Morgunblaðið - 21.01.1986, Page 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 21. JANÚAR1986
t Móöir okkar
GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR,
frð Vindási Eyrarsveit,
lést í Landspítalanum 17. janúar. Börnin.
Eiginmaður minn, t AXEL ÓLAFSSON
verkstjóri,
Hlíöarvegi 1, Kópavogi,
lést 17. janúar sl. Sigrún Valdimarsdóttir.
t
Eiginmaöur minn,
JÓN HELGASON,
prófessor og skáld,
f. 30. júni 1899 á Rauösgili,
andaðist í Kaupmannahöfn 19. janúar 1986.
Agnete Loth.
t
Faöir minn, tengdafaðir og afi,
KRISTINN JÓHANNESSON,
Hátúni 10 B,
andaöist laugardaginn 18. janúar.
Elfn Kristinsdóttir, Hreinn S. Halldórsson,
Guörún Hjaltadóttir,
Helga Jónsdóttir,
Lúövfk Hjalti Jónsson,
Kristinn Rúnar Jónsson,
Anna Kristfn Hreinsdóttir,
Halldóra Hreinsdóttir.
t
Eiginkona mfn, móöir, tengdamóðir og amma,
INGIBJÖRG HANNESDÓTTIR,
Bústaðavegi 75,
sem lóst 15. janúar sl., veröur jarösungin frá Bústaðakirkju fimmtu-
daginn 23. janúar kl. 13.30.
Flosi Jónsson,
Hannes Flosason, Kristjana Pálsdóttir,
Sigurður Flosason, Nanna Guðmundsdóttir,
Guðmundur Jónsson, Guðrfður Fr. Guðjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför
ÁSTU ÓLAFSDÓTTUR,
Hafnarbraut 20,
í Neskaupstað,
veröur gerö frá Dómkirkjunni í Reykjavík í dag þriðjudaginn 21.
janúar kl. 13.30. Jarðsett veröur í Gufuneskirkjugarði.
Árni Sveinsson,
Ingileif Guðmundsdóttir,
Ólafur Árnason,
Eva Ásmundsdóttir
og barnabörn.
t
Útför
HELGA GUÐMUNDSSONAR,
Bólstaðarhlfð 41,
fer fram frá Fossvogskirkju miövikudaginn 22. janúar kl. 13.30.
Jarösett verður í Gufuneskirkjugarði.
Sigurbjörg Lúðvíksdóttir,
Hanna Helgadóttir,
Guðný Helgadóttir.
t
Útför sonar míns,
KJARTANS Ó. BJARNASONAR,
húsasmfðameistara,
er lést í Landakotsspítala 14. þ.m., veröur gerö frá Dómkirkjunni
miðvikudaginn 22. janúar kl. 10.30. Fyrir hönd systkina og barna
hins látna.
Skúlfna Friðbjörnsdóttir.
Minning:
Helgi H Hjartar-
son rafveitustjóri
Fæddur 14. desember 1922
Dáinn 31. desember 1985
Að morgni gamlársdags 1985
andaðist Helgi H. Hjartarson raf-
veitustjóri að heimiji sínu, aðeins
63ja ára að aldri. Útför hans var
gerð frá Grindavíkurkirkju föstu-
daginn 10. janúar 1986 að við-
stöddu fjölmenni.
Helgi fæddist í Reykjavík 14.
des. 1922. Foreldrar hans voru
hjónin Hjörtur Þorkelsson neta-
gerðarmaður og kona hans,
Magnea Jensdóttir, en þau voru þá
búsett í Reykjavík. Eftir fáein ár
fluttist Helgi með foreldrum sínum
til Akraness, og þar liggja hans
æskuspor í leik og starfí.
Að loknu námi í bamaskóla sat
Helgi einn vetur f Reykholtsskóla,
1937—1938, en þegar hann hafði
aldur til fór hann á sjóinn, eins og
algengt var um unga menn á þeirri
tíð, og sjómaður var hann þar til
hann hóf rafvirkjanám hjá Sveini
Guðmundssyni á Akranesi 1942 og
lauk sveinsprófí í iðninni frá Iðn-
skóla Akraness 1946. Síðar fer
hann til Reykjavíkur og stundar þar
háspennustörf og öðlast löggildingu
í háspennuvirkjum 1953.
