Morgunblaðið - 15.06.1985, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. JUNl 1985
----j--------rrr?---r—7-----i----
i—
Að glata sálu sinni
Ingvar Agnarsson, Hábraut 4,
Kóp., skrifar:
„Hvað stoðar það manninn, þótt
hann eignist ailan heiminn, ef
hann glatar sálu sinni." Þessi orð
Biblíunnar eru ákaflega athyglis-
verð, en til þess að skilja þau á
réttan hátt og hafa þau að leið-
arljósi í lífi sínu, er ég hræddur
um, að líta verði á þau frá nýjum
og nokkru hærri sjónarhóli en
gert hefur verið til þessa að jafn-
aöi.
Hvað táknar það, að „glata sálu
sinni"? Ef vér komum illa fram
við meðbræður vora í hugsunum,
orðum eða verkum, þá hrindum
vér frá oss lífmagnan þeirri, sem
vér annars gætum notið, frá æðri
lífheimum annarra stjarna. Vér
verðum þá móttækilegri fyrir ill-
um áhrifum frá helheimum ann-
arra hnatta, og meðan vér erum
undir þeim áhrifum, höldum vér
áfram að ganga leiðina sem liggur
til heljar. Og ef vér höldum þeirri
stefnu áfram til dauðastundar
vorrar, getur varla hjá því farið,
að vér lendum eftir dauðann á ein-
Skrifið eða
hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að
skrifa þaettinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til — eða
hringja milli kl. 14 og 15, mánudaga
til föstudaga, ef þeir koma því ekki
við að skrifa. Meðal efnis, sem vel
er þegið, eru ábendingar og orða-
skipti, fyrirspurnir og frásagnir,
auk pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn,
nafnnúmer og heimilisföng verða
að fylgja öllu efni til þáttarins, þó
að höfundar óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina þvf til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti
sinn hlut ekki eftir liggja hér f
dálkunum.
Hvað heitir
styttan?
Sigrún Ólafsdóttir hringdi:
Ég á heima í útlöndum og er
hér á íslandi í fríi. Um daginn
var ég á gangi á Miklatúni og
kom þar að styttu einni, sem var
maður með hörpu. Ég fór að
leita að nöfnum, en hvorki fann
ég nafn listamannsins, sem gert
hafði styttuna né nafn mannsins
sem styttan var af. Mér þætti
vænt um að fá að vita um nöfnin.
Svar
Styttan heitir „Einar Bene-
diktsson og ljóðaharpan" og er
eftir Ásmund Sveinsson. Hún
var gefin Reykjavíkurborg 1964
af Útgáfufélaginu Braga. Allar
upplýsingar um styttur í
Reykjavík er að finna í bókinni
„Höggmyndir í Reykjavík" eða
hjá garðyrkjustjóra sem hefur
yfirumsjón með höggmyndum í
borginni.
Smekkleg
tónlist
Útvarpshlustandi hringdi:
Ég vil vekja máls á pistlum
umferðarráðs í ríkisútvarpinu.
Það er alveg einstaklega smekk-
lega valin tónlist við þessa
pistla. Mig langar gjarnan að fá
að vita hver velur þessa tónlist
og einnig finnst mér sjálfsagt að
gefa hinum sama tækifæri á að
vera með þætti í útvarpinu.
hverjum þeim stað á öðrum
hnetti, þar sem vorir líkar eru
fyrir, þar sem eindregin helstefna
ríkir.
Þeir sem lenda á slíkum stöðum
eiga fyrir höndum erfiða leið til að
ná aftur hinni réttu stefnu og
komast á framfaraleið, þótt öllum
muni takast það að lokum.
Þetta, að lenda í víti annars
hnattar eftir dauða sinn, er að
„glata sálu sinni". Ekkert er því
eins mikilvægt í þessu stutta
frumlífi voru og að hugsa og
breyta þannig, að vér getum kom-
ið fram á framfarahnetti, þegar
héðan er horfið. Öll veraldleg
velgengni verður lítilvæg, ef vér
verðum að gjalda gjörða vorra
hér, á illum stað í framlífi.
Tilgangur lífsins er að láta gott
af sér leiða. Hinn æðsti máttur
leitast stöðugt við að bæta allt
ástand lífsins og koma því á rétta
leið. Sá, sem breytir gagnstætt
hinni guðlegu viðleitni, rýfur
lögmál lífsins og hlýtur að gjalda
þess á sjálfum sér fyrr eða síðar.
