Morgunblaðið - 21.04.1985, Side 22

22 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. APRÍL 1986
„Hvað er svona asni
að stjórna kvik-
myndum sem okkur
langar ekki til að sjá
þegar okkur langar
ekki einu sinni til að
sjá hann leika?“ Þetta
sagði Clint Eastwood
nýlega um sjálfan sig
og var þá að reyna að
segja það í fáum orð-
um sem eftir stendur
af þeirri gagnrýni sem
verk hans hafa hlotið
undanfarin 15 ár.
Þetta er löng saga. Á
forsíðu Life 23. júlí
1971 var mynd af
leikaranum ásamt
þessum texta:
„Eftirlætiskvik-
myndaleikari heimsins
er — satt að segja —
Clint Eastwood.“
Yfirleitt hefur Clint Eastwood
komið sjálfum sér og öðrum á
óvart. Hann kemur úr þess háttar
amerísku umhverfi þar sem það
þykir ófínt að taka sjálfan sig há-
tíðlega og vera djúpúðugur, um-
hverfi sem viðurkennir að vogun
vinnur og vogun tapar, en er álfka
lítið fyrir látalæti og það að láta
segja sér fyrir verkum. Hann talar
klukkustundum saman og á þeim
tíma kemur orðasambandið
„starfsgrundvöllur minn“ aðeins
einu sinni fram á varir hans. Þá
verður hann líka skömmustulegur
og það er eins og hann vilji taka
þau ummæli aftur. Svo stórbokka-
legt orðalag er honum fjarlægt.
Myndir hans eru fyrst og fremst
sögur um mannleg samskipti og
lifsspeki hans er nokkuð óvenju-
leg. Hann segist hugsa í „litlum
einingum“ og taka eitt atriði í
einu. Þetta er í ættinni, segir hann
dálítið háðslega. „Pabba dreymdi
um að eignast járnvöruverzlun. Ég
er sonur hans.“ Stoltið vantar ekki
en það er þó jafnan blandið efa-
semdum.
Hann var spurður að þessu í
París: „Hefurðu lýst sjálfum þér
sem róna og iðjuleysingja?“
„Nei,“ svaraði Clint Eastwood.
„Hvað ertu þá?“
„Róni og iðjuleysingi."
En þetta var sem sé í París.
Þegar hann var enn spurður að
þessu í Lundúnum varð fátt um
svör. Þetta er viðkvæmt mál og
hann á ekki von á þvf að geta af-
greitt það áður en hann er allur.
„Hvaðan svo sem ég er þá kem
ég af vinstri vallarhelmingi. Það
var ekki búizt við þvf að eitthvað
yrði úr mér. Það lá einhvern veg-
inn beinast við að ekkert yrði úr
pilti. En þegar honum tekst eitt-
hvað getur verið að sumum mis-
líki, s.s. þeim sem eru á því að
svona menn komi alls engu í
verk.“
Stolt og réttlætistilfinning eru
mjög ríkir þættir f skapgerð hans
í alvöru