Helgi kvæntist 8. febrúar 1947
heitkonu sinni, Katrínu Lilliendahl
Lárusdóttur, Lárusar Jónssonar sjó-
manns, og konu hans, Valgerðar
Lilliendahl, en þau bjuggu lengi í
Bræðraborg í Grindavík.
Árið 1948 fluttu svo ungu hjónin
til Grindavíkur og reistu sér bæ og
nefndu Helgafell, sem í dag er
Sunnubraut 1, og þar hefst hans
ævistarf.
Sogsrafmagnið er þá nýkomið í
plássið og réðst Helgi til Rafveit-
unnar sem rafveitustjóri frá og með
1. jan. 1949. Þá var íbúatala
Grindavíkur innan við 500 manns,
en þeim átti eftir að Qölga svo um
munaði.
Á þessum árum átti ég sem
oddviti hreppsins náið samstarf við
rafveitustjórann um framkvæmdir
og fjármál rafveitunnar, sem jafnan
var þröngur stakkur skorinn vegna
fámennisins. Helgi var ungur og
mjög áhugasamur um uppbyggingu
rafveitukerfisins og ýtinn um fram-
lög til framkvæmda. Einkum var
honum það metnaðarmál að lýsa
byggðarlagið upp og hygg ég að
óvíða hafí byggðarlög af sambæri-
legri stærð við Grindavík búið við
betri götulýsingu á þeim tíma. Síðar
lagði hann áherslu á, þegar íbúum
flölgaði, að koma öllu rafveitukerf-
inu í jörð. Helgi var mikið hraust-
menni og kom það sér oft vel þegar
óveður geisaði og rafmagnið fór af.
Þá gekk hann af atorku fremstur
í flokki til að leita bilunar og gera
við svo að ljósin mættu lýsa sem
fyrst á ný. Samhliða rafveitustjóra-
starfínu varð hann að sinna almenn-
um rafvirkjastörfum í plássinu.
Þau hjónin, Helgi og Katrín,
eignuðust einn son bama, Hörð
Gylfa, sem fæddur er 9. okt. 1950.
Hann lærði rafvirkjun hjá föður sín-
um, og ráku þeir í félagi verktaka-
fyrirtæki í iðninni.
Helgi var alla tíð ljúfur og glaður
í samstarfí, félagslega þenkjandi
og alltaf fús að leggja lið þegar
með þurfti. Hann var í eðli sínu
tilfínningamaður, viðkvæmur í lund
og mátti vart aumt sjá. Hann var
mikill húmoristi og sá glöggt það
t
Sonur minn og bróðir okkar,
GUÐMUNDUR GUÐMUNDSSON
frá Flatoy á Breiðafirði,
veröur jarösunginn frá Kópavogskirkju þriöjudaginn 21. janúar kl.
15.00.
Guðrún Jónfna Eyjólfsdóttir,
Eyjólfur Einar Guðmundsson,
Kristfn Guðmundsdóttir,
Ólafur Guðmundsson,
Jóhann Salberg Guðmundsson,
Sigurborg Guðmundsdóttir,
Regfna Guðmundsdóttir,
Erla Guðmundsdóttir.
t
Faöir okkar, tengdafaöir og afi,
ÁGÚST HALLSSON,
Skúlagötu 78,
verður jarösunginn frá Fossvogskirkju þriöjudaginn 21. janúar kl.
10.30.
Björn Ágústsson,
Ingvi Ágústsson,
Jón Viðar,
Halla Ágústsdóttir,
Ágúst Ágústsson,
Guðfinna Halldórsdóttir,
Anna Norðdahl,
Ingvar Kristjánsson,
Jóhanna Jónsdóttir,
Guðrún Ágústsdóttir, Sófus Alexandersson
og barnabörn.
