamlar konur stofna karlavinafélag? Ég veit það ekki, kæra þjóðfélag, en mér finnst margt svo ruglað og öðruvísi en það á að vera. Kannski hefir þú lent á kennderíi og ert ekki búið að jafna þig? Þú fyrirgefur, að mér skuli detta þetta í hug, en ef þetta er rétt hjá mér, ættirðu að drekka mikið af appelsínusafa með þrúgusykri, svo að þú jafnir þig sem fyrst. Skóla-pólitík Hvers vegna ertu að heimta það, að allir fari í skóla og jafn vel áður en þeir eru talandi? Er ekki hægt að hafa þetta eins og í gamla daga þegar ég var barn? Nei, ég veit svo sem vel, að það er ekki hægt að snúa hjólinu til baka, það þarf allt- af að snúa því áfram, því að annars fer allt í strand. En ætli það sé nokkuð, sem fer jafn illa með lítil börn eins og að vera í skóla hjá leiðinlegum kennara sem er stöð- ugt svekktur af blankheitum? Ég held að þú ættir að borga kennur- unum hundrað þúsund á mánuði, og þá á ég við barnakennarana. Lít- il börn eru svo fádæma varnarlaus, en þegar þau stækka geta þau sleg- ist og bitið frá sér. Menntaskóla- og háskólakennurum þarftu ekki að borga ýkja hátt kaup, því að krakkarnir þar spjara sig. Þú mátt alveg bóka það, að ef grunnurinn er ekki góður hrynur húsið. Og fyrst við á annað borð erum að basla með skóla fyrir lítil börn, verður þú að sjá til þess, að bestu og gáfuð- ustu menn þjóðarinnar veljist til þessara starfa. Það gerir ekkert til með framhaldsnámið, það hefst einhvern veginn, ef ekki er þegar búið að eyðileggja alla námslöngun og frumkvæði. Þú mátt ekki vera reitt mér, kæra þjóðfélag, en ég er gömul í hettunni, hef séð margt og lesið býsnin öll um uppeldis- og skólamál. Annars þarf ekkert að lesa sér til um þetta, það er svo borðleggjandi, að barnakennslan skiptir langmestu máli. Hjálp til sjúkra Þetta er nú víst að vera full langt hjá mér, en mig langar að nefna eitt í lokin, en það er, hve vel þú gerir við margan sjúklinginn, sem þarf á hjálp að halda. Þetta er miklu betra allt saman en þegar ég var ung. Ég veit að þú ert skammað einhver ósköp fyrir að greiða ekki nóg, en ég man vel eftir því, að ég varð að borga allt sjálf, þegar ég þurfti að dvelja langdvölum á er- lendu sjúkrahúsi og hjá læknum, þegar ég var ung. Við hjónin voru í tíu ár að greiða sjúkrakostnað, en við vorum ekkert að auglýsa þetta af því að við vorum svo glöð yfir því að mér batnaði og fékk brúklega heilsu aftur. Einhvern veginn datt mér aldrei í hug að biðja þig að borga þetta fyrir mig. Það var lík- lega bara af heimsku. En gamla fólkinu þínu, sem hefir lokið sínum starfsdegi oft fyrir litla þóknun, máttu ekki gleyma. Ég veit að þú reynir að standa þig í þeim efnum og gerir margt vel, en betur má ef duga skal, það máttu bóka. Ég bið þig forláts á þessu til- skrifi. Það er vel meint þótt ekki tækist betur til en raun ber vitni. Ég bið kærlega að heilsa öllum krökkunum þínum bæði ASl, VSÍ, BSRB, KSÍ, SfS, BÚR, ÍSÍ, RARIK og svo öllum hinum. Þín einlæg, Anna Snorradóttir P.S. Það hafa margir áhyggjur út af heilsu þinni og sérstaklega þessari krónísku bólgu, verðbólgunni. Var farið að lagast, þegar eitt barna þinna tók til að óþekktast á sl. hausti • og þá versnaði þér aftur. Þetta var mér sagt. Er ég spyr: Hvar eru nú læknavísindin að geta ekki ráðið bót á þessu? Mér hefir alltaf reynst ullin vel við mínum bólgum og svo heitu pottarnir í sundlaugunum, en það er ekki víst að þetta eigi við þínar bólgur. En hefirðu reynt grasate? Best er að blanda saman rjúpnalaufi, blóð- bergi, vallhumli og ljónslöpp. Ég óska þér gleðilegs árs og góðs bata. Sama
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.