„Að glata sálu sinni" er því hið
mesta áfall, sem nokkur einstakl-
ingur getur orðið fyrir.
Náttúrufræðilegt samhengi
orsaka og afleiðinga allrar breytni
er sú lífernisfræði sem hið mesta
ríður á, að allir geri sér sem ljós-
asta grein fyrir.
Eins og vér eigum nú þegar heima á stjörnu, eins mun framlíf vort einnig
veria á einhverri af stjörnum geimsins. Myndin sýnir vetrarbrautahvirfingu,
sem er í 400 milljóna Ijósára fjarlægð og er að finna í stjörnumerkinu
„Norðurkórónan" (Corona Borealis).
Björtustu vetrarbrautir himins eru þær sem kallaðar eru kvasar, enda sjást
þær í meiri fjarlægð en allar aðrar. Hér má sjá kvasavetrarbrautina 3C273
sem er í um það bil 2000 milljóna Ijósára fjarlægð og er heldur óvenjuleg að
því leyti að út úr henni gengur langur stjörnuhali.
Er þetta það sem á fyrir okkur að liggja?
Hitt og þetta
Til umhugsunar
Eftirfarandi sögu rakst Dyngjan á í norsku blaði:
Það stóðu nýbökuð rúnnstykki og girnileg formkaka með
meiru á dekkuðu borðinu, en gestirnir létu ekki sjá sig ...
Hvað áttum við að gera í málinu? Þá fékk ég allt í einu góða
hugmynd. Af hverju ekki að bjóða eldri hjónunum, sem ný-
lega voru flutt í næsta nágrenni? Ég hafði kinkað til þeirra
kolli þegar ég mætti þeim úti á götu, en ekki enn tekið þau
tali. Ég var trúlega hrædd við að yrða á þau — hrædd um að
þeim þætti þetta frekja, hrædd um að þau tækju þessari
áleitni kuldalega. Nú hljóp ég strax yfir til þeirra, því ég
óttaðist að ef ég hugsaði málið betur hætti ég við allt saman.
Ég hringdi dyrabjöllunni hjá þeim. Það kom undrunarsvipur
á andlit mannsins þegar hann opnaði dyrnar, en gleðibrosið
tók við þegar honum skildist hvert erindi mitt var. Þetta varð
ein ánægjulegasta kvöldstund sem ég minnist. Við skemmt-
um okkur prýðilega, öll fjögur, og kynntumst hvert öðru
ágætlega. Það kom í ljós að þau voru einmana, þessi eldri
hjón, en höfðu ekki þorað að reyna að ná sambandi við
nágrannana. Þetta varð upphaf vináttu, sem er okkur æ
meira virði. Er þetta eitthvað til að hugsa um? Við erum allt
of hrædd hvert við annað, og hrædd við að eiga frumkvæðið
að því að kynnast meðbræðrum okkar.
Dyngjan vonar að þessi saga verði einhverjum til eftir-
breytni.
Fáein önnur góð ráð:
Geymið appelsínubörkinn og notið hann í baðvatnið. Börkurinn gefur
góðan ilm og mýkir húðina.
Mjög gott ráð til að hreinsa teketilinn er að nota vatn, sem afhýddar
kartöflur hafa verið soðnar í, láta það standa í katlinum og þá
hverfur brúni liturinn.
Og meira um kartöflur. Þegar sjóða á kartöflurnar afhýddar í mús
er gott að láta nokkra dropa af matarolíu í vatnið, þá myndast ekki
froða, og sýður ekki upp úr.
Munið að kartöflur í mús eru soðnar í ósöltu vatni, annars verður
músin seig.
Dósa-föndur
Það er alveg óþarfi að henda
alltaf dósum, svo sem undan
niðursoðnum ávöxtum eða
grænmeti. Það má nýta þær á
margan hátt, til dæmis fyrir blý-
anta, litlar sleifar, bréfklemmur,
litlar hárrúllur og fleira.
Á myndinni eru þær skreyttar
með afgangs blúndu sem er límd
á. Svo má einnig mála þær í
skærum litum sem passa við
annað í eldhúsinu, barnaher-
berginu eða á baðinu, að
ógleymdu skrifborðinu.