Birting afmælis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minningar-
greinar verða að berast blaðinu með góðum fyrirvara.
Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði,
að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. í minningargreinum skal
hinn látni ekki ávarpaður. Þess skal einnig getið, af
marggefnu tilefni, að frumort ljóð um hinn látna eru
ekki birt á minningarorðasíðum Morgunblaðsins. Handrit
þurfa að vera vélrituð og með góðu línubili. Meginregla
er að minningargreinar birtist undir fullu höfundamafni.
skoplega í tilverunni. Gat hann þá
átt það til, þegar svo bar undir, að
leika ýmsa „karaktera" á góðlátan
og glettinn hátt, svo að skemmtun
varað.
Helgi var söngvinn og gekk því
fljótt til liðs við kirkjukórinn. Hann
hafði djúpa, sterka en mjúka,
blæfagra bassarödd, sem munaði
um. Gamansemi hans vakti oft
kátínu á kóræfingum, því að hann
var orðheppinn og gat sagt fyndni,
sem hitti í mark.
Helgi var með okkur í kirkjunni
á jólunum og tók þátt í söngnum.
Vegna langvarandi veikinda átti
hann örðugt um að sækja æfíngar,
en þegar af honum bráði og þrautir
linaði, var hann reiðubúinn að
leggja sig fram um að læra það sem
þurfti, og fór ég þá stundum með
honum einum upp í kirkju til að
kenna honum það, sem hann fann
að á vantaði til þess að hann gæti
verið þátttakandi í jolasöngnum.
Það bar til á aðfangadagskvöld,
að auk venjulegs aftansöngs var
efnt til helgistundar í kirkjunni um
miðnæturskeið. Húsfyllir var í báð-
um guðsþjónustunum. Helgi tók
þátt í söngnum af lífi og sál og
sjáanlega al mikilli innlifun og gleði
á jólanótt. Hann naut helgistundar-
innar af því að hann var kristinn
maður.
Lagið sem Helgi þurfti að læra
til að yera með í miðnæturmessunni
var: í austurlöndum stjama skein
svo skær, eftir Sigvalda Kaldalóns.
— Það varð hans svanasöngur.
Hann átti ekki afturkvæmt í kirkj-
una til að syngja skapara sínum lof
og dýrð.
Veit ég að kórfélagamir sakna
vinar í stað og harma fráfall hans,
því að Helgi var góður félagi.
Sjálfur þakka ég langt og gott
samstarf og trygga og trúfasta
samfylgd í félagsmálastörfum frá
fyrstu kynnum.
Öll biðjum við þess að drottinn
vor og guð gefí ekkjunni og synin-
um eina, svo og áistvinum þeirra
öllum, þrek og þolgæði til að bera
hinn mikla harm, fyrir trúna á
Jesúm Krist, drottin vorn.
Svavar Árnason
Kveðja frá Kirkju-
kór Grindavíkur
Helgi Hjartarson gekk til liðs við
Kirkjukór Grindavíkur haustið
1950, það eru því 35 ár síðan hann
hóf þátttöku í kirkjusöng í Grinda-
vík. Helgi var góiður söngmaður,
hann hafði mikla og fallega bassa-
rödd, sem naut sín vel í kórsöng.
Hann var góður og skemmtilegur
félagi, glettinn og spaugsamur,
þegar því var að skipta.
Enda þótt Helgi hafí átt við
vanheilsu að stríða nokkur undan-
farin ár, kom lát hans mjög á óvart,
ekki hvað síst fyrir söngfólkið í
kir'kjukómum, því hann stóð á sín-
um stað og söng með okkur á jóla-
dag, 25. des. sl., en var allur að
morgni gamlársdags.
Það er skarð fyrir skildi í röðum
okkar þegar svo ágætur félagi og
vinur er horfínn á braut yfír móðuna
miklu.
Um leið og við þökkum Helga
langt og gott samstarf á liðnum
ámm, sendum við eiginkonu hans
og syni, svo og öðrum aðstandend-
um, okkar dýpstu samúðarkveðjur.